καμιά δουλειά δεν είν' ντροπή, εκτός αν προωθείς τους νεοναζί

Ο Μπάμπης κι η ντροπή

(Εφημερίδα των συντακτών 21 Σεπτ. 2013)

 

Πολυσχολιάστηκε η ρήση του Μπάμπη Παπαδημητρίου για μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή με την οποία θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας. Ήταν σε τηλεοπτική εκπομπή, άρα λόγια που ξεφεύγουν στον αέρα, θα κρατούσε κάποια επιφύλαξη κανείς, αν δεν είχε ξαναδεί τον κ. Παπαδημητρίου, πόσο επιστημονικά θαρρείς μελετημένη και μαζί αυτάρεσκα διατυπωμένη είναι κάθε φορά η ατάκα του, που, φως φανάρι, εκτοξεύεται προς την Ιστορία, την εφήμερη φευ των ΜΜΕ, ντόρος δηλαδή να γίνεται.

Ακολούθησε ωστόσο η γραπτή επικύρωση, που σαν να πέρασε σε δεύτερη μοίρα: «Σε τελευταία ανάλυση, ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή» κατέθεσε το θεωρητικό υπόβαθρο της σκέψης του ο κ. Παπαδημητρίου, την ιδεολογία του εντέλει.

Ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή;

Ή μπας και τα μπέρδεψε ο κ. Παπαδημητρίου με τη γνωστή ρήση πως καμία δουλειά δεν είναι ντροπή;

Που είναι αλήθεια. Εκτός από του προβοκάτορα, κ. Παπαδημητρίου, και μάλιστα του φτηνού προβοκάτορα. Γιατί, αν τάχα η ιδεολογία του καθενός είναι δική του υπόθεση, ο τρόπος διαχείρισης και απεύθυνσής της, η πρόκληση εν προκειμένω, είναι και δική μας. Ή μάλλον αυστηρά δική μας.

 

πηγή: Γιάννης Η. Χάρης