Εξαιρετική
ανάλυση, χωρίς λεκτικές φιοριτούρες, χωρίς ιδεολογικοπολιτικές φλυαρίες. Με
χρήση απλής λογικής όπως προκύπτει από τη στοιχειώδη επαφή με την
πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα από την οποία απέχει έτη φωτός ο κάθε
πάνχαζος αστοδεξιός νοικοκυραίος και ο κάθε εκλεκτός πελάτης της Siemens που
φαντασιώνεται την επανάληψη της συμφοράς του προσφάτως εκλιπόντος παππού του.
{SFY}
{SFY}
Ξεκίνησε πάλι, με αφορμή ποστ του φίλου μου του
Χρήστου Χωμενίδη, αυτή η γνωστή και επαναλαμβανόμενη συζήτηση για τα Εξάρχεια,
που πρέπει να τα "καθαρίσουν", τους "γνωστούς αγνωστους"
που πρέπει επιτέλους (sic) να συλληφθούν και τα λοιπά.
Επειδή έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στο κέντρο της
Αθήνας, ζω στα Εξάρχεια και από έφηβος ήμουν πάντα μέσα σε κάθε λογής μπάχαλα,
θα σας πω πέντε πράγματα από την 30χρονη εμπειρία μου - κι όποιος θέλει ας μ'
ακούσει.
1. Κυριαρχεί η αντίληψη ότι "αυτοί που κάνουν τα
επεισόδια είναι 200-300 νεαρά άτομα και το μόνο που χρειάζεται είναι απλά να
αποφασίσει το κράτος επιτέλους να τους συλλάβει". Αυτό είναι και σωστό και
λάθος. Είναι όντως κάπου τόσοι, μόνο που δεν είναι πάντα οι... ίδιοι 200-300. Ο
κόσμος εναλάσσεται, οι νεαροι μεγαλώνουν, βρίσκουν δουλειά (ή ερωτεύονται
κυριλέ γκόμενα), απομακρύνονται και μετα έρχεται η επόμενη γενιά για να πάρει
τη θέση τους. Αυτό γίνεται από τα 70s μέχρι σήμερα. Συνεπώς, αν συλλαβεις φέτος
300 μπάχαλους, του χρόνου θα έχουν αντικατασταθεί από τους νέους 300. Θυμηθείτε
την εισβολή στο Πολυτεχνείο στα 90s: Πιάστηκαν 300 καταληψίες, σχεδόν όλοι οι
μάχιμοι των Εξαρχείων. Την επόμενη χρονιά νέοι είχαν πάρει τη θέση τους και
έγιναν ακριβώς τα ίδια.
2. Ας πούμε ότι η κυβέρνηση αποφασίζει αύριο να
εισβάλλει στα Εξάρχεια με τη βία και να εγκαταστήσει 1000 Ματατζήδες σε όλα τα
σημεία. Τί θα συμβεί τότε; Θα σας πω εγώ: Πρώτον, η επίθεση στα Εξάρχεια θα
συσπειρώσει αμέσως όλο τον σχετικό κόσμο και οι 300 θα γίνουν χιλιάδες, ως
αντίδραση στη βία (όπως με τον Γρηγορόπουλο). Έτσι γίνεται πάντα, όταν η ΕΛΑΣ
χτυπάει τα Εξάρχεια, την επόμενη μέρα μαζεύεται ο διπλάσιος ή τριπλάσιος κόσμος
για συμπαράσταση. Δεύτερον, τα μπάχαλα θα αποκεντρωθούν και οι νεαροί θα αρχίσουν
να χτυπάνε αντάρτικα (βλ. Ερμού) εδω κι εκεί. Τότε είναι που θα χαθεί τελείως η
μπάλα, γιατί προφανώς τα ΜΑΤ δεν μπορουν να είναι συνεχώς και στην Ερμού, και
στη Σκουφά, και στην Κηφισια, και στη Γλυφάδα κλπ., ενώ οι μπάχαλοι μπορούν
εύκολα να μαζευτούν μια μέρα 50 άτομα και να πάνε να τα σπάσουν μέσα σε 10' και
να εξαφανιστούν. Πις οφ κέικ.
3. Μπάφοι και "σκληρά" στα Εξάρχεια:
Ναρκωτικά και συμμορίες υπάρχουν σ' όλες τις γειτονιές εφ' όσον η μαστούρα
είναι διαταξική και πάρα πολύς κόσμος στην Ελλάδα (και σ' όλο τον κόσμο)
χρησιμοποιεί διάφορες ουσίες. Η διαφορά είναι ότι στα Εξάρχεια (επειδή δεν
μπαίνει η Αστυνομία) ολα αυτά φαίνονται στο δρόμο, στα στενάκια, στα πάρκα.
Επίσης, το χόρτο στα Εξάρχεια μυρίζει έντονα, ενώ η κόκα στο Κολωνάκι και στη
Γλυφάδα είναι άοσμη. Καταλάβετέ το, λοιπόν: Τα πιώματα υπάρχουν παντού. Απλά
στα Εξάρχεια τα βλέπεις και τα μυρίζεις, δεν είναι κρυμμένα.
4. Το γκραφίτι είναι τέχνη, η γειτονιά μας είναι ένα
ζωντανό ανοικτό μουσείο που φιλοξενεί απίθανα έργα και διεθνείς διάσημους
καλλιτέχνες, τους καλυπτερους του είδους - και στους περισσότερους Εξαρχειώτες
αρέσει και είναι περήφανοι γι' αυτό. Ως προς τις περίφημες
"μουτζούρες" (tagging), αυτές τις έχω συναντήσει από το Κρόιτσμπεργκ
του Βερολίνου και τη Λάνγκστράσσε της Ζυρίχης μέχρι τη Φλορεντίν του Τελ Αβιβ,
το Καντικόι της Κωνσταντινούπολης και το Φορτ Γκριν του Μπρούκλιν. Δεν είναι
μόνο στα Εξάρχεια, λοιπόν, αλλά σε όλες τις μεγάλες πόλεις, είναι ένα παγκόσμιο
φαινόμενο που ΔΕΝ συνδέεται με το μπάχαλο.
5. Στην Ελλάδα, η βία που προέρχεται από τη νεολαία
βρίσκει έκφραση με διάφορους τρόπους: Χουλιγκάνοι στα γήπεδα, συμμορίες από
γειτονιές που δέρνονται, σπασίματα σε συναυλίες, ξύλο στα μπαρ κλπ. Οι μπάχαλοι
είναι μια ακόμα επιλογή για όσους νέους σκέφτονται πολιτικά και είναι ένα
κοινωνικό φαινόμενο 4-5 δεκαετιών. Αν θέλεις να αντιμετωπίσεις το φαινόμενο
αυτό (και θέλεις να μιλησουμε σοβαρά), ο τρόπος δεν είναι η βία (η βία δεν
είναι ποτέ απάντηση στη βία, γιατι την πολλαπλασιάζει) - και ειδικά όταν μιλάμε
για αγριεμένους εφήβους (και όχι για γκάνγκστερς). Η βία θα τους πεισμώσει /
θυμώσει περισσότερο και η κατάσταση θα ξεφύγει τελείως. Ειδικά σε μια ιστορική
συγκυρία όπου υπάρχει μεγάλη οργή, φτώχια, ανεργία στους νέους κλπ.. Ρωτήστε κι
εκείνον τον επτάχαζο, τον Χρυσοχοΐδη, που το επιχείρησε και φυσικά τον έφαγε η
μαρμάγκα.
Είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω.
Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.
πηγή: jungle-report
"Μια πραγματικότητα από την οποία απέχει έτη φωτός ο κάθε πάνχαζος αστοδεξιός νοικοκυραίος".
ReplyDeleteΣοβαρά; Τι λες βρε παιδάκι μου, δεν το ΄ξέραμε!
Ήθελα όμως να 'ξερα τι είδους πανέξυπνος ΜΗ νοικοκυραίος είσαι εσύ. Σε φαντάζομαι δημόσιο υπάλληλο, να πηγαίνεις το πρωί στη δουλίτσα σου, να κάνεις το ωράριό σου, να βαράς προσοχή στα αφεντικά σου και να γυρίζεις στο σπίτι που αγόρασες με δάνειο από την τράπεζα (μπορεί να είσαι και στο εξοχικό σου για παραθέριση), να στρογγυλοκάθεσαι στον καναπέ σου, να ανοίγεις τον υπολογιστή σου αφού τσεκάρεις το IPHONE σου και τότε πανέτοιμος να ξεκινάς... την επανάσταση του προλεταριάτου βρίζοντας τους δεξιούς νοικοκυραίους. ΧΑΧΑΧΑ!
Και πάνχαζος και εμμονικός με κάποιον που δεν ξέρεις. Φοβερός συνδυασμός για pet ενός blog! :)
DeleteΓουστάρεις να το παίζεις αφεντικό κι οι άλλοι να είναι τα "pets" σου, ε; Σ' αρέσει να υποβιβάζεις και να ειρωνεύεσαι τους άλλους, ε; Δεν πειράζει, θα το πιω κι αυτό το ποτήρι. Μάθαμε άλλωστε να διακρίνουμε την υποκρισία και τίποτα δεν μας κάνει εντύπωση πλέον.
DeleteΣπεύδεις να με επιβεβαιώσεις και γκρινιάζεις κιόλας!! Διαβάζεις τι γράφεις? Θα το πιεις το πικρό το ποτήρι? Γιατί? Είσαι υποχρεωμένος? Πας καλά? Για κούνα λίγο το κεφάλι σου και συνειδητοποίησε τι κάνεις. Μπαίνεις σε ένα blog που από ό,τι έχω καταλάβει διαφωνείς με ό,τι γράφεται. Σπαταλάς τον χρόνο σου για να διαβάζεις πράγματα που τα θεωρείς κακοπροαίρετες μαλακίες και δεν μένεις εκεί. Σπεύδεις σε κάθε post, όχι για να γράψεις την όποια αντίθετη γνώμη σου, αλλά για να ξεφωνίσεις με καφενειακό ύφος ή να κάνεις απλά θόρυβο και συνήθως γράφοντας τελείως άσχετα με το θέμα του post. Σου έχω εξηγήσει ότι δεν μας απασχολείς ούτε εσύ, ούτε οι απόψεις σου, αφού ανήκεις σε τελείως διαφορετικό σύμπαν. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούν όλοι μαζί μας. Σ’έχω συμβουλέψει να μας γράψεις στα αρχίδια σου όπως σε έχουμε κι εμείς γραμμένο. Εσύ επιμένεις, γράφοντας καφρίλες για κάποιον που δεν τον ξέρεις. Σου έχω γράψει ότι δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος κι εσύ επιμένεις. Οκ έχεις την πλάκα σου με την περίεργη εμμονή σου, αλλά μη μου διαμαρτύρεσαι όταν σε αποκαλώ pet του blog, όταν επιμένεις να συμπεριφέρεσαι ως αυτόκλητο και χαριτωμένο μεν, αλλά σίγουρα απροσκάλεστο pet.
DeleteΚαι ποια είναι η πλάκα… Με αυτά που γράφεις δεν μπορούμε να σε πάρουμε στα σοβαρά και στο’χω ξαναγράψει. Επειδή όμως δεν γουστάρω να κερνάω και πικρά ποτήρια, θα μπορούσα απλά να σε κόψω και να πας αλλού να βγάζεις τα ψυχολογικά σου. Η πλάκα λοιπόν είναι ότι σ’αυτή την περίπτωση, θα σκούζεις για «λογοκρισία». Και ξέρεις γιατί θα σκούζεις για λογοκρισία? Γιατί δεν έχεις καταλάβει καν τι κάνεις και που μπαίνεις και γιατί κράζεις, γι αυτό :). Μπαίνεις σε ένα ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΠΛΟΓΚ-ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ κάποιου ή μιας ομάδας, που δεν τους ξέρεις και συμπεριφέρεσαι σαν κάφρος. Θα μπορούσε να σε στείλει με τη μία αυτός ο κάποιος, αλλά έχει την ευγένεια και σε ανέχεται. Ε κάποια στιγμή, όταν θα του τα’χεις κάνει ζέπελιν, φυσιολογικό είναι σε στείλει από κει που ήρθες. Και αυτό θα το χαρακτηρίσεις «λογοκρισία». Τόση πλάκα έχεις. Σε λογοκρίνει κάποιος επειδή δεν σε γουστάρει στο μπλόγκ του, στο ψηφιακό του «σπίτι» δηλαδή. Όπως και το άλλο το πετυχημένο, που κατηγόρησες το μπλογκ για έλλειψη αντικειμενικότητας, λες και έχεις να κάνεις με κάνα ειδησεογραφικό portal ή κάνα protothema και koutipandoras και τα ρέστα. Και ποιος σου είπε ρε γίγαντα ότι οφείλουμε να είμαστε αντικειμενικοί στο ιστολόγιό μας? Κι αν δεν είμαι αντικειμενικός, ποιος θα το κρίνει? Εσύ? Και τι θα μου κάνεις αν δεν είμαι? Θα πάψεις να με αγοράζεις? Ή μήπως θα πάψεις να μου κάνεις κλικ και θα χάσω διαφημίσεις? Και γιατί να δώσω λογαριασμό σε σένα για το τι θα γράφω? Μμμ? Ποιος είσαι εσύ? Ο νταβατζής μας ή το αφεντικό μας?
Ενημερωτικά λοιπόν και για να τελειώνουμε, σου λέω ότι το blog υπάρχει κυρίως για την ψυχοθεραπεία της συντακτικής του ομάδας. Δεν ενδείκνυται για ψυχοθεραπεία τρίτων, εκτός ομάδας και δεν θα είναι ανεκτή οποιαδήποτε σχετική απόπειρα.
Είναι τόσο απλό φιλαράκο! Διαβάζεις αυτά που σου αρέσουν, αυτά που σε εκφράζουν και είναι όλα καλά! Που μπερδεύεσαι και «αναγκάζεσαι» να πίνεις πικρά ποτήρια?
καλησπερα, πατησα στο λινκ και βγηκα φβ, δεν εχω καμμια ορεξη να γραψω κατι εκει αλλα επειδη το κειμενο ειναι ενδιαφερον θα ρωτησω εδω την δικη σας γνωμη. συμφωνω, ο τροπος δεν ειναι η βία, αλλα ποιος ειναι ο τροπος;
ReplyDeleteμηπως να καλυπτονται οι ζημιες απο το κρατος σαν να τις προκαλουν οι σπανιες προστατευομενες αρκουδες στην Πίνδο;
μηπως πρεπει να ξεχωρισουμε το φαινομενο του "μπαχαλου" απο την οποια πολιτικη θεση; στο κατω κατω αυτη η πολιτικη θεση προαγεται απο το "μπαχαλο";
η δικια μου γνωμη ειναι οτι αν οι δραστες των οποιων παρανομων ενεργειων μενουν ατιμωρητοι (και δυστυχως μενουν- και οχι μονο στα "μπαχαλα") η διαπραξη νεων αδικηματων απο τους ιδιους η αλλους μιμητες τους (για την ιδεολογια ή την μαγκια αδιαφορο) ειναι αναμενομενη. αν δεν εφαρμοσουμε καταστολη, τι να εφαρμοσουμε απεναντι σε αυτου του ειδους την παραβατικοτητα;
γρηγορης
Φίλε Γρηγόρη σ’ευχαριστώ για το σχόλιο.
DeleteΝα ξεκινήσω απ’την κεντρική ιδέα της άποψής μου. Ειρηνική κοινωνία, μπορεί να είναι μόνο μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Οποιαδήποτε υστέρηση ή έκπτωση σε αυτά, θα ασκεί δυσάρεστη δράση σε ένα τμήμα του πληθυσμού και αυτό φυσιολογικότατα θα αντιδράσει. Δεν είναι απαραίτητο να αντιδράσει σπάζοντας βιτρίνες ή πετώντας μολότοφ. Μπορεί ο άλλος να αντιδράσει με κατάθλιψη, ή με άσκηση ψυχολογικής βίας στους υφισταμένους του ή στον κοινωνικό περίγυρό του ή να αρχίσει τα ναρκωτικά, το ποτό, ή να αντιδράσει πιο θετικά και να δραστηριοποιηθεί πολιτικά ή να αρχίσει να ζωγραφίζει ή να γράφει ποιήματα, ή δεν ξέρω τι. Πάντως αντίδραση θα υπάρχει.
Τα «μπάχαλα» και τα επεισόδια κατά την γνώμη μου λοιπόν, είναι λάθος να τα βλέπουμε και να τα αντιμετωπίζουμε ως δράση, αλλά ως αντίδραση. Το ερώτημα είναι: η καταστολή, αντιμετωπίζει αυτή την κοινωνική αντίδραση? Η απάντηση που την δίνει η ίδια η πραγματικότητα είναι Όχι. Όπως πολύ σωστά γράφει και ο φίλος, η βία θα γεννήσει περισσότερη βία. Πάρε για παράδειγμα την τρομοκρατία. Δεν αντιμετωπίζεται ως αντίδραση (στην προηγηθείσα δράση της «πολιτισμένης» δύσης) και ποιο είναι το αποτέλεσμα? Δρακόντιοι αντιτρομοκρατικοί νόμοι και οργουελικά μέτρα ασφαλείας στα αεροδρόμια. Αποτέλεσμα? Να έχει όντως επιτευχθεί η ασφάλεια στις πτήσεις, αλλά να έχει διαχυθεί η αντίδραση στους δρόμους. Βλέπεις τι γίνεται. Καβαλάνε ένα τριαξονικό και όποιον πάρει ο χάρος. Πως το αντιμετωπίζεις αυτό? Και μάλιστα όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους έτοιμους και πρόθυμους να πεθάνουν. Το πρόβλημα δείχνει να επιδεινώνεται αντί να λύνεται.
Άλλο παράδειγμα είναι το προσφυγικό. Αντί να φροντίσεις ως υπερδύναμη Δύση, να λήξει ο γαμημένος ο πόλεμος στη Συρία εδώ και τώρα, κλείνεις τα σύνορα. Βλέπεις να λύνεται κανένα πρόβλημα?
Είναι και το άλλο όμως. Διαχρονικά και γενικά, όχι μόνο στην Ελλάδα, τα μπάχαλα και ο χουλιγκανισμός αντιμετωπίζονται από την άρχουσα τάξη ως βαλβίδα εκτόνωσης και έτσι δεν πολυκαίγεται να εξαλειφθούν. Η ιστορία δείχνει ότι αν αποφασίσει να εξαλείψει κάτι, συμπεριφέρεται πιο έξυπνα, με πόλεμο από τα μέσα, που έχει σαν συνέπεια αρχικά την αλλοτρίωσή του και στη συνέχεια την αφομοίωσή του από το σύστημα. Η καταστολή και οι φυλακίσεις είναι το «θέαμα» για το πόπολο και το ψωμί των συστημικών ΜΜΕ κι έχει καθαρά εξημερωτικό χαρακτήρα.
Αλλά να το δούμε και πιο πρακτικά και πιο ρεαλιστικά, στα πλαίσια της μπανανίας μας. Εδώ ρε Γρηγόρη δεν έχουν καταφέρει να λύσουν το πρόβλημα το χουλιγκανισμού στα γήπεδα, που είναι και περιορισμένοι χώροι, θα καταφέρουν να το λύσουν έξω στην κοινωνία, στους δρόμους? Είδαμε και τον ακροδεξιό τον σαμαράκα τι έκανε..
Προσωπικά στεναχωριέμαι (λιγουλάκι ομολογώ) για τις βιτρίνες μόνο των ανασφάλιστων καταστημάτων. Εξάλλου καπιταλισμό δεν έχουμε? Στον καπιταλισμό οι αξίες είναι πολύ σχετικές και η ηθική ελαφρώς λάστιχο. Αν είχα μαγαζί στην Ερμού θα αποτελούσε ίσως πρώτη προτεραιότητά μου η εξάλειψη των «μπάχαλων» με οποιοδήποτε κόστος. Αν ήμουν τζαμάς, ή λουκετάς ή πουλούσα στόρια και συστήματα ασφαλείας για καταστήματα, μάλλον θα μου άρεσε το όλο τζέρτζελο.
Επειδή δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο, ανησυχώ περισσότερο για το δυστοπικό περιβάλλον που καλούμαστε να ζήσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας με αφορμή την καπιταλιστική κρίση. Για την πραγματικότητα της Ευρωζώνης στην οποία το κράτος βγάζοντας την μάσκα της δημοκρατίας, έδειξε πως είναι απλά ένα όργανο στην υπηρεσία της κυρίαρχης τάξης και όλες οι κυβερνήσεις, απέδειξαν ότι δεν είναι ένα σύνολο θεσμών που εργάζονται για τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά για την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Για τα μνημόνια και την ανθρωπιστική κρίση που έφερε το ιδεολόγημα της "κρίσης χρεόυς". Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα με πρόσχημα την "ανταγωνιστικότητα". Ίσως στην αλλαγή αυτής της δυστοπικής πορείας να βρίσκεται και η απάντηση στο ερώτημά σου, όπως και σε πολλά άλλα ερωτήματα ;)
Να περνάς καλά.
Peace.
eyxaristw. peace to you too.
DeletePeace to all man yo!
Delete