Φτωχό και φασίστα (δηλαδή σύγχρονο κανίβαλο) σε θέλουν αναγνώστη μου οι νεοφιλελέδες.
Δεν το λέω εγώ αυτό. Οι ίδιοι το ομολογούν. Απροκάλυπτα.
Και αναρωτιέμαι.
Πως να γίνεται κάποιος όταν επέρχεται η αποκομμουνιστικοποίηση του
τρόπου σκέψης του?
Δεν τον ενοχλεί πλέον η φτώχεια του? Μήπως την θεωρεί και ευλογία?..Μπα. "Ευλογία" θα θεωρεί το ξεροκόμματο που θα του δώσει ο "γενναιόδωρος" ισχυρός. Για να τον πάρει στην φάμπρικά του. Στο κουπί του πλοίου του. Στο χαρέμι του. Στην ΕΟΖ του, στην οποία οι διάφοροι "Στούπες" εύχονται να τιμηθούν με τη θέση του Επιστάτη. Κι έτσι να λιγδώσει λίγο το στεγνό εντεράκι του.
Είναι και το άλλο. Πως η φτώχεια αλλάζει τον τρόπο που κάποιος βλέπει τον κόσμο, τη ζωή του, τον
εαυτό του και τους άλλους γύρω του? Τι να του συμβαίνει, όταν τον δέρνει η ανέχεια και τον επηρεάζει
τόσο? Σε τι να μετατρέπεται αυτός που φτάνει στην κατάσταση να ενδιαφέρεται για το λιγοστό φαϊ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ?
No comments:
Post a Comment