Μπαμπουλάκης

Είναι ο Χ πολιτικός Παπαράκης, δεν έχει σημασία πως λέγεται, που ενοχλεί μεγάλα, πολύ μεγάλα συμφέροντα.

Έχει ρε παιδί μου τα γκατς και αποφασίζει να πρωτοτυπήσει και να λειτουργήσει υπέρ των συμφερόντων του λαού.

Λέμε τώρα ρε παιδί μου...

Σ'αυτό το σύμπαν τουλάχιστον, τα συμφέροντα του λαού όχι απλά δεν "συμβαδίζουν" με τα μεγαλοσυμφέροντα, αλλά συνήθως είναι και εκ διαμέτρου αντίθετα...είναι δηλαδή της λογικής "κερδίζει ο ένας, όταν χάνει ο άλλος".

Κάτι που σημαίνει ότι τα μεγαλοσυμφέροντα θα ενοχληθούν και θα αντιδράσουν, δεν θα αντιδράσουν?

Με κοινούς θνητούς, έχουν το know-how και σχεδόν πάντα καταφέρνουν είτε να πείσουν τον ενοχλητικό ότι δεν είναι η καλύτερη ιδέα να συνεχίσει να είναι ενοχλητικός, είτε να περάσει αθόρυβα στην ιστορία και μάλιστα ως "ξεροκέφαλος". 

Όταν έχεις να κάνεις μ'έναν Υπουργό όμως ή/και γενικά ένα προβεβλημένο δημόσιο πρόσωπο, η κλασική τακτική ως προς το δεύτερο σκέλος της είναι προβληματική και δεν χρειάζεται να εξηγήσω γιατί. Έτσι συνήθως αναλαμβάνουν τα ελεγχόμενα ΜΜΕ να φιμώσουν, να αποδομήσουν, να ανακαλύψουν σκάνδαλα, να συκοφαντήσουν, να πλήξουν το κύρος βγάζοντάς τον τρελό (θυμάστε τι έγινε με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου? :) ). Υπάρχουν διάφορες επιλογές και εναλλακτικές, που χρησιμοποιούνται αναλόγως την περίπτωση. Κοινή συνισταμένη όλων είναι το ότι αποσκοπούν στο να σταματήσει η ενόχληση.

Αν ο έτσι τύχει να μην έχει καμιά λαδιά ή χοντρή μαλακία να του προσάψουν, δεν έχουν κανένα θέμα να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα. Εξάλλου το τι συμβαίνει πραγματικά και τι αντιλαμβάνεται ότι συμβαίνει ο μέσος πολίτηςτηλεθεατής είναι μεγάλη κουβέντα.

Έτσι για παράδειγμα ο ενοχλητικός πολιτικός λέει το "Α". Που είναι και σωστό. Και μπορεί και να ενοχλεί. Και το λέει και ξεκάθαρα: "Α". Τα ΜΜΕ στεγνά προβάλουν ότι είπε το "Ξ", που είναι και μεγάλη μαλακία και αρχίζουν να απορούν όλοι στα παράθυρα πως τολμάει και λέει "Ξ" και τέτοια.

Κάποιος που στέκει στα καλά του, δεν κρατιέται και αναρωτιέται φωναχτά και on air: "μα καλά, είναι δυνατόν να ασχολούμαστε τόση ώρα με τον Χ και αυτό που είπε, που δεν ήταν "Ξ", αλλά τέλος πάντων, ας πούμε ότι ήταν...και να μην ασχολούμαστε με τα υπαρκτά και μεγάλα προβλήματα του κόσμου?"

Απάντηση παπαγαλακίου κατά λέξη:

"μα...ο Χ φταίει που εμείς ασχολούμαστε μ'αυτόν. Αυτός είπε "Ξ""

Αααααααυτάαα.

Εσείς? Όλα καλά?