Tuesday 20 December 2016

ΠΡΟΣΟΧΗ. ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ!!

φιλελέδικο παιδί, χαρά γεμάτο
και σπιτσλες απ'τα ληγμένα κολλαγόνα

κυκλοφορεί και με extra χαρά για μεγαλύτερη απόλαυση

Monday 5 December 2016

Saturday 3 December 2016

"ζεσουί αδωνί"


Οι Γάλλοι φιλελέδες τα'χουν κάνει σκατά. Τόσο σκατά, που κινδυνεύει μια χώρα με τόσο ισχυρή δημοκρατική παράδοση σαν τη Γαλλία, να κυβερνηθεί από μια Ουρανίτσα με απλά πιο ανθρώπινη φάτσα.

Δεν θα μπορούσαν βέβαια να τα πάνε και καλύτερα από τους απανταχού φιλελέδες, αφού το μπουρδέλο του καπιταλισμού που αποθεώνουν καταρρέει μπροστά στα μάτια μας (τους). Το τέρας των αγορών και των δημοσιονομικών πολιτικών καταβροχθίζει καθημερινά ανθρώπους και υπολείμματα ανθρωπιάς στην κοινωνία και οι προωθούμενες λύσεις του τύπου "να του ρίξουμε περισσότερους μπας και χορτάσει και μας αφήσει" απλά επιβεβαιώνει το πρόβλημα και το αδιέξοδο.

Σύνορα η βλακεία των φιλελέδων δεν γνωρίζει και αυτό ίσως είναι και το μυστικό της αποτυχίας τους. Οι συνέπειες αυτής της αποτυχίας αυξάνονται εκθετικά, όταν τη διαχειρίζεσαι και τόσο αποτυχημένα. Κάπως έτσι, φτάσαμε στην εποχή που ο υστερικός αντικομμουνισμός γραφικών αδωνίσκων, να θεωρείται κυρίαρχη πολιτική άποψη στην "πολιτισμένη" Ευρώπη και διάφορα τραμποειδή, να χτίζουν στη μάπα μας καριέρες προπαγανδίζοντας τις παράλογες και ανιστόρητες υστερίες τους.

Wednesday 30 November 2016

κάτω από το λούστρο


Ο Φιντέλ, η «μεσαία» μαυρίλα και η «αριστερή» οπορτουνίλα

Ο θάνατος του Φιντέλ είχε κι ένα "καλό": Έδωσε τη δυνατότητα αφενός να φανεί τι κρύβεται κάτω από το λούστρο του λεγόμενου "μεσαίου" χώρου ή άλλως πως «μεσαία» μαυρίλα. Αφετέρου έδωσε την ευκαιρία να θαυμάσουμε, ταυτόχρονα, την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Του νομίσματος που αν η μια όψη του είναι η μαυρίλα του δήθεν "μεσαίου" χώρου, η άλλη όψη του είναι η «αριστερή» οπορτουνίλα, ούτως ειπείν ο "αριστερός" οπορτουνισμός που βγάζουν στο επικοινωνιακό τους παζάρι αστικά μορφώματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ

Νίκος Μπογιόπουλος
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Από μια άποψη ο θάνατος του Φιντέλ είχε κι ένα "καλό": Έδωσε τη δυνατότητα να διαχωριστεί για μια ακόμα φορά η ήρα από το στάρι. Εξηγούμαστε:

Η «μεσαία» μαυρίλα...

Πρόσφερε την ευκαιρία να φανεί τι κρύβεται κάτω από το λούστρο του λεγόμενου "μεσαίου" χώρου.

Να καταδειχτεί τι είδους "φιλελευθερισμό" πρεσβεύουν κόμματα σαν τη ΝΔ.
  • Και τι είδους "ενημέρωση" προσφέρουν φυσιογνωμίες της τηλεμνημονιάδας, από Μπογδάνους μέχρι πορτοσαλτε κι από κυριλέ ακροδεξιές νυφίτσες μέχρι κουστουμαρισμένους διακινητές της θεωρίας περί "σοβαρής χρυσής αυγής".
  • Τόσο "μεσαίοι" είναι ώστε οι κραυγές τους κατά του "δικτάτορα" Κάστρο στα κανάλια - σαν αυτές ενός Κυρανάκη (εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ) - να συναγωνίζονται εκείνες της αμερικανοκουβανικής μαφίας του Μαιάμι.
  • Είναι τόσο "φιλελεύθεροι" σαν την κυρία Σπυράκη, που πριν γίνει ευρωβουλευτής της ΝΔ ήταν από τους δημοσιογράφους που έκρυβαν (κατά δήλωσή της) τις πληροφορίες στο μαξιλάρι τους. Αλλά τώρα καταθέτει με παρρησία τη γνώμη της: "Η Κούβα - είπε - είναι το βασίλειο της πορνείας". Πόσο συγκινητικό, αλήθεια, να ακούμε μια κυρία που υπηρετεί Μνημόνια, τα οποία στέλνουν γυναίκες (εδώ στην Ελλάδα) στην φτώχεια, στην ανεργία, στη δυστυχία, στην πορνεία, να νοιάζεται τόσο γενναιόδωρα για τις πόρνες... της Κούβας.
  • Τόσο "αντικειμενικοί" είναι που δεν άφησαν γελοιότητα και προβοκάτσια που να μην την μεταδώσουν σαν "είδηση": Από το εδώ και μια δεκαετία γνωστής πλαστότητας δημοσίευμα του Forbes για τον "δισεκατομμυριούχο Κάστρο" μέχρι τις αναλύσεις περισπούδαστης ευήθειας (έτσι λένε οι μορφωμένοι την παλιά γνωστή τους "μαλακία") του τύπου Κάστρο = Φράνκο και Πινοσέτ...
Τα συμπεράσματα είναι ασφαλή.

Tuesday 29 November 2016

hasta na pane


 την ώρα που έχουμε τα πάσης φύσεως φιλελέδικα τατιανοειδή να πασχίζουν να μας πείσουν ότι βγήκε μάπα το καρπούζι Fidel 
και να σκούζουν ότι δεν υπάρχουν ήρωες και ιδέες και λαϊκές επαναστάσεις
και ότι αν δεν υπάρχουν εκλογές που είναι στημένες από συστημικά ΜΜΕ, τότε μιλάμε για δικτατορίες
και δώστου να σφίγγονται να χέσουν πάνω στον θρύλο του μπας και τον κάνουν σαν τα μούτρα τους

σκάει σαν μεταμοντέρνα μούντζα η συγγένεια του τζήμερου με τον Τσε Γκεβάρα

:)
 
κάτι με την δεύτερη ξαδέρφη του παίζει και τον εγγονό του Τσε, αλλά δεν κατάλαβα ακριβώς, θα σας γελάσω

όπως μας γελάει και η Ιστορία με τα παιχνίδια της

τα παιχνίδια της, που μας θυμίζουν ότι στη ζωή δεν έχει και πολύ σημασία το πως λέγεσαι ή το από που κατάγεσαι..
σημασία έχει να μην είσαι πολύ μαλάκας

Saturday 26 November 2016

R.I.P. Fidel

στη γειτονιά των ηρώων
έχουνε αντάμωμα


Revolution is not a bed roses.
Revolution is a battle between the future and the past.
Fidel Castro

Thursday 17 November 2016

43 χρόνια μετά

δεν ξεχνάμε
τιμάμε
εμπνεόμαστε


Το αγόρι και η πόρτα

Εκεί που έπεσε
είναι μια κόκκινη λίμνη,
ένα κόκκινο δέντρο,
ένα κόκκινο πουλί.

Σηκώθηκε όρθια
η πεσμένη καγκελόπορτα-
χιλιάδες άλογα.
Λαός καβαλίκεψε.
 
Κομνηνέ! - φωνάξαμε.
Γύρισε και μας κοίταξε
δε φορούσε επίδεσμο
ούτε στεφάνι.

Άσπρα άλογα, κόκκινα άλογα
και μαύρα, πιο μαύρα-
καλπασμός, - η ιστορία
Να προφτάσουμε.

Γιάννης Ρίτσος

Monday 14 November 2016

μ'έναν τατσόπουλο ξεχνιέται (?)

Τελικά δεν τη γάμησε λέει τη μισή Αθήνα ο Τατσόπουλος. Ψέματα μας είχε πει. Με ειρωνίες για κάποια φανταστικά άτομα, που από ό,τι κατάλαβα τον είχαν πιστέψει και μάλλον του την έλεγαν που μαγάρισε τη μισή πρωτεύουσα, ο Πέτρος στα πρόθυρα υστερίας μας τόνισε 2,3 φορές ότι έχει πηδήξει πολύ λιγότερες Αθηναίες από τις μισές...:) Είναι τόσο στόκος ο τύπος, που στην επανόρθωση της ιστορικής μαλακίας του, κατάφερε και τα έκανε χειρότερα.

Και να ήταν μόνο οι διάφορες ανασφάλειες και απωθημένα του Πετράν, δεν θα υπήρχε κανένα θέμα. Πρόβλημά του θα ήταν, το οποίο μάλιστα θα προσφέρονταν και για εθνικό χαβαλέ, αφού επέλεξε να το μοιραστεί με τον λαό. Το θέμα είναι η ατάκα του Τατσόπουλου στο κλείσιμο: “Ο άλλος ένα αυτοσχέδιο τσεκουράκι έφτιαξε πριν από 30 χρόνια και τον σέρνουν με το τσεκούρι. Μας βολεύει να έχουμε μισή ατάκα για να την κολλάμε σε έναν άνθρωπο εφ’όρου ζωής”.

Έχουμε δηλαδή φάση γοητευτικός σελέμπριτι με αριστερό παρελθόν και απόφοιτος της σχολής Σπαλιάρα, να δίνει συμβουλές ξεπλύματος φασιστών σε μεσημεριανάδικο και πιο συγκεκριμένα στην εκπομπή της Ελενάρας!

Προσωπικά δεν με εκπλήσσει το ότι επέλεξε να κάνει την κλώσσα στο αβγό του φιδιού. Δείχνει να είναι αρκετά προσοδοφόρα ασχολία στο άμεσο μέλλον, αν δούμε και τι παίζει σε Ευρώπη και ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα. Αυτό που με προβληματίζει είναι που επέλεξε ο ίδιος να μπλέξει το ξέπλυμα, με τη διαβεβαίωση ότι δεν γαμάει τόσο. Και μοιραία γεννιέται το ερώτημα. Αφού δεν γαμάς τόσο ρε Τατσόπουλε, τι μαλακτικό χρησιμοποιείς στους φασίστες? 
Φταίω εγώ μετά που πονηρεύομαι?..Ε?

αντινεοταξίτες και νεοχαζοί

Friday 11 November 2016

we drank him

Παρουσιάστρια του MSNBC ανακοινώνει το αποτέλεσμα των εκλογών και τη νίκη του Τραμπ.
Μόνο "τον ήπιαμε" δεν είπε..:)


You are awake by the way, you're not having a terrible terribly dream.
Also you're not dead and you haven't gone to hell.
This is your life now, this is the election now, this is us, this is our country, that's right!

we have trumple


πηγή: ihatepeacocks

Wednesday 9 November 2016

το αστείο της υπόθεσης

Η φάρσα που ζούμε, τελικά είχε και δράκο, κρυμμένο στη γωνία δημοσκοπήσεων και κρίσης. Μεταμοντέρνο δράκο βέβαια, χωρίς φωτιές απ'το στόμα και τέτοια, αλλά με ένα ηλίθιο περουκίνι και τη χαρακτηριστική βλακεία ενός αμόρφωτου φασίστα. 
 
Τώρα που είπα αμόρφωτος φασίστας....ξέρετε ποιος ήταν φανατικός τρομπα τραμπικός απ' τους εδώ τους δικούς μας, ε?...Ο άδωνις :) Α, και ο βελόπουλος. Και εννοείται και τα χρυσάβγουλα. Και άλλοι θα ήταν, αλλά τουλάχιστον αυτούς τους είδα και τους άκουσα εγώ να το λένε. Τα ναζιστούγκανα μάλιστα, βγάλανε σήμερα και πανηγυρική ανακοίνωση.

Ένας ψύχραιμος και λακωνικός αναλυτής αυτής της και γαμώ κατάστασης, θα σημείωνε ότι όταν βάζεις στο ταψί σκατά, μην περιμένεις να σου ψηθεί παστίτσιο. Επίσης θα παρατηρούσε, ότι ο κόσμος γύρω μας δεν αλλάζει. Απλά αποκαλύπτεται. Και το ότι σου αποκαλύπτεται έτσι, ξεδιάντροπα, θα πρέπει να σε ανησυχεί.

Εγώ (γνωστός χαζός), θα ψάξω να βρω το αστείο της όλης υπόθεσης. Το αστείο λοιπόν και μάλιστα σε βαθμό γελοίου, είναι όλοι αυτοί γύρω μας που γελάνε και κοροϊδεύουνε τη δεδομένη μαλακία και την άφθονη γκαοσύνη που δέρνει τα αμερικανάκια, που πήγαν και βγάλανε έναν ημίτρελο για πλανητάρχη. Ξεχνώντας μάλλον, ότι ζούνε σε μια χώρα που είχε για πρωθυπουργό τον σαμαράκα και για υπουργό Υγείας τοάδωνι.
 
Υ.Γ.: Κατά τ'άλλα,
καλώς σας ξαναβρήκα! :)

Wednesday 26 October 2016

και πάλι χαζοί


μέχρι να ολοκληρωθεί το reloading μας στην γνωστή και εξόχως βαρετή πολιτική πραγματικότητα,
είπαμε (ο πληθυντικός είναι της μεγαλοπρέπειας) να βάλουμε κάτι πιο ευχάριστο στο μάτι απ'τον "έλληνα banksy", κυρίως για να σας καλοπιάσουμε (είμαστε γνωστοί μαλαγάνες)

σύντομα και πάλι χαζοί :)

Monday 3 October 2016

Friday 30 September 2016

dancing lights

στο Ρέϊκιαβικ χθες βράδυ σβήσαν τα φώτα προτιμώντας τον υπέροχο φυσικό φωτισμό :)

Saturday 24 September 2016

κοσμογονικές αλλαγές

Ιστορίες
 
21 Σεπ, ’16

Ο Ντάλτον Τράμπο υπήρξε από τους κορυφαίους Αμερικανούς σεναριογράφους και θεατρικούς συγγραφείς. Το πιο γνωστό έργο του ήταν το αντιπολεμικό αριστούργημα «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», ένα έργο που επηρέασε εκατομμύρια ψυχές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ύστερα ήρθε ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος και, όταν τέλειωσε, ο Τράμπο -μαζί με άλλα φωτισμένα μυαλά της τότε αριστερής αμερικανικής διανόησης- αντιτάχθηκε στο σκηνικό του επόμενου ολοκληρωτικού πολέμου που στηνόταν από την Αμερική και τους συμμάχους της με την δημιουργία του ΝΑΤΟ και τις επεμβάσεις στην Ελλάδα, στην Κορέα και στην Ινδοκίνα.

Όμως, ήταν ταυτόχρονα και η εποχή που ο Μακαρθισμός έδειχνε τα δόντια του, μαζί και τα όρια της αστικής αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας».

Ο Τράμπο –όπως και τόσοι άλλοι– κατηγορήθηκε ως πράκτορας των κομμουνιστών και τον σοβιετικών.

Όταν τον κάλεσαν στην επιτροπή Μακάρθι για να απολογηθεί, αρνήθηκε να απαντήσει στις προβοκατόρικες ερωτήσεις που του έθεταν, υπερασπιζόμενος την υπόληψη και την αξιοπρέπειά του.

Για την πράξη του αυτή, τιμωρήθηκε με φυλάκιση και πέρασε μερικούς μήνες σε αμερικανική φυλακή.

Wednesday 21 September 2016

μάντεψε που ανήκεις :)

εθνικότητες και θρησκείες από τη μια


και η (Ιερή) φύση από την άλλη



[tip: για να βρεις που "ανήκεις", σκέψου τι σου δίνει ζωή]

Sunday 18 September 2016

δεν ξεχνάμε


Πέρασαν 3 χρόνια, από εκείνη τη νύχτα που ο Παύλος Φύσσας, δολοφονήθηκε από τα σκατά του Χίτλερ και μέλη της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, γιατί πίστευε στα ιδανικά της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας και αντιμαχόταν το φασισμό μέσα από τα τραγούδια του.

Friday 16 September 2016

μαιανδρομυξοσκωληκασχετείρων 168 εκατοστών

Ντέφι της λύσσας μου κρατώ και το μυαλό μου είναι θολό

Οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβουν μια μαζοχιστική πλευρά. Σε μένα εκδηλώνεται σποραδικά, με τη μορφή μιας ακατάσχετης επιθυμίας να παρακολουθήσω ειδήσεις από το στόμα του Κ. Μπογδάνου.

Της Χρύσας Κακατσάκη

Όχι φυσικά για να ενημερωθώ απ’ αυτόν και την παρέα του ούτε για να εμπεδώσω το ιδεολογικό του στίγμα, γνωστό τοις πάσι. Με ωθεί απλά η περιέργεια να δω πόσα επί πλέον μέτρα γελοιότητας έχει διανύσει από την προηγούμενη φορά. Κι άλλοι συνάδελφοί του εκφράζουν ξεκάθαρα τη γνώμη τους υπερασπιζόμενοι συμφέροντα και κόμματα, πράγμα θεμιτό και επιβεβλημένο σε μια δημοκρατία. Η πρόσμειξη όμως του απροκάλυπτου φανατισμού με μια γερή δόση μπουφόνικου και γκροτέσκο στιλ είναι εκείνη που σχεδόν του αφαιρεί την ιδιότητα του δημοσιογράφου. Γιατί ο Κ. Μπογδάνος αποτελεί την επιτομή του λίγο απ’ όλα, τυλιγμένο στη συσκευασία του μηδενός. Όταν ταυτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν είναι καν μια γνήσια γκεμπελική περσόνα, αλλά ένα στραβοχυμένο καλούπι προπαγάνδας. Όταν έχει καλεσμένους στην εκπομπή του και εκείνος κοιτάζει επιδεικτικά το κινητό του, είναι βέβαιο πως δεν θα μπορούσε να προσληφθεί ούτε σαν κονφερασιέ σε καμπαρέ τρίτης κατηγορίας. Δεν είναι μάγκας και νταής, όταν κάθεται σούζα μπροστά στον Πορτοσάλτε. Δεν είναι πολιούχος των φιλελέδων, αφού αυτό τον τίτλο τον έχουν καπαρώσει προ πολλού άλλοι μεγαλομάρτυρες της πολιτικής και των ΜΜΕ. Δεν είναι ποιητής όταν γράφει: «Ακόμα αναπνέει, καυτός συνεαυτός αργόμισθος, ξενοφερμένος ενδοβαλτός, ώσπου να σβήσει στο φλογώδες άηχο». Ακόμα και ο ποιητής Φανφάρας από την ταινία «Ξύπνα Βασίλη», θα τον είχε κατατροπώσει σε μια πιθανή αναμέτρηση.

απέναντι στην Κολακεία και στη Διακόσμηση


Ο Αντίχριστος


Τρίτη, 13 Σεπτεμβρίου 2016

Στo Νύχτα και Ομίχλη του Ρεναί το βασικό θέμα δεν είναι "γιατί έγινε το Ολοκαύτωμα", είναι ότι μπορεί κάλλιστα να επαναληφθεί. Η ταινία είναι πανίσχυρη κι αχώνευτη ακριβώς και γιατί δεν περιγράφει το Ολοκαύτωμα ως κάτι που δεν θα επαναληφθεί ποτέ, ίσα ίσα ισχυρίζεται ρητά ότι παραμένει ως δυνατότητα.

Δεν θα ευτελίσω το Ολοκαύτωμα συγκρίνοντάς το με οτιδήποτε. Όμως υπάρχει ένα άλλο μαζικό έγκλημα που εκτυλίσσεται εδώ και χρόνια: η μεταχείριση των προσφύγων. Και πριν τους Σύριους βεβαίως, όταν σκυλοπνίγονταν Αφρικανοί έξω από τις Αιόλιες Νήσους.

Δεν θα συγκρίνω το Ολοκαύτωμα με οτιδήποτε. Μπορώ όμως να συγκρίνω ευθέως τις αντιδράσεις μας με εκείνες των Γερμανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων πριν, κατά και μετά το Ολοκαύτωμα. Δεν βλέπω διαφορά: νομικισμός, άρνηση, τακτικισμοί και λογιστικές αναλύσεις. Και η απαραίτητη υποκρισία, που την υποδαυλίζουν η λατρεία μας για την κανονικότητα και -- βεβαίως -- υπόρρητος ρατσισμός και μισοξενία.

Δεν θα βομβαρδίζουμε τις σιδηροδρομικές γραμμές για τα στρατόπεδα, δεν είναι στρατηγικός στόχος, ας θαλασσοπνίγονται, δεν θα ανοίξουμε τα σύνορα, είναι ατελέσφορο. Δεν είναι στρατόπεδα θανάτου, είναι μέρος ενός προγράμματος μετακίνησης πληθυσμών στα ανατολικά. Δεν είναι στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι κέντρα φιλοξενίας. Ο καπνός που βγαίνει μπορεί και να είναι από κρεματόρια, μπορεί και όχι: τι να τους κάνουνε τους πεθαμένους; Τα τείχη και τα συρματοπλέγματα στα σύνορα μπορεί και να είναι για την προστασία των ίδιων των προσφύγων και σίγουρα των γύρω πληθυσμών. Υπάρχει λόγος που δεν φυγαδεύουμε Εβραίους μαζικά, δεν θέλουμε να γίνει αυτός ο πόλεμος πόλεμος των Εβραίων, υπάρχει λόγος που έχουμε ευρωπαϊκές πολιτικές ασύλου, δεν μπορούν να πλημμυρίσουν οι πόλεις μας άεργους μετανάστες, θα έπρεπε να το ξέρουν και να μη βάζουνε μικρά παιδιά σε κίνδυνο. Δείτε και το Theresienstadt, πρότυπο γκέτο με τα όλα του, μην τα ισοπεδώνουμε όλα, δείτε πόσο προσπαθούμε. Όλος ο ντόρος γίνεται για να σηκώσει κεφάλι ο Αμερικανοεβραίος, όλος ο ντόρος γίνεται για να φάνε με χρυσά κουτάλια οι ΜΚΟ.

Ήρθε και πάλι η εποχή του Αντιχρίστου. Ο δυτικός πολιτισμός, από τότε που συμπήχθηκε συναιρώντας πλατωνικές φαντασιώσεις και τη μεσσιανική αίρεση μιας θρησκείας ενός πολεμικού θεού της Συρο-Φοινίκης, με ολίγη από ρωμαϊκό κράτος και από κελτογοτθικές βαρβατίλες και κοινοβούλια, κάθε τόσο παθαίνει οίστρο με το τέλος του κόσμου. Όσο φαντασιώνεται τη συντέλεια (με Αντίχριστο, με ορδές ακρίδων, με τέσσερις καβαλάρηδες ή με στρατιές φτωχών ή ζόμπι) τόσο προσπαθεί να την επιφέρει. Ξανά και ξανά. Στην πλάτη των αδύναμων. Βυθίζει τον κόσμο του στο σκοτάδι και ανοίγει την μάντρα για να καλπάσει ο θάνατος. Ταυτόχρονα ο Δυτικός Πολιτισμός οπλίζεται με επιχειρήματα νομικά και φιλοσοφικά και θεολογικά για την αναγκαιότητα των Σταυροφοριών κατά του μιαρού ειδωλολάτρη, βογομίλου, Καθαρού, παγανιστή, ισραηλίτη και μουσουλμάνου.

Αυτό που λέμε Δυτικός Πολιτισμός (civilisation) είναι βρωμερό σφαγείο, πλημμυρισμένο μέχρι το γόνατο με κόπρανα έντρομων υποψήφιων κουφαριών και με τα σφαγμένα μέλη τους. Είναι αχανές κι απάνθρωπο μηχάνημα που τελειοποιεί διαρκώς τα εξαρτήματά του από μόνο του: αυτορυθμίζεται και αυτοεπισκευάζεται και χρησιμοποιεί υλικά από παντού αφομοιώνοντας το ευγενές και το πρόστυχο, το χθαμαλό και το υψιπετές. Είναι ο Λεβιάθαν ή μάλλον είναι το Μποργκ: μασάει τον κόσμο και απομυζά τον εαυτό του αναζητώντας την τελειοποίησή του, πασχίζοντας γι' αυτήν με κάθε τίμημα.

Ο Αντίχριστος δεν είναι ξανθός τριαντάρης που θα ηγηθεί παγκόσμιας κυβέρνησης, όπως τον φαντάστηκε ο Βασίλειος Αγκύρας και οι σεναριογράφοι της τριλογίας του Omen. Ο Αντίχριστος είναι ο Δυτικός Πολιτισμός: η εξιδανίκευση της αγριότητας, ο εκ των προτέρων εξιλασμός της σφαγής, η εξομάλυνση της σκληρότητας και η δικαίωση της απληστίας. Ο Δυτικός Πολιτισμός αντικαθιστά το "έτσι γουστάρουν οι άρχοντες" με το "έτσι πρέπει". Και πειθαναγκάζει.

Ο μόνος γλυτωμός μας από τον Δυτικό Πολιτισμό ανέκαθεν υπήρξε ο δυτικός πολιτισμός (culture) -- η αιχμή του δυτικού πολιτισμού, αν μη τι άλλο. Κάθε φορά που υψώνεται πάνω από την υψηλή Διακόσμηση και την πινδάρεια Κολακεία, ο δυτικός πολιτισμός γίνεται το φίδι που δαγκώνει τους άρχοντες ενώ το ακριβό φαρμάκι του καταπραΰνει τους βίους πολλών. Αποκαλύπτει, φωτίζει, ξενίζει, φέρνει ομορφιά μέσα από τη φρίκη. Κάθε φορά που παραμερίζει τη Διακόσμηση και την Κολακεία. Δεν τον αφορά η καθεστηκυία ομορφιά, η τυπική ηθική, το κρατούν κοσμοείδωλο, η συνέχεια της εξουσίας, παρά πάει και ασχολείται με διάφωνα διαστήματα, με την ασχήμια, με την παραφορά και τις ηδονές, με ακατανόητες τρυφερότητες, με την τρέλα και την αίρεση, με τη μοναξιά και τα σκατά, με το καρναβάλι και τον θάνατο που δεν είναι ταξίδι σε χλοερούς προορισμούς. Κι αυτό το φίδι δαγκώνει και το φαρμάκι του γιαίνει, μέχρι ο Δυτικός Πολιτισμός να οικειοποιηθεί και να κανονικοποιήσει ό,τι μπορεί από αυτό· όμως εκείνο ανθεί και φέρει κι άλλο, όσο αγανακτεί απέναντι στην Κολακεία και στη Διακόσμηση.

Αυτό κάνει τον δυτικό πολιτισμό αντιφάρμακο, αυτόν ήθελε να οικειοποιηθεί το ευρωπαϊκό όραμα και να τον καταστήσει θεμέλιο της Ένωσης. Απέτυχε ακριβώς γιατί ο Δυτικός Πολιτισμός αναπόφευκτα παραμόνευε και παραμονεύει μέσα στις σκιές, όπως οι σκοτεινές θεότητες της Ευρώπης φωλιάζουνε μέσα στην άβυσσο καρτερώντας να λύσει ο άγγελος τα δεσμά τους. Η αγανάκτηση απέναντι στην Κολακεία και στη Διακόσμηση είναι ο δυτικός πολιτισμός, όχι η διάκριση μεταξύ υψηλού και μαζικού ή δεν ξέρω τι άλλο λένε τα χλωμά αντορνοϊκά φαντάσματα: στις αρχές του 21ου αιώνα η αιχμή του Σπάικ Λη, των Massive Attack ή του Banksy είναι κοφτερότερη από του Jean-Baptiste Lully, του Τιντορέττο και του Θουρμπαράν.

Εν πάση περιπτώσει, σημασία έχει να μην περνιόμαστε για αθώοι.


πηγή: sraosha

Wednesday 14 September 2016

Προσοχή. Ανεμβολίαστοι φασίστες.



Ανακοίνωση (Σκατόψυχοι-Σχολεία)

13 Σεπ, ’16

«Κατόπιν απόφασης της έκτακτης γενικής συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε σήμερα με θέμα (σκατόψυχοι – σχολεία) αποφασίστηκε ομόφωνα η μη ένταξη-τοποθέτηση των σκατόψυχων και ρατσιστών γονέων των παιδιών στο χώρο της χώρας μας.

Σε αντίθεση περίπτωση, θα προβούμε σε κατάληψη των ανυπεράσπιστων παιδιών τους, μήπως και προλάβουμε αποτρέψουμε τον εκφασισμό τους και την παντελή αποκοπή τους από οποιαδήποτε έννοια παιδείας και πολιτισμού.»

ΥΓ αγανακτισμένο: Δεν είμαστε ρατσιστές, φασίστες ή σκατόψυχοι. Η παραπάνω ανακοίνωση εκδίδεται καθαρά για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, και λόγω ελλείψεων σε αντιφασιστικά και αντινεοελληναράδικα εμβόλια, αποτέλεσμα της οποίας είναι να έχουν μείνει χωρίς εμβολιασμό οι εν λόγω γονείς, να έχουν νοσήσει σοβαρά οι ψυχές τους και να κινδυνεύουν πλέον να μεταδώσουν την εν λόγω νόσο και στην επόμενη γενιά.

Tuesday 13 September 2016

στο Νταούκ-Μπαλή

Τι θα μπορούσαμε να πούμε σ'αυτά τα ανθρωποειδή του Ωραιοκάστρου, όταν από σήμερα το πρωί ένας "κακός ψόφος" κυριαρχεί στον ελληνικό εναέριο χώρο? Ίσως να τους ευχόμασταν κάτι πιο...ιντελέκτουαλ, όπως το να αναγκαστούν και οι ίδιοι σύντομα να γίνουνε πρόσφυγες και να τύχουν ανάλογης αντιμετώπισης.

Όλα αυτά στο Ωραιόκαστρο που βρίσκεται στην περιφέρεια της προσφυγομάνας "νύφης του Θερμαϊκού" και τα παλιά χρόνια, τότε που η πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη μεγαλουργούσε με την αρμονικότατη συνύπαρξη τριών εθνοτήτων/κόσμων, το Ωραιόκαστρο ονομάζονταν Νταούκ-Μπαλή. Στο Ωραιόκαστρο που ήταν βοσκοτόπι μέχρι το 1922, όταν και πρωτοκατοικήθηκε από Πόντιους πρόσφυγες.

Προφανώς και δεν είναι οι μόνοι ρατσιστές κρυφοί ή φανεροί σε τούτο το γιδότοπο.

Όλοι θυμόμαστε τα "αγανακτισμένα" ζόμπι του Αγ.Παντελεήμονα, τις γουρουνοκεφαλές στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων, αλλά και τους διάφορους κονφερασιέ των φασιστών, που βγάζουν το λερωκάματο εκτρέφοντας φοβίες και κοινωνικούς αυτοματισμούς με πρωκτοσέλιδα και κραυγές μίσους.

Όπως θυμόμαστε και τον οικτρό Σαμαράκα να μιλάει (όντας πρωθυπουργός) για τα νηπιαγωγεία που έχουν γεμίσει και δεν μπορούν να πάνε τα ελληνάκια.

Αυτό που ίσως έχετε ξεχάσει, είναι το ότι στη χώρα του Ξένιου Δία έχει ψηφιστεί και αντιρατσιστικός νόμος. Ο οποίος βέβαια δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ.

Κι έτσι, μπορεί το κάθε πιθήκι που νομίζει ότι είναι άνθρωπος και μάλιστα ευρωπαίος, να απαιτεί να κρατήσει τη μάνα να του καθαρίζει το σπίτι και τον πατέρα να του φροντίζει τον γαμωκήπο του και να του περνάει πλακάκια στην κωλοπισίνα του, αλλά όχι και τα παιδάκια τους, μη τυχόν και χαλάσουν τον μαμόθρευτο κανακάρη τους. Πονηρός ο σέλινας: "μη μας κατσικωθούνε κιόλας". Παρόμοια λογική με τον φραουλά στη Μανωλάδα. Τους βλέπουν ως "κατώτερους" και "προς εκμετάλλευση και μόνο" και η συνύπαρξη μαζί τους, όχι απλά δεν τους ενδιαφέρει, αλλά τους φοβίζει κιόλας. Η χρυσήχρυσαύγουλη κλωστή που τους ενώνει, είναι υφασμένη από χέρια και στόματα "έγκριτων" πορνών και ποτισμένη με κρύο ιδρώτα μικροαστού, που τα τελευταία 30 χρόνια δεν έχει διαβάσει τίποτα άλλο πέρα από αθλητικές εφημερίδες.

Οι φουκαράδες οι γονείς του Ωραιοκάστρου λοιπόν, δεν είναι οι μόνοι, δεν είναι οι πρώτοι και δυστυχώς ούτε οι τελευταίοι που σε κάνουν να ντρέπεσαι που "ζουν ανάμεσά μας". Απλά, η ξεφτίλα τους να τα βάλουν με παιδάκια, σοκάρει. 

Υ.Γ.1 Το πρωί άκουσα τυχαία στο ραδιόφωνο τον Φίλη (νομίζω στον real). Ο υπουργός έλεγε για ένα δημοτικό σχολείο στη Γκράβα, όπου υπάρχουν 170 πιτσιρίκια από 18 διαφορετικές χώρες.
Πόσο θα'θελα αν είχα παιδί, να φοιτούσε σ'αυτό το σχολείο! Ζηλεύω τον πλούτο των ερεθισμάτων που προσφέρει στα παιδάκια αυτή η συνύπαρξη!

Υ.Γ.2 Από την άλλη, αν το παιδί μου πήγαινε στο σχολείο του Ωραιοκάστρου, θα έκανα το παν να το πάρω από εκεί. Δεν είναι να παίζεις μ'αυτά. Σκεφτείτε τα καημένα τα παιδάκια αυτών των ελληναράδων, σε τι σάπιο περιβάλλον μεγαλώνουν.. 

Υ.Γ.3 Ελπίζω και εύχομαι η απάντηση του Υπουργείου Παιδείας να είναι του τύπου: "Αν δεν σας αρέσει, να φύγετε εσείς, να πάτε αλλού. Κατά προτίμηση σε άλλο πλανήτη."