βραχυκύκλωμα

My name is Kasidiaris, Ilias Kasidiaris

Η εικόνα του Ηλία Κασιδιάρη να βγαίνει από τα δικαστήρια υποδυόμενος τον εγχώριο James Bond, βρίζοντας και κλωτσώντας το πλήθος κατ’ εντολή του αθέατου και αρρωστημένου σκηνοθέτη που ζει μέσα στο μυαλό του, θα αποτελεί ίσως μία από τις πιο εμβληματικές και συμβολικές εικόνες της μεταπολίτευσης. Γιατί δεν ήταν ο ρόλος του γελοίου υπερήρωα που έπαιζε ανακλαστικά και σύμφωνα με τις υποδείξεις της ασυνείδητης φυσικής του σώματός του, αλλά και το ότι στρεφόταν ενάντια σε ανθρώπους που υπηρετούσαν τον κόσμο του θεάματος, που έχει γεννήσει και τον ίδιο. Ο ολοκληρωτισμός της τηλεόρασης δεχόταν επίθεση από τα παιδιά της.

Το γεγονός αυτό αποσυντόνιζε τους λεπτοδείκτες του ρολογιού που φοράει η Miss Δημοκρατία καθισμένη στον καναπέ του παλατιού της. Οι αθέατοι εργάτες του θεάματος ξαφνικά είχαν γίνει πρωταγωνιστές στο θέαμα χωρίς να θέλουν. Μια λάμψη βραχυκυκλώματος επικράτησε στο εκτός χρόνου σημείο. Διότι, αν και υπεράριθμοι οι δημοσιογράφοι-φωτογράφοι-καμεραμέν, αδυνατούσαν να δείξουν αντανακλαστικά υγιούς ανθρώπου. Αν και απειλούνταν από έναν ορατό στόχο, κανένας δεν φανέρωσε διάθεση για αντίδραση ή έστω για μία ελάχιστη, μία τόση δα πράξη αυτοπροστασίας από την εμφανή βία. Στεκόντουσαν άπραγοι χωρίς να καταφέρουν να αποποιηθούν το ρόλο τους, να αφήσουν κάτω τα αντικείμενα του θεάματος και να περάσουν στην αληθινή ζωή. Έτσι δεχόντουσαν τη βία ευλαβικά και πειθήνια, περιμένοντας τη Θέμιδα από την ταράτσα των δικαστηρίων να ρίξει ως από μηχανής θεά το δίχτυ για να τους συλλάβει, φανερώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αδυναμία για ύπαρξη που χαρακτηρίζει τον εκπαιδευμένο πολίτη της καθημερινότητας.

Ο άπραγος φωτορεπόρτερ συμβολικά παίρνει τη μορφή του έμπειρου και δασκαλεμένου ψηφοφόρου που σμιλεύτηκε πάνω στην πεποίθηση πως μεταγγίζει μεταφυσικά, μέσω του ψηφοδελτίου-πληρεξούσιου, όλες τις ανθρώπινες ιδιότητές του, όλες του τις επιθυμίες και όλη του την ενεργητικότητα  σε ένα κατ’ ουσία άγνωστο ηγετικό πρόσωπο. Θα έλεγε κανείς πως μέσω της πράξης της εθνικής ψήφου εκχωρείται το δικαίωμα της ατομικής ύπαρξης και θεσμοθετείται η απουσία δράσης από τη ζωή του ψηφοφόρου. Οι κοινοβουλευτικές εκλογές στην exit poll δημοκρατία είναι η πετυχημένη διαχείριση των εσωτερικών τύψεων εξαιτίας της προσωπικής αδράνειας. Μιας αδράνειας που γεννά αποκλειστικά ο όρος διαμεσολάβηση.

Και τελικά ο Κασιδιάρης χωρίς να το γνωρίζει, κλωτσώντας τους καμεραμεν και μετατρέποντάς τους από παραγωγούς εικόνας σε προϊόντα της, κλωτσούσε ουσιαστικά την πόρτα του παλατιού της δημοκρατίας, βρίσκοντας την ευκαιρία μέσω αυτού του βραχυκυκλώματος να αναφωνήσει σε πανελλήνια κάλυψη πως «η δημοκρατία σας και η δικαιοσύνη σας, κυρίες και κύριοι, έχει αποτύχει».

Το παθητικό όν του παρόντος, από άνθρωπος έχει εκπέσει σε κομπάρσος μιας σκηνής τεράστιου πλήθους. Και ελπίζω, όταν βγει στους κινηματογράφους, να μην έχει τον τίτλο James Bond: from Auswitch with love.

πηγή: το πρτφ