την ώρα που ο Κουφοντίνας επιστρέφει στη φυλακή και το αίσθημα ασφάλειας επανέρχεται στον γιδότοπο..

Δύο μέτρα και δύο σταθμά για τον Δημήτρη Κουφοντίνα

τάδε έφη SFY

10 Νοε 2017

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού από το 2002 για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη, έλαβε 48ωρη άδεια την οποία δικαιούνταν τα τελευταία επτά χρόνια. Ούτε αποφυλακίστηκε, ούτε φυσικά ζήτησε απονομή χάριτος, όπως αφήνουν να εννοηθεί διάφοροι παρατρεχάμενοι δημοσιογραφίσκοι και δημοσιολόγοι της δεκάρας. 

Άλλωστε ήταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας που παραδόθηκε μόνος του στις Αρχές τον Σεπτέμβρη του 2002, αναλαμβάνοντας πλήρως την πολιτική ευθύνη για τη δράση της 17Ν. Στάθηκε στο ύψος των ευθυνών του και της ιδεολογίας του υπερασπιζόμενος την ιστορία της οργάνωσης που απασχόλησε την κοινή γνώμη για 27 ολόκληρα χρόνια. Δεν υπέγραψε δήλωση μετανοίας, ούτε πολύ περισσότερο "κάρφωσε" άλλα πρόσωπα, όπως έπραξαν εκείνο το διάστημα άλλοι σύντροφοί του που μας πούλαγαν τρέλα, λες και δεν ήξεραν ότι πέρασαν από μια παράνομη ένοπλη οργάνωση αλλά από μια λέσχη μπιλιάρδου!

Αυτή είναι η πραγματικότητα, από όποια ιδεολογική σκοπιά και αν την αντικρίσεις. Εκείνο που δεν συγχωρούν, ωστόσο, στον Δημήτρη Κουφοντίνα, είναι ακριβώς η αταλάντευτη στάση του να μην απαρνηθεί την ιδεολογία και την ιστορία του, δηλαδή την προσωπικότητά του. Λες και η μεταμέλειά του, ακόμη κι αν ήταν ειλικρινής, θα μείωνε το βάρος των πράξεών του ή θα μετρίαζε την ποινή του.

(Πάντως ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήγε ένα βήμα παραπέρα, ζητώντας να ενοχοποιηθούν και τα "πρώτα στάδια" που οδηγούν "αναπόφευκτα" στον ένοπλο αγώνα, δηλαδή το φρόνημα και η ιδεολογία!)

Τι ζητάνε με λίγα λόγια οι φιλελέδες δημοσιολόγοι; Να μη λαμβάνει ένας κρατούμενος μια άδεια λίγων ωρών που δικαιούται βάσει του νόμου, αν προηγουμένως δεν έχει μεταμεληθεί για τις πράξεις του. Πολύ ωραία. Δεν επέδειξαν όμως την ίδια ευαισθησία όταν επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αποφυλακίστηκε με το πρόσχημα της "ανηκέστου βλάβης της υγείας του" ο πρωταίτιος της δικτατορίας Στυλιανός Παττακός, δηλαδή ένας από τους υπεύθυνους του μεγαλύτερου πολιτικού εγκλήματος μετά την εγκαθίδρυση του κατοχικού φιλοναζιστικού κράτους της Ελληνικής Πολιτείας.

Κανείς δεν ζήτησε τότε από τον Παττακό να μετανοήσει για τις ιδέες και τις πράξεις του, για την κατάλυση του πολιτεύματος, για τις δολοφονίες και τους βασανισμούς αντιφρονούντων, για το έγκλημα της Κύπρου. Όχι μόνο δεν μετανόησε, αλλά επί 26 χρόνια μετά την αποφυλάκισή του (σ.σ. 26 χρόνια, όχι 48 ώρες...), αυτός ο τόσο ανηκέστως βεβλαμμένος στην υγεία του δεν έπαψε να προκαλεί, γράφοντας αυτοδικαιωτικά βιβλία, αρθρογραφώντας σε ακροδεξιές φυλλάδες, εμφανιζόμενος σε τηλεοπτικές εκπομπές και κομμουνιστοφαγικά μνημόσυνα.

Κανένας νεοφιλελές γραφιάς δεν διαμαρτυρήθηκε για την αποφυλάκιση των φυσικών και ηθικών αυτουργών της δολοφονίας Φύσσα, για το ότι ο Ρουπακιάς αυτή τη στιγμή είναι σπίτι του και ο αρχηγός της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης συνεχίζει να αγορεύει για του έθνους το καλό και να λαμβάνει παχυλούς βουλευτικούς μισθούς. Που καλώς αποφυλακίστηκαν εν προκειμένω, εφόσον η δίκαιη μεταχείριση μετά την παρέλευση του 18μηνου ή του 36μηνου πριν να εκδικαστεί η υπόθεση πρέπει να ισχύει για όλους (εκτός αν είσαι ο Σακκάς), αλλά είδαμε και την ευαισθησία τους και για την πολύμηνη καθυστέρηση έναρξης της δίκης και για τις πρωτοφανείς συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται και γενικότερα για την πολυετή ασυλία του ναζιστικού μορφώματος.

Ενώ όλοι/ες μας έχουμε συναντήσει μια φορά στη ζωή μας έναν νεοφιλελέ δεξιό να σχίζει τα ρούχα του για το γεγονός ότι ο δολοφόνος του Τεμπονέρα βγήκε έξω στα 8 χρόνια και σήμερα εργάζεται ως προϊστάμενος σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας.

Η υποκρισία ξεχειλίζει όταν οι μίζεροι αυτοί τύποι ποστάρουν τη φωτογραφία με τον νεκρό Αξαρλιάν (ποτέ όμως κάποιων "καλόπαιδων" όπως ο Μάλλιος και ο Μπάμπαλης, λες και αυτοί δεν ήταν στοχευμένα θύματα της 17Ν, σε αντίθεση με τον δύστυχο Αξαρλιάν). Είναι οι ίδιοι τύποι που σε άλλες περιπτώσεις διερωτώνται "τι δουλειά είχε ο Γρηγορόπουλος στα Εξάρχεια", προσπαθώντας να κρύψουν τη βαθύτερη σκέψη τους ότι ο Κορκονέας, όπως παλιότερα ο Μελίστας, μάς γλίτωσε από έναν εκκολαπτόμενο αναρχικό.

Όσο λάθος είναι να κάνεις τουρλουμπούκι τόσο ανόμοιες μεταξύ τους υποθέσεις, τόσο υποκριτικό είναι να απαιτείς ποιοι κρατούμενοι θα τύχουν της προβλεπόμενης από τον νόμο μεταχείρισης και ποιοι όχι. 

Για το παρεάκι αυτών των δημοσιολόγων, ο Κουφοντίνας είναι ένας επικίνδυνος ποινικός κρατούμενος ίσης επικινδυνότητας με πληρωμένους εκτελεστές και εμπόρους ναρκωτικών. Αν όμως ισχύει αυτό, γιατί ο Κουφοντίνας θεωρείται επικίνδυνος για την αστική δημοκρατία; Κινδυνεύει το πολιτικό καθεστώς από καταδικασμένους για ποινικά εγκλήματα; Εδώ, λοιπόν, οι άνθρωποι έρχονται σε αντίφαση με την ίδια τους την επιχειρηματολογία από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησαν οι συλλήψεις της 17Ν, ότι δηλαδή τα μέλη της 17Ν ήταν δολοφόνοι και ληστές του κοινού ποινικού δικαίου.

Η πολιτική υπόσταση της 17Ν, άρα και η ιστορικοποίησή της ως αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας της Μεταπολίτευσης, η τοποθέτησή της στον παγκόσμιο χάρτη των ένοπλων αντάρτικων οργανώσεων, είναι αυτό που τελικά τους τρομοκρατεί, και όχι οι 48 ώρες που θα περάσει με τους δικούς του ο Δημήτρης Κουφοντίνας.

πηγή: jungle-report