ρετούρ

Στα πλαίσια της δουλειάς μου έλειψα για λίγες βδομάδες στο εξωτερικό και επιστρέφοντας διαπιστώνω, ότι η ζωή στο euroreality κυλάει συναρπαστικά, μιας και ο Τσίπρας ψάχνει για έταιρο εταίρο για την εταιρία, ενόσω η χώρα και η κοινωνία συνεχίζουν να κλαίνε τη νεκρή οικονομία σ’ένα διαρκές μνημονιακό μνημόσυνο, η νουδού δεν έχει βγάλει ακόμα αρχικλόουν, η Τουρκία πουλάει χοντρή τρέλα και άρχισε τις πουτινιές, με αποτέλεσμα ο Παϊσιος σιγά σιγά να επιβεβαιώνεται, τα σύνορα κλείνουν με βρόντο στα μούτρα των μενουμευρώπηδων και η δυστοπία μας έχει πλακώσει σαν την αγγλική ομίχλη, που την κόβεις με το μαχαίρι.

Και αλλού υπάρχει μιζέρια, αλλά μπορείς να στρέψεις το βλέμμα σου στα λαμπιόνια που ήδη στολίζουν τους δρόμους της πόλης και να ξεχαστείς. Εδώ ούτε αυτό.

Άντε να 'ρθει η Ανάπυξη, να σκάσει λίγο το χειλάκι μας.