ευχή και KataraTV

Οι δικοί μου αυτές τις μέρες είναι με την απορία: "μα καλά, πως τους βλέπεις?...δεν εκνευρίζεσαι?!! αυτοί οι "Γερούν γερά" είναι αληταράδες!.."

Τι να πω..δεν ξέρω....ίσως ενδόμυχα να έχω και μια δόση μαζοχισμού, αλλά βασικά είμαι περίεργος να δω μέχρι που θα τη φτάσουν την προπαγάνδα και τους εκβιασμούς.

Σήμερα το πρωί για παράδειγμα, πριν φύγω για τη δουλειά έβλεπα καμπουράκη και οικονομέα. Ήταν φρικαρισμένοι οι καημενούληδες.."δεν είναι πράγματα αυτά" φώναζαν. Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν ότι υπάρχει capital control. Τους φαινόταν α δ ι α ν ό η τ ο. Η αγανάκτησή τους είχε πιάσει κόκκινο. Νόμιζες ότι θα πάθουν και τίποτα. Και μέσα σ’όλα αυτά, έβρισκαν την ευκαιρία να ξεσπαθώνουν για το κράξιμο που τρώνε 5 χρόνια τώρα για το ότι είναι καραμπινάτα καθεστωτικά φερέφωνα. Παίρνανε το αίμα τους πίσω και μου θύμισαν την άλλη τη γλίτσα τον ψαριανό που είχε βγάλει αφρούς με την υπόνοια της Φωτίου ότι είναι γερμανοτσολιάς..

Την Κυριακή, πριν καν επιβληθεί το capital control είχα δει ένα "ρεπορτάζ" του mega πιο στημένο κι απ’το άγαλμα της Ελευθερίας. Σε μια ουρά ενός ATM, μια κυράτσα με βουρκωμένα τα μάτια φώναζε για την αδικία που νιώθει στο πετσί της, επειδή δούλευε λέει πολλά χρόνια για να ζήσει με αξιοπρέπεια τώρα που βγήκε στη σύνταξη και την αναγκάζει η κυβέρνηση να περιμένει σε ουρά του ΑΤΜ.."και τι πράγματά είναι αυτά" "και με ποιο δικαίωμα μου το κάνουν αυτό"..Η κυρία δηλαδή, δεν αγανάκτησε με τα μνημόνια, τα οποία την καλούσαν να χρηματοδοτήσει με τη σύνταξή της το "χρηματοπιστωτικό κενό", αλλά τώρα που αναγκάστηκε να περιμένει στην ουρά.

Και μέσα σ’όλα αυτά, βρίσκουν την ευκαιρία να μιλάνε για ειδικά δικαστήρια αυτοί που δέσανε χειροπόδαρα πολλές γενιές Ελλήνων με το βρετανικό δίκαιο.

Μιλάνε για ΓΟΥΔΗ, όλοι αυτοί οι ξεδιάντροποι που διαλύσανε μια χώρα με το αζημίωτο.

Μιλάνε για πρωτοφανή καταστροφή αυτοί που με την στάση τους και τις υπογραφές τους οδήγησαν ανθρώπους να πηδάνε απ’τα μπαλκόνια.

Μιλάνε για εθνική ντροπή κάποιοι που βλέπανε ένα ρολόϊ να μετράει αντίστροφα, ενώ δεν βλέπανε καμιά ανθρωπιστική κρίση εδώ και 5 ολόκληρα χρόνια, ούτε τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στη χώρα μας και τρέχουν, μα δεν προλαβαίνουν.

Μιλάνε για πρωτόγνωρες ουρές απελπισίας στα ΑΤΜ, αυτοί που χαρακτήριζαν τις ουρές των συσσιτίων και του ΟΑΕΔ, ως ουρές "απροσάρμοστων" στις νέες συνθήκες.

Χαρακτηρίζουν το δημοψήφισμα ως εκτροπή και πραξικόπημα, αυτοί που καλοβλέπανε μία συγκυβέρνηση με μια "σοβαρή χρυσή αυγή", όπως και οι άλλοι που κάνουνε χαρούλες όταν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μας μαλώνουν ξεδιάντροπα, επειδή ψηφίσαμε σύριζα, χωρίς να πάρουμε την άδειά τους.

 Το ότι όλος αυτός ο επικοινωνιακός τραμπουκισμός κορυφώνεται μέρα με τη μέρα, μάλλον επιβεβαιώνει κάποιες δημοσκοπήσεις που βγήκαν και θέλουν το "ΟΧΙ" της αξιοπρέπειας να προηγείται.

Νιώθω πολύ Ευρωπαίος και μοιραία εύχομαι την Κυριακή, σ'αυτόν τον ξεκάθαρα ταξικό πόλεμο, να νικήσουν οι πολλοί και η ανάγκη του λαού για επιβίωση και για ελπίδα, να υπερισχύσει του φόβου και της τρομοκρατίας των κανιβαλικών "μονοδρόμων".