ο χριστιανικός λόγος του

μπουκώνει με αμβροσία τα στόματα και τις πσυχές των πιστών...

πόση αγάπη να αντέξουν πχια?

Αποτροπιασμός από το νέο κήρυγμα μίσους του Αμβρόσιου

Σ’ ένα ακόμη παραλήρημα μίσους βρέθηκε το βράδυ της Μ. Παρασκευής ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος.

Σύμφωνα με πιστούς οι οποίοι παρακολούθησαν το κήρυγμά του το βράδυ της Μ. Παρασκευής, ο Αμβρόσιος είπε αναφερόμενος στο ενδεχόμενο της κατάργησης των θρησκευτικών στα σχολεία: «ενώπιόν σας, παρακαλώ των εσταυρωμένο Χριστό να σαπίσει το χέρι του Φίλη αν υπογράψει τέτοια διατάγματα αθεΐας όπως η κατάργηση των θρησκευτικών».

Ο Μητροπολίτης ωστόσο δεν σταμάτησε εκεί, αφού φρόντισε να καταραστεί με περισσή χυδαιότητα και τους άθεους. Είπε συγκεκριμένα: «όσον αφορά στο κρέας που θα φάνε απόψε οι άθεοι που θα κάνουν τραπέζι, να γίνει δηλητήριο και να τους τρυπήσει το στομάχι. Να γίνει πέτρα και να μην το χωνέψουν».

πηγή: το κουτί της Πανδώρας

τόσο δα

ψάρεμα σε λίμνες και ποτάμια του Καναδά

Λοιπόν, 6 χρόνια βαρβάτης κρίσης 3 και κάτι μνημόνια, ένα κούρεμα PSI, ένα κάρο γιούρογκρουπς, εκλογές, δημοψήφισμα, κωλοτούμπες, η κοινωνία πολλές δεκαετίες πίσω οικονομικά και αρκετούς αιώνες πίσω πολιτικά, με χιλιάδες Έλληνες να έχουν κουνήσει μαντήλι για άλλη γη άλλα μέρη, 2,3 γενιές τουλάχιστον χαμένες από χέρι και όλα αυτά γιατί?

Κάναμε τουλάχιστον ένα βήμα μακρυά από την οικονομική καταστροφή? Κάναμε κανένα βήμα μακρυά απ'τον μπαμπούλα της Δραχμής?

Όλα γύρω μας δείχνουν πως όχι. Όπως μας λέει και ο Tyler Durden στο zerohedge σήμερα, η κατάσταση έχει λίγο πολύ ως εξής:

Τα έσοδα είναι λιγότερα από τα προβλεπόμενα. Κάτι που ήταν πιο σίγουρο κι από τη βροχή της Μεγάλης Παρασκευής. Για το κενό αυτό, το φετινό αλλά και τα αναμενόμενα των επόμενων ετών, οι ξένοι δανειστές προτείνουν νέο μνημόνιο. Την ίδια βιόλα δηλαδή. Δανειούμπα, συνοδευόμενη από υφεσιακά μέτρα, τα οποία θα οδηγήσουν την οικονομία σε ακόμα χειρότερο σημείο, με ακόμα μεγαλύτερα κενά να προκύπτουν, τα οποία για να καλυφθούν θα χρειάζεται νέο μνημόνιο κι άλλο δάνειο κ.ο.κ. [Όποιος νομίζει ότι με την ίδια αποτυχημένη συνταγή, μπορεί κάποια στιγμή να βγει φαγητό που θα τρώγεται, παραείναι φιλελές και να πάει να κοιταχτεί σε κάνα ψυχίατρο λέω εγώ.]

Ο Τσίπρας λέει "όχι". Δε νομίζω να έχει κάνα συνειδησιακό θέμα ο σύντροφος Αλέξης. Ρεαλιστικό είναι το "όχι" του. Ξέρει ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα κάνουν καινούργιο συκώτι με τα δύο μνημόνιά του. 

Το αυγό στον κώλο όμως δεν το έχουν οι ξένοι αλλά εμείς. Γιατί? Για πολλούς λόγους. Αυτός όμως που καίει τον Τσίπρα στην παρούσα φάση είναι οι δόσεις που πρέπει να πληρωθούν τους επόμενους μήνες. Ξέρετε...για την αποπληρωμή των εθνοσωτήριων δανείων που πήραμε στα προηγούμενα μνημόνια. Και μπορεί τον Μάϊο να πρέπει να καλυφθούν "μόλις" 460 εκατ. ευρώ δανειακών κεφαλαίων και τόκων και τον Ιούνιο άλλα 705 εκατ. ευρώ, ο φετινός Ιούλιος όμως, φαίνεται να είναι ο μήνας της αποκάλυψης αφού θα πρέπει να καλυφθούν υποχρεώσεις 3,666 δισ. ευρώ (σιξ σιξ σιξ, που λέει και η Λουκά). Τα φραγκοδίφραγκα των ταμειακών αποθεμάτων άντε να πληρώσουν τον Μάϊο και άντε με διάφορα από εδώ και από κει να πληρωθεί και ο Ιούνης. Το 3,number of the beast όμως του Ιουλίου, σε περιμένει να σε πάρει απ'το χεράκι και να σε οδηγήσει στα "αχαρτογράφητα νερά" της επίσημης χρεοκοπίας που μας έλεγαν και πέρυσι (και πρόπερσι και πριν 3 και πριν 4 χρόνια..)

Με άλλα λόγια χρειαζόμαστε λεφτουδάκια. Άμεσα. Γι'αυτό και ο Τσίπρας ζητάει αυτά τα λεφτουδάκια μέσω της "πολιτικής λύσης" που ελπίζει να δοθεί σε μια Σύνοδο Κορυφής, για την οποία όμως προς το παρόν παίρνει τα μέζεά του από τον Τουσκ. Και επειδή η γνώμη του Πολωνού ξάδερφου του ντόναλντ ντακ δεν πιάνει και πολλά, πήρε χθες κι ένα συγυρισμένο nein κι από τον Σόϊμπλε.

Η παραίτηση στην ατμόσφαιρα είναι πηχτή σαν τη φθινοπωρινή πρωινή ομίχλη στην επαρχία της νοτιοδυτικής Αγγλίας, ο κλασικός ο μαλάκας ο σέλινας ελπίζει σε Κούλη και Άδωνι και νομίζω ότι παραπλησίασε η ώρα για να κάνω την μεγάλη καριέρα που πάντα ήθελα στο ψάρεμα.

φιλελελλάς α.ε.

μερικά ρητορικά ερωτήματα από τον ρήτορα της σύγχρονης πολιτικής σκηνής

το εθνικό μας ντεζαβού

Πόσες φορές να δεις το ίδιο έργο κάνοντας πως δεν ξέρεις το τέλος;

26 Απρ, ’16

Η διαπραγμάτευση δεν ολοκληρώθηκε, το Eurogroup της Μεγάλης Πέμπτης δεν θα πραγματοποιηθεί και ο Αλέξης Τσίπρας σκοπεύει να ζητήσει την σύγκληση Συνόδου Κορυφής, για να διασφαλιστεί η τήρηση της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου.

Όλα αυτά τα έχουμε ξαναζήσει, οπότε μάλλον δεν προκαλούν έκπληξη σε κανέναν.

Δεν ξέρω καν γιατί θεωρούνται ειδήσεις αυτές οι διαρκείς επαναλήψεις του ιδίου σεναρίου -ούτε γιατί γίνονται τόσες αναλύσεις-, αφού όλοι ξέρουν πως αυτό θα συμβεί.

Δεν πρόκειται να αλλάξει απολύτως τίποτα προς το καλύτερο στην Ελλάδα, όσο η χώρα μένει παγιδευμένη στα Μνημόνια και δεν μπορεί να πάρει την τύχη της στα χέρια της.

Αντιθέτως, όλα θα γίνονται όλο και χειρότερα.

Αν οι Έλληνες δεν διεκδικήσουν δυναμικά τη χώρα τους, η Ελλάδα θα χαθεί για τους Έλληνες και θα καταλήξουν δούλοι στην ίδια τους τη γη.

Όσο παραμένεις θεατής, το έργο δεν θα αλλάζει από μόνο του.

Για να αλλάξει το έργο, πρέπει να αποφασίσεις να παίξεις κι εσύ στο έργο.

Για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να αντιληφθώ, πολιτικοί και πολίτες συμπεριφέρονται σαν να μην ξέρουν πως η Ελλάδα καταστρέφεται μέρα με τη μέρα.

Κάποιοι μοιάζουν να απολαμβάνουν αυτή την καταστροφή.

Κάποιοι χαίρονται με το να μειώνουν διαρκώς με μίσος τους πολιτικούς τους αντιπάλους -ή όποιους πολίτες είναι σε άλλο πολιτικό χώρο από αυτούς- και δεν ξεχνούν να δηλώσουν πόσο πιο έξυπνοι είναι από τους άλλους που είναι εντελώς ηλίθιοι.

Κάποιοι επιμένουν να εκτονώνονται στην εκάστοτε κυβέρνηση, αν και ξέρουν πως κάθε κυβέρνηση είναι διακοσμητική και οι αποφάσεις για την Ελλάδα παίρνονται στο εξωτερικό.

Κάποιοι επιμένουν να περιμένουν τον επόμενο σωτήρα και να βλέπουν σωτήρες σε γελοία ανθρωπάκια.

Τίποτε από αυτά δεν βοηθάει την χώρα και την κοινωνία.

Όποιος πιστεύει πως η Ελλάδα θα καταστραφεί αλλά αυτός θα μείνει στον αφρό, κάνει μεγάλο λάθος.

Αν πάλι χαίρεται που μαζί του θα βουλιάξουν και όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, ας πάει σε έναν γιατρό να κοιταχτεί.

Η Ελλάδα πρέπει να θυμίσει πάλι Δημοκρατία.

Τα τελευταία χρόνια, κόμματα, εκλογές, κυβερνήσεις, Βουλή, Σύνταγμα και δημοψήφισμα είναι ένα πολύ κακό ανέκδοτο και δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

Η Ελλάδα είναι και επίσημα ένα προτεκτοράτο με στοιχεία αποικίας και μπανανίας.

Αυτό που συμβαίνει τώρα δεν ήταν και πολύ δύσκολο να το προβλέψει κάποιος από το περασμένο καλοκαίρι.

Στις 15 Ιουλίου, έγραφα:

«Αλέξη Τσίπρα, αυτή είναι η τελευταία μου προσπάθεια να σε πείσω να μην υπογράψεις το Μνημόνιο. Ακόμα κι αν το υπογράψεις, θα σε ρίξουν με τον πιο ατιμωτικό τρόπο. Δεν υπάρχει συμφωνία. Συμφωνία θα υπάρξει, μόνο αν σε ρίξουν. Και θα σε ρίξουν σαν προδότη, αφού πρώτα περάσει το Μνημόνιο επί δικής σου πρωθυπουργίας. Αφού περάσεις εσύ το Μνημόνιο. Πρώτα θα σε εξευτελίσουν εντελώς, μετά θα σε ρίξουν και μετά θα γίνει η κανονική συμφωνία, με τους επόμενους. Αλέξη Τσίπρα, μην υπογράψεις.»

Ο Αλέξης Τσίπρας υπέγραψε αν και οι πολίτες όλου του πλανήτη έγραφαν στα social media «This is a coup».

Μπορούσε να είχε παραιτηθεί, δηλώνοντας ευθέως σε όλους τους πολίτες του κόσμου πως η Ελλάδα δεν είναι δημοκρατία, αφού εκβιάζεται και δεν μετράει η γνώμη των πολιτών της στο δημοψήφισμα.

Δεν το έκανε. Τους λόγους τους ξέρει ο ίδιος.

Τώρα ο Αλέξης Τσίπρας θα πέσει. Σωστό, γιατί ήταν πολιτικός απατεώνας αλλά τι χαρά να σου δώσει αυτό; Ποιο το όφελος;

Και μετά θα έρθει η επόμενη κυβέρνηση.

Και μετά μια άλλη κυβέρνηση.

Αλλά η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι προτεκτοράτο.

Για πολλά χρόνια.

Μέχρι οι Έλληνες να αποφασίσουν να δράσουν σαν ένας λαός και όχι σαν κομπλεξικοί κατσαπλιάδες.

Βέβαια, δεν ξέρω αν θα υπάρχει Ελλάδα τότε.

πηγή: pitsirikos