στη μύτη του ουρανοξύστη
πώς γίνεται
σε τούτη τη
βαβέλ
να μιλάμε
όλοι άπταιστα
την ίδια
γλώσσα
*
η πρώτη
ανάσα στο μαιευτήριο
γεννιέσαι
στο ισόγειο
η γιαγιά
ανάσκελα στη βάρκα
-φέρετρο
είναι
πας στον
πρώτο όροφο
μέσα στην
πρίζα πρόκα
η μαύρη
τρύπα του σύμπαντος
κρύβει μέσα
τους χαρταετούς μας
κι
ανεβαίνεις όροφο ξανά
τιμωρία
η δασκάλα
κιμωλία
κι όλο
ανεβαίνεις
εσύ
μεγάλωσες
πίσω αυλή,
τσιγαριές στη γάμπα
καλοκαίρι
του 1996
ανεβαίνεις
δακρυγόνα
αλισάχνη
στην πορεία
μόνος σου
ανεβαίνεις
λαχανιάζεις ανεβαίνεις
πόνοι στην
ουρήθρα
ή κάπου
εκεί
ανεβαίνεις
ανεβαίνεις
φόλα
(μπριζόλα
με χρωματιστό φυτοφάρμακο απλωμένο πάνω της)
ανεβαίνεις
και πάλι
να
πληγώνεις τους φίλους σου
από αγάπη
που
ξεχείλισε
φεύγουν
ένας
ένας
φεύγουν
μία
μία
να πάτε στο
διάολο
35ος όροφος
κανείς
36ος
επαρχία,
τη μια
νύχτα
τα
αναφιλητά σου
στον ήχο
της κουκουβάγιας
να
συγχρονίζονται
την άλλη
στη λάμπα
της δεη
που
αναβοσβήνει απ' έξω
κι
ανεβαίνεις
η πρώτη
ανάσα του παιδιού
στο
μαιευτήριο
-θυμάσαι το
παλτό της μάνας σου στον καλόγερο-
η θέση του
πρώτου αυτοκινήτου
στην αλάνα
τοποθετεί
ύστερα όλο το πάρκινγκ
ανεβαίνεις
ξανά
ο ήχος της
βαλίτσας στο πλακόστρωτο
σημαίνει
φεύγεις
ο ήχος απ'
το καρότσι της μικρής
σημαίνει
μένεις
επιλέγεις
να μη φύγεις
ούτε και να
μείνεις
μόνο
ανεβαίνεις
τα βραδινά
τσιγάρα
σβησμένα
μέσα στον
πρωινό καφέ
μουλιάζουν
εντωμεταξύ
γυρνάει με
πιρουέτα
43ος όροφος
τυχαία
συνάντηση στον οαεδ
έκανε πως
με γνώρισε
κι όλο
ανεβαίνεις
μπλόκο
μπέργκερ
γεράνια που
σπάσαν στη βεράντα
χάπια και
ποδόσφαιρο
να μαζεύεις
σάλιο να το καταπιείς
τα μάτια
των αφγανών
ανοιγοκλείνουν
τα
φωτοκύτταρα στις αφίξεις
άλλαξε
κουδούνι
50ος όροφος
να τρέμεις
μη ρωτήσουνε
πού
υπηρέτησες
κι όλο
ανεβαίνεις εσύ τρέχεις
το ποτήρι
που χτυπάει στις στροφές
κάτω απ' το
κάθισμα τόσα χρόνια
και δε λέει
να σπάσει
58ος όροφος
φιλί στο
μέτωπο
στο μάγουλο
στο στόμα
στο λαιμό
στο χέρι
στα πόδια
τόσες
επιλογές
τόσοι
όροφοι
κι εσύ
βγαίνεις ταράτσα με σφραγισμένα χείλη
*
πόσο ν'
ανέβεις;
έχει κι
ουρανοξύστης τέρμα
πρέπει να
πράξεις τώρα
ή πέφτεις
στο κενό και τσακίζεσαι
ή βγάζεις
φτερά και την κάνεις από δω
ένα γερό
άλμα
παίρνεις
φόρα
οι πατούσες
γραπώνουνε το πάτωμα
κι
εκτοξεύεσαι
προσπαθείς
έκπληκτος
φτερουγίζεις
αρχίζεις ν'
ανεβαίνεις
το παλτό
της μάνας σου
κρυώνεις κι
ανεβαίνεις
κοιτάς κάτω
και χαμογελάς
ένα ξαφνικό
αεράκι σε σπρώχνει πίσω
προσπαθείς
χάνεις τον
έλεγχο
πιάνεται το
φτερό σου στη μύτη του ουρανοξύστη
σαν το
παλτό της μάνας σου
όλεθρος
από κάτω οι
περαστικοί
ασκώντας
τις σόλες τους
σε δείχνουν
με το δάχτυλο
σε
περιγελούν
ντρέπεσαι
να φωνάξεις βοήθεια
κανείς δεν
ανεβαίνει
οι μέρες
περνούν
τι να
'καναν;
σου βγάλανε
και παρατσούκλι
άκου πώς σε
είπανε
ο ελεύθερος
κρεμασμένος
διάνα
*
σε τούτη τη
βαβέλ
άκρα του
τάφου σιωπή
στις ταράτσες βασιλεύει
πηγή: toportatif
No comments:
Post a Comment