Saturday 3 December 2011

ΠΑΟΚ, ξέρω 'γω, ξέρω 'γω εντάξει, βασικά και δηλαδή, ΠΑΟΚ μ' έχεις φτιάξει...


Άναρθροι
 Πέμπτη, Δεκέμβριος 01, 2011
 
Ωραίο πράγμα οι εμμονές, αλλά κακό πράγμα να επαναλαμβάνεσαι συνέχεια. Οπότε δεν έχω σκοπό να ξαναγράψω με παραλλαγμένες λέξεις ένα ακόμα ύμνο για αυτό το ανεπανάληπτο φευγιό που συνιστούν για τον οπαδό εκείνα τα λίγα, ξεχωριστά, μεγάλα γκολ της ομάδας του. Όπως δεν έχω σκοπό να πείσω κανέναν να νιώσει θετικές δονήσεις στο θέαμα αυτών των εικόνων. Κάποιοι μπορεί να νιώθουν και αποστροφή. Kαι δικαίωμά τους στην τελική. Σκοπό δεν έχω ακόμα να εξιδανικεύσω κανέναν. Δεν το ξέρω το παλικάρι, μπορεί κάλλιστα να είναι το αρχέτυπο του ανθρώπου που υπό Κ.Σ. αντιπαθώ όσο τίποτα στη ζωή μου. Ωστόσο δεν με ενδιαφέρουν εδώ οι κανονικές συνθήκες, αλλά οι έκτακτες. Δεν με ενδιαφέρει π.χ. αν κράτησε ή δεν κράτησε το λεπτό σιγής για τον Γκάρι Σπιντ. Με ενδιαφέρει η σπίντα που έπαθε στα δευτερόλεπτα φυγής του γκολ. Και σκοπός μου είναι να πω πως όπως προ κρίσης θεωρούσα ότι αυτή η έκσταση που κάποιες ελάχιστες φορές μπορεί να σου προσφέρει το ποδόσφαιρο είναι μια από τις πιο ζωογόνες εμπειρίες που έχει να παράσχει ο ανθρώπινος πολιτισμός, έτσι και μετά κρίσης εξακολουθώ να θεωρώ ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι αποβλάκωση, το ποδόσφαιρο «δεν σου αποσπά την προσοχή από τα αληθινά σου προβλήματα», το ποδόσφαιρο δεν σε εμποδίζει να συμμετέχεις ενεργά στη θεωρία ή στην πράξη των κοινωνικών αγώνων. Δεν είναι πολυτέλεια το ποδόσφαιρο. Πολυτέλεια και σπατάλη και αποβλάκωση και αηδία είναι η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που παρασιτούν -νομίμως ή παρανόμως- από το ποδόσφαιρο.
Κακό πράγμα να επαναλαμβάνεσαι συνέχεια, κι όμως επαναλαμβάνομαι. Ξαναβλέπω τις φώτο και θλίβομαι. Αυτές οι ακραίες στιγμές δεν μπορούν να γίνουν λέξεις. Οι λέξεις ανήκουν στο σύστημα της γλώσσας, η κάθε λέξη πριν σχηματισθεί έχει αποκρυσταλλώσει μέσα της τόση πειθαρχία και τέτοιο κανόνα, που είναι εξ ορισμού μισή σκλάβα. Αν ήταν αλλιώς, τότε όταν έμπαιναν μεγάλα γκολ θα μας έπιανε λογοδιάρροια. Δεν μιλάμε όμως τότε. Ουρλιάζουμε. Είμαστε άναρθροι. Είμαστε ελεύθεροι από τα δεσμά της γλώσσας. Άρα τι νόημα έχει η προσπάθεια να επαναμαντρώσεις εκείνο που κατόρθωσε να ξεφύγει; Τι νόημα έχει να προσπαθείς να επέμβεις έτσι πάνω στο άρρητο; Ακόμη και πάνω στο σεξ μπορείς να μιλάς. Πάνω στο γκολ ποτέ.

πηγή: old-boy

No comments:

Post a Comment