έγιναν πολλά

Η χώρα που έγινε προτεκτοράτο.

Το δόγμα του σοκ που έγινε η φωνή της λογικής.

Η Ευρώπη των λαών που έγινε η Ευρώπη Γερμανία των τραπεζών.

Η ανθρωπιστική καταστροφή που έγινε σαξές στόρυ.

Ο μικροαστισμός και ο ωχαδερφισμός που έγινε η φωλιά του φιδιού.

  

Τα μηδενικά που έγιναν νούμερα και στη συνέχεια σελέμπριτιζ.

Ο πολίτης που έγινε τηλεθεατής. (αν και μεταξύ μας, πολίτης δεν υπήρξε ποτέ)

Ο παρουσιαστής που έγινε αρχηγός κόμματος.

Τα ύπουλα μαχαιρώματα και ο ρατσισμός που έγιναν πολιτικός ακτιβισμός.

  

Το γράψιμο με το παχύ έντερο που έγινε ελευθερία της έκφρασης.

Οι αξιοποίηση της περιουσίας που έγινε ξεπούλημα.

  

Οι εκλεγμένοι ηγέτες που έγιναν εμπορικοί αντιπρόσωποι.

Τα παπαγαλάκια του Αφεντικού που έγιναν εκφραστές της βούλησης των κοινωνικών ομάδων.

  

Η συμμορία των αμόρφωτων νεοναζί που έγινε πατριωτικό κόμμα με ένα απλό έλλειμμα στη σοβαρότητα.

Η πρώτη φορά αριστερά που έγινε μία απ’τα ίδια χωρίς καν γεύση αριστεράς.

Η υποχρέωση για ύπαρξη plan-b που έγινε σκάνδαλο.

  
Το παιδί του μπαμπά που έγινε ηγέτης και αυριανός πρωθυπουργός.

Ο υστερικός και εμμονικός τηλεβιβλιοπώλης που έγινε αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το όχι που έγινε ναι.