Τίποτες και τιποτένιοι.

Από την παραλία

4 Σεπ, ’12

Pitsirikos

Το ΠΑΣΟΚ έχει γενέθλια και κάνει τις εννιά ακτίνες του ήλιου επτά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να γίνει ΠΑΣΟΚ -αλλά μάλλον έχει γίνει ήδη γιατί το ΠΑΣΟΚ τα τίναξε και υπήρχε έτοιμη πελατεία-, η κυβέρνηση Σαμαρά ετοιμάζεται να ψηφίσει νέα μέτρα και ο Σεπτέμβριος, ο πιο ωραίος μήνας του χρόνου, μόλις ξεκίνησε.

Είναι πληκτικά όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στον πολιτικό στίβο αλλά η συνέχεια θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί οι Έλληνες δεν αντιδρούν. Νομίζω πως ξέρω το λόγο.

Δεν πρέπει να υπάρχει Έλληνας που να πιστεύει πως αυτή η κυβέρνηση μπορεί να καταφέρει κάτι θετικό. Ούτε ο Σαμαράς δεν το πιστεύει.

Η δανειακή σύμβαση οδηγεί ντουγρού στον γκρεμό -αυτό είναι γνωστό σε όλους- και τα μέτρα δεν βγαίνουν, ενώ θα πρέπει πρώτα να ψηφιστούν, στη συνέχεια να εφαρμοστούν και μετά να αποδώσουν.

Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί αυτό.

Τότε, γιατί γίνονται όλα αυτά; Είναι απλό: επειδή αυτό θέλουν οι Γερμανοί. Επειδή αυτό συμφέρει τη Γερμανία τώρα. Και η Ελλάδα δεν υπάρχει.

Όποιος πίστεψε πως η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (μαζί με το ανέκδοτο που λέγεται Κουβέλης) θα διαπραγματευτεί το Μνημόνιο πρέπει να είναι καθυστερημένος. Βέβαια, υπάρχουν πολλοί.

Οι Γερμανοί κρατάνε απ’ τ’ αρχίδια τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Το ξέραμε όλοι αυτό. Με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έκαναν παιχνίδι τόσες δεκαετίες, αυτούς είχαν χρηματίσει και εξαγοράσει, και ο Σαμαράς θα πατούσε πόδι;

Ο Σαμαράς είναι ένα ακόμα πιόνι. Αναλώσιμο και από τα πολλά που υπάρχουν. Ένας τυπικός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ένας τίποτας.

Άλλωστε, η Ελλάδα δεν είχε ποτέ κυβερνήσεις και πρωθυπουργούς – είχε μόνο ανθρώπους που ήταν στα πράγματα.

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ -που έχουν χρεοκοπήσει- προσπαθούν να πείσουν πως κάτι αλλάζει στη χώρα.

Τίποτα δεν αλλάζει στη χώρα. Είχα την ευκαιρία τους τελευταίους τρεις μήνες να βολτάρω πολύ και να διαπιστώσω πως τα ίδια λαμόγια είναι στις ίδιες θέσεις και κάνουν τις ίδιες λαμογιές. Ξετσίπωτα, χωρίς καν να παίρνουν προφυλάξεις.

Ελάτε, όλοι το ξέρουμε αυτό – πώς να αλλάξει η σαπίλα της χώρας, όταν όλοι οι σάπιοι που την ξέσκισαν είναι στις θέσεις τους; Είναι σαν να πηγαίνεις σε σκυλάδικο και να περιμένεις να ακούσεις όπερα – όσες φορές και να πας, δεν θα ακούσεις ποτέ.

Όσο και να προσπαθούν να «φουσκώσουν» τον Σαμαρά -με σόου τύπου «Ύδρα» και «αυθόρμητες» επισκέψεις στην Ομόνοια-, η πραγματικότητα είναι πως ο Σαμαράς ήταν τελειωμένος από πριν αναλάβει την πρωθυπουργία.

Επίσης, ο Σαμαράς έχει πρόβλημα. Κοιτάξτε τον λίγο, δείτε την έκφρασή του, τις κινήσεις του, τον τρόπο που μιλάει· είναι εμφανές ότι ο άνθρωπος είναι βουτηγμένος στην κατάθλιψη και χρειάζεται γιατρό. Άντε να πέσει να πάει να τον κοιτάξουν. Κρίμα είναι, γέρος άνθρωπος.

Αν θα είχε ένα ενδιαφέρον η εκλογή Τσίπρα στις τελευταίες εκλογές, θα ήταν επειδή -σε αντίθεση με τον Σαμαρά- δεν ήμασταν βέβαιοι για το τι θα κάνει.

Εντάξει, μπορεί ο Τσίπρας να ψήφιζε 72 μνημόνια σερί αλλά υπήρχε και το ενδεχόμενο να μην το κάνει.

Έγινε πρωθυπουργός ο Σαμαράς, οπότε δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα έκανε ο Τσίπρας – όταν θα γίνει πρωθυπουργός, η κατάσταση θα είναι εντελώς διαφορετική.

Από την άλλη, ο Τσίπρας θα έχει αντιληφθεί μετά το αποτέλεσμα των εκλογών -αν δεν το ήξερε ήδη- πως οι Έλληνες είναι δουλοπρεπείς και κότες, οπότε μάλλον δεν θα έχει κανένα λόγο να ασκήσει καμιά «περήφανη» πολιτική γιατί θα φάει το κεφάλι του. Δηλαδή, παίζει να τον έχουμε κάψει κι αυτόν από τώρα.

Το πιο τραγικό αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών είναι πως οι Έλληνες έκαναν ξανά κυβέρνηση τους απατεώνες.

Έχω γράψει πολλές φορές πως θεωρώ ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία της Δικαιοσύνης, οπότε έχω την αίσθηση πως το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών θα το πληρώσουμε ακριβά σαν κοινωνία.

Νομιμοποιήσαμε τους διεφθαρμένους. Κρίμα. Ήμασταν που ήμασταν χαμένοι από χέρι, θα μπορούσαμε τουλάχιστον να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ανήθικοι και αναξιοπρεπείς. Αλλά είμαστε ανήθικοι και αναξιοπρεπείς.

Ναι, αλλά γιατί δεν αντιδρούν οι Έλληνες;

Γιατί δεν υπάρχει λόγος να αντιδράσουν. Άλλωστε, έγιναν εκλογές πριν δυόμισι μήνες.

Η πλήρης κατάρρευση της χώρας είναι κοντά και το ξέρεις. Γιατί να αντιδράσεις; Δεν πας καλύτερα για μπάνιο;

Βέβαια, οι Έλληνες έχουν παραδοσιακά παθητική στάση. Μάλλον φταίει η Ορθοδοξία και η ανάγκη για πατερούληδες – το έχουν και οι Ρώσοι αυτό. Μπορεί να είναι και το κλίμα. Ίσως, η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πολλά μπορεί να είναι, τι σημασία έχει; Όλοι οι λαοί σαν ζώα είναι.

Μπορεί να είναι και έξυπνο να μην αντιδράς. Η δράση φέρνει αντίδραση, ενώ τώρα πάει όλο το σύστημα στο διάολο μόνο του. Ταχύτατα. Λογικό, αφού είναι ακριβώς το ίδιο σύστημα που οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία.

Άρα, ξέρουμε τι θα γίνει αλλά δεν ξέρουμε πότε ακριβώς.

Όταν συμφέρει τη Γερμανία. Εμάς δεν μας πέφτει λόγος.

Εγώ, πάντως, λέω να συνεχίσω τα μπάνια.

Ζούμε σε μια πολύ όμορφη χώρα. Πάνω στην οικονομική υστερία των τριών τελευταίων χρόνων, πολλοί το ξέχασαν αυτό.

Λάθος τους. Και η ζωή είναι μία.

πηγή: pitsirikos