Άρχισε να αποδίδει το νέο συνταξιοδοτικό

"Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μου. Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης, εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και γίνω βάρος στο παιδί μου."

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Τα γιαούρτια που πέσανε στην πλατεία Συντάγματος, χαρακτηρίστηκαν από διαπλεκόμενους, παπαγαλάκια και πολιτικά ορθούς (και όρθιους) μαλάκες ως τυφλή βία και ως φασίζουσα πρακτική, επικίνδυνη για τη Δημοκρατία μας.

Τώρα που στην πλατεία Συντάγματος άρχισαν να πέφτουν κορμιά απελπισμένων και αξιοπρεπέστατων γερόντων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αφού δήλωσε πως η Κυβέρνηση δεν θα σχολιάσει το περιστατικό, "προσωπικά" το χαρακτήρισε ως "τραγωδία".

Όχι ρε. Δεν είναι απλά "τραγωδία". Φόνος είναι. Δεν χρειάζεται να γίνει καμία "έρευνα" για τις συνθήκες όπως συνηθίζεται...Ούτε να ακούμε την κλασική παπαριά "Δεν ξέρουμε τι μπορεί να οδήγησε τον αυτόχειρα σ'αυτή την τραγική πράξη". Το σημείωμα το άφησε για να το διαβάσετε. Ολόκληρο. Εκεί εξηγεί σαφέστατα "τι τον οδήγησε". Και διάλεξε τη σημαντικότερη στιγμή της ζωής του να την κάνει θεαματική, απ'αυτά τα ταρατατζούμ που σας αρέσουνε δημοσιοκάφροι, για να ασχοληθείτε μαζί του και να μην είναι απλά "ένας 77χρονος αυτόχειρας". Ούτε την προσφορά του στα νούμερα σας, δεν σέβεστε καριόληδες. 

Πίσω από τον 77χρονο κρύβονται χιλιάδες άλλα γερόντια αλλά και νεότεροι, που ζουν την ίδια απελπισία και την ίδια αγωνία. Για το αύριο, αλλά και για την επόμενη ώρα. Δεν έχει σημασία αν φανούν το ίδιο γενναίοι (ή δειλοί) για να τον μιμηθούν. Ούτως ή άλλως "ζωντανοί-νεκροί" θα είναι όσο επιζούν. Πώς λέτε να είναι κάποιος που έχει χάσει τα πάντα? Με το "τα πάντα" εννοώ την αξιοπρέπεια και την κάθε ελπίδα.

Σημασία έχει ότι τα μπουρδελοκάναλα και το Καθεστώς, μας θέλουν να το συνηθίζουμε όλο αυτό. Να συνηθίζουμε και να ψιλοαποδεχόμαστε ωσάν φυσικό φαινόμενο, τη ληστεία, την αδικία, την απελπισία, το φασισμό.

Να το αποδεχόμαστε ως γενικότερη και "αναγκαία" κατάσταση, να σκύβουμε μουγγοί το κεφάλι και να ευχόμαστε μόνο μην έλθει και σε μας το κακό.

Να είμαστε δηλαδή από τα τυχερά πειραματόζωα.

Η λαίλαπα όμως είναι λαίλαπα και δεν κάνει διακρίσεις.

 Είμαστε απλά νούμερα, χωρίς αξία και με "δυσβάσταχτο κόστος".