فاز*

*νικήσαμε

Η δικαίωση των 300 απεργών πείνας είναι μια μικρή νίκη σε ένα μεγάλο πόλεμο.

Δικαιώνονται οι μετανάστες, αλλά δικαιώνονται μαζί και οι αλληλέγγυοί τους Έλληνες-νόμιμοι-στα όρια παρανομίας που στάθηκαν γενναία δίπλα τους χαλώντας τη νομιμόφρωνη πιάτσα του καθωσπρεπισμού.

Είναι μια νίκη που μας δείχνει και μας διδάσκει πολλά.

Από τη μια μεριά αγώνας και αγωνία, συμπαράσταση με κόστος, θέληση και πίστη για το δίκιο.

Και από την άλλη το καθεστώς, ένα σύστημα που ενοχλήθηκε και το έδειξε γαβγίζοντας, φοβερίζοντας.

Αποδείχτηκε στην πράξη και για άλλη μια φορά, πως ο Φόβος είναι στοίχημα και το μπαλάκι στο πινγκ-πονγκ. Αν δεν τον έχεις, θα τον έχει ο άλλος..σχεδόν νομοτελειακά...

Τέτοιου είδους νίκες εν έτει 2011 φαντάζουν ως θρίαμβοι.

Σε καιρούς δημοσιονομικολατρείας που πολλοί Έλληνες γηγενείς αντιμετωπίζονται και νιώθουν περίπου ως λαθρομετανάστες, αφορμές για αγώνες θα δοθούν πολλές.

Ο περίφημος "μονόδρομος" θα πρέπει να είναι αυτός που μας έδειξαν οι 300 και αυτοί που στάθηκαν δίπλα τους.