Είμαστε στις αρχές
της δεκαετίας του ’30. Τα σοσιαλιστικά μηνύματα για τη δυνατότητα ύπαρξης μιας
άλλης, καλύτερης κοινωνίας εξαπλώνονται ραγδαίως σε όλη την "Δύση",
έχοντας ιδιαίτερη απήχηση στα φτωχά, εργατικά
στρώματα που πλειοψηφούν στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου. Οι Αγγλογάλλοι
νταβατζήδες ανησυχώντας για την επέλαση του Κομμουνισμού, αποφασίζουν να
στηρίξουν κρυφά τις φασιστικές δυνάμεις σε Ιταλία και Γερμανία. Αυτό εκφράζεται
κυρίως μέσω της "Πολιτικής Κατευνασμού" (‘Appeasement’) μέρος της
οποίας ήταν και η ανοχή του Γερμανικού επανεξοπλισμού και η ανακατάληψη του
Σάαρ, κατά παραβίαση της Συνθήκης των Βερσαλλιών που με ένοχη σιωπή αποδέχονται
οι Άγγλοι και οι Γάλλοι. Παράλληλα και στο παρασκήνιο, μεγάλες εταιρίες από
Αγγλία, Γαλλία και ΗΠΑ στέλνουν άφθονο, ζεστό χρήμα, για να στηρίξουν τις
επενδύσεις τους, οι οποίες είναι πολλές λόγω του φθηνού εργατικού δυναμικού της
κατεστραμένης Γερμανίας.
Όπως και στις
περισσότερες χώρες της Ευρώπης, έτσι και στην Ισπανία το πολιτικό κλίμα είναι
ιδιαίτερα τεταμένο. Η χώρα είχε απαλλαγεί απ’την Μοναρχία και η Αριστερά
διεκδικεί την αναδιανομή της γης, την αυτονομία των περιοχών που συνιστούσαν
την Ισπανία (Καταλονία, Βασκωνία κλπ) και τον περιορισμό της δύναμης της
πανίσχυρης Καθολικής Εκκλησίας.
Στην κορύφωση όλων
αυτών, το 1936 οι Δημοκρατικές δυνάμεις συνασπίζονται και καταφέρνουν να
κερδίσουν για πρώτη φορά στις εκλογές. Από την πρώτη μέρα στην εξουσία η
Κεντροαριστερή κυβέρνηση υπονομεύεται χοντρά απ’τους φιλοβασιλικούς, αλλά και
το αναρχικό κίνημα που είναι ιδιαίτερα δυνατό και δραστήριο. Οι στρατιωτικοί
από την πλευρά τους επιχειρούν αυτό που ξέρουν καλά να κάνουν και κάνανε τα
προηγούμενα 200 χρόνια: πραξικόπημα. Επιχειρούν 2 ανεπιτυχή πραξικοπήματα. Στο
2ο συμμετέχει και ο στρατηγός Φράνκο, που είναι και διοικητής της αξιόμαχης και
φιρμάτης Ισπανικής Λεγεώνας των Ξένων.
Το πραξικόπημα
αποτυγχάνει και ο Φράνκο καταφεύγει στο Μαρόκο που είναι Ισπανική αποικία. Εκεί
ανασυντάσσεται και με την στρατιωτική συνδρομή της ναζιστικής Γερμανίας και της
φασιστικής Ιταλίας, αλλά και την οικονομική ενίσχυση από πλούσιους
φιλοκαθεστωτικούς Ισπανούς, μέσω της γειτονικής Πορτογαλίας του δικτάτορα
Σαλαζάρ, αποφασίζει να εισβάλλει στην Ισπανία.
