Στον καιάδα των ναζί..

ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ

Παρά το γεγονός ότι οι Εβραίοι αποτέλεσαν τον κύριο στόχο τους, οι Ναζί και οι συνεργάτες τους στοχοποίησαν και άλλες ομάδες πληθυσμού για φυλετικούς ή ιδεολογικούς λόγους. Ανάμεσα στα πρώτα θύματα των ναζιστικών ρατσιστικών επιθέσεων στην Γερμανία ήταν οι πολιτικοί αντίπαλοι - κυρίως κομμουνιστές, σοσιαλιστές, οι σοσιαλδημοκράτες, καθώς και οι ηγέτες των συνδικάτων. Το 1933, τα SS ίδρυσαν το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Νταχάου, ως ένα κέντρο κράτησης για χιλιάδες Γερμανούς πολιτικούς κρατούμενους. Συγγραφείς και καλλιτέχνες των οποίων τα έργα θεωρήθηκαν ανατρεπτικά ή που ήταν Εβραίοι, κυνηγήθηκαν με φυλακίσεις, πρόστιμα, κ.α.

Οι Ναζί στοχοποίησαν και τους Ρομά (Τσιγγάνοι) για φυλετικούς λόγους. Οι νομικές ερμηνείες των Νόμων της Νυρεμβέργης 1935 (γερμανική νομοθεσία που ορίζεται ο “Εβραίος” από το αίμα, σύμφωνα με ρατσιστικές θεωρίες) προσαρμόστηκαν αργότερα για να συμπεριλάβει και τους Ρομά. Οι Ναζί κατηγόρησαν τους Ρομά ως “τεμπέληδες” και “έχοντες αντικοινωνική συμπεριφορά- ασύμβατης με τον τρόπο σκέψης των Ναζί”, “μη παραγωγικούς” και εν τέλει “κοινωνικά ακατάλληλους”. Οι Ρομά φυλακίστηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Λοτζ και ήταν μεταξύ των πρώτων που σκοτώθηκαν σε κινητά συνεργεία φυσικού αερίου στο στρατόπεδο εξόντωσης Chelmno στην Πολωνία. Οι Ναζί επίσης απέλασαν πάνω από 20.000 Ρομά στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, όπου οι περισσότεροι από αυτούς δολοφονήθηκαν στους θαλάμους αερίων.

Οι Ναζί είδαν τους Πολωνούς, όπως και άλλους σλαβικούς λαούς ως κατώτερους, και “κατάλληλους”  για υποδούλωση, καταναγκαστική εργασία, και τελικά εξόντωση. Πολωνοί, οι οποίοι θεωρήθηκαν ιδεολογικά επικίνδυνοι (μεταξύ των οποίων χιλιάδες διανοούμενοι και καθολικοί ιερείς) εκτελέστηκαν σε μια επιχείρηση γνωστή ως AB-Aktion. Μεταξύ του 1939 και 1945, τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριο Πολωνοί πολίτες μεταφέρθηκαν στο γερμανικό έδαφος για καταναγκαστική εργασία. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι φυλακίστηκαν επίσης στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εκτιμάται ότι οι Γερμανοί σκότωσαν τουλάχιστον 1,9 εκατομμύρια μη-Εβραίους Πολωνούς άμαχους κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην υπό γερμανική κατοχή Σοβιετική Ένωση, το Τάγμα Commissar κυνήγησε και δολοφόνησε πολιτικούς αξιωματούχους του Κόκκινου Στρατού. Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα του 1941-1942, η γερμανικές στρατιωτικές αρχές και η γερμανική αστυνομία ασφαλείας συνεργάστηκαν σε μια ρατσιστική πολιτική που είχε σαν συνέπεια τη μαζική δολοφονία των Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου: Εβραίοι, άτομα με “ασιατικά χαρακτηριστικά” και κορυφαίοι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες εκτελέστηκαν. Περίπου τρία εκατομμύρια άλλοι, αφέθηκαν σε πρόχειρους καταυλισμούς χωρίς κατάλληλη στέγη, τροφή και ιατρική βοήθεια για να πεθάνουν.

Οι Ναζί φυλάκισαν ηγέτες της χριστιανικής εκκλησίας που αντιτάχθηκαν στο ναζισμό, καθώς και χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά που αρνήθηκαν να χαιρετίσουν τον Αδόλφο Χίτλερ ή να υπηρετήσουν στο γερμανικό στρατό. Μέσω του λεγόμενου “Πρόγραμμα Ευθανασίας”, οι Ναζί δολοφόνησαν περίπου 200.000 άτομα με νοητικές ή σωματικές αναπηρίες. Θύματα των Ναζί ήταν και οι ομοφυλόφιλοι άνδρες, των οποίων η συμπεριφορά θεωρήθηκε εμπόδιο για την διατήρηση του γερμανικού έθνους. Οι Ναζί φυλάκισαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εκείνους που ονόμαζαν "Chronic" ομοφυλόφιλoυς, όπως και χιλιάδες άλλα άτομα που τους καταλόγισαν «αντικοινωνική» ή εγκληματική συμπεριφορά.

Η Ναζιστική ιδεολογία "ανακάλυψε" πλήθος εχθρών και οδήγησε στη συστηματική δίωξη και δολοφονία πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων, τόσο Εβραίων όσο και μη-Εβραίων.

Το άρθρο στα αγγλικά