αντίδωρο

πώς γίνεται να μας νικήσανε

και 'μεις να χοροπηδάμε αγκαλιασμένοι πάνω στο βάθρο;

παραδέξου το

ανήκουμε στη φάρα εκείνων που είναι ανίκανοι να ηττηθούν

γιατί,

έχουμε τόσο νύχτα μέσα μας, 

που είναι να απορείς 

γιατί μας ρίχνουνε ακόμα στα μπουντρούμια

καλησπέρα δεσμοφύλακες

περάστε, καθίστε, τι να σας βγάλουμε;

γιατί,

είμαστε τόσο εύφλεκτοι από το αλκοόλ

που ανά πάσα στιγμή

μπορούμε να καταπιούμε ένα φιτίλι

και με έναν αναπτήρα BIC

ένα τσαφ απέχουμε

για να φωτίσουμε με όλεθρο την πόλη

-αλήθεια, τι γίνονται οι αναπτήρες που ανάβουν τα φιτίλια;-

γιατί,

έχουμε τόσο πολύ ονειρευτεί ανάσκελα

που ξέρουμε καλά τι είναι η ελαφρόπετρα: 

ένας βράχος που του λείπει ο ρεμβασμός

γιατί,

η ουτοπία δε φωλιάζει μέσα στις οπές του μαγικού αυλού

κρύβεται μέσα στις τρυπίτσες του τούβλου

που σκάει ξαφνικά 

στα μούτρα της πραγματικότητας

ή και τις οπές του καυτού σίδερου που κρατάει μια νοικοκυρά, 

πιστή,

μέχρι τη στιγμή

που το κολλάει στο μάγουλο 

τού φαλλοκράτη συζύγου

γιατί,

δεν ονειρευόμαστε μήπως και ξεφύγουμε απ' την πραγματικότητα

αλλά για να εισβάλουμε σ' αυτήν ζωσμένοι με εκρηκτικά

σου υπόσχομαι

θα 'ρθουν μια μέρα οι πραγματικότητες

που θα ζητιανεύουνε γονατιστές τα όνειρά μας

γιατί,

ποτέ δεν υπήρξε μαγικό ραβδί

ένα ξίφος ήτανε,

και το ξίφος που κόβει λαιμούς με μία κίνηση

δεν είναι πράξη μεταφυσική;

βέβαια, ο δήμιος δεν είναι μάγος

γιατί, 

έχουμε νικήσει και δεν το ξέρουμε

κι αν με βρίσκεις υπερβολικό

σκέψου μόνο πόσες φορές 

έχεις χρησιμοποιήσει αναπτήρα για το τσιγάρο σου

τόσες που τώρα θα είχες κάψει ολόκληρη την πόλη

ξέρουμε πως έχουμε στα πνευμόνια μας μια καμένη πόλη

να γιατί ανήκουμε στη φάρα εκείνων που είναι ανίκανοι να ηττηθούν

η ζωή μας,

ένα τέλειο μπούμερανγκ

***

πηγή: το πορτατίφ