"το άπειρον: το θείον, αθάνατον γαρ και ανώλεθρον"

Αν οι πόρτες της αντίληψης καθαρίζονταν, 

το καθετί θα παρουσιαζόταν στον άνθρωπο όπως πραγματικά είναι: άπειρο.

William Blake

ο τάνενμπάουμ..

άντε..να παίρνουν σειρά και οι προηγούμενοι...

ανίατη ασθένεια

Όλες οι κυβερνήσεις πάσχουν από ένα ενδημικό πρόβλημα: 

η εξουσία προσελκύει διαταραγμένες προσωπικότητες.

Frank Herbert

ΣΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ κάπου στο βορρά..

 δεν έχουν μάθει να στήνουν κώλο

Και στην Ισλανδία έχουν πτωχεύσει και χρωστάνε...

Μόνο που εκεί το Σύνταγμά τους δεν είναι κουρελόχαρτο

και οι Ισλανδοί ούτε ψάχνουν, ούτε ανακαλύπτουν παράθυρα στους νόμους τους.

Είχαν κι εκεί αναποτελεσματικούς πολιτικούς. 

Εκεί όμως αυτοί λογοδότησαν και "κυνηγήθηκαν". Και δεν έχουν κανένα θρασύτατο πάγκαλσον και τους κλόουν του καρατζαφύρερ να έχουν αναλάβει την ανάταξη της χώρας...

Τρέμουν τα κρυφά σχέδια του «Δράκου»

Πρόταση Κινέζου Κροίσου επιχειρηματία για εξαγορά μιας μικρής έκτασης, προκειμένου να δημιουργήσει θέρετρο, απέρριψε πρόσφατα η Ισλανδία επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο στη χώρα, δηλαδή εξαγοράς γης από έναν ξένο, ενώ κάποιοι ανέφεραν πως πρόκειται για μια προσπάθεια του Πεκίνου να επεκτείνει την επιρροή του στην Αρκτική.

Σύμφωνα με την ισλανδική νομοθεσία, υπάρχει περιορισμός στην αγοραπωλησία εκτάσεων γης σε ξένους «προκειμένου να διαφυλαχθεί η ανεξαρτησία και η εθνική κυριαρχία του εδάφους και των ευκαιριών σε Ισλανδούς να εκμεταλλευθούν τις πηγές πλούτου της χώρας τους».

Στις αρχές εξάλλου του έτους οι Αμερικανοί ακύρωσαν τη σχεδιαζόμενη εξαγορά της εταιρείας υψηλής τεχνολογίας 3Leaf από Κινέζους, ενώ στην Αυστραλία αποφασίστηκε να χορηγείται ειδική άδεια για κάθε εξαγορά που υπερβαίνει τα 231 εκατ. δολάρια. Και τούτο διότι όταν η Sinosteel επένδυσε στη χώρα τους άρχισε να παρεμβαίνει σε πολιτικό επίπεδο.

Στη Γερμανία η νομοθεσία απαγορεύει συμφωνίες που βλάπτουν τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΣΜΑ

πηγή: ethnos

Santa Clasamaraus

santa clowns

Μετά τις βροχές..

 

Το ημερολόγιο του Kότσυφα.

Του Γιάννη Μακριδάκη

Tα λάχανα και τα μπρόκολα είναι έτοιμα. Ένα τελευταίο ψέκασμα με πράσινο σαπούνι και οινόπνευμα για να μην τα χαλάσουνε οι κάμπιες. Τα μαρούλια αφρατεύουνε. Τα παντζαράκια κάνουνε το σήμα της νίκης με τα δυο πρώτα φυλλαράκια τους. Το κρεμμυδάκι ντουμάνι. Η ρόκα επεκτείνεται ανεξέλεγκτα ως η ιμπεριαλίστρια του αγρού. Οι αγκιναριές τεντώνονται κάθε πρωί όσο μπορούνε μπας και φτάσουνε τον ουρανό, σφύζουνε από ζωή, σου δίνουνε κι εσένα που τις βλέπεις.

Τα κουκιά μόλις σκάσανε μύτη και σκέφτονται ν' ανοίξουνε τα φυλλαράκια τους ή θα ρθει χιονιάς και πρέπει να περιμένουνε; Τα κουκιά είναι μετεωρολόγοι. Άμα τα βλέπεις κι αργούνε, περιμένουνε κρύα.

Σήμερα ξεπάτωσα δυο ριγανιές από την όχθη του χείμαρρου και τις φύτεψα στο κτήμα, να γίνουνε εκεί και να μυρίζει ο τόπος.

Υστερα μάζεψα αγογλώσσους, "το ψάρι του βουνού", έτσι το λένε αυτό το νόστιμο αγριόχορτο που τρώγεται τηγανιτό με κουρκούτι ή σε πίτες.
 

Η φύση οργιάζει τώρα μετά τις βροχές. Βγαίνεις μια βόλτα και, θες δε θες, μαζεύεις το φαγητό σου.

Άλλες χρονιές, τέτοια μέρα, τριγύριζα στην αγορά της Χίου ή στο κέντρο της Αθήνας και έβλεπα βιτρίνες.
 

Καλημέρα σας.

πηγή: tvxs

O Tannenbaum!

η μαλακία?

 

Η φαντασία δόθηκε στον άνθρωπο 

για να τον αποζημιώσει γι’ αυτό που δεν είναι. 

Το χιούμορ δόθηκε για να τον αποζημιώσει γι’ αυτό που είναι.

  

Φραγκίσκος Βάκων

Χριστούγεννα στη Γκρίχενλαντ

MERRY CRISIS AND A HAPPY NEW FEAR

Το πολιτικό προσωπικό 

της "greekgov" dot eu 

σας εύχεται ολόψυχρα

παπαρία φυλή

ο κακός μας ο καιρός

Ακριβώς ένα χρόνο πριν τη Καταστροφή...

ΕΝΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ κάπου στην Αθήνα..

και ΑΚΡΙΒΩΣ ένα χρόνο 

πριν τη Καταστροφή..

Ακριβώς ένα χρόνο πριν την Καταστροφή...

ΕΝΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ μέσα σου...

Λευκό αιμοσφαίριο 

καταδιώκει και καταπίνει βακτήρια.

ελλείψεις

Λένε πως αντί να καταριέσαι το σκοτάδι, καλύτερα να ανάψεις ένα κερί. 

Δεν λένε τίποτε για την περίπτωση που καταριέσαι την έλλειψη κεριών.

 George Carlin

ανακατάληψη ζωής

 

[Δρόμοι]

Του Ρούσσου Βρανά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Σε έναν νέο...

... με το στόμα και τη μύτη σκεπασμένα με ένα μαντίλι και με τα μαλλιά μαζεμένα μέσα σε ένα σκουφάκι αφιέρωσε το εξώφυλλό του το αμερικανικό περιοδικό «Τάιμ». Σε έναν νέο σαν κι αυτούς που βλέπουμε να πλημμυρίζουν κάθε τόσο τους δρόμους από την Αθήνα μέχρι το Κάιρο και τη Γουόλ Στριτ. Τέτοιους νέους θα δούμε ίσως προσεχώς ακόμη και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι (αν η τράπεζα που το χρωστάμε τολμήσει να το πάρει πίσω).

Το κίνημα...

... των καταλήψεων που εξαπλώνεται στις ΗΠΑ έχει σήμερα μεταφερθεί και στα σπίτια και τα διαμερίσματα που οι ένοικοί τους απειλούνται με έξωση από τις τράπεζες στις οποίες χρωστούν τις δόσεις των στεγαστικών δανείων τους. Υστερα από τις καταλήψεις της Γουόλ Στριτ, αυτό το κίνημα αναζητεί νέες στρατηγικές και νέες κλιμακώσεις. Σε συνεργασία με το κίνημα «Ανακτήστε τη γη», στρέφεται τώρα εναντίον των τραπεζιτών οι οποίοι χορήγησαν κερδοσκοπικά στεγαστικά δάνεια σε ανθρώπους με χαμηλά εισοδήματα που ήταν από την αρχή γνωστό πως δεν θα μπορούσαν ποτέ να τα αποπληρώσουν. Γιατί όμως αυτό το κίνημα αλλάζει στρατηγική; «Μολονότι ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί πέφτουν θύματα των εισοδηματικών ανισοτήτων και αγανακτούν για τη συμπεριφορά των μεγάλων τραπεζών, ο νέος στόχος που έχει βάλει το κίνημα των καταλήψεων δεν είναι εύκολος», γράφει το περιοδικό «Νέισον». «Αν και το δημόσιο αίσθημα συμβαδίζει μαζί του, είναι δύσκολο να οργανωθεί κανείς εναντίον μιας κατάστασης τόσο αφηρημένης όσο είναι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Πώς να αντιμετωπίσεις κάτι που βρίσκεται ταυτόχρονα παντού και πουθενά;». Ομως, στην κορύφωση της στεγαστικής κρίσης, η νέα στρατηγική των νέων με τα μαντίλια και τους σκούφους δείχνει να έχει προοπτική.

Οταν κάνεις...

... κατάληψη σε ένα σπίτι που ανήκει στην Τράπεζα της Αμερικής, είναι σαν να καταλαμβάνεις τη Γουόλ Στριτ, εξηγεί ο Ράιαν Ακαφ που συμμετέχει στο κίνημα «Ανακτήστε τη γη». Είναι σαν να καταλαμβάνεις τη Γουόλ Στριτ μέσα στην ίδια τη γειτονιά σου. Οι καταλήψεις σε σπίτια υπερχρεωμένων ανθρώπων, που βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη στον δρόμο με άδικες εξώσεις, φέρνουν στο φως ευρύτερα οικονομικά ζητήματα, όπως την απελευθέρωση των αγορών και την ασυλία που παρέχει η νομοθεσία στις έκνομες πρακτικές των μεγαλοτραπεζιτών. Σε πολλούς ανθρώπους δεν περνούσε καν από τον νου τους ότι θα μπορούσαν να αντισταθούν στις εξώσεις. Ομως σήμερα μαθαίνουν γρήγορα.

Η αντίσταση...

... έχει μεταφερθεί στο κατώφλι των σπιτιών τους. Ολόκληρες γειτονιές, ολόκληρες κοινότητες οργανώνουν οι ίδιες την άμυνά τους. Η Τάσα Γκλάσκοου, που πρόσφατα μετακόμισε σε ένα «απελευθερωμένο σπίτι» μαζί με τα δύο παιδιά της, λέει στο αμερικανικό περιοδικό: «Υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι που, αν τα δουν αυτά, θα καταλάβουν ότι είναι στο χέρι τους να αλλάξουν τον κόσμο. Μπορεί να μην είμαι ένας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αλλά για πρώτη φορά νιώθω πως δεν είμαι ένα τίποτα».

πηγή: tanea

Αναζητώντας το μονόκερο..

παράνοια

Μερικές φορές η παράνοια 

απλώς διαθέτει όλες τις πληροφορίες.

William Burroughs

Κρίση μαζικής εξαπάτησης

Η απειλή των αγορών

13/12/2011

του Θανάση Σκόκου 

Το περίφημο μαγικό φίλτρο κατευνασμού των αγορών των γερμανών δρυϊδων αποδεικνύεται από τις πρώτες κιόλας ημέρες ένα αναποτελεσματικό ομοιοπαθητικό μαντζούνι. Δευτέρα κιόλας οι «αγορές» μας έδειξαν που μας γράφουν. Φοβερή η γερμανική συνταγή! «Αν θέλετε δανεισμό με χαμηλά επιτόκια, να γίνετε σαν και μας!». Αυτοί δηλαδή δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι, μετά τη Γαλλία, θα έρθει κι η σειρά τους;

Δυστυχώς, θέλοντας και μη, κάνουμε επί δύο χρόνια μεταπτυχιακό στο business school της κρίσης. Χάνουμε χρήματα, δουλειές, αξιοπρέπεια. Διαβάζουμε, συζητάμε, προσπαθούμε να καταλάβουμε. Η δημοσιονομική πειθαρχία με αυτόματες ποινές, σημαίνει ύφεση και ανεργία. Δεν είναι φάρμακο στη κρίση. Από μόνο του είναι ένα εξοντωτικό δηλητήριο για κοινωνίες και οικονομίες. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά δημοσιονομική ασυδοσία και σπατάλη. Αν θέλουμε ενιαίο νόμισμα, πολιτική, οικονομική και κοινωνική ένωση θα πρέπει να έχουμε κεντρική τράπεζα «τελικό δανειστή» και αποτελεσματικές πολιτικές πολύπλευρης σύγκλησης. Δεν είναι δικά μου αυτά. Τα διαβάζουμε κάθε τόσο σε άρθρα και παρεμβάσεις των Κρούγκμαν, Στίγκλιτζ ακόμα και του «αγορίτη» Σόρος.

Η Ελλάδα είναι σε διαφορετική περίπτωση. Ακόμη κι αν δεν υπήρχε η παγκόσμια κρίση έπρεπε να κάνει τεράστιες οικονομικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις, να τελειώνει με νοοτροπίες ασυδοσίας ,σπατάλης αναξιοκρατίας, γραφειοκρατίας. Αυτό όμως που συμβαίνει σήμερα, δεν έχει μεγάλη σχέση με αυτό που θα έπρεπε. Μας έχουν στον ορό και ψυχορραγούμε, ενώ μας απειλούν ότι, σε λίγες ημέρες, θα πρέπει να τρέξουμε τα 100 μέτρα σε 10’’.

Είναι όμως «ευρωπαϊκό» το πρόβλημα; Είναι εφικτή μια ευρωπαϊκή λύση;

Όσο το ψάχνει κανείς, τόσο γίνεται φανερή η παγκόσμια διάσταση του προβλήματος, άρα και της όποιας πιθανής λύσης του. Οι «αγορές» είναι μια γιγάντια σώρευση παγκόσμιου χρήματος στα χέρια λίγων διαχειριστών. Έχω ξαναγράψει γι αυτό. Σε πρώτη ανάγνωση οι απαιτήσεις τους φαίνονται λογικές. «Αποκτήστε νοικοκυρεμένα οικονομικά, ώστε να είναι ασφαλής η επιστροφή των χρημάτων που σας δανείζουμε. Διαφορετικά αντισταθμίζουμε τον κίνδυνο, με αύξηση επιτοκίων». Είναι όμως έτσι;

Γιατί τα κράτη πρέπει να πειθαρχούν και οι αγορές να απολαμβάνουν ελευθερία χαλαρών κανόνων «αυτορύθμισης»; Πως μπορούν να παραμένουν ασύδοτες, παρά τα μεγάλα οικονομικά εγκλήματα που διαπράττουν; Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

·         Το 1997 η αναλογία χρεών-δανείων (μόχλευση) της εταιρείας αντιστάθμισης κινδύνου (στοιχηματισμός μεταβλητότητας σε χρηματιστηριακούς δείκτες) LTCM ήταν 31/1! Σαν να λέμε ότι η Ελλάδα έχει χρέος 6 τρισ. δολάρια. Η εταιρεία κατέρρευσε «διασωζόμενη» από τις ομοσπονδιακές αρχές. Μιλάμε για δεκάδες δισ. δολάρια. Σήμερα όχι μόνον εξακολουθούν να υπάρχουν εταιρείες αυτού του είδους αλλά, και οι συνέπειες κατάρρευσης τους θα είναι ανυπολόγιστα μεγαλύτερες.

·         Το σκάσιμο της φούσκας των «στεγαστικών δανείων χαμηλής εξασφάλισης» και η απατεωνίστικη τιτλοποίησή τους με βαθμολογίαΑΑΑ από την Moody’s οδήγησαν στην παγκόσμια κρίση του ’08 ,στη χρεοκοπία ή «διάσωση» δεκάδων τραπεζών μεταξύ των οποίων η Lehmann Brothers και Merrill Lynch και την οικονομική κατάρρευση ενός κράτους , της Ισλανδίας.

·         Όσο κι αν ντρεπόμαστε για τα παραποιημένα στατιστικά στοιχεία της χώρας μας, τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με την απάτη της ENRON. Επί έξη συνεχή χρόνια το Fortune την παίνευε σαν την «πιο καινοτόμο εταιρεία της Αμερικής». Στην απάτη όπως αποδείχτηκε. Πολλά στην εταιρεία αυτή θύμιζαν την Χολιγουντιανή περιπέτεια «Το κεντρί» , σημειώνει ο Neill Fergusson.Μια καλοστημένη απάτη με τη συμμετοχή πολλών στελεχών της αφρόκρεμας των αγορών.

Η παρούσα κρίση κρατικού χρέους ήρθε σαν συνέχεια μιας κρίσης μαζικής εξαπάτησης εκ μέρους των αγορών. Την κρίση των στεγαστικών στην Αμερική. Αντί λοιπόν να αναζητηθεί σ ‘ αυτές ο ένοχος και να επιβληθούν αυστηροί κανόνες, το πρόβλημα μετατέθηκε στα κράτη με απαίτηση κανόνων συλλογικής τιμωρίας των πολιτών. Έτσι οι αγορές θα αισθανθούν ασφαλείς και θα δανείζουν με λογικά επιτόκια. Οι εταιρείες καιροσκοπισμού και στοιχημάτων δηλαδή μπορούν να μοχλεύουν επί 40 και τα κράτη επί 0,6. Από τη μια έχουμε μια γιγαντιαία συσσώρευση χρήματος που επενδύεται σε παγκόσμιο επίπεδο με βάση τα συμφέροντα, τους φόβους, τα ανακλαστικά, την απληστία δισεκατομμυριούχων διαχειριστών και την «ηλεκτρονική αγέλη» τους και από την άλλη την πραγματική οικονομία, κράτη,πολίτες. Εγώ πιστεύω ότι η δύναμη βρίσκεται στους δεύτερους. Η Ευρώπη, από μόνη της, μοιάζει μικρή για να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια παγκόσμια κρίση τέτοιου μεγέθους. Απλά επιλέχτηκε επειδή οσμίστηκαν την δομική αδυναμία του ευρώ.

Η Αμερική ή η Κίνα, το ίδιο. Αν καταρρεύσουν κάποια ευρωπαϊκά κράτη, κανείς δεν θα μείνει αλώβητος. Η κατάρρευση της Ευρωζώνης θα έχει σοβαρές συνέπειες για την Κίνα, που ήδη βλέπει τους ρυθμούς της σε κόπωση. Το ίδιο ισχύει για την Αμερική , για τους υπόλοιπους BRICS, για όλη την υφήλιο. Ας πάμε και πιο πέρα. Οι καταρρεύσεις δεν έχουν μόνο οικονομικό αντίκτυπο αλλά και κοινωνικοπολιτικό. Μπορεί κάποιος να φανταστεί μια κοινωνική έκρηξη στην Κίνα, μετά από μια οικονομική κατάρρευση και την πιθανή εξωτερίκευσή της; Απίθανο; Τα ίδια έλεγαν οι Αμερικάνοι αναλυτές για τον Μουμπάρακ πριν δύο χρόνια και πολλοί σοφοί το 1910, για το απίθανο ενός γενικευμένου πολέμου στην Ευρώπη.

Η κρίση κραυγάζει ότι τα κράτη και οι ηγέτες τους πρέπει να πάρουν το πάνω χέρι. Να επικρατήσει το ένστικτο της παγκόσμιας αυτοσυντήρησης και ευημερίας έναντι του ενστίκτου των αγορών που ισούται με  καταστροφική απληστία της αγέλης. Η καταστροφή βέβαια αφορά και τις αγορές, απλώς είναι στη φύση τους να το αγνοούν.

Οι αγορές όπως λειτουργούν σήμερα απειλούν την παγκόσμια επιβίωση. Είναι εχθροί και όχι μοχλοί προόδου. Πρέπει σύντομα να λυθεί το «ποιός-ποιόν». Μπορεί να επιβληθεί ένα παγκόσμιο σύστημα κανόνων, απαγορεύσεων, φορολογίας, ορίων δανεισμού, όγκου επενδύσεων που να αποκλείει ή να κάνει ασύμφορη την παρασιτική, στοιχηματική λειτουργία; Αυτό μόνο θα μπορούσε να ομαλοποιήσει το παγκόσμιο σύστημα παροχής πιστώσεων, να ανασχέσει την ύφεση και να δώσει ώθηση στην παγκόσμια ανάκαμψη.

πηγή: protagon

έρχεται το πλοίο

από το 5ο φύλλο (3ο φύλλο της ελληνικής έκδοσης) της Occupied Wall Street Journal

που μπορείτε να βρείτε στα ενθέματα:

πάρτε και το ωραίο και επίκαιρο τραγούδι 

να αγαλλιάσετε λιγουλάκι..

Μα θα 'ρθει η ώρα που οι άνεμοι θα σταματήσουν και θα πάψει η ανάσα της αύρας, όπως στον ακίνητο αέρα πριν ξεκινήσει καταιγίδα, την ώρα που θα μπαίνει το πλοίο. 

Και όταν οι θάλασσες χωριστούν στα δυο και το καράβι χτυπηθεί και η άμμος στην ακτή θα τρέμει. Θα ακουστεί η παλίρροια θα χτυπήσει ο άνεμος και θα χαράξει το πρωινό. 

Και τα ψάρια θα γελούν όπως θα κολυμπούν ξεστρατισμένα και οι γλάροι θα γελούν και οι βράχοι στην αμμουδιά θα στέκονται περήφανα την ώρα που θα μπαίνει το πλοίο. 

Και οι λέξεις που ξοδεύτηκαν για να μπερδέψουν το πλοίο δεν θα τις καταλαβαίνει κανείς. Και οι αλυσίδες της θάλασσας θα 'χουν χαθεί μες στη νυχτιά και θα χάνονται στο βάθος του ωκεανού. 

Ένα τραγούδι θ' αναδυθεί, καθώς σηκώνεται το πανί της μαϊστρας, το σκάφος θα παλεύει στη γραμμή της ακτής και ο ήλιος θα σέβεται τον καθένα στο κατάστρωμα, την ώρα που θα μπαίνει το καράβι. Τότε οι αμμουδιές θ' ανοίξουν ένα χρυσό χαλί, για να τ' αγγίξουν τα κουρασμένα σου πόδια και οι σοφοί του καραβιού θα σου πουν ξανά, πως όλος ο κόσμος βλέπει. 

Μα και οι εχθροί θα εμφανιστούν με τον ύπνο στα μάτια τους και θα πετάγονται απ΄τα κρεβάτια τους νομίζοντας πως κοιμούνται ακόμη, μα θα τσιμπούν ο ένας τον άλλο και θα ξέρουν πως είναι αλήθεια, η ώρα που το πλοίο θα μπαίνει. Και μετά θα σηκώσουν τα χέρια λέγοντας, θα κάνουμε ό,τι πείτε, μα θα φωνάξουμε από το κατάστρωμα πως οι μέρες σας είναι μετρημένες και σαν τη φυλή του Φαραώ θα πνιγούν στην παλίρροια και σαν τον Γολιάθ θα κατακτηθούν.

κοψοχέρηδες και περικοπές..

ΣΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ στο control-room της Ευρωζώνης.....

Έρχεται η Τρόϊκα με τα νέα μέτρα..

Μουσικό διάλειμμα

"Europe Change Bad"

Ο αγαπημένος Pascal Comelade το 2009 βγάζει το τελευταίο του cd με τίτλο "A Freak Serenade" και με το υπέροχο "Europe Change Bad", προβλέπει το γκρέμισμα της Ευρώπης όπως την ξέραμε.

Ιντζόϊ ιτ σε live εκτέλεση (με τον Pascal στο πιάνο), συνοδευόμενο από τον Enric Casasses με ένα ποίημα του Sebastià Roure.

 

αλλαγές εν όψει..

BREAKING NEWS

ενωμένοι με UHU

Όμορφος κόσμος, παγκαλικά κλασμένος..

"Επικουρικά" €802.000 για τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης

 Πολιτικό Γραφείο του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης «για να επικουρεί στο έργο του τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης» συστήνεται με απόφαση που υπογράφουν οι δύο αντιπρόεδροι της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος και Ευάγγελος Βενιζέλος, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 23 Νοεμβρίου 2011.

Από την απόφαση αυτή προκύπτει δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό, η οποία για το τρέχον οικονομικό έτος (2011) θα καλυφθεί από τα υπόλοιπα των εγγεγραμμένων πιστώσεων του κρατικού προϋπολογισμού και για το επόμενο έτος (2012) θα ανέρχεται στο ποσό των 802.495,00 ευρώ.

Αναλυτικά η απόφαση στο capital.gr

υ.γ. κι αν ισχύουν οι τρελές αντιστοιχίες ευρώ και νέας δραχμής που ακούγονται, 

τότε αναλογιστείτε πόσο θα πάει το επικουρικό μαλλί…

39 μέρες χαλύβδινοι

Ελληνική Χαλυβουργία Αλληλεγγύη

Ψήφισμα των απεργών της Ελλ. Χαλυβουργίας - Κάλεσμα αγώνα και συμπαράστασης

Δυναμικά συνεχίζουν τον αγώνα τους οι απεργοί της Ελληνικής Χαλυβουργίας, οι οποίοι με το παρακάτω ψήφισμά τους, το οποίο εξέδωσαν την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου, καλούν σε ενιαίο αγώνα για να 'σπάσει' ο φόβος απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.


ΝΕΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛ. ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 4/12

Ψήφισμα - Κάλεσμα για αγώνα

Συνάδελφοι εργάτες

Ο βιομήχανος Μάνεσης έδειξε για ακόμα μια φορά το πρόσωπο που έχουν όλοι οι βιομήχανοι. Έκανε άλλες 16 απολύσεις την ώρα που διαδηλώναμε μπροστά στο Υπουργείο, μετά από 32 μέρες απεργίας. Είναι αδίστακτοι αλλά και τρομοκρατημένοι.

Νομίζουν ότι μπορούν να μας φοβίσουν, ότι μπορούν να μας λυγίσουν.

Κύριοι βιομήχανοι, εμείς δεν είμαστε σαν του ανθρώπους σας! Για το χαλυβουργό δεν έχει γυρισμό! 35 μέρες απεργίας είναι μεγάλο σχολείο! Είναι πανεπιστήμιο που δεν έχετε πάει!

Βιομήχανε Μάνεση. Η γενική συνέλευση των χαλυβουργών σου απαντάει!

Άκουσέ το καλά! Είμαστε όλοι απολυμένοι! Πίσω στη δουλειά θα γυρίσουμε όλοι! Σκλάβους δε θα μας κανείς! Έλα εσύ μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ.

Συνάδελφοι εργάτες, εργαζόμενοι

Στην Ελληνική Χαλυβουργία οι βιομήχανοι με την μαύρη κυβέρνησή τους δοκιμάζουν την αντοχή όλης της εργατικής τάξης.

Αν σπάσουμε εμείς, δε θα αφήσουν τίποτα όρθιο! Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους τίποτα δε θα είναι το ίδιο!

Τη δύναμη που μας δίνετε δεν πρόκειται να την προδώσουμε! Δεν κατεβήκαμε σε τέτοιο σκληρό αγώνα για να περάσουμε την ώρα μας! Για να τα διπλώσουμε στις δυσκολίες και τις απειλές. Υπερασπιζόμαστε τη ζωή μας και το ψωμί των παιδιών μας!

Θα γυρίσουμε μόνο αν νικήσουμε! Για αυτό σας θέλουμε στο πλευρό μας, πιο κοντά στον αγώνα.

Σε όλα τα εργοστάσια ετοιμάζονται να κάνουν τα ίδια, σε αρκετά ξεκίνησαν κιόλας: εκ περιτροπής εργασία, διήμερα, τριήμερα, μειώσεις μισθών πάνω από 30%, απολύσεις, απλήρωτοι για μήνες.

Οι βιομήχανοι κλιμακώνουν την επίθεσή τους. Και οι εργάτες θα κάνουμε το ίδιο! Εμείς είμαστε πιο δυνατοί! Και είμαστε ακόμα στην αρχή!

Η γενική συνέλευση των απεργών χαλυβουργών καλέι σε σύσκεψη τη Δευτέρα 5/12/2011 και ώρα 10:30 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας: Όλα τα σωματεία του Θριασίου. Εργοστασιακές επιτροπές, επιτροπές αγώνα, λαϊκές επιτροπές, συλλόγους. Κάθε τίμιο συνδικαλιστή που αντιστέκεται.

Είναι προσκλητήριο αγώνα, να μη λείψει κανείς!

Να οργανώσουμε την απάντησή μας. Να προκηρύξουμε και να οργανώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις:

. 24ωρη Απεργία για όλο το Θριάσιο για την Παρασκευή 9 Δεκέμβρη.

. Μεγάλη συγκέντρωση έξω από την πύλη της Χαλυβουργίας

Να βροντοφωνάξουμε: Κάτω τα χέρια από τα δικαιώματά μας που κατακτήθηκαν με αίμα. Σκλάβοι για τα κέρδη των βιομηχάνων δε θα γίνουμε!

Συνάδελφοι εργάτες

Μην ακούτε τα ψέματα των βιομηχάνων και των ανθρώπων τους, δεν θα δουλεύουν αυτοί με μισθούς πείνας, δε θα βρεθούν αυτοί στην ανεργία! Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους!

Μην τους φοβάστε, είναι ανίσχυροι όταν οι εργάτες πάρουν απόφαση για αγώνα!

Η νίκη των χαλυβουργών, νίκη όλων των εργατών!

Η γενική συνέλευση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας.
Ασπρόπυργος 4/12/2011

πηγή: paratypos

Ακολουθεί κοινωνικό μήνυμα

μέρες Αλέξη

Ελλάδα έχεις ταλέντο!

Ο ταλαντούχος κύριος Γκαπ

ΑΡΧΗΔΙΑ ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ

ΕΝΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ στο γυμναστήριο της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης..

ΠΑΟΚ, ξέρω 'γω, ξέρω 'γω εντάξει, βασικά και δηλαδή, ΠΑΟΚ μ' έχεις φτιάξει...

Άναρθροι

 Πέμπτη, Δεκέμβριος 01, 2011

 

Ωραίο πράγμα οι εμμονές, αλλά κακό πράγμα να επαναλαμβάνεσαι συνέχεια. Οπότε δεν έχω σκοπό να ξαναγράψω με παραλλαγμένες λέξεις ένα ακόμα ύμνο για αυτό το ανεπανάληπτο φευγιό που συνιστούν για τον οπαδό εκείνα τα λίγα, ξεχωριστά, μεγάλα γκολ της ομάδας του. Όπως δεν έχω σκοπό να πείσω κανέναν να νιώσει θετικές δονήσεις στο θέαμα αυτών των εικόνων. Κάποιοι μπορεί να νιώθουν και αποστροφή. Kαι δικαίωμά τους στην τελική. Σκοπό δεν έχω ακόμα να εξιδανικεύσω κανέναν. Δεν το ξέρω το παλικάρι, μπορεί κάλλιστα να είναι το αρχέτυπο του ανθρώπου που υπό Κ.Σ. αντιπαθώ όσο τίποτα στη ζωή μου. Ωστόσο δεν με ενδιαφέρουν εδώ οι κανονικές συνθήκες, αλλά οι έκτακτες. Δεν με ενδιαφέρει π.χ. αν κράτησε ή δεν κράτησε το λεπτό σιγής για τον Γκάρι Σπιντ. Με ενδιαφέρει η σπίντα που έπαθε στα δευτερόλεπτα φυγής του γκολ. Και σκοπός μου είναι να πω πως όπως προ κρίσης θεωρούσα ότι αυτή η έκσταση που κάποιες ελάχιστες φορές μπορεί να σου προσφέρει το ποδόσφαιρο είναι μια από τις πιο ζωογόνες εμπειρίες που έχει να παράσχει ο ανθρώπινος πολιτισμός, έτσι και μετά κρίσης εξακολουθώ να θεωρώ ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι αποβλάκωση, το ποδόσφαιρο «δεν σου αποσπά την προσοχή από τα αληθινά σου προβλήματα», το ποδόσφαιρο δεν σε εμποδίζει να συμμετέχεις ενεργά στη θεωρία ή στην πράξη των κοινωνικών αγώνων. Δεν είναι πολυτέλεια το ποδόσφαιρο. Πολυτέλεια και σπατάλη και αποβλάκωση και αηδία είναι η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που παρασιτούν -νομίμως ή παρανόμως- από το ποδόσφαιρο.

Κακό πράγμα να επαναλαμβάνεσαι συνέχεια, κι όμως επαναλαμβάνομαι. Ξαναβλέπω τις φώτο και θλίβομαι. Αυτές οι ακραίες στιγμές δεν μπορούν να γίνουν λέξεις. Οι λέξεις ανήκουν στο σύστημα της γλώσσας, η κάθε λέξη πριν σχηματισθεί έχει αποκρυσταλλώσει μέσα της τόση πειθαρχία και τέτοιο κανόνα, που είναι εξ ορισμού μισή σκλάβα. Αν ήταν αλλιώς, τότε όταν έμπαιναν μεγάλα γκολ θα μας έπιανε λογοδιάρροια. Δεν μιλάμε όμως τότε. Ουρλιάζουμε. Είμαστε άναρθροι. Είμαστε ελεύθεροι από τα δεσμά της γλώσσας. Άρα τι νόημα έχει η προσπάθεια να επαναμαντρώσεις εκείνο που κατόρθωσε να ξεφύγει; Τι νόημα έχει να προσπαθείς να επέμβεις έτσι πάνω στο άρρητο; Ακόμη και πάνω στο σεξ μπορείς να μιλάς. Πάνω στο γκολ ποτέ.

πηγή: old-boy

Διάγγελμα

μας πήραν τα ζουμιά..

Η μεγάλη οικογένεια της ενωμένης Ευρώπης