οι φράχτες θα πέσουν, οι δρόμοι θ'ανοίξουν

Σηκώνουνε φράχτες, ανοίγουμε δρόμους

Θοδωρής Ζδούκος, υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β’ Θεσσαλονίκης

Κυριακή, 18 Ιανουαρίου 2015

Η εικόνα αυτή συμπύκνωσε όλη την κατάντια της νεοφιλελεύθερης και συνάμα ακροδεξιάς δικομματικής κυβέρνησης: ο Σαμαράς, στημένος μπροστά στο φράχτη του Έβρου, δηλώνει γεμάτος περηφάνια πώς ο φράχτης αυτός βοήθησε τη χώρα να γλιτώσει από ορδές λαθρομεταναστών, τους οποίους «κάποιοι» θέλουν να βάλουν μέσα και να τους παρέχουν νοσοκομειακή περίθαλψη.

Δεν θα σταθώ στην καταγέλαστη υποκρισία ενός πρωθυπουργού που πανηγυρίζει για την επιτυχία μιας μεταναστευτικής πολιτικής που κατέστησε –συνειδητά- την Ελλάδα ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων για όλη την Ευρώπη. Εκείνο που εξοργίζει είναι το προκλητικό θράσος του να συνδέει την παρουσία των μεταναστών με τη διάλυση της δημόσιας υγείας.

Να το πούμε ρητά και κατηγορηματικά: όχι, δεν  φταίνε οι μετανάστες, με ή χωρίς χαρτιά, για το γεγονός ότι το 30% των –γηγενών- κατοίκων  είναι ανασφάλιστοι και στερούνται κάθε δυνατότητα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ότι όσα νοσοκομεία δεν έκλεισαν αδυνατούν να προχωρήσουν στις βασικές θεραπείες λόγω ελλείψεων στοιχειωδών υλικών ή ότι το φάρμακο αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και είδος πολυτελείας. Φταίει η περικοπή των κονδυλίων από την υγεία κατά 50% την τελευταία 4ετία για να πληρωθούν τα χρέη και οι τράπεζες, φταίει η τεράστια ανεργία που προκάλεσε η καπιταλιστική κρίση και η μνημονιακή λιτότητα, φταίει η φτώχεια και η καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου ενός ολόκληρου λαού, για τη διάσωση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η πραγματικότητα επομένως είναι ακριβώς η αντίθετη από αυτή που παρουσιάζει η ρατσιστική προπαγάνδα της κυβέρνησης. Ο βαθμιαίος αποκλεισμός των μεταναστών, των ανέργων, των ανασφάλιστων εδώ και πολλά χρόνια, είναι αυτός που μετέτρεψε την υγεία από καθολικό κοινωνικό δικαίωμα όλων, σε ένα προνόμιο όλο και λιγότερων και τελικά σε εμπόρευμα.

Απέναντι σε αυτή την κανονικότητα του θανάτου, θα αντιτάξουμε την κανονικότητα των αγώνων μας: αγώνες που σήμερα περνάνε μέσα από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκρότηση μίας κυβέρνησης της αριστεράς, μίας κυβέρνησης δηλαδή δεσμευμένης να υποταχθεί στην κοινωνία και τις ανάγκες της. Και αύριο όμως, αυτοί οι αγώνες θα πρέπει να συνεχιστούν μέσα από την καθημερινή, σκληρή και ανιδιοτελή δουλειά όλων των εργαζομένων στη δημόσια υγεία, όπως και όλων των ανθρώπων από το μετερίζι του καθένα, για να ξαναστήσουμε στα πόδια του το διαλυμένο σήμερα σύστημα υγείας.

πηγή: εποχή