Friday 20 August 2010

ΑΥΞΗΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ <=> ΑΥΞΗΣΗ ΠΙΕΣΗΣ

Η Ελλάδα, το κρύο πιάτο στη Λισαβόνα

Γράφει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Παρασκευή, 20 Αυγούστου 2010

Πυρετωδώς ξεκίνησαν να εργάζονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να παρουσιάσουν ένα προσχέδιο οικονομικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, στη Λισαβόνα, στις 20 Νοεμβρίου. Το κείμενο αυτό θα λάβει την μορφή μνημονίου και θα υπογραφεί – αν όλα πάνε καλά μέχρι τότε - τόσο από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, που θα συμμετέχει στη σύνοδο, όσο και από τον πρόεδρο της Ε.Ε. Χέρμαν βαν Ρομπέι και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.



Στο μνημόνιο αυτό θα μπαίνουν οι βάσεις για την ευθυγράμμιση της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής με εκείνη των ΗΠΑ, θέτοντας ζήτημα αναθεώρησης του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της Ευρωζώνης και αναπροσαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας. Θα προβλέπεται ουσιαστικά ενοποίηση των δημοσιονομικών και φορολογικών πολιτικών των χωρών μελών της ζώνης του ευρώ, η οποία θα επιδιωχθεί να διευρυνθεί άμεσα. Παράλληλα θα αποτυπώνονται για πρώτη φορά σαφείς........... κανόνες για κοινή ενεργειακή πολιτική μεταξύ των χωρών της ΕΕ, που θα εναρμονίζονται ασφαλώς με τα αμερικανικά συμφέροντα, με γεωοικονομικούς και γεωπολιτικούς όρους.



Επίσης το μνημόνιο θα προνοεί για μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας στην ΕΕ, ακολουθώντας το αμερικανικό μοντέλο, το οποίο και αυτό με τη σειρά του θα ομογενοποιηθεί, ενώ η ΕΚΤ θα μετεξελιχθεί σε αντίστοιχο φορέα με την Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα, ώστε και αυτή να αγοράζει τίτλους, που κανείς δεν θα ορέγετο στην συγκυρία και να απορροφά τοξικά χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Στόχος είναι ο απόλυτος συντονισμός ΕΕ και ΗΠΑ, ώστε να αντιμετωπιστεί από κοινού η Κίνα και να ξεπεραστεί η χρηματοπιστωτική κρίση σε σύντομο σχετικά διάστημα, δίχως άλλες σοβαρές παρενέργειες, όπως ήταν η (τεχνητή) έξοδος της Ελλάδας από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και το πείραμα δημοσιονομικού εξορθολογισμού των οικονομικών της και της στατιστικής απεικόνισης τους, που ακολούθησε. Η θεσμική αποτύπωση των προνοιών του μνημονίου αυτού - που ξεκίνησε να συντάσσεται ως προσχέδιο - αναμένεται να οδηγήσει σε διολίσθηση του ευρώ, ώστε αυτό να καταστεί ισότιμο με το αμερικανικό δολάριο (ισοτιμία 1:1).



Η Ελλάδα θα αποτελέσει κατά πάσα πιθανότητα το κρύο πιάτο στο τραπέζι της κοινής Συνόδου Κορυφής ΕΕ – ΗΠΑ, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της προγραμματισμένης συνόδου του ΝΑΤΟ. Μέχρι τότε θα έχει αποφασισθεί ποιο από τα δύο μοντέλα διαχείρισης της κρίσης στην χώρα μας θα ακολουθηθεί, αντικαθιστώντας ουσιαστικά το υπάρχον Μνημόνιο, το οποίο ούτως ή άλλως θα απενεργοποιηθεί εξαιτίας της αντισυνταγματικής και «αντικοινοτικής» του υφής (περιεχομένου). Ποια είναι τα δύο αυτά μοντέλα σε ένα εκ των οποίων θα πρέπει να καταλήξει μέχρι το Νοέμβριο η τρόικα, επιτρέψτε μου να μην αναφερθώ. Δεν θέλω ξανά να προκληθεί αναστάτωση και να οδηγηθεί η κυβέρνηση σε διαψεύσεις «ανυπόστατων φημών», την στιγμή μάλιστα που, από ότι μαθαίνω, έχει άλλες έγνοιες.



Αντ’ αυτού θα μπορούσα να επισημάνω τον προβληματισμό που υπάρχει αυτήν την στιγμή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εξέλιξη του προγράμματος που υποστηρίζεται από τον «μηχανισμό» στην χώρα μας, αλλά και την ίδια την πολιτική φύση του «μηχανισμού» που έχασε την νομιμοποίησή του μετά την άρνηση της Σλοβακίας να εκταμιεύσει το ποσό που αντιστοιχούσε στην δική της συμμετοχή.



Όλα τα μέρη της τρόικας αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εισέλθει σύντομα στον κύκλο της ανάπτυξης, ούτε υπάρχει μεσοπρόθεσμη προοπτική άντλησης επενδυτικών κεφαλαίων από την αγορά, η οποία εμφανίζεται ολοένα και πιο δύσπιστη όσον αφορά στην ικανότητα της χώρας να εξυπηρετήσει το χρέος της. Διαπιστώνουν ότι η πολιτική περικοπών και άγριας λιτότητας που ακολουθείται, επιχειρώντας να θεραπεύσει το πρόβλημα δημοσιονομικής πειθαρχίας και το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, καταλήγει να επιδεινώνει όλους τους δείκτες που επηρεάζουν την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.



Καταλήγουν, λοιπόν, ότι εάν στοιχειωδώς τους επόμενους δύο μήνες ολοκληρωθεί το learning by numbers από τα στελέχη της τρόικας προς την κυβέρνηση και την Τράπεζα της Ελλάδας, θα είναι η στιγμή που θα καταστεί επίκαιρη η αναδιάρθρωση του χρέους την οποία αναμένει η αγορά, που όμως, σε κάθε περίπτωση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση καθώς εξετάζονται ρυθμίσεις που ευνοούν από τους δανειστές της χώρας άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο. Αν δεν προχωρήσουν σε αυτήν την ήπια μορφή επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους ή μέρους του χρέους, οι αγορές δεν φαίνονται πρόθυμες να ανοίξουν την πόρτα τους στην χώρα, επιτρέποντας στις τράπεζες να προχωρήσουν σε δανεισμό αναπτυξιακού χαρακτήρα. Τα ποσά που έχουν δοθεί μέχρι τώρα στις τράπεζες από το κράτος, μπορείτε να τα ξεχάσετε. Ένα μέρος αυτών πήγε κατευθείαν στις τσέπες των μεγαλομετόχων τους, ενώ το μεγαλύτερο για να καλύψει τις απώλειες από την υποβάθμιση των ελληνικών ομολόγων, προκειμένου αυτές να συνεχίσουν να αντλούν ρευστότητα από την ΕΚΤ.



Άρα οι επόμενοι δύο μήνες προβλέπεται να είναι καθοριστικοί για την εξέλιξη της ελληνικής περιπέτειας, η οποία, στον βαθμό που δεν οδήγησε στην εκπόνηση μιας εθνικής στρατηγικής άρνησης του χρέους, θα συνεχίσει να προκαλεί φτωχοποίηση των δύο τρίτων της ελληνικής κοινωνίας και παράλληλα στασιμοπληθωρισμό και πραγματική υποβάθμιση της αξίας της ήδη μειωμένης ποσότητας των ευρώ που θα καταλήγουν στο νοικοκυριό. Έτσι θα ζήσουμε την τραγική εμπειρία και να υφιστάμεθα τις συνέπειες του προγράμματος της χειρότερης μεταπολεμικής λιτότητας και παράλληλα η αξία του κοινού νομίσματος να είναι μικρότερη στην χώρα μας απ’ ότι στην Γερμανία και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης.



Αυτό όμως δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει ιδιαίτερα πολλούς Ευρωπαίους – αν και σοβαρές γερμανικές και γαλλικές εμπορικές επιχειρήσεις απέσυραν ήδη το ενδιαφέρον τους από την χώρα - καθώς, όπως φαίνεται, ούτε καν οι ίδιοι οι Έλληνες έδειξαν να θορυβούνται αναλόγως! Όταν εναντίον του Μνημονίου κινητοποιούνται μερικές δεκάδες χιλιάδες αντί εκατοντάδων χιλιάδων, τότε είναι προφανές ότι οι «ναυαγοί» περιμένουν από άλλους να τους φουσκώσουν το σωσίβιο! Τυφλωμένοι από την υπερέκθεση στην τηλεόραση και τα πρωτοσέλιδα του Τύπου, περί άλλων τυρβάζουν. Προφανώς εμπιστεύονται την … υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας και έχουν αφήσει την τύχη τους στα στιβαρά χέρια της παρέας εκείνων που παραγοντίζουν ως μέλλοντες παγκόσμιοι (δια)κυβερνήτες. Το Νοέμβριο … τα νεότερα.

Monday 16 August 2010

ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ ΨΑΧΝΕΙ....

Ψωμιάδης vs Παρείσακτοι Κουνιστοί

                                                                                      
  Από την Ενότητα:ΣΚΕΠΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ


Ο Αλέξανδρος και η ΜΕΓΑλοσύνη του...

Από την Ενότητα:ΣΚΕΠΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΝΕΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!!

Κυκλοφορεί ένα νέο super παιχνίδι καταστολής για Playstation3 (και όχι μόνο!).

Για επίδοξα όργανα αλλά και γενικότερα, μικροτσούτσουνους στρατόκαβλους και τουρκομογγολολαρυγγοφάγους.

Ο κλασικός ο μαλάκας ο έλληνας πλούσιος


Ο ΤΖΙΜΑΚΟΣ στον Ωφλύαρο! (free press στην Αντίπαρο)http://ofliaros.blogspot.com/2010/08/2-16.html

Να και οι Έλληνες φωτεινό παράδειγμα!!

Αναδημοσίευση από το tvxs.gr

Στο άρθρο του, για την New Statesman, ο John Pilger ανατρέπει την αντίληψη που υπάρχει για την Ελλάδα ως «σκουπιδοχώρα» και βλέπει την ελπίδα να ανατέλλει μέσω της εξέγερσης των απλών Ελλήνων που αντιτάσσονται στον τρόπο σωτηρίας της χρεωκοπημένης οικονομίας, η οποία προκλήθηκε από τη φοροδιαφυγή των πλουσίων.



Η Ελλάδα είναι ο μικρόκοσμος μιας μοντέρνας πάλης των τάξεων, που σπανίως χαρακτηρίζεται ως τέτοια, γιατί απλούστατα αντικατοπτρίζει την αλήθεια.



Ενώ ο πολιτικός κόσμος της Βρετανίας προσποιείται ότι δημοκρατία είναι η προκαθορισμένη εναλλαγή του τάδε με το δείνα, η έμπνευση για όλους μας είναι η Ελλάδα. Δεν είναι αξιοπερίεργο που η Ελλάδα δεν παρουσιάζεται ως φωτεινό παράδειγμα, παρά σα μια «σκουπιδοχώρα» που δικαίως τιμωρείται για τον «παραφουσκωμένο δημόσιο τομέα» καθώς και για τη νοοτροπία της «πλαγίας οδού» (όπως αναφέρει η Observer). Η αιρετική περίπτωση της Ελλάδας μας δείχνει ότι υπάρχει πραγματική ελπίδα στην αντίσταση που πραγματοποιούν οι απλοί πολίτες της, σε αντίθεση με αυτή που επενδύθηκε σπάταλα πάνω στους πολέμαρχους του Λευκού Οίκου.



Η κρίση που οδήγησε στην «σωτηρία» της Ελλάδας, από τις Ευρωπαϊκές τράπεζες και το ΔΝΤ, είναι προϊόν ενός αποτρόπαιου οικονομικού συστήματος που και το ίδιο βρίσκεται σε κρίση. Η Ελλάδα είναι ο μικρόκοσμος μιας μοντέρνας πάλης των τάξεων που σπανίως χαρακτηρίζεται με αυτό τον όρο και δημιουργεί κύματα πανικού στον ιμπεριαλιστικό πλούτο.



Αυτό που διαφοροποιεί την Ελλάδα είναι ότι μέσα στην ιστορική της μνήμη ακόμα υπάρχει η εισβολή, η ξένη κατοχή, η προδοσία της Δύσης, η στρατιωτική δικτατορία και η λαϊκή αντίσταση. Οι απλοί άνθρωποι δεν δειλιάζουν απέναντι στη διεφθαρμένη επιχειρηματοκρατία που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δεξιά κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, που προηγήθηκε της παρούσας του Γιώργου Παπανδρέου, χαρακτηρίστηκε από τον κοινωνιολόγο Jean Ziegler ως «μια μηχανή συστηματικής λεηλασίας των πόρων της χώρας».



Επική κλοπή

Η μηχανή αυτή έχει περιβόητους φίλους. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ διερευνά το ρόλο της Goldman Sachs και άλλων Αμερικανικών επιχειρήσεων αμοιβαίων κεφαλαίων οι οποίες πόνταραν στη χρεωκοπία της Ελλάδας, καθώς δημόσια περιουσιακά στοιχεία ξεπουλήθηκαν και 360 δισεκατομμύρια ευρώ κατατέθηκαν από πλουσίους φοροφυγάδες σε Ελβετικές Τράπεζες. Οι μεγαλύτερες Ελληνικές πλοιοκτήτριες εταιρείες μετέφεραν τις έδρες τους στο εξωτερικό. Αυτή η «αιμορραγία» κεφαλαίου συνεχίζεται με την έγκριση των Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών και κυβερνήσεων.



Το έλλειμμα της Ελλάδας κυμαίνεται στο 11%, ποσοστό όχι υψηλότερο από αυτό της Αμερικής. Ωστόσο, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπάθησε να δανειστεί από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, ουσιαστικά μπλοκαρίστηκε από Αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης, οι οποίοι υποβίβασαν την Ελλάδα σε «σκουπίδι». Αυτοί οι οίκοι ήταν εκείνοι που έδιναν ΑΑΑ αξιολόγηση (δηλ. μηδέν πιστωτικός κίνδυνος – η υψηλότερη αξιολόγηση) σε χρεόγραφα ενυπόθηκων δάνειων υψηλού κινδύνου, αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, και έτσι επέσπευσαν την οικονομική κατάρρευση του 2008.



Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα ήταν κλοπή σε μία επική - αν και όχι άγνωστη - κλίμακα. Στη Βρετανία, η «σωτηρία» Τραπεζών όπως η Northern Rock και η Royal Bank of Scotland κόστισαν δισεκατομμύρια λίρες. Χάρη στον προηγούμενο πρωθυπουργό, Gordon Brown, και του πάθους του για ικανοποίηση των φιλάργυρων ενστίκτων της «Πόλης του Λονδίνου», (City of London, το κέντρο της χρηματιστηριακής αγοράς), οι δωρεές του δημοσίου χρήματος ήταν άνευ όρων και μεταξύ τους οι τραπεζίτες συνέχιζαν να διανέμουν τα «λάφυρα», τα οποία αποκαλούν μπόνους. Δοθείσας της μονόπλευρης Βρετανικής πολιτικής κουλτούρας, οι τράπεζες έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι επιθυμούν. Στην Αμερική, η κατάσταση προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη. Σύμφωνα με το δημοσιογράφο David DeGraw: «(καθώς οι κύριες Τράπεζες της Wall Street) που ευθύνονται για τη καταστροφή της οικονομίας όχι μόνο δεν πλήρωσαν καθόλου φόρους, παρά πήραν 33 δισεκατομμύρια ως επιστροφή φόρων».



Στην Ελλάδα, όπως στην Αμερική και την Βρετανία, οι απλοί πολίτες καλούνται τώρα να πληρώσουν τα χρέη που δημιούργησαν οι πλούσιοι και οι ισχυροί. Θέσεις εργασίας, συντάξεις και δημόσιες υπηρεσίες οδηγούνται στην κατακρεούργηση, με τους υπαίτιους στο τιμόνι. Για την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, αυτή είναι μια ευκαιρία να «αλλάξουν την νοοτροπία» των Ελλήνων και να διαλύσουν την κοινωνική πρόνοια, ακριβώς όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα «αναδιάρθρωσαν δομικά» -επέβαλαν καθεστώς ελέγχου και φτώχιας- και άλλες χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου.



Η Ελλάδα είναι μισητή για τον ίδιο λόγο για τον οποίο η Γιουγκοσλαβία έπρεπε να καταστραφεί, με πρόσχημα την προστασία των κατοίκων του Κοσόβου. Οι περισσότεροι Έλληνες είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ οι νέοι και τα σωματεία συνιστούν μια λαϊκή συμμαχία που δεν έχει καταπνιγεί - τα στρατιωτικά τανκς εναντίον του Πολυτεχνείου παραμένουν, ως πολιτικό φάντασμα. Τέτοια αντίσταση είναι ανάθεμα για τους τραπεζίτες της Κεντρικής Ευρώπης και θεωρείται εμπόδιο στην ανάγκη της Γερμανίας να επιβληθεί στις αγορές, ιδιαίτερα στην εποχή που ανέτειλε μετά την προβληματική ενοποίησή της.



Θεραπεία σοκ

Στην Βρετανία, η 30χρονη προπαγάνδα μιας ακραίας οικονομικής θεωρίας γνωστή στην αρχή ως μονεταρισμός και έπειτα ως νεοφιλελευθερισμός, ήταν τέτοια ώστε να επιτρέπει στον καινούργιο πρωθυπουργό, όπως και στον προκάτοχό του, να χαρακτηρίζει ως «δημοσιονομική ευθύνη» την επιβολή πληρωμής του χρέους - που δημιούργησαν απατεώνες – από τους απλούς πολίτες . Αυτά που δεν κατονομάζονται είναι η φτώχια και οι ταξικές διακρίσεις. Περίπου το 1/3 των παιδιών στη Βρετανία βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας. Στην πόλη Kentish του Λονδίνου, που κατοικείται κατά κόρον από ανθρώπους της εργατικής τάξης, το προσδόκιμο όριο ζωής για τους άντρες είναι τα 70 χρόνια. 3-4 χλμ μακριά, στο Hampstead, το προσδόκιμο είναι 80. Όταν η Ρωσία υποβλήθηκε σε παρόμοια «θεραπεία σοκ» στη δεκαετία του 90, το προσδόκιμο όριο ζωής έκανε βουτιά. Αυτή τη στιγμή, 40 εκατομμύρια άποροι Αμερικανοί – αριθμός ρεκόρ – τρέφονται με κουπόνια φαγητού της κοινωνικής πρόνοιας: με λίγα λόγια, δεν μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους.



Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, έχει επιβληθεί εδώ και καιρό ένα σύστημα «διάγνωσης» από την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ που προκαθορίζει ποιοι θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν. Κάθε φορά που το ΔΝΤ διατάζει την κατάργηση φόρων εισαγωγής/εξαγωγής και επιδοτήσεων σε τρόφιμα και καύσιμα, οι βιοπαλαιστές αγρότες συνειδητοποιούν ότι κηρύχθηκαν αναλώσιμοι. Το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Πόρων (World Resources Institute) εκτιμά ότι η παιδική θνησιμότητα φτάνει τα 13 με 18 εκατομμύρια το χρόνο. Ο οικονομολόγος κ. Lester C. Thurow, γράφει: «αυτό δεν είναι ούτε αλληγορία ούτε παρομοίωση με πόλεμο, είναι πραγματικός πόλεμος».



Οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν χρησιμοποιήσει φρικτά στρατιωτικά όπλα εναντίον υπανάπτυκτων χωρών, που ο κύριος πληθυσμός τους είναι παιδιά και έχουν εγκρίνει βασανιστήρια ως μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Αποτελεί φαινόμενο στρουθοκαμηλισμού ότι καμία απ'αυτές τις επιθέσεις κατά της ανθρωπότητας, στις οποίες συμμετέχει ενεργά η Βρετανία, δεν επετράπη να «διαταράξει» τις Βρετανικές εκλογές.



Ο κόσμος στους δρόμους της Αθήνας δεν ανέχεται αυτή την άρρωστη κατάσταση. Τους είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο εχθρός τους και θεωρούν ότι για μια ακόμη φορά βρίσκονται υπό ξένη κατοχή. Και για άλλη μια φορά αντιστέκονται, με θάρρος. Όταν λοιπόν ο David Cameron αποπειραθεί να κουτσουρέψει 6 δισεκατομμύρια λίρες από τις δημόσιες υπηρεσίες της Βρετανίας, θα βασιστεί στο ότι αντίδραση σαν κι αυτή της Ελλάδας δεν θα συμβεί στη Βρετανία. Θα πρέπει να τον διαψεύσουμε.

 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Ο Άγγλος αρθρογράφος μας παρουσιάζει περίπου σαν το Γαλατικό χωριό του Αστερίξ.....Μακάρι να ήταν και μακάρι να αποδειχθεί έτσι......Όχι μόνο για να σώσουμε την αξιοπρέπεια και την ψυχή μας, αποτελώντας φωτεινό παράδειγμα για τους υπόλοιπους λαούς......Αλλά να περισώσουμε και αυτόν τον τόσο καταφρονεμένο και έρμεο στα αρπακτικά κώλο μας!
 
ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Wednesday 4 August 2010

Περί ελευθερίας (свобода)

    
   
                  Περί Ελευθερίας και "Ελευθερίας" από τον (ποιον άλλο?) Mr.Freeman
                                                                        

Tuesday 3 August 2010

Το ΔΕΥΤΕΡΟ POST

Αυτό είναι το ΔΕΥΤΕΡΟ POST

(καλά πάμε...)

Καλωσόρισμα

                                                     
                                                       Αυτό είναι το πρώτο μας post!