τον Τσίπρα δεν τον ρίξανε, αλλά του κάνανε κάτι πολύ χειρότερο

Ο άνθρωπος που δεν ήθελε να γίνει παπαδήμος (αλλά τα κατάφερε)

Date: 2015.07.11

Ο πρωθυπουργός αλέξης παπαδήμος, μετά τη συντριπτική πλειοψηφία του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα που πήρε 61%, αναγκάστηκε να έρθει σε μια δύσκολη αλλά αναγκαία συμφωνία με τους δανειστές.

Τα πράγματα ξεκαθάρισαν και μάθαμε την βασική πηγή της διπολικότητας που χαρακτηρίζει σχεδόν τους πάντες αυτές τις τελευταίες βδομάδες. Την κυβέρνηση. Διότι ρητορικά βρισκόταν στον ένα πόλο, όταν πρακτικά είχε στρογγυλοκάτσει στον άλλο. Η χθεσινή ψηφοφορία στη βουλή ήταν οι μάσκες που -και επίσημα πια- έπεσαν.

Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί…

Ο τσίπρας και οι ρεαλιστές στους οποίους ανήκει, επέστρεψαν πολιτικά στην τρίτη 23 Ιούνη, όταν και πάλι προσπαθούσαν να μας πείσουν για το καλό και αναγκαίο μνημόνιο.

Πρακτικά συμπεριφέρθηκαν στο δημοψήφισμα ως να μην έλαβε ποτέ χώρα, κάτι που φάνηκε ήδη από τη δευτέρα μετά το δημοψήφισμα με τη σύγκληση των πολιτικών αρχηγών. Δυστυχώς για τον τσίπρα το αποτέλεσμα δεν ήταν ΝΑΙ, έτσι να τον “αναγκάσει” ο λαός. Κι έτσι αναγκάστηκε να ξεβρακωθεί πολιτικά μόνος του. Τα υπόλοιπα που ακούμε είναι ένας σκέτος θόρυβος από τα αριστερά του γκεσέμια που προσπαθούν να σπινάρουν την απόφαση.

Εγώ δεν θα γίνω παπαδήμος

Ας εξετάσουμε λοιπόν γιατί ο τσίπρας είναι παπαδήμος. Ο παπαδήμος ήταν ένας πρωθυπουργός ειδικού σκοπού, που στόχο είχε να εκτελέσει τις εντολές των δανειστών. Η μόνη απόφαση με την προσωπική του βούλα ήταν η κατάργηση του φόρου στα ακριβά αυτοκίνητα, απόφαση που πήρε μάλιστα λίγο πριν προκηρύξει εκλογές, τον απρίλη του 2012.

Ο τσίπρας από εχθές το βράδυ είναι ακριβώς το ίδιο. Δήλωσε πριν την ψηφοφορία πως αν χάσει τη δεδηλωμένη θα παραιτηθεί (δεύτερη φορά που μας απειλεί σε 2 βδομάδες). Χάνει ξεκάθαρα τη δεδηλωμένη και παρόλαυτα “σοκ και δέος” δεν παραιτείται. Πρώτα θα εκτελέσει τις εντολές των δανειστών, θα φέρει το αποτέλεσμα της “διαπραγμάτευσης” στην ελλάδα και μετά θα κάνει αυτό που τον βολεύει περισσότερο για να κρατηθεί στην εξουσία.

Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο γκεσεμιών των δανειστών, ήταν πως ο παπαδήμος δεν ήλπιζε πραγματικά να έχει πολιτική καριέρα μετά τις εκλογές. Για την ακρίβεια το ήλπιζαν οι φίλοι του (αυτούς για τους οποίους κατέβασε το φόρο ντε). Αλλά όχι κανείς άλλος πέρα από εκεί.

Οι φίλοι του τσίπρα από την άλλη, αυτή τη στιγμή νομίζουν ότι έχει πιάσει τον πάπα από τα αρχίδια. Θεωρούν το 61% του δημοψηφίσματος δικό τους και ταυτόχρονα έχουν γίνει οι καλύτεροι υπερασπιστές των μνημονιακών δυνάμεων στην ελλάδα. Φυσικά αυτή η χαρά θα είναι σύντομη, αλλά τώρα μπορούν να περιφέρονται σαν παγώνια μέσα στις αίθουσες συνεδριάσεων (διότι υποψιάζομαι ότι θα αρχίσουν να εμφανίζονται όλο και λιγότερο στο δρόμο).

Και το μνημόνιο?

Τη συμφωνία δεν θα τη μάθουμε ακόμα, αλλά η μαγική μου σφαίρα λέει πως αυτά που έχουμε μάθει ως “η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης” είναι η αρχή. Θα υπάρχει κι άλλο κομμάτι που θα μάθουμε λίγο αργότερα, όταν θα προστεθούν και οι “προτάσεις των θεσμών”. Τακτικά τα εμφανίζουν ένα-ένα προκειμένου κάθε φορά να σπινάρουν το πόσο καλή είναι αυτή η συμφωνία. Και να ποντάρουν στην κόπωση του κόσμου, από τις 32 αντικρουόμενες πληροφορίες το λεπτό. Αλλά όλα τα καλά υλικά είναι εκεί. Δανεικά για τις τράπεζες (πάλι καλά που θα μείωναν το χρέος), ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, οι τράπεζες σε ιδιωτικό έλεγχο και δημοπρασίες (για να βγάλουν λεφτά οι ιδιοκτήτες και τα golden boys των τραπεζών). Δεν θα απέκλυα και κούρεμα καταθέσεων τώρα που έχουμε capital controls και γυρίζει. Πιθανότατα, όχι στο επίπεδο που συζητούσαμε με τον μαικλ στο irc, αλλά καθώς μπήκε θέμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το πουθενά, το bail-in είναι στο τραπεζι.

Ειλικρινά δεν θέλω να ασχοληθώ με τις λεπτομέρειές της. Είδα τον αξιοθρήνητο τσακαλώτο εχθές στη βουλή για 7 λεπτά και δεν υπάρχει καλύτερη εικόνα για κάποια που θέλει να καταλάβει το μέγεθος της καραγκιοζιάς. Ελπίζω να δει και ο ίδιος σήμερα τον εαυτό του στον τηλεοπτικό καθρέφτη και να καταλάβει τις μαλακίες που έλεγε.

Τώρα θα δούμε την “πρώτη φορά αριστερά” να ξεφτιλίζεται υπερασπιζόμενη ένα ακόμα μνημόνιο. Ούτε light, ούτε το τελευταίο, ούτε αναπτυξιακό, ούτε δίκαιο, ούτε τίποτα. Ένα μνημόνιο όπως όλα τ ‘ άλλα. Σαν κι αυτό που έσκιζαν τα ιμάτιά τους πριν μια βδομάδα όταν καλούσαν τον κόσμο να ψηφίσει ΟΧΙ. Για την ακρίβεια όχι σαν. Χειρότερο. Γι’ αυτό να είστε σίγουρες. Όσες από το σύριζα έχουν το στομάχι να πουλήσουν success story, πεδίο δόξης λαμπρό εμφανίζεται μπροστά τους.

Και το ίδιο γρήγορα θα δούμε και την πολιτική ηγεμονία του αλέξη παπαδήμου να καταρρέει. Άλλωστε την πορεία των μνημονιακών κυβερνήσεων την ξέρουμε καλά, και ο τσίπρας ήδη από σήμερα θα μετράει συνεχώς απώλειες, καθώς θα είναι εμφανές ότι όλη αυτή η κινητοποίηση του δημοψηφίσματος ήταν ένα τέχνασμα, που στράφηκε εναντίων των ανθρώπων που ψήφισαν όχι. Φυσικά τώρα στο εκλογικό του ακροατήριο θα έχει και μπόλικους μνημονιακούς, αλλά αυτοί οι τελευταίοι είναι ένα είδος που συνεχώς βαίνει μειούμενο.

Και για να το θέσω και λίγο γηπεδικά, που είναι η παραιτησή σου καραγκιοζάκο οεο?

Και τώρα?

Στην ουσία οι λεπτομέρειες δεν έχουν καμία σημασία. Το μνημόνιο θα το ψηφίσει μια οικουμενική κοινοβουλευτική πλειοψηφία για το καλό του τόπου (παπαδήμος mode). Ο τσίπρας θα βρει έναν τρόπο να κυβερνήσει με εκλογές ή χωρίς και από εδώ πάνε και οι άλλοι.

Όπως φαίνεται θα υπάρξει μια ικανή ομάδα μέσα στο σύριζα που θα προτιμήσει να αποχωρήσει παρά να ψηφίσει το μνημόνιο. Δυστυχώς η ομάδα αυτή -χοντρικά θα τους ονομάσουμε οι λαφαζανικοί- αποτελείται από τα ίδια παλαιά υλικά. Πολιτικάντηδες που ήταν έτοιμοι να ψηφίσουν το μνημόνιο δύο βδομάδες πιο πριν, αλλά το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος δεν τους άφησε πολλά περιθώρια ελιγμών. Προσωπικά δεν πιστεύω σε καμία προσπάθεια που θα εκπορεύεται από αυτούς.

Όπως αντίστοιχα δεν πιστεύω και σε καμία προσπάθεια που δεν θα εκπορεύεται από τα κάτω και δεν θα αναζητά νομιμοποιήση συνεχώς εκεί. Το γνωρίζω ότι αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά νομίζω πως είναι εμφανές πια, ότι οι εκπρόσωποι της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας, αλλάζουν μυαλά με το που πατάνε το πόδι τους στο κοινοβούλιο. Κάποια κακιά μοίρα προφανώς τους χτυπά.

Τουλάχιστον από εδώ και πέρα, μπορούμε με σιγουριά να πούμε το εξής. Πως μια κυβέρνηση προσπάθησε να είναι αντιμνημονιακή εντώς του ευρώ και απέτυχε. Αντί όμως να επιλέξει να παραμείνει αντιμνημονιακή, επέλεξε να παραμείνει στο ευρώ. Άρα οποιαδήποτε αντιμνημονιακή πολιτική προσπάθεια από εδώ και πέρα, θα πρέπει να είναι σε σύγκρουση με την ευρωζώνη.

Καλό βράδυ, καλό καλοκαίρι και καλή μας τύχη.

πηγή: τέκι