Η αλήθεια για την απεργία των φαρμακοποιών

(αναδημοσίευση από Press-gr.blogspot.com)
Είμαστε μια οργανωμένη ομάδα φαρμακοποιών που αγωνιζόμαστε εδώ και 1 χρόνο για το άνοιγμα του επαγγέλματος μας.
Ένα επάγγελμα που εμείς επιλέξαμε, γιατί σπουδάσαμε χωρίς να έχουμε το κληρονομικό χάρισμα (δηλ. την δυνατότητα μεταβίβασης του φαρμακείου από γονείς). Ένα τεράστιο ποσοστό από εμάς είμαστε άνεργοι, αρκετοί είναι υπάλληλοι των συναδέλφων με φαρμακεία και κάποιοι ετεροαπασχολούμενοι. Γεγονός πάντως είναι οτι είμαστε ένας κλάδος χωρισμένος σε 2 ταχύτητες. Σε αυτούς που μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμα (πλούσια τέκνα, κληρονόμοι) και σε αυτούς που θέλουν και δεν μπορούν όπως είμαστε εμείς που βρισκόμαστε αποκλεισμενοι απο το επάγγελμα μας από το 1997.
Απίστευτα ψεύδη έχουν ακουστεί από τα στόματα των συνδικαλιστών ιδιοκτητών φαρμακείων τον τελευταίο χρόνο με αποκορύφωμα την διαφημιστική καταχώρηση με τίτλο το επάγγελμα δεν είναι...
κλειστό. Αναφέρουν προκλητικά οτι άνοιξαν 2000 περίπου νέα φαρμακεία τα τελευταία χρόνια (βάζοντας μέσα και τις μεταβιβάσεις αδειών, έναντι αδράς αμοιβής, νομότυπες καθ’ όλα)και διαφημίζουν τις εξορίες σε ακριτικά νησιά ως κατόρθωμα. Ένα τελευταίο νησί υπήρχε και τελείωσαν τα νησιά της Ελλάδας, εκτός και επιθυμούν πραγματικές εξορίες σε ακατοίκητα όπως η Μακρόνησσος και η Γυάρος. Θα ήταν μια κάποια λύση να υπάρχουν φαρμακεία χωρίς να εξυπηρετούν πολίτες προκειμένου να σας παρουσιάζουν νούμερα για να διεκδικούν το κλειστό του επαγγέλματος.
Μύθος 2ος είναι οτι δεν υπάρχει ανεργία. Μας αγνοούν επιδεικτικά ενώ πολύ καλά γνωρίζουν οτι η ανεργία μας απαγορεύεται να καταγραφεί στον ΟΑΕΔ αφού θεωρούμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες (σ’ενα κλειστό επάγγελμα δεν υπάρχει ελευθερία βέβαια) άρα δεν καταγραφόμαστε ως φαρμακοποιοί. Αν θεωρούν οτι καταπολεμούν την ανεργία του κλάδου προσφέροντας εικονικές συστεγάσεις και υποχρεωτική υπαλληλοποίηση προκειμένου να απαλλαγούν από τις δικές μας φωνές, τότε σίγουρα αυτές οι προτάσεις τους δεν θα έπρεπε να υιοθετηθούν από εσάς, αφού είναι απλά για να καλύψουν προσωρινά την ανάγκη μας για εργασία. Φυσικά, δεν είναι υποχρεωμένοι να συστεγαστούν μαζί μας, ούτε φυσικά να μας προσλάβουν ως υπαλλήλους (αφού όπως λένε είμαστε και ακριβοί βάσει της ΣΣΕ).
Πραγματικό άνοιγμα του επαγγέλματος είναι η πλήρης άρση πληθυσμιακών και γεωγραφικών περιορισμών, γιατί η Ελλάδα τουλάχιστον έχει ένα Σύνταγμα που δεν εμποδίζει την ελέυθερη επαγγελματική επιλογή κατι που στην δική μας περίπτωση έχει καταστρατηγηθεί τα τελευταία χρόνια. Οι όποιες αποφάσεις ΔΕΚ, αφ’ενός αφορούν μια άλλη χώρα με διαφορετικό Σύνταγμα, αφ’ετέρου δεν είναι υποχρεωτικές για καμία χώρα μέλος. Επομένως, κάτι που για την Χώρα μας αποτελεί παραβίαση του βασικού δικαιώματος της εργασίας δεν θα μπορούσε να αποτελεί υποχρέωση.
Για εκείνους είμαστε ανύπαρκτοι, στην καλύτερη περίπτωση αχυράνθρωποι, άνθρωποι των συμφερόντων και του κεφαλαιου… Εύκολα αποδεικνύεται κ. Υπουργέ ποιοί είμαστε.. Αρκεί να σταματήσει το προνόμιο των Συλλόγων οι οποίοι δίνουν την τελική έγκριση και υπογράφουν τις άδειες ιδρύσεως και λειτουργίας των φαρμακείων μας. Γιατί ως τώρα απειλούν κάθε άνθρωπο που βγαίνει στα ΜΜΕ για να εκθέσει την αλήθεια που βιώνουμε, ώστε να σταματήσουμε να πολεμάμε για τα Συνταγματικά μας δικαιώματα.
Τελικά, όλος ο καυγάς γίνεται για το φιλέτο. Αν ανοίξετε το επάγγελμά μας, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να μπορούν να κυριαρχούν αυτοί έναντι των νέων, θέλουν να έχουν εκείνοι το μεγάλο μερίδιο της πίτας. Όπως δήλωσε με στόμφο ο πρόεδρος ιδιοκτητών φαρμακείων του Φ.Σ.Α κ. Λουράντος στον ΣΚΑΙ (http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=210133) , θέλουν εκείνοι να πάνε απέναντι από Νοσοκομεία, δίπλα σε ΙΚΑ, σχεδόν μέσα στα Κ.Υ. Ούτε σέβονται, ούτε κατανοούν τις αγωνίες μας. Αλλά, σε αυτό έχουμε απάντηση: Δεν θέλουμε καμία ευνοϊκή διάταξη για να παλέψουμε για την ζωή μας. Γι’αυτό ζητάμε άμεσα ΠΛΗΡΗ ΑΡΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ ΑΔΕΙΩΝ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ. Γιατί εμείς δεν φοβόμαστε να είμαστε ίσοι με εκείνους.
Αναμφίβολα, θα γνωρίζετε ήδη ότι το φαρμακευτικό επάγγελμα ανήκει στα λεγόμενα “κλειστά επαγγέλματα”. Υπόκειται δηλαδή σε μια πληθώρα περιορισμών, όσον αφορά την ίδρυση και λειτουργία φαρμακείων, που το καθιστούν ουσιαστικά κλειστό, παρά τις προσπάθειες των συνδικαλιστών του χώρου να πείσουν για το αντίθετο.
Οι προαναφερθέντες περιορισμοί καθιστούν πρακτικά αδύνατη την ίδρυση νέων φαρμακείων σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας, όσο μικρή και αν είναι, όπου και αν αυτή βρίσκεται. Αυτό έχει ως συνέπεια τον αποκλεισμό ενός μεγάλου αριθμού νέων επιστημόνων, πτυχιούχων φαρμακοποιών, από τη δυνατότητα να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Το αποτέλεσμα είναι, αρκετοί από αυτούς, στην καλύτερη των περιπτώσεων, να υποαπασχολούνται (σε κάποιο φαρμακείο όπου αρκετοί δεν δηλώνονται καν με την ιδιότητα του πτυχιούχου φαρμακοποιού) ή να ετεροαπασχολούνται σε κάποια άλλη επαγγελματική (ξένη ως προς αυτούς) δραστηριότητα.
Οι εναλλακτικές λύσεις, που έχει ένας νέος φαρμακοποιός ο οποίος επιθυμεί να ιδρύσει φαρμακείο σήμερα είναι οι εξής:
Α) Να του μεταβιβάσει ένας αποχωρών συνάδελφος τη δικιά του άδεια ιδρύσεως φαρμακείου. Έχει καθιερωθεί, οι αποχωρούντες φαρμακοποιοί να μεταβιβάζουν τις άδειες λειτουργίας των φαρμακείων τους έναντι αδρότατου χρηματικού αντιτίμου, που κυμαίνεται μεταξύ 300.000-500.000 ευρώ. Ο παλιός φαρμακοποιός σχηματίζει Ο.Ε. με το νέο φαρμακοποιό (για μία ημέρα συνήθως) και στη συνέχεια ο παλιός φαρμακοποιός αποχωρεί (την επόμενη ημέρα).
Οι ιδιοκτήτες φαρμακείων προσπαθούν να σας πείσουν ότι πουλάνε την επιχείρηση και όχι την άδεια Σε κάθε κλειστό επάγγελμα αυτό που έχει αξία είναι η άδεια. Η άδεια είναι αυτή που εξασφαλίζει την είσοδο σε ένα προστατευμένο περιβάλλον εργασίας και όλα τα οφέλη που απορρέουν από αυτό. Η άδεια ιδρύσεως φαρμακείου εκδίδεται από τις Νομαρχίες, αποτελεί κρατική περιουσία, είναι προσωποπαγής και σύμφωνα με το νόμο πρέπει να επιστρέφει στην εκδούσα αρχή κατά τη συνταξιοδότηση. Οπότε, η κάθε αγοραπωλησία άδειας είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ. Επιπλέον, όσοι σήμερα συνταξιοδοτούνται την έλαβαν ΔΩΡΕΑΝ από το κράτος και είναι τουλάχιστον παράλογο να προβάλουν οικονομικές αξιώσεις για την μεταβίβασή της.
Ο εξαναγκασμός ενός νέου φαρμακοποιού σε αγορά της “επιχείρησης” αποχωρούντα φαρμακοποιού προκειμένου να ασκήσει τα επαγγελματικά του δικαιώματα, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να εγείρει έναν οικονομικό φραγμό στην είσοδο στο επάγγελμα. Όποιος έχει 300.000 ευρώ, έχει και το “δικαίωμα” να ανοίξει φαρμακείο.
Β) Να αναζητήσει μια περιοχή όπου, βάσει των περιορισμών του νόμου, δύναται να ιδρυθεί φαρμακείο. Η πραγματικότητα είναι ότι πλέον δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα τέτοια χωριά, που αφενός δεν επαρκούν για να απορροφήσουν όλους τους ενδιαφερόμενους, αφετέρου έχουν αριθμό κατοίκων που απέχει πολύ από το όριο που επαρκεί για τη βιωσιμότητα του φαρμακείου, σύμφωνα με τον ΠΦΣ. Αναφερόμαστε δηλαδή για χωριά των 300 κατοίκων, τη στιγμή που ο ΠΦΣ ωρύεται για την οριακή αναλογία του ενός φαρμακείου ανά 1.000 κάτοικους, με συνέπεια, να δημιουργείται αφ’ ενός ένα μη βιώσιμο οικονομικά φαρμακείο και αφ’ ετέρου ο Φαρμακοποιός να δραστηριοποιείται σε ένα χώρο, που δεν είναι της δικής του επιλογής αλλά επιβεβλημένο από άλλους.
Δυστυχώς, από τους ως άνω περιορισμούς εξαιρούνται τα τέκνα των φαρμακοποιών, που εκμεταλλευόμενα τη δυνατότητα της ελεύθερης μεταβίβασης της άδειας, αποκτούν το πλεονέκτημα της πρόσβασης στο επάγγελμα. Τόσο της επιχείρησης (επαγγελματικός χώρος, εξοπλισμός, ράφια, φάρμακα), κάτι που είναι θεμιτό καθώς αποτελούν ιδιοκτησιακά στοιχεία του αποχωρούντα φαρμακοποιού, όσο όμως και της άδειας, που αποτελεί δημόσιο αγαθό, μια και αφορά ένα ρυθμισμένο και προστατευμένο επάγγελμα και άρα θα έπρεπε να μην αποτελεί αντικείμενο ούτε αγοραπωλησίας, ούτε και ελεύθερης μεταβίβασης.
Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται μια προνομιούχα κάστα ανθρώπων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το επάγγελμα και τον χώρο ως προσωπικό τους φέουδο. Ο Σύλλογοι διαφημίζουν ακόμα και την μετανάστευση των παιδιών των φαρμακοποιών σε χώρες του εξωτερικού για σπουδές, προκειμένου οι “επιχειρήσεις” τους να μην αλλάξουν χέρια, όπως πολύ καθαρά φαίνεται στην διαφήμιση του Παν/μίου της Σλοβακίας, στο περιοδικό του Π.Φ.Σ. (http://www.pharmapublications.gr/fd/archive/FD_695_5_2010.pdf σελ.239). Αυτό δημιουργεί μια εικόνα ενός μη ευνομούμενου κράτους πυροδοτώντας κοινωνικές αντιδράσεις. Σε καμία πολιτισμένη χώρα του κόσμου δεν υπάρχει κληρονομικό δικαίωμα στην εργασία. Μια Χώρα που κατήργησε δια δημοψηφίσματος την κληρονομική βασιλεία, για πόσο ακόμα θα ανέχεται κληρονομικά προνόμια μιας συντεχνίας;
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και το γεγονός ότι οι άνθρωποι με τα δικά μας χαρακτηριστικά, δηλαδή πτυχιούχοι φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο, δεν εκφραζόμαστε από κανένα συνδικαλιστικό όργανο με ουσιαστικό τρόπο. Φαίνεται σε κάθε στοιχείο που παρουσιάζουν, ότι φαρμακοποιοί είναι μόνο όσοι διαθέτουν φαρμακείο και αποκρύπτουν την παρουσία εκατοντάδων άνεργων, υποαπασχολούμενων, ετεροαπασχολούμενων φαρμακοποιών, οι οποίοι για εκείνους δεν υπάρχουν και επομένως δεν αξιώνουν καμία απαίτηση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων. Αντιμετωπιζόμαστε δε από τους ανά τη χώρα φαρμακευτικούς συλλόγους ως σφετεριστές, πράκτορες της βιομηχανίας και των αλυσίδων και εν γένει η ρίζα του κακού.
Με βάση τα παραπάνω, η άρση των πληθυσμιακών και γεωγραφικών περιορισμών, θα μπορούσε να ωφελήσει την χώρα :
1) Στην βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, από νέους Φαρμακοποιούς που θα εισάγουν καινοτόμες ιδέες στον χώρο και αναβάθμιση του επαγγέλματος
2) Δημιουργία καινούριων θέσεων εργασίας, για πτυχιούχους Φαρμακοποιούς και πτυχιούχους βοηθούς Φαρμακείων και μείωση της ανεργίας στον συγκεκριμένο αυτό χώρο
3) Αύξηση στο ΑΕΠ της χώρας (μελέτη ΙΟΒΕ)
4) Αποκατάσταση του Συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στην επαγγελματική ελευθερία, με βάση το οποίο έκρινε το ΣτΕ όλους τους παραπάνω περιορισμούς ως αντισυνταγματικούς με την απόφαση 3665/2005
Δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση την πρόταση του Π.Φ.Σ, για (δήθεν) αγορά ποσοστού 30% των φαρμακείων τους από άνεργους αδειούχους, αφ’ ενός γιατί αυτή η πρόταση αποτελεί έναν ελιγμό προκειμένου να διατηρηθούν τα συντεχνιακά τους προνόμια και αφ’ ετέρου, συνεχίζει την αιμορραγία των οικογενειών μας αγοράζοντας ποσοστά, προκειμένου να αποκατασταθούμε επαγγελματικά. Συντηρείτε δηλαδή το ίδιο καθεστώς αγοραπωλησίας αδειών, ίσως με διαφορετικό τρόπο, αλλά με την ίδια ουσία. Σε αυτήν την πρόταση, θα μας βρείτε κάθετα αντίθετους.
Αν έχετε σκοπό να κινηθείτε προς αυτή την κατεύθυνση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Το κριτήριο εισόδου στο επάγγελμα θα παραμείνει το ίδιο και θα περιορίζεται στο βαθμό συγγένειας και στο ύψος του τραπεζικού μας λογαριασμού. Άλλωστε και τώρα ο μόνος τρόπος για να μπεις στο επάγγελμα είναι να πληρώσεις. Άρα τι αλλάζει;
Παρακολουθώντας τις δηλώσεις σας, ο μόνος ανασταλτικός παράγοντας για το πραγματικό άνοιγμα του επαγγέλματος είναι ο φόβος αύξησης των φαρμακευτικών δαπανών. Αύξηση των δαπανών επιτυγχάνεται μονάχα αν ο φαρμακοποιός ΠΑΡΑΝΟΜΗΣΕΙ και καταφύγει σε κατευθυνόμενη συνταγογράφηση. Η λύση που προκρίνεται είναι η διατήρηση των αποκλεισμών λόγω αδυναμίας εντοπισμού των παρανομούντων; Σε καμία ευνομούμενη χώρα δεν μετατίθενται ποινικές ευθύνες, οι παρανομούντες έχουν ονοματεπώνυμο και χρέος της Πολιτείας είναι να τους οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Ο νέος πτυχιούχος φαρμακοποιός δεν μπορεί να εμποδίζεται να εισέλθει στο επάγγελμα, πληρώνοντας τις αμαρτίες ενός ολόκληρου κλάδου, που δεν μπορούσε ή δεν ήθελε, να εξαλείψει φαινόμενα διαφθοράς στους κόλπους του.
Ζητάμε το αυτονόητο. ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ για όλους! Για ποιά Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας
μιλάμε κύριε Παπακωνσταντίνου; Εγώ, σαν νέος επιστήμονας Φαρμακοποιός, δεν απολαμβάνω εντελώς καμία επαγγελματική ελευθερία. Το φαρμακευτικό επάγγελμα στην Ελλάδα (που υπηρέτησα ως Στρατιώτης και στηρίζω ως φορολογούμενος) είναι «κλειστό» και διέπεται, παράνομα και αντισυνταγματικά (απόφαση Ολομέλειας ΣτΕ υπ’ αριθμ. 3665/2005), από πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια, άσχετα με τα απαραίτητα επιστημονικά προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος για να είναι Φαρμακοποιός.
Kαταργηση των πληθυσμιακων κριτηριων, οπως ισχυει για ολα τα επαγγελματα υγειας (ιατροι, οδοντιατροι) και οπως προβλεπεται για ολα τα κλειστα επαγγελματα. Το επαγγελμα του φαρμακοποιου, ειναι το μονο κλειστο επαγγελμα στο οποιο θα ισχυουν πληθυσμιακα κριτηρια. Δεν μπορει να αποτελει εξαιρεση, ούτε ανάμεσα στα άλλα επαγγέλματα υγείας, ούτε ανάμεσα στα άλλα κλειστά επαγγέλματα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ:
ΠΛΗΡΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΑΠΟ ΝΕΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ. ΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ, ΟΠΩΣ ΕΚΡΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ (ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ 3665/2005)
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΣΤΗ «ΜΑΥΡΗ» ΑΓΟΡΑ, ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΤΗΓΑΤΖΗΔΕΣ.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ ΦΥΣΙΚΑ) ΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΔΕΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ; ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΩΡΑ Η ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ. ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΚΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΓΙΑ ΕΤΟΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΕΝΩ ΑΦΗΝΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Κ.Χ.