νεοφιλελεδέλληνες

ΚΟΡΙΤΣΙΑ, Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ

Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη είναι απλά μια αντίληψη. Εννοώ ότι υπάρχει μόνο ως όραμα ή επικάλυψη της λαμογιάς στο μυαλό και το στόμα αγνών μπουνταλάδων ή χυδαίων παρταόληδων, αντίστοιχα. Όποιος κι αν την επικαλείται, όμως, ως πολιτική και οικονομική οδό προς το μέλλον, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Ο οικονομικός φιλελευθερισμός είναι απλά η άρνηση της κοινωνικής εξέλιξης και της πολιτικής ως δημοκρατικής διαδικασίας, παρά το ότι διαρρηγνύει τα ιμάτιά του και για την εξέλιξη και για τη δημοκρατία.

Αυτή η διαπίστωση αφορά το λεγόμενο φιλελευθερισμό σε όλο τον πλανήτη. Πουθενά η αόρατη χειρ δεν είναι αόρατη, παρά μόνο για όσους έχουν συναισθηματικό και κυρίως υλικό συμφέρον να μην την βλέπουν. Ο Λένιν δεν ήταν ένας φαντασιόπληκτος εμμονικός όταν διαπίστωνε πριν έναν αιώνα (και βάλε) ότι ο περίφημος ελεύθερος ανταγωνισμός είναι ένα παραμύθι που κάνει την ύπαρξη του Άη Βασίλη πολύ πιο πιστευτή. Ο ανταγωνισμός είναι πράγματι ελεύθερος, αλλά όχι όπως τον εννοούν οι Φρίντμαν και οι Χάγεκ. Είναι ελεύθερος από ηθική, ελεύθερος από συμπόνοια, ελεύθερος από ομορφιά, ελεύθερος από ανθρωπιά. Πατάμε επί πτωμάτων, δυναμώνουμε, ενσωματώνουμε, συγκεντρώνουμε, κυριαρχούμε. Σε αυτό βρίσκεται η μοναδική αλήθεια του ιμπεριαλισμού, του πραγματικού ονόματος, δηλαδή, της "ελεύθερης οικονομίας".

Αυτά είναι κοινός τόπος, λοιπόν, για το φιλελευθερισμό παγκοσμίως. Στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε αναλόγως κινούμενη στα όρια του Τρίτου Κόσμου κοινωνία και οικονομία, ο φιλελευθερισμός έχει κι ένα άλλο όνομα, συμπληρωματικό. Λέγεται Μητσοτάκης και συγκεριμένα Μκ2 aka Kυριάκος. Ο Κυριάκος δεν είναι κάποιος που περιμένουμε να δώσει δείγματα γραφής. Έχει ήδη δώσει. Ξέρω πολύ καλά πώς εννοεί τα περί αξιοκρατίας, αριστείας, αποδοτικότητας, δημιουργικότητας. Θα μπορούσα να γράψω πολλά, στο βαθμό που τυγχάνει να γνωρίζω το ποιόν του ως υπουργού (σχεδόν) από πρώτο χέρι. Δε θα πω τα όσα γνωρίζω προσωπικά. Απλά διαβάστε τι λέει ο εξίσου(;) φιλελεύθερος πρώην υπουργός Ραγκούσης για την περίπτωσή του:

"...το 2014, δεν αντιστάθηκε στις σειρήνες του πελατειακού κράτους κι επανέφερε τον απόλυτο κομματισμό στη δημόσια διοίκηση καταργώντας τον Ν.3839. Έναν καθοριστικό νόμο για την αξιολόγηση και την αξιοκρατία εντός του δημοσίου.

Καθαίρεσε 25.000 αξιοκρατικά επιλεγμένους προϊσταμένους και διευθυντές, τους πρώτους στην ιστορία του ελληνικού κράτους, τους οποίους αντικατέστησε με τους κομματικά εκλεκτούς.

Με βάση το Νόμο Μητσοτάκη, ακόμη και σήμερα στο υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης είναι Γενικός Διευθυντής ο τελευταίος στην αντικειμενική κι αδιάβλητη μοριοδότηση που κάναμε στο υπουργείο το 2010 με την επιτροπή ανώτατων δικαστικών. Ο δε μακράν πρώτος σε μόρια έχει καρατομηθεί διότι δεν ανήκε στη ΝΔ (ούτε και στο ΠΑΣΟΚ). Δηλαδή...Ελλάδα της σκοτεινής πλευράς της μεταπολίτευσης ξανά".

Με άλλα λόγια, ο ελληνικός καπιταλισμός είναι ιδιόμορφος, όπως ιδιόμορφος είναι και ο ελληνικός φιλελευθερισμός. Το να χαρακτηρίζεται ο Κυριάκος πιο σοβαρός φιλελεύθερος από τον Αλέξη, πραγματικά αδικεί την κοινή τους προσπάθεια για μια ευρωπαϊκή Ελλάδα. Αλέξη, Κυριάκο, η Ιστορία (και η Εύα Καϊλή από τα έδρανα της ευρωβουλής) σας καλεί. Για την Ελλάδα και τη δημοκρατία.

πηγή: sleeping village