οι ταγματασφαλίτες, η σπορά τους και οι ισαποστάκηδες

1943: Έλληνες ταγματασφαλίτες, ξεκινάνε πογκρόμ ενάντια σε ανάπηρους του ελληνοαλβανικού μετώπου

Τη νύχτα της 30ης Νοέμβρη 1943 προς το ξημέρωμα της 1ης Δεκέμβρη, Έλληνες συνεργάτες των ναζί και μέλη των ταγμάτων ασφαλείας, ξεκινάνε ένα πογκρόμ ενάντια στους ανάπηρους του ελληνοαλβανικού μετώπου.

Περίπου 15.000 ανάπηροι πολέμου, είχαν βρει καταφύγιο σε δεκάδες νοσοκομεία της Αθήνας, με το τέλος της ελληνοϊταλικής σύρραξης, επιβιώνοντας σε άθλιες συνθήκες.

Αντιμέτωποι με όλες τις δυσκολίες, οργανώνονται και φτάνουν να συμμετέχουν σε όλες τις κινητοποιήσεις που έγιναν στην Αθήνα, διεκδικώντας ψωμί και συσσίτια. Το Μάρτιο του 1943, συμμετέχουν στο μεγάλο ξεσηκωμό για τη ματαίωση της επιστράτευσης, πληρώνοντας για τίμημα 46 νεκρούς. Το ίδιο κάνουν και τον Ιούλιο του 1943, ώστε να σταματήσουν την κάθοδο Βούλγαρων φασιστών στην Αθήνα.

Σαν αποτέλεσμα, τη νύχτα της 30ης Νοέμβρη του 1943, έλληνες ταγματασφαλίτες και δοσίλογοι, κάτω από την καθοδήγηση της Γκεστάπο, αρχίζουν ένα πογκρόμ εναντίον τους:

Στις 30 Νοέμβρη 1943 τη νύχτα, έκαναν την επίθεσή τους ενάντια στα 19 νοσοκομεία που οι ανάπηροι τα είχαν μετατρέψει σε κάστρα της Εθνικής Αντίστασης. Ελληνόφωνα στρατεύματα κατοχής, οι γερμανοτσολιάδες του Ράλλη, πάνω από χίλιοι, οπλισμένοι σαν αστακοί με γερμανικά όπλα, μεταφέρθηκαν με γερμανικά καμιόνια κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του αρχιγκεσταπίτη Φον Στρόουπ που στεκόταν αδυσώπητος και κτηνώδης πάνω σ’ ένα αυτοκίνητο, περικύκλωσαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, για να τα καταλάβουν. Ηταν τρεις η ώρα το πρωί. Μπήκαν μέσα ουρλιάζοντας και με βρισιές, χτυπήματα με τους υποκόπανους και πολλές φορές με λογχισμούς και πυροβολισμούς, έπεσαν πάνω στους ανάπηρους και τραυματίες.

Η αγριότητα των γερμανοτσολιάδων ξεπέρασε κάθε όριο. Εσερναν ανάπηρους με κομμένα και τα δυο πόδια στο χώμα μέχρι που μάτωναν. Δεν άφηναν τις νοσοκόμες να τους βοηθήσουν. Αρπαζαν από τα χέρια τους ή από τα χέρια των αναπήρων τα τεχνητά μέλη και τα έσπαζαν για να μην τα χρησιμοποιήσουν και τους χτύπαγαν με αυτά στο κεφάλι. Μεγαλύτερη αγριότητα και μίσος έδειχναν στα μέλη των νοσοκομειακών επιτροπών, τα οποία υποδείκνυαν οι πράκτορές τους μέσα σε κάθε νοσοκομείο. Το σκοτάδι της νύχτας και η παγωνιά της βραδιάς μεγάλωνε τη φρίκη.

Τετράγωνα ολόκληρα γύρω από τα νοσοκομεία είχαν κυκλωθεί. Τα καμιόνια, αφού γέμιζαν με ανάπηρους, χωρίς τα ξύλινα μέλη τους, χωρίς τα γυάλινα μάτια τους, έφευγαν με μεγάλη ταχύτητα και άδειαζαν τα «φορτία» τους στα στρατόπεδα Χατζηκώστα και Χαϊδαρίου. Εγιναν 283 εκτελέσεις.

75 χρόνια μετά, ελάχιστοι γνωρίζουν τη συγκεκριμένη ιστορία. Σαν να μην έφτανε αυτό, η “σπορά των νικημένων 45” δηλαδή οι ιδεολογικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών και των δοσίλογων, εμπορεύεται πατριωτισμό έξω από σχολεία, ανενόχλητοι. Κανάλια εφοπλιστών τους χαρακτηρίζουν πατριώτες και δημοσιολόγοι υπάλληλοι, δε βρίσκουν τίποτα το κακό στο να καταφέρουν οι ναζί να προσεγγίσουν τα σχολεία και τα παιδιά.

Καλή τύχη.

πηγή: σπασμένο παράθυρο