"Κούρεμα" με αφαίρεση του σκαλπ στο "κοινό συμφέρον"

Pierre-Joseph Proudhon Περί ιδιοκτησίας

Φάρος έσβησε

"Έφυγε" χθες στα 77 του ο σπουδαίος Δάσκαλος Χρίστος Τσολάκης.

Η χρυσή Συστημική βαλβίδα εκτόνωσης...

Olympics Berlin 1936

From left to right: 

Austrian Ellen Preis (bronze), Hungarian Ilona Schacherer-Elek (gold) 

and German Helene Mayer (silver).  

© Bettmann / Corbis.

Η Χρυσή Αυγή δεν πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες

27 Ιουλ, ’12 12:19 ΜΜ

Έγραψε: Pitsirikos

Έξαλλοι έγιναν χρυσαυγίτες και λοιποί φασίστες με τον αποκλεισμό της Βούλας Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες· πες μου ποιοι σε υποστηρίζουν, για να σου πω ποιος είσαι. Ούρλιαξαν, χτυπήθηκαν, απείλησαν και τελικά κατάλαβαν. Η Χρυσή Αυγή είναι ανεπιθύμητη στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Οι φασίστες είναι χρήσιμοι για την μεγαλοαστική τάξη. Τους ανέχεται, τους προβάλλει στα κανάλια της και τους συντηρεί, ώστε, όταν κινδυνεύσουν τα συμφέροντα των μεγαλοαστών, να τους χρησιμοποιήσει ενάντια στους εξεγερμένους.

Μόνο ένας ηλίθιος δεν καταλαβαίνει πως η Χρυσή Αυγή «προπονείται» με τους μετανάστες, για να χρησιμοποιηθεί κατά των Ελλήνων.

Όταν τα συμφέροντα των μεγαλοαστών κινδυνεύουν, η αστική δημοκρατία ρίχνει μια εκτροπή, το γυρνάει στον φασισμό -μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα- και μετά αποκαθίσταται η «δημοκρατία», ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Διαβάστε και λίγο ιστορία.

Το γεγονός ότι η μεγαλοαστική τάξη χρησιμοποιεί τους φασίστες δεν σημαίνει πως τους κάνει και παρέα. Τους θεωρεί καθυστερημένους και χρήσιμους ηλίθιους. Αυτό είναι, άλλωστε.

Πριν από λίγες ημέρες, ένας ιδιοκτήτης εστιατορίου σε ελληνικό νησί άκουσε την εξής φράση: «Ξέρεις Μιχάλη, εγώ -και πολλοί άλλοι άνθρωποι- δεν μπορούμε να τρώμε σε εστιατόριο που έχει χρυσαυγίτες σερβιτόρους».

Σε δυο ημέρες, οι χρυσαυγίτες σερβιτόροι είχαν απολυθεί. Στην επόμενη δουλειά τους, δεν θα διατυμπανίζουν πως είναι ναζιστές. Διαφορετικά, δεν θα βρουν δουλειά. Βέβαια, μπορεί να τους συντηρεί η Χρυσή Αυγή…

Το να είσαι ναζιστής οδηγεί στον κοινωνικό αποκλεισμό. Προσπάθησε να πεις την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής σε έναν τουρίστα και θα φύγει τρέχοντας.

Αυτό, άλλωστε, είναι που φοβίζει τη μεγαλοαστική τάξη: ότι η παρουσία της Χρυσής Αυγής θα βλάψει τον ελληνικό τουρισμό, αφού θα κάνει την Ελλάδα να μοιάζει με τριτοκοσμική χώρα, οι τουρίστες θα λακίσουν και θα χαθούν δισεκατομμύρια ευρώ.

Η άμεση αντίδραση της ΕΟΕ με τον αποκλεισμό της Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες το λέει ξεκάθαρα: «Παιδιά, αυτά τα ναζιστικά και τα ρατσιστικά είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Μην τα λέτε παραέξω γιατί οι ξένοι θα μας περάσουν για πιθήκους. Άσε που χάνουμε και χρήματα».

Καταλαβαίνω την γοητεία που προκαλεί σε μέρος της ελληνικής κοινωνίας η Χρυσή Αυγή. Όταν για 20 χρόνια κυριάρχησαν η αμορφωσιά και η μπουζουκίλα, ήταν λογικό μια ολόκληρη γενιά να λουμπενοποιηθεί και να φάει αμάσητη την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής, ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν ούτε ορθογραφία.

Δυο δρόμοι υπάρχουν για αυτούς που ασπάζονται τις απόψεις της Χρυσής Αυγής: ο ένας είναι να συνεχίσουν με τους ναζιστές και να περιθωριοποιηθούν, και ο άλλος να προσπαθήσουν να γίνουν άνθρωποι. Να διαβάσουν, να επιμορφωθούν, να ανοίξουν το μυαλό τους.

Η Χρυσή Αυγή οδηγεί σε κοινωνικό αποκλεισμό.

Η Χρυσή Αυγή οδηγεί σε αποκλεισμό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αυτό που κανείς δεν έχει ακόμα τολμήσει να πει -για να μην μπουν σε υποψίες οι θαυμαστές της Χρυσής Αυγής- είναι πως την Βούλα Παπαχρήστου δεν την απέκλεισε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.

Την Βούλα Παπαχρήστου την απέκλεισε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες η Χρυσή Αυγή.

Στοιχειώδες Ουότσον.

πηγή: pitsirikos

μια ιστορία για νεοφιλελέδες

 

Πώς γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις οι καλές

του Άγγελου Τσέκερη

«Πείτε μας επιτέλους μια ιδιωτικοποίηση στην οποία δεν είστε αντίθετοι…»

 Στην πολυκατοικία μας αποφασίσαμε να αναμετρηθούμε με τις μεγάλες ιστορικές προκλήσεις και να ιδιωτικοποιήσουμε τον ανελκυστήρα.

Τις εποχές που ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας, ο ανελκυστήρας ήταν δημόσιο αγαθό. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν τζάμπα. Τον πληρώναμε κάθε μήνα στα κοινόχρηστα, για να βγουν τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης. Ο διαχειριστής, ο κ. Πουρνάρας, μας άνοιξε τα μάτια. Η παραχώρηση της λειτουργίας του ανελκυστήρα σε ιδιώτες ήταν μια συμφέρουσα αναπτυξιακή πρόταση. Θα μας γλύτωνε από μια μέση μηνιαία επιβάρυνση της τάξης των 20 ευρώ ανά διαμέρισμα, που αντιστοιχεί σε τρία πακέτα μακαρόνια, δύο μπουκάλια γάλα και μια κάρτα κινητής τηλεφωνίας για κάθε οικογένεια. Ταυτόχρονα θα καλύπταμε το έλλειμμα της πολυκατοικίας, δημιουργημένο από αντιπαραγωγικές καταστάσεις του παρελθόντος, από τις οποίες βασικός ωφελημένος ήταν ο ίδιος ο κ. Πουρνάρας.

Στην επικύρωση της απόφασης συνέβαλλε και η καλοπροαίρετη αδιαφορία των ενοίκων. Ούτε η μείωση του ελλείμματος, ούτε η προοπτική να γλυτώνουμε κάνα εικοσάρικο από τα κοινόχρηστα μας δυσαρεστούσε. Έτσι η ιδιωτικοποίηση προχώρησε με ελάχιστες αντιδράσεις. Για να γίνει μάλιστα ανταγωνιστικός ο ανελκυστήρας, και να προσελκύσει το ενδιαφέρον των επενδυτών, αποφασίσαμε να εκχωρήσουμε μόνο τη λειτουργία και να κρατήσουμε υπό δημόσιο έλεγχο τη συντήρηση.

Αποτίμηση της ιδιωτικοποίησης

Μετά λύπης μας είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχτούμε ότι η ιδιωτικοποίηση του ανελκυστήρα δεν έχει αποδώσει μέχρι στιγμής[1] τα αναμενόμενα οφέλη. Τα ελλείμματα της πολυκατοικίας παραμένουν αμετάβλητα.[2] Αυτό αποδίδεται μάλλον στους εξής λόγους:

α) Λόγω της γενικευμένης οικονομικής κρίσης, το τίμημα εξαγοράς ήταν αρκετά χαμηλότερο από το προσδοκώμενο.

β) Ένα μέρος του τιμήματος πήγε ως νόμιμη προμήθεια στην εταιρεία η οποία εκδίδει τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας μας, και η οποία ανέλαβε να διεκπεραιώσει όλες τις σχετικές διαδικασίες την πώλησης. Δηλαδή την αποτίμηση της αξίας του ανελκυστήρα, την προσέλκυση των επενδυτών, την αξιολόγηση των προσφορών και την κατάρτιση της σύμβασης. Α, σημειωτέον ότι αυτή η εταιρεία αγόρασε κιόλας τον ανελκυστήρα, μέσω μιας θυγατρικής την οποία συνέστησε γι αυτόν ακριβώς τον σκοπό.

γ) Ένα άλλο ποσόν από το τίμημα, δαπανήθηκε για την ανακαίνιση του διαμερίσματος του κ. Πουρνάρα. Ο ίδιος, όταν τον κάναμε τσακωτό, ισχυρίστηκε ότι η ανακαίνιση ήταν εκτός της συμφωνίας αγοράς, ένα συμβολικό δώρο του επενδυτή για την επικύρωση των σχέσεων καλής συνεργασίας. Κάποιοι του επεσήμαναν ότι θα μπορούσε να αρνηθεί την προσφορά και να ζητήσει να συνυπολογιστεί το κόστος στο τελικό ποσόν της πώλησης, αλλά ο κ. Πουρνάρας τους συνέστησε σε πολύ αυστηρό ύφος να μην είναι αυθάδεις και αλαζονικοί.

δ) Ένα άλλο μέρος του τιμήματος συμψηφίστηκε με το «Έργο καθαρισμού της δεξαμενής καυσίμου», το οποίο βάσει της σύμβασης που υπογράψαμε ανέλαβε χωρίς διαγωνισμό ο ίδιος ο επενδυτής. Ήταν κραυγαλέα υπερκοστολογημένο, αν και οι δύο συμπαθέστατοι μαροκινοί εργαζόμενοι που το εκτέλεσαν, πληρώνονται 15 ευρώ ημερομίσθιο (και οι δύο μαζί) με μπλοκάκι από το ΤΕΒΕ.

ε) Με την ίδια ακριβώς λογική, ένα κομμάτι της αξίας του ανελκυστήρα θα καταβληθεί από τον επενδυτή υπό μορφή πρόσθετων υπηρεσιών προς την πολυκατοικία, όπως η μετακίνηση δύο φίκων στην είσοδο, και η τοποθέτηση πινακίδας αποτροπής για τους διανομείς διαφημιστικού υλικού.[3] Προβλέπεται επίσης η διοργάνωση σεμιναρίων για τους ενοίκους με θέμα την διαφάνεια, στο πρότυπο του εξωδικαστικού συμβιβασμού του ελληνικού κράτους με την Siemens.

στ) Το υπόλοιπο ποσόν θα καταβληθεί σε δόσεις εντός της επόμενης εξαετίας, φυσικά με ρήτρα κερδοφορίας, δηλαδή εφ’ όσον ο επενδυτής έχει βγάλει από την χρήση του ανελκυστήρα τα χρήματα με τα οποία θα μας πληρώσει. Το ποσόν θα αποδίδεται με βάση τα καθαρά και όχι τα ακαθάριστα κέρδη, δηλαδή αφού ο επενδυτής εξαφανίσει λογιστικά μερικά από τα χρήματα που βγάζει, παρουσιάζοντάς τα ως έξοδα σε ψεύτικες ενδοομιλικές συναλλαγές. Εδώ ακολουθήθηκε το επιτυχημένο παράδειγμα της Αττικής Οδού.

Οι κοινωνικές επιπτώσεις

Με την υπογραφή της σύμβασης, η εταιρεία ανέλαβε αμέσως την λειτουργία του ανελκυστήρα, και έβαλε εισιτήριο. Το ύψος του κομίστρου καθορίστηκε με κοινωνικά κριτήρια, και συγκεκριμένα με την ζωτική κοινωνική ανάγκη του επενδυτή για γρήγορη απόσβεση της επένδυσης.

Από την πλευρά του ο κ. Πουρνάρας ανακοίνωσε ότι «είχαμε απόκλιση από την αρχική πρόβλεψη για την πορεία των ελλειμμάτων», και δεδομένου μάλιστα ότι απολαμβάναμε τα χαμηλότερα κοινόχρηστα στην γειτονιά,[4] έπρεπε να δείξουμε υπευθυνότητα. Έτσι, στη θέση του κόστους λειτουργίας του ασανσέρ, που είχε φύγει από τα κοινόχρηστα (αλλά όχι από εμάς), θα πληρώναμε 15 ευρώ το μήνα ως «εισφορά αλληλεγγύης».[5] Εξακολουθούσαμε φυσικά να καταβάλλουμε και τα έξοδα συντήρησης, τα οποία είχαν εξαιρεθεί από την ιδιωτικοποίηση, και τα οποία για κάποιον λόγο έδειχναν ανησυχητικές τάσεις υπερτιμολόγησης εν σχέσει με την προηγούμενη περίοδο. Πιθανώς επειδή, βάσει της σύμβασης, τη συντήρηση μας την έκανε πλέον ο επενδυτής, σε φιλική (γι’ αυτόν) τιμή.

Το αποτέλεσμα είναι ότι ο κόσμος σταμάτησε να χρησιμοποιεί τον ανελκυστήρα. Εκτός φυσικά από αυτούς που δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.

Ως απάντηση, η εταιρεία ανέβασε το κόμιστρο[6] προκειμένου να κρατήσει ψηλά τα περιθώρια κέρδους. Αυτό όμως δημιούργησε νέα μείωση στη ζήτηση.

Τότε ο κ. Πουρνάρας εμφανίστηκε πολύ ανήσυχος. Η ύφεση έδειχνε επικίνδυνα τα δόντια της. Αν η εταιρεία δεν εισέπραττε, δεν θα μπορούσε να πληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της πολυκατοικίας, και όλο το σύστημα θα κινδύνευε να καταρρεύσει.[7] Η βρώμα θα μας καταλάμβανε, το ρεύμα στους διαδρόμους θα κοβόταν, τα σπασμένα τζάμια δεν θα μπορούσαν να αντικατασταθούν, και άστεγοι θα τρύπωναν στα υπόγειά μας. Για αυτό, ο κ. Πουρνάρας ήταν αναγκασμένος να προχωρήσει σε έναν επώδυνο αλλά αναγκαίο μέτρο: να βάλει διόδια και στις σκάλες, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματα. Οι σταθμοί πληρωμής τοποθετήθηκαν ανά όροφο, και την διαχείριση του συστήματος ανάλαβε μια εταιρεία η οποία… (ναι, ναι, έχετε μπει εντελώς στο νόημα).

Η απόφαση του κ Πουρνάρα χαιρετήθηκε ως μέτρο ευθύνης, που γρήγορα θα αναζωογονούσε την επιχειρηματικότητα και τον ανταγωνισμό. Πράγματι, βρίσκοντας διόδια στο κλιμακοστάσιο, αρκετός κόσμος στράφηκε ξανά, έστω και βρίζοντας, στη χρήση του ανελκυστήρα. Τότε η ιδιοκτήτρια εταιρεία ανακοίνωσε αύξηση του κομίστρου, λόγω εκτίναξης του κόστους λειτουργίας, της γενικευμένης ανασφάλειας που επικρατεί στις διεθνείς αγορές κλπ. Λίγες μέρες αργότερα πληροφορηθήκαμε ότι τα διόδια στις σκάλες συμπαρασύρονται από τις «διακυμάνσεις»[8] του εισιτηρίου στο ασανσέρ, προκειμένου να αποφεύγεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Δηλαδή αυξήθηκαν επίσης. Όταν κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, ο κ. Πουρνάρας, τους είπε σε αυστηρό ύφος να πάνε στη Βόρεια Κορέα.

Προοπτικές

 Τώρα δεν έχουμε δωρεάν τρόπο να φτάσουμε μέχρι την πόρτα μας. Αυτά που πληρώναμε έχουν αυξηθεί στο τριπλάσιο και θα συνεχίσουν να αυξάνονται εσαεί. Αλλά όπως λέει και η κυρία Αναγνώστου δίπλα, τουλάχιστον έχει ησυχάσει το κεφάλι μας από το κοριτσάκι του 4ου, που του άρεσε να χοροπηδάει και να φωνάζει στον θάλαμο του ασανσέρ, και να μελετά την αντήχηση στο φρεάτιο σηκώνοντας στο πόδι την πολυκατοικία. Τέλος πια με τις βολεμένες συντεχνίες. Μια νέα εποχή έχει αρχίσει.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[1] Εδώ το «μέχρι στιγμής» υπονοεί ότι η ιδιωτικοποίηση μπορεί να αποδώσει στο μέλλον.

[2] Το τρίτο πρόσωπο υπαινίσσεται ότι η ιδιωτικοποίηση «δεν απέδωσε» και τα ελλείμματα «παραμένουν αμετάβλητα» εξαιτίας κάποιας προσωπικής τους παραξενιάς.

[3] Σε πολύ αυστηρό ύφος και υπερσύγχρονης τεχνολογίας, από εκτυπωτή laser.

[4] Συγκριμένα στοιχεία δεν παρατέθηκαν, αλλά όλοι νοιώσαμε ένοχοι.

[5] Δεν πρόκειται για αλληλεγγύη σε κάποιον, αλλά για έναν όρο που κάνει πιο ελκυστικό το χαράτσι. Μια «εισφορά δυσκοιλιότητας» στο ίδιο ύψος, θα προκαλούσε μεγαλύτερες αντιδράσεις.

[6] Το παράδοξο είναι ότι με βάση τα ιερά κείμενα του νεοφιλελευθερισμού, η μείωση της ζήτησης θα έπρεπε κανονικά να ρίξει την τιμή, όπως διαπίστωσε εργαστηριακά ο Μίλτον Φρίντμαν, μελετώντας δύο απολύτως ισοδύναμους παγωτατζήδες σε απολύτως ουδέτερο περιβάλλον.

[7] Η λήψη έκτακτων μέτρων από τον διαχειριστή βασίστηκε σε στοιχεία από έκθεση αξιολόγησης, που εκπονήθηκε με έξοδα της πολυκατοικίας, από ανεξάρτητη εταιρεία, συμφερόντων ξέρετε ποιανού.

[8] Το λέμε «διακυμάνσεις του εισιτηρίου», ώστε να δημιουργεί την εντύπωση ότι το εισιτήριο μπορεί κάποτε και να μειωθεί.

πηγή: enthemata

ΕΝΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ στη Pyongyang...

ο Kim καλοπερνάει...

image by KCNA/KNS @Nationalpost

Η ανάπτυξη του μαλάκα

ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΛΑΚΑ

July 27th, 2012 

 kartesios

Στα ξαφνικά και με μισόλογα, το «υγιές» κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας μεταβιβάστηκε στην Τράπεζα Πειραιώς. Το «ασθενές» κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας που απομένει, θα το λουστούμε εγώ κι εσύ, μαλάκα. Οι μαλάκες!

Ο Σάλλας και πάλι πρώτος μάγκας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας «Η διαφορά της αξίας των μεταφερόμενων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού καλύπτεται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας». Μπερεκέτι. Το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει τράπεζες.

Το καλύτερο; «Κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών» χαρακτήρισαν το δωράκι της ΑΤΕ στον Σάλλα ως «σημαντικό βήμα για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος και τη βελτίωση της ρευστότητας στην αγορά».

Αν είναι έτσι, τότε γιατί να δώσουμε τα 50 δισ. στις Τράπεζες; Δεν τα χρειάζονται πια. Πρώτον, έγινε «σημαντικό βήμα για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος» και δεύτερον θα βελτιωθεί η ρευστότητα στην αγορά. Με ποιον τρόπο; Μαγικό! Το ραβδάκι του Σαμαροβενιζελοκουβέλη θα κάνει πάλι το θαύμα του.

Θαύματα παντού! Η ΑΤΕ κρίθηκε απλώς «μη βιώσιμη». Από ποιον; Πώς; Γιατί; Τα στοιχεία, ρε παιδιά. Πώς τη βαφτίσαμε «μη βιώσιμη» την ΑΤΕ και εμφανίστηκε ο Σάλλας για να κάνει τον σωτήρα των εργαζομένων και των καταθετών; Να προσκυνήσουμε όλοι μαζί τον Σάλλα, ρε παιδιά! Να το ξαναπώ: Ο Σάλλας πήγε και έσωσε το ΥΓΙΕΣ κομμάτι της ΑΤΕ! Το κερδοφόρο, δηλαδή! Έγινε κατανοητό τώρα;

Το υπόλοιπο θα το πληρώσουμε εμείς! Γιατί; Γιατί έτσι γουστάρει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, Κουβέλης και η Τρόικα. Λογαριασμό θα μας δώσουν; Ποιοι είμαστε εμείς που ζητάμε εξηγήσεις; Ένα τίποτα είμαστε.

Κάτι περίεργοι που ούτε θυμόμαστε ότι τα τρελά χρέη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι από δάνεια της ΑΤΕ με εγγύηση τη μελλοντική κρατική επιχορήγηση που θα πάρουν τα κόμματα. Δηλαδή, παπάρια! Άραγε αυτά τα δάνεια εκατομμυρίων, θα πάνε στο «υγιές» ή στο «νοσηρό» κομμάτι της ΑΤΕ;

Άλλωστε, πριν λίγο καιρό, μας έκαναν τη χάρη και μας πήγαν σε εκλογές. Ψηφίσαμε, δεν ψηφίσαμε; Ε, αυτό ψηφίσαμε, τον Σάλλα. Να τον χαιρόμαστε όλοι μαζί. Και τον Στουρνάρα και τον κάθε παπάρα που δημοσιοσχετεί υπέρ των τοκογλύφων.

Κι αφού ψηφίσαμε, δεν αράξαμε μετά στη μπαλκονάρα, ξύνουμε τ’ αρχίδια μας, κουνάμε τη βεντάλια και βρίζουμε τη ζέστη; Αράξαμε, τα ξύνουμε και βρίζουμε. Ωραία! Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε, όλο το φαγοπότι, στην υγειά μας γίνεται. Στην υγειά του μαλάκα.

Α! Και ταυτόχρονα σπρώχνουν κι 1,7 δισ. ευρώ για τη διάσωση της PROTON BANK, η οποία όμως και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα σωθεί. Αντί δηλαδή να πάρει το Κράτος μετοχές των τραπεζών που σώζει με ΔΙΚΑ ΜΑΣ λεφτά, χαρίζει ρευστό και δημόσια περιουσία στις ιδιωτικές τράπεζες! Άντε, άσπρο πάτο. Εβίβα μαλάκα. Θα το τερματίσουμε το μαλακόμετρο κάποια στιγμή, πού θα μας πάει;

πηγή: kartesios

Μήνυμα με ελάχιστους αποδέκτες

Κάτι ακούστηκε. Έκλασε κανείς?

ενότητα και συμπληρωματικότητα

photo by Saul Leiter Reflection 1958

Κάνουμε ένα βασικό λάθος όταν διαχωρίζουμε τα μέρη από το όλον: Το λάθος να εξατομικεύουμε αυτό που δεν εξατομικεύεται. Η ενότητα και η συμπληρωματικότητα συνιστούν την πραγματικότητα.

Werner Heisenberg

Κομψότητα και υγεία!

Νέα επαναστατική μέθοδος για κόψιμο του καπνίσματος!

Μήπως ο υπουργός διαβάζει kato-kefali;

δες ΕΔΩ παλιότερη ανάρτηση και μετά διάβασε παρακάτω (από το newsit):

Σχέδιο για τον ηλεκτρονικό και αποτελεσματικό έλεγχο του «πόθεν έσχες» όλων των φορολογουμένων θέτει σε λειτουργία από το 2013 το υπουργείο Οικονομικών.

Το νέο «όπλο» κατά της φοροδιαφυγής δεν είναι άλλο από το «περιουσιολόγιο», το οποίο -όπως προανήγγειλε ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης- θα εφαρμοστεί από την επόμενη χρονιά και θα περιλαμβάνει αναλυτικά στοιχεία για την κινητή και ακίνητη περιουσία των φορολογούμενων σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Με την πλήρη καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων, το υπουργείο Οικονομικών θα ενεργοποιήσει ένα νέο σύστημα που θα προσδιορίζει τα εισοδήματα των φορολογουμένων και θα εντοπίζει εστίες φοροδιαφυγής. Για παράδειγμα, θα μπορούν πλέον εύκολα να εντοπιστούν ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι δηλώνουν χαμηλό εισόδημα αλλά πραγματοποιούν υψηλές δαπάνες ή διαθέτουν μεγάλες καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς.

Το σύστημα αυτό θα βασίζεται στην υποβολή ηλεκτρονικών δηλώσεων «πόθεν έσχες» και στον έλεγχο της προέλευσης όλων των χρηματικών ποσών που διαθέτουν οι φορολογούμενοι για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων, για καταναλωτικές δαπάνες αλλά και για αποταμίευση. Σε περίπτωση που τα εισοδήματα των φορολογουμένων δεν επαρκούν για να καλύψουν τα ποσά που δαπάνησαν ή αποταμίευσαν, τότε ο συνολικός φόρος εισοδήματος θα υπολογίζεται με βάση το άθροισμα των δαπανών και των αποταμιεύσεων, ενώ θα επιβάλλονται και πρόσθετοι φόροι και πρόστιμα.

Ταυτόχρονα, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων θα αρχίσει να συγκεντρώνει αναλυτικά στοιχεία για το περιουσιακό και καταναλωτικό προφίλ των φορολογούμενων που αφορούν σε τραπεζικούς λογαριασμούς, πιστωτικές κάρτες, καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, ασφαλιστήρια ζωής, ακόμα και στους λογαριασμούς τηλεφώνου, αλλά και στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και νερού. Μόλις ολοκληρωθεί η αποστολή όλων των στοιχείων για τις συναλλαγές των φορολογούμενων με τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές, οι ελεγκτικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών θα μπορούν με το πάτημα ενός πλήκτρου στον υπολογιστή να έχουν πλήρη εικόνα για το οικονομικό προφίλ του φορολογούμενου.

Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο που προωθεί το υπουργείο Οικονομικών προβλέπει τα εξής:
Ολοι οι φορολογούμενοι από το 2013 και μετά, μαζί με τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος θα υποβάλλουν υποχρεωτικά ηλεκτρονική δήλωση «πόθεν έσχες». Στη δήλωση αυτή κάθε φορολογούμενος θα υποχρεωθεί να γράψει αναλυτικά στοιχεία για την κινητή και την ακίνητη περιουσία που κατέχει σε Ελλάδα και εξωτερικό, τις αποταμιεύσεις του και τη συμμετοχή του σε παντός είδους επιχειρήσεις.

Πιο συγκεκριμένα, θα υποχρεωθεί να δηλώσει:

- Καταθέσεις στις τράπεζες σε Ελλάδα και εξωτερικό, τοποθετήσεις σε   μετοχές, ομόλογα και αμοιβαία κεφάλαια.
- Κατοικίες, επαγγελματικά ακίνητα, πισίνες, οικόπεδα, αγροτεμάχια.
- Κινητά περιουσιακά στοιχεία όπως αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, σκάφη  αναψυχής, αεροπλάνα, ελικόπτερα, έργα τέχνης, κοσμήματα κ.λπ.
- Δαπάνες για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων.
- Συμμετοχές σε επιχειρήσεις οποιασδήποτε νομικής μορφής.

πηγή

Το "αίστημα" και ο Μεγάλος Καταπιόνας

παρέλαση της Ku Klux Klan στην Washington 1925

Γίναμε ρατσιστές γιατί πάντα ήμασταν.  

Του Λένου Χρηστίδη 

Λίγο στο χαβαλέ, λίγο ο «αράπης ο ταμταμταμ», λίγο η παντελής έλλειψη πολιτικής συγκρότησης, δε θέλει και πολύ. Αν παρακολούθησες τις αντιδράσεις μετά τα μπουκέτα Κασιδιάρη, νομίζω θα σου λύθηκε και το μυστήριο «τι έκαναν οι Έλληνες επί επτά χρόνια στη χούντα;». Οι περισσότεροι γουστάρανε να τρώνε σφαλιάρες τα κουμούνια (Συνέντευξη του  συγγραφέα Λένου Χρηστίδη στην Παυλίνα Εξαδακτυλου) 

Ανάμεσα στις ερωτήσεις παρατίθενται αποσπάσματα από τα βιβλία του «Λοστρέ» και «Μόνολογκ» που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
_______________
«...τριάντα χρόνια αργότερα, “εγώ ρατσιστής; Τι λε΄, ρε αρχίδι, που θα με πεις ρατσιστή, εγώ είχα κατέβει το ΄81 στη συγκέντρωση του Αντρέα να πέσει η Δεξιά”...». (Μόνολογκ)
_______________

(Γιατί) γίναμε ρατσιστές;

(Γιατί) πάντα ήμασταν. Λίγο στο χαβαλέ, λίγο ο «αράπης ο ταμταμταμ», λίγο η παντελής έλλειψη πολιτικής συγκρότησης, δε θέλει και πολύ. Αν παρακολούθησες τις αντιδράσεις μετά τα μπουκέτα Κασιδιάρη, νομίζω θα σου λύθηκε και το μυστήριο «τι έκαναν οι Έλληνες επί επτά χρόνια στη χούντα;». Οι περισσότεροι γουστάρανε να τρώνε σφαλιάρες τα κουμούνια. Αυτοί είμαστε. Απλά ο συγκεκριμένος χώρος βασίζεται στη θρασυδειλία και συνήθως ντρέπονται να εκδηλωθούν. Όχι πια.

_______________
«...όλα τυλιγμένα σε σελοφάν σαν σάντουιτς ή σαν θύματα τσουνάμι, σαβούρα δώρο, και έξτρα SUDOKU, προφυλακτικά, τσάντες, τράπουλες, ωροσκόπια, χάρτες, διηγήματα, αφού δε θέλετε να μάθετε τις ειδήσεις σκέτες πάρτε τουλάχιστον τα δώρα μας, ξεφύλλισμα τηλεπεριοδικού, ρούχα, μπούτια, απόψεις, κάνω βαθιά βουτιά μέσα μου και δεν ξέρω τι θα γίνει, ξέρω εγώ τι θα γίνει, τίποτα δε θα γίνει γιατί μέσα σου δεν έχει τίποτα κι έτσι ξεμπερδεύουμε μ΄ αυτόν που “σκαλίζει” τον εαυτό του, που “τσαλακώνει” το ίματζ του, που “εκθέτει” και προσφέρει “γυμνή” στο πιάτο την “ψυχούλα” του, οι ηθοποιοί δουλεύουν με το περίσσευμα της ψυχής τους, κατέκτησα τα πάντα ως μοντέλο, τώρα η ηθοποιία είναι ένας χώρος που θα ήθελα να ασχοληθώ μελλοντικά, δε θέλω να πάω σε κάποια δραματική σχολή ακόμα [...], Τέχνη είναι αυτό που θέλει ο κόσμος...». (Μόνολογκ)
_______________

Σύμφωνα με μια κυρίαρχη αντίληψη, (και) το lifestyle των δυο προηγούμενων δεκαετιών οδήγησε τα πράγματα στο σημείο που είναι σήμερα...

Το lifestyle εκφράζει μία τάση. Την τάση του να αποφεύγεις όλα τα προβλήματα -τα δικά σου και του κόσμου ολόκληρου- φορώντας ένα καπέλο επώνυμης μάρκας. Αυτό υπήρχε πάντα. Και θα υπάρχει. Υποκαθιστά την κοινωνικοπολιτική συγκρότηση που λέγαμε. Απλά, το ελληνικό lifestyle των ΄90s εξέφρασε και την ανάλογη-αντίστοιχη αισθητική «γκόμενες-κόκες-μπουζούκια-πάρτυ και ΠΑΣΟΚ ρε μούτρα». Το αποτέλεσμα ήταν δύσμορφο. Και κατέπεσε. Μέχρι να αντικατασταθεί από το καινούργιο σούπερ γουάου τρεντ.

_______________
«Καμιά φορά δεν έχεις κάποιον να πεις καμιά κουβέντα. Μεγαλώνοντας, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αν και συνηθίζεις. Έπειτα από λίγο, άμα δεν έχεις κανέναν να μιλήσεις, τι να κάνεις, γυρνάς από δω, γυρνάς από κει, μιλάς στον εαυτό σου. Στην αρχή μπορεί να σου φαίνεται κι εσένα λίγο περίεργο, δεν είναι συνηθισμένο, το δέχομαι, ο κόσμος δε μιλάει στον εαυτό του, εννοώ φωναχτά, αντίκειται στις κείμενες κοινωνικές δομές, αλλά έπειτα από λίγο συνηθίζεις, δεν παίρνεις απάντηση φυσικά, δεν περιμένεις απάντηση, δεν είσαι τρελός, αν είναι δυνατό, ουσιαστικά επιχειρείς έναν διάλογο εσωτερικής φύσεως, στον οποίο απλώς, ελλείψει ακροατή, αυτοπροτείνεσαι και για τους δυο ρόλους, ακούς τον εαυτό σου, προσεκτικά, όσο γίνεται ν΄ ακούς προσεκτικά κάποιον, τα επιχειρήματα του οποίου -ακόμα και τα ψεύτικα- τα ξέρεις απέξω κι ανακατωτά, δεν απαντάς, το πολύ πολύ γνέφεις επιδοκιμαστικά σε καμιά δύσκολη στιγμή που ο εαυτός σου ζορίζεσαι». (Μόνολογκ)
_______________

Η κρίση αυτή φαίνεται να έχει απομονώσει τους περισσότερους ανθρώπους. Εσείς τι αίσθηση έχετε;

Ναι, οπωσδήποτε ο κόσμος έχει φρικάρει. Ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που μαθαίνουν τι γίνεται στον κόσμο μόνο από τους ελεεινούς σφουγγοκωλάριους που παρεπιδημούν στην ωραία μας μικρή οθόνη. Από την άλλη, υπάρχει και το ίντερνετ. Κι έτσι, πολλοί μόνοι τους μπορούν να βρουν πολλούς άλλους μόνους τους σ’ όλο τον κόσμο. Από αυτό μπορεί να προκύψει συσσώρευση μοναξιάς και αντικατάστασή της από μια ψευτοφιλική κοινότητα. Μπορεί όμως και να προκύψει ένα ενδιαφέρον πάρε-δώσε εμπειριών, απόψεων και προσωπικών σχέσεων. Είναι θέμα χρήσης.

_______________
«όλοι φοβούνται κάτι, κι ευτυχώς έχουν ελληνικά ονόματα για να καταλαβαίνουμε τι φοβάται ο καθένας, ακόμα και οι ξένοι, “thalassophobia, phalacrophobia, pselissmophobia, triskaidekaphobia, coimeteriophobia, chronometrophobia, deipnophobia, ecclesiophobia” και -η προσωπική μου προτίμηση- “phobophobia”, ο φόβος του φόβου, Ω Φόβε!». (Μόνολογκ)
_______________

Ποια είναι η νέα -phobia στην Ελλάδα του ΄12;

Η Αριστερά. Ενώ οι «Χάιλ Χίτλερ» έχουν φτάσει στο 7%, η νέα μόδα είναι να φοβόμαστε την Αριστερά που θα μας φάει τα λεφτάκια μας και θα βιάσει τα παιδάκια μας -αρσενικά και θηλυκά- η Αριστερά δεν κάνει διακρίσεις.

_______________
«Οι γκουρού είναι απαραίτητοι. Ο κόσμος χρειάζεται γκουρού. Οδηγούς. Ταγούς. Τηλαυγείς φάρους. Ποιμένες. Ηγέτες. Αν νομίζει κιόλας (ο κόσμος) ότι ένας τέτοιος είμαι εγώ, ποιος είμαι εγώ που θα του χαλάσω αυτήν την ωραία πεποίθηση; Αν κάποιος θέλει να τον οδηγήσω, θα τον οδηγήσω. Όπου θέλει. Και στο γκρεμό». (Μόνολογκ)
_______________

Χρειαζόμαστε γκουρού-οδηγό-ποιμένα-ηγέτη, ακόμη και για να μας πάρει από το χέρι και να μας οδηγήσει στο γκρεμό;

Ναι. Τον χρειαζόμαστε, τον πιστεύουμε, τον αγαπάμε, μας στεναχωρεί λίγο, του κάνουμε λίγα «ναζάκια» (εκ του «ναζί») και τον ξαναγαπάμε και τον ξαναπιστεύουμε. Χέρι-χέρι. Είναι μια κατά βάση ερωτική σχέση μ’ έναν μέθυσο που μας κερατώνει και μας ξυλοφορτώνει αλλά είναι «ο άνθρωπός μας». Το «αίστημα».

_______________
«Τους παρατήρησε, ανακατεύοντας τον χλιαρό φραπέ της με το ροζ καλαμάκι της, να συνεννοούνται με ακατάληπτους ήχους [...], πόζες και απόψεις κλεμμένες και ξεπατικωμένες από παρουσιαστές πρωινών εκπομπών και καλεσμένους τους, απόψεις γενικές, επί παντός επιστητού, αναρχοτηλεοπτικές, πατριωτικοχαβαλέ, ένας εξομοιωτής-μίξερ που χωράει και πολτοποιεί τα πάντα, τηλεοπτικούς αστέρες της μιας σεζόν, νομπελίστες αστροφυσικούς, τραγουδιστές-μοντέλα, ιδιοφυείς σκακιστές, πετυχημένους νέους επιχειρηματίες, κλασικούς συγγραφείς, καλλίγραμμους ποδοσφαιριστές, αναγεννησιακούς ζωγράφους και καινοτόμους μόδιστρους, όλους στον Μεγάλο Καταπιόνα που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει και τελικά όλα τα χωνεύει και τα παραδίδει ως εικόνα και άποψη, έτοιμα για χρήση από τον καθένα». (Λοστρέ)
_______________

Πώς μπορεί κανείς να ξεφύγει από τον «Μεγάλο Καταπιόνα»;

Ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί.

_______________
«Ο άνθρωπος μπορεί να σκοτώσει έναν άλλο άνθρωπο πολύ εύκολα. Πάρα πολύ εύκολα. Έχω δει νεκρούς. Για κάποιους από τους οποίους βασικός υπεύθυνος ήμουν εγώ, υπό την έννοια ότι τους είχα σκοτώσει». (Μόνολογκ)
_______________

Πού θάβουμε εκείνους που σκοτώνουμε στη διάρκεια της ζωή μας;

Στο πίσω μέρος του μυαλού μας, έχει εκεί ένα πορτάκι που βγάζει σ’ ένα μακρύ διάδρομο που οδηγεί σε μια αποθηκούλα. Εκεί. Ενίοτε τους ξεχνάμε και τελείως. Σα να μην υπήρξαν.

_______________
«Η ζωή είναι θλιβερή, πρέπει να το συνηθίσεις». (Λοστρέ)
_______________

Είναι όντως θλιβερή, κύριε Χρηστίδη; Κι αν είναι, συνηθίζεται αυτό;

Η ζωή είναι μια χαρά, να την αφήσετε ήσυχη. Έχει πλάκα, έχει παρέες, έχει βιβλία και ταινίες, έχει έρωτες, έχει παραλίες, έχει μουσικές. Και ναι, αυτό συνηθίζεται.

 lifo

 πηγή: tvxs

και μετά ήρθε ο πολιτισμός..

Εντούτοις οι ινδιάνοι δεν είχαν ακόμα υποψιαστεί, πριν τον ερχομό των λευκών, ότι η γη θα μπορούσε να ανήκει σε κάποιον ξεχωριστά και να μην αποτελεί το κοινό αγαθό όλων εκείνων που ζουν στην επιφάνεια της […]. Η ινδιάνικη φυλή κατοικούσε σε μια εδαφική επικράτεια που εναρμονιζόταν με τις ανάγκες και τον αριθμό του πληθυσμού της, χωρίς να γεννάται γι΄ αυτήν ζήτημα συνόρων ή περιφράξεων.

R. Roger (από την “πολιτική ιστορία του συρματοπλέγματος” του Ολ. Ραζάκ)

συνεχείς οι συσκέψεις στο υπουργείο οικονομικών..

Νόμιμη κλοπή

Το κράτος δανείζεται για να κερδοσκοπούν στο εξωτερικό ντόπια και ξένα αρπακτικά

Σάββατο, 21 Ιουλίου 2012

Δημήτρης Καζάκης

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ψάχνει να βρει 14,6 δις ευρώ για την επόμενη διετία. Για τον σκοπό αυτό σκοπεύει να ανεβάσει την μέση φορολογική επιβάρυνση ανά νοικοκυριό στα 2.000 ευρώ ετήσια. Τέρμα τα αφορολόγητα, ενώ τα τεκμήρια ξεκινούν πλέον από το γεγονός ότι μπορεί να ζει κάποιος και αναπνέει σημαίνει ότι αντιστοιχεί σε τεκμαρτό εισόδημα 3.000 ευρώ ετήσια.   

Κι ενώ γίνονται όλα αυτά, οι γύπες έχουν αρχίσει να υπερίπτανται πάνω από την δημόσια περιουσία και το κουφάρι της ελληνικής οικονομίας.

 Τελικά υπάρχουν χρήματα, ή όχι; Και βέβαια υπάρχουν. Μόνο το τελευταίο πεντάμηνο του 2012 (Ιανουάριος-Μάιος) στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 72,3 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 9,7 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 40,9 δισεκ. ευρώ καθώς και λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 30,8 δισεκ. ευρώ (εκροή). 

 Τι σημαίνει αυτό; Μέσα σ' ένα πεντάμηνο βγήκαν από την ελληνική οικονομία κεφάλαια αξίας 72,3 δις ευρώ, που ισούνται με το ΑΕΠ του πενταμήνου. Από αυτά τα 40,9 δις ευρώ έφυγαν από θεσμικούς επενδυτές -- κυρίως τράπεζες και επενδυτές -- για να αγοράσουν ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού. Ενώ τα 30,8 δις ευρώ έφυγαν αφού οι ξένοι κάτοχοί τους εξαργύρωσαν τους τίτλους εσωτερικού που κατείχαν.

 Αντιλαμβάνεστε το ποσό; 72,3 δις ευρώ! Πρόκειται για εκροή κεφαλαίου από και προς τοποθετήσεις καθαρά κερδοσκοπικές. Από που τα βρήκαν και έβγαλαν έξω;

 Την ίδια περίοδο του πενταμήνου έγινε καθαρή εισροή ύψους 79,0 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 21,5 δισεκ. ευρώ το αντίστοιχο πεντάμηνο του 2011) η οποία οφείλεται κυρίως στην αύξηση των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους κατά 73,9 δισεκ. ευρώ (εισροή) και στη μείωση κατά 11,7 δισεκ. ευρώ των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό (εισροή). Ειδικότερα, ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 74,5 δισεκ. ευρώ και αφορά το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ. Η εξέλιξη αυτή αντισταθμίστηκε εν μέρει από τη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 6,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).

 Με άλλα λόγια το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε εκ νέου 74,5 δις για να πληρώσει τράπεζες και επενδυτές, οι οποίοι με τη σειρά τους τα πήραν και τα έβγαλαν έξω (72,3) σε κερδοσκοπικές τοποθετήσεις του εξωτερικού. Τόσο ωραία είναι τα πράγματα!

 Την ίδια ώρα οι κυβερνώντες κόβουν και ράβουν νέο κουστουμάκι για τα νοικοκυριά με νέες φοροεπιδρομές και δραστικές περικοπές που θα φέρουν σε πλήρη απόγνωση το σύνολο σχεδόν των λαϊκών στρωμάτων. Κι όλα αυτά για 14,6 δις ευρώ! Αν ήθελαν θα μπορούσαν πανεύκολα να τα βρουν αν επέβαλαν έναν έκτακτο φόρο της τάξης του 20% για κάθε εκροή κεφαλαίου που αφορά σε τοποθετήσεις κερδοσκοπικού-παρασιτικού χαρακτήρα. Αν είχαν επιβάλει έναν τέτοιο φόρο θα είχαν αποκομίσει μόνο από το πρώτο πεντάμηνο του 2012 περί τα 14,5 δις ευρώ.

 Όμως σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να είχαν συγκρουστεί οι κυβερνώντες με το κύκλωμα των επιχειρηματικών και τραπεζικών συμφερόντων που υπηρετούν, όπως και με την Ευρωπαϊκή Ένωση που θεωρεί ως αμάρτημα καθοσιώσεως την φορολογία στην κίνηση του κεφαλαίου. Επομένως είναι αρκούντως πιο εύκολο να οδηγήσουν στην αυτοκτονία και την μαζική εξαθλίωση έναν ολόκληρο λαό, παρά να θίξουν τα συμφέροντα των πιο παρασιτικών κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται την χώρα για δεκαετίες.

πηγή: dimitriskazakis

Ακραίος Σκατάς!

Γενικός Διευθυντής της Nestle:  

"Όσοι πιστεύουν ότι το Νερό Αποτελεί Δημόσιο Αγαθό είναι Ακραίοι! "

Ο Peter Brabeck-Letmathe είναι ο Γενικός διευθυντής της Nestle. Στο Video που ακολουθεί διατυπώνει με απίστευτο κυνισμό ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό και όσοι το πιστεύουν αυτό είναι ακραίοι!

Ας πάρουμε μία πρώτη γεύση της «ποιότητας» των «ανθρώπων» που θα επιδιώξουν να αποκτήσουν τη δημόσια ύδρευση της Ελλάδος εάν τους το επιτρέψουμε.

Εάν συμβεί , το λιγότερο που θα περιμένετε είναι η κατακόρυφη άνοδος του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης και οριστική εξάλειψη οποιωνδήποτε κοινωνικών μέτρων σε ασθενέστερες τάξεις. Εννοείται οποιαδήποτε κατανόηση ή περίοδο χάριτος σε ενδεχόμενη αδυναμία πληρωμής λογαριασμού ύδρευσης να την ξεχάσετε.

πηγή: ramnousia

πάρτε μάτι βλέμμα βρυκόλακα....

και σκεφτείτε αυτόν τον σκατά να οδηγεί λέει κάπου στην έρημο..... 

να σπάει κανένα ημιαξόνιο απ'το κωλοτζίπ του......

και να συνεχίζει με τα πόδια....

και μετά στα 4.....να ονειρεύεται καμμιά λακούβα έστω με λασπόνερα......

να έχουν ανοίξει τα χείλια του από τη δίψα.........

...........

και να φτάνει μετά από ώρες σε μια ξηγημένη όαση.....με γάργαρο, δροσερό νερό.....

το οποίο λέει είναι και άφθονο...πηγές που χύνονται σε ποταμάκι το οποίο καταλήγει σε λιμνούλα.....παράδεισος!.... 
αλλά το νερό να μην είναι δωρεάν...:)

και να πρέπει να πληρώσει στους βεδουίνους εκμεταλλευτές της...

και να μην κάνουν τα πολλά κωλολεφτά του......να ζητάνε καθρεφτάκια......

και να τους δίνει τόσα λεφτά που να μπορούν να αγοράσουν καθρεφτάδικο ολόκληρο......

και να του απαντάνε με τον τρόπο τους οι φίλοι μας οι βεδουίνοι, ότι τα χαρτάκια αυτά τους είναι παντελώς άχρηστα, μιας και κάνουν σπέσιαλ δροσερό μπιντέ στο άφθονο και γάργαρο νερό...

και να τους εκληπαρεί ο πίτερ για λίγες σταγόνες νερό κι αυτοί εκεί...ανένδοτοι...

και μέσα στην απόγνωση-λίγο πριν την απόλυτη μούρλα...να τρώει τη φλασιά για το κωλοτζίπ του που δεν θα'χει 4,5 γαμωκαθρεφτάκια?....είναι βέβαια ώρες πίσω.....αλλά τι να κάνουμε....με 5 καθρεφτάκια θα μπορεί να παπαριάσει στο νερό......

και να καταφέρνει σαν από θαύμα να γυρίσει πίσω και να του τα 'χουν ξηλώσει τα καθρεφτάκια λέει τίποτα άλλοι διψασμένοι....

ακραία φάση αλλά καλή!...:)

Καπιταλισμός σε έκδοση κάμπριο!

Μια ομάδα 26 καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο αποφάσισε να σαμποτάρει τις μεγάλες υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες της Βρετανίας σε μια καμπάνια που ονόμασαν «Brandalism».

Οι 26 street artists «χτύπησαν» μέσα σε 5 ημέρες 35 τέτοιες πινακίδες σε ολόκληρη τη Βρετανία και σε πόλεις όπως το Λιντς, το Μάντσεστερ, το Μπέρμινχαμ, το Μπρίστολ και το Λονδίνο. Στόχος τους είναι να αναδείξουν τις καταστροφικές συνέπειες της βιομηχανίας της διαφήμισης, ενώ στη συγκεκριμένη τους απόφαση μεγάλο ρόλο έπαιξαν και οι πρόσφατοι αυστηροί κανόνες και απαγορεύσεις που επιβλήθηκαν σχετικά με την εμπορική και πολιτική σήμανση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Τα έργα τους σχολιάζουν μια σειρά από κοινωνικά θέματα, μεταξύ των οποίων ο καταναλωτισμός, το δημόσιο χρέος, το περιβάλλον, η εικόνα του σώματος, οι πολιτιστικές αξίες αλλά και οι άγριες ταραχές που σημειώθηκαν στη χώρα το περασμένο καλοκαίρι.

Επανάσταση της συνείδησης

Συνείδηση

19 Ιουλ, ’12 

Pitsirikos 

Με αφορμή αυτό το κολάζ που ανέβασε ένας καλός φίλος στο twitter -και υποτίθεται ότι σχολιάζει αυτό που συμβαίνει σήμερα στον ευρωπαϊκό νότο-, θέλω να γράψω μερικές σκέψεις. 

Δεν υπάρχει καμία επανάσταση στις χώρες του νότου. Αν κάποιος πιστεύει πως οι Ισπανοί θα επαναστατήσουν επειδή αυξήθηκε ο ΦΠΑ, μάλλον δεν ξέρει τι του γίνεται.

Πολλοί άνθρωποι επηρεάζονται από τα social media. Πραγματικά, στα social media έχεις την εντύπωση πως γίνεται συνέχεια επανάσταση και πως είναι όλοι με τα όπλα στους δρόμους.

Βγαίνεις, όμως, μια βόλτα έξω και καταλαβαίνεις πως δεν γίνεται καμία επανάσταση και όλοι πίνουν φραπέ. Ακόμα κι αυτοί που γράφουν τα επαναστατικά μηνύματα.

Το πρόβλημα με τα social media είναι πως υπάρχουν αρκετοί χρήστες που είναι πάντα θυμωμένοι, πάντα έξαλλοι, πάντα εξαγριωμένοι – 24 ώρες το 24ωρο κατηγορούν τους πάντες και τα πάντα και δεν υπάρχει τίποτα θετικό σε αυτή τη ζωή.

Αυτό έχει να κάνει με τη μοναξιά, την εκτόνωση, τα προσωπικά αδιέξοδα και τον ψυχολόγο – με την επανάσταση, πάντως, δεν έχει καμία σχέση. Και δεν πρέπει να ξεχνάς πως, ενώ εσύ και δέκα άλλοι είστε πάρα πολύ οργισμένοι και επαναστατημένοι, δεκάδες χιλιάδες χρήστες περιμένουν μια καλημέρα από την Άννα Βίσση και τον Σάκη Ρουβά, για να αποκτήσει η ζωή τους νόημα.

Δεν είναι αλήθεια πως οι Ισπανοί, οι Ιταλοί και οι Πορτογάλοι αντιδρούν στα μέτρα που τους επιβάλλονται περισσότερο από τους Έλληνες. Εκτός αν απουσίαζες από την Ελλάδα –και από τον πλανήτη- τα δυο τελευταία χρόνια και δεν πήρες χαμπάρι τον πόλεμο που έγινε στους δρόμους της Αθήνας.

Και μετά από όλα αυτά, οι Έλληνες ψήφισαν τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη.

Θα ακολουθήσω αυτό το «ρατσιστικό» και «εθνικιστικό» σκεπτικό –που θέλει τους Έλληνες παθητικούς χαβαλέδες και τους άλλους λαούς με το μαχαίρι στα δόντια- και θα «προφητέψω» πως οι Ισπανοί, οι Ιταλοί και οι Πορτογάλοι θα αντιδράσουν πολύ λιγότερο από τους Έλληνες.

Το να αντιδράς σε οικονομικά μέτρα δεν είναι επανάσταση. Απλά, χάνεις κάποια από τα πράγματα που θεωρούσες δεδομένα και οργίζεσαι. Σαν το παιδί που του παίρνουν το παιχνίδι από τα χέρια και παθαίνει υστερία.

Δεν επιθυμούμε αλλαγές. Δεν θέλουμε έναν άλλο κόσμο. Δεν θέλουμε μιαν άλλη ζωή. Επιθυμούμε να μην γίνουν αλλαγές που θα επηρεάσουν τη ζωή μας, τον τρόπο που ζούμε και καταναλώνουμε. Και δυστυχώς, έχουμε πάντα ανάγκη κάποιον να μας λέει τι να κάνουμε.

Αυτό από το οποίο απέχουμε πολύ –τόσο εμείς όσο και οι άλλοι λαοί- είναι η απόκτηση συνείδησης. Συνείδησης του τι είναι ο άνθρωπος, τι έχουμε έρθει να κάνουμε σε αυτή τη ζωή, τι ήταν οι γονείς μας, τι ήταν οι παππούδες μας και –τελικά- απόκτηση ταξικής συνείδησης. Ναι, υπάρχουν ακόμα τάξεις. Δεν είναι της μόδας να το λες αλλά υπάρχουν.

Όταν θα συμβούν όλα αυτά, μπορεί να γίνει και επανάσταση. Αν και η πραγματική επανάσταση είναι να αποκτήσουμε συνείδηση. Θα λυθούν όλα αμέσως.

Μέχρι τότε, θα σκούζουμε στα social media, θα κάνουμε και καμιά διαδήλωση επειδή έτσι κάνουν όλοι, θα ζητάμε δικαιοσύνη από τους βιαστές μας και θα περιμένουμε να κάνει την επανάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από εκλογές – ναι, σίγουρα.

Γι’ αυτό ηττηθήκαμε στους δρόμους, γι’ αυτό θα ηττηθούν και οι υπόλοιποι λαοί του νότου: δεν έχουμε συνείδηση – αν είχαμε, θα τους είχαμε πάρει σβάρνα. Βέβαια, αν είχαμε συνείδηση, δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ σε τόσο άσχημη θέση.

Συνείδηση λοιπόν. Καλή συνείδηση!

πηγή: pitsirikos

ξεχνούμε

Αν πρόκειται να κερδίσουμε ένα δίδαγμα από όλα αυτά που υποφέρουμε και θα υποφέρουμε, θα πρέπει φαντάζομαι να είναι τούτο: Όλος ο κόσμος, ως τους αντίποδες, η γης ολόκληρη ως τα βάθη της Κίνας είναι υπεύθυνη για την αδικία που γίνεται και σ’ έναν άνθρωπο ακόμη και στον πιο μικρό, τον πιο ασήμαντο άνθρωπο. Την αδικία την πληρώνουμε όλοι. Δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. Αυτά μας λέει η μοίρα μας, και γι’ αυτό, φοβούμαι, η μοίρα μας θα μας χτυπά ως τη συντέλεια των αιώνων – ξεχνούμε, πάντα ξεχνούμε, και το κακό που κυκλοφορεί μέσα στο αίμα μας δε γνωρίζει εμπόδια.

Γιώργος Σεφέρης "ΜΕΡΕΣ Δ'"

Η Ευρώπη της ΕΚΤ και οι περιστρεφόμενες πόρτες του καταρρέοντος Μπουρδέλου

Άρθρα από το εξαιρετικά ενημερωμένο και υποψιασμένο blog epicurus2day έχουμε αναδημοσιεύσει και άλλες φορές. Στο τελευταίο του post με τίτλο "17 Ιουνίου 2012 (Ο Ορός της Αλήθειας)" που βγήκε τις μέρες των εκλογών του Ιουνίου, θέτει κάποια εύλογα ερωτήματα, σε μια έξοχη σύνοψη του χρηματοπιστωτικού Εγκλήματος που συντελείται εδώ και χρόνια με θύματα όλους μας. Πυραμίδες της εξουσίας, τραπεζοκρατία, θεσμοί/κλόουν, πιόνια, άυλες αξίες, άθλιοι τοκογλύφοι και Το Μπουρδέλο που (επιτέλους) καταρρέει. Στην πράξη όλα μπερδεύονται σαν μυθιστόρημα, που κάποιοι θεωρούν πως έχει ήδη γραφτεί.

Σας παραθέτουμε αποσπάσματα και όχι ολόκληρο το άρθρο, απλά και μόνο λόγω μεγέθους του.

[....]

Ποια συνθήκη,  θεωρείται ισχυρότερη, αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου υπεγράφη στο όνομα της οικονομικής ελευθερίας ή η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948 που υπεγράφη στο όνομα της ανθρώπινης αξίας; Ετούτη αναφέρει ως Προίμιο/Δικαιοπρακτικό της Θεμέλιο :

«Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.

Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης….»

Σε αυτά τα ιδεώδη ξύπνησε και πάτησε ο διαλυμένος κόσμος, μετά το χάος 2 παγκοσμίων πολέμων. Ας δούμε τώρα αντίστοιχα το Θεμέλιο της Συνθήκης της ΕΕ μεταξύ άλλων, όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες δήλωναν

«ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να επιτύχουν την ενίσχυση και τη σύγκλιση των οικονομιών τους, και την ίδρυση οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία θα συμπεριλαμβάνει, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συνθήκης, ένα ενιαίο και σταθερό νόμισμα,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να προωθήσουν την οικονομική και κοινωνική πρόοδο των λαών τους, στα πλαίσια της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, μιας ενισχυμένης συνοχής, όπως επίσης και της προστασίας του περιβάλλοντος, και να εφαρμόσουν πολιτικές που θα διασφαλίζουν την πρόοδο στον τομέα της οικονομικής ολοκλήρωσης εκ παραλλήλου με την πρόοδο στους άλλους τομείς…»

Υπάρχει μια σαφής μεταστροφή, μια ποιοτική διαφορά, την βλέπετε; «Ξαφνικά», δίπλα σε έννοιες όπως η ανθρώπινη αξία, οι ελευθερίες, η ισότητα, η δικαιοσύνη, οι Παπαδήμοι της «Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» (βλ. της τραπεζικής απληστίας) μεθοδικά παρενέβαλαν μπάσταρδες έννοιες-βιαστές, όπως «η οικονομική και νομισματική ένωση», «το ενιαίο και σταθερό νόμισμα». Η οικονομική και κοινωνική πρόοδος ταυτίστηκαν.  Η ευημερία των λαών βρήκε έκφραση μόνο «στα πλαίσια της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς», η ανάδειξη δηλαδή των νόμων της αγοράς, εμμέσως, ως θεμέλιο και μέσο της κοινωνικής προόδου και εν τέλει της Συνθήκης, υπήρξε το νέο manitu.

Μια κοινωνία ύλης με νόμους αγοράς ανέτειλε, άλλως μια κοινωνία συμφεροντολογική με νόμους ...άγραφους, με όρους χάους. Διότι ως γνωστόν, για τις αγορές επελέγη ο νόμος της «αυτορρύθμισης». Ότι δηλαδή μπορούν μόνες τους να διορθώνουν τις ατέλειες τους και να τιμωρούν τις ανομίες τους, να αυτοελέγχονται και να αυτοτιμωρούνται. Οι άπληστοι, είναι ύπουλοι και οι ύπουλοι, ραγιάδες του χρήματος κι αυτό το λέμε εκ του αποτελέσματος.

Αυτοί, σήμερα κυβερνούν και εξουσιάζουν.

[………]

Είναι αυτό το όργανο άμεσα αιρετό; Υπάρχει έστω και η παραμικρή διαφάνεια περί το έργο της ΕΚΤ; Ποιοι είναι οι μέτοχοι της; Ποια η πολιτική της;

Η απάντηση στο περί αιρετού οργάνου είναι φυσικά ΟΧΙ. Συμπληρωματικά δε, πρέπει να ειπωθεί ότι ΟΥΔΕΙΣ, από τους «κκ.» Ρεν, Γιούνκερ, Ρομπάι, Μπαρόζο,  τους σωματοφύλακες των απανταχού τραπεζιτών/πιστωτών/δανειστών, έχουν εκλεγεί από τους Ευρωπαίους πολίτες. Είναι διορισμένοι «εκπρόσωποι» δι’ αντιπροσώπων. Όπως δε και παλαιότερα σημειώσαμε, υπάρχει διάχυτη και δεδηλωμένη αδιαφάνεια και μυστικοπάθεια σ΄ αυτόν τον μπερντέ, όπως σε κάθε κλειστό κύκλο απατεωνίας απαραίτητη είναι η ομερτά. Πόσοι άραγε γνωρίζουν  την παράλληλη ύπαρξη με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, του Καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών δια του οποίου τα κράτη μέλη εκχωρούν κυρίαρχες εξουσίες και αρμοδιότητες (δηλαδή εθνική ανεξαρτησία) στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;

Μια από αυτές είναι η ακόλουθη «...ούτε η ΕΚΤ ούτε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, ούτε κανένα μέλος των οργάνων λήψεως αποφάσεων των εν λόγω οργανισμών, ζητά ή δέχεται υποδείξεις από κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, από οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους μέλους ή από οποιονδήποτε άλλο οργανισμό.» (άρθρο 7).

Τα όργανα της ΕΚΤ (αλλά και οι Κεντρικές Τράπεζες, όπως η δική μας ΤτΕ), όχι μόνο ασκούν εκτελεστική εξουσία με ΑΜΕΣΟ αντίκτυπο στην καθημερινότητα των Ευρωπαίων πολιτών (καθώς έτσι η «οικονομία της αγοράς» υπαγορεύει), όχι μόνο "δεν δέχονται υποδείξεις", αλλά όλα τα κοινοτικά όργανα ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να ζητούν τη γνώμη της ΕΚΤ αλλιώς υπέχουν κυρώσεις (άρθρα 4 και 34.3 Καταστατικού).

Συνεπώς η ΕΚΤ, είναι ένα υπερ-όργανο,  ελέγχει κάθε παράπλευρη πολιτική πράξη που μπορεί να «απειλήσει» το θεάρεστο έργο της, με εξουσίες που και τα πιο απολυταρχικά καθεστώτα θα ζήλευαν.  Ακόμη χειρότερα, παρόλο που το μέγιστο όριο ανοχής για την άσκηση πολιτικής εξουσίας δια της εκλογής, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ, είναι 5ετές, τα όργανα της ΕΚΤ, παρότι ΔΕΝ εκλέγονται, κυριολεκτικά τα ξεχνάει ο χρόνος, καθώς τα μέλη του ΔΣ (οι Κεντρικοί Τραπεζίτες + 6 μέλη) έχουν 8ετή θητεία, διπλάσια από αυτήν των εκλεγμένων πολιτικών ηγετών ενώ την ίδια στιγμή, η (πολιτική) Προεδρία της ΕΕ ήταν εξάμηνη για κάθε κράτος.

Και λέμε «ήταν» διότι και αυτό καταργήθηκε ως «μη λειτουργικό» το 2009 και συμπτωματικά, αντ’ αυτής θεσπίστηκε η ΕΕ να έχει «πρόεδρο» και πρόεδρος της ΕΕ, ο πρώτος τέτοιος, διορίστηκε (φυσικά δεν εξελέγη), το Βέλγικο λακενουά ο κ. Βαν Ρομπάϊ.

Εξάλλου, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, μπορεί να εμφανίζεται σε Επιτροπές της Ε.Ε. αλλά ΟΧΙ στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ ΔΕΝ ελέγχεται από την Ολομέλεια (Συνθήκη άρθρο 113.3). Ουδεμία γνωμοδοτική ή συμβουλευτικού χαρακτήρα επιτροπή υφίσταται στην Ευρώπη η οποία να "συνεισφέρει στο έργο" της ΕΚΤ.

Ένας κλειστός κύκλος ανθρώπων αποφασίζει για τις τύχες μας, κεκλεισμένων των θυρών με μπούσουλα τα συμφέροντα του κύκλου του. Τα πρακτικά των συναντήσεων αυτών των κυρίων ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Η ΕΚΤ έχει περαιτέρω την δυνατότητα ΒΕΤΟ στην διαμόρφωση (και εφαρμογή) της συναλλαγματικής πολιτικής - ή όποιας βαφτίζεται τέτοια…

Η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν παρά μόνο με τις ετήσιες και τριμηνιαίες "εκθέσεις" της, μόνο εγγράφως και κατά βούληση.

Ποιοι ελέγχουν λογιστικά την ΕΚΤ; "Εξωτερικοί ελεγκτές"(…) "που υποδεικνύονται από το ΔΣ της ΕΚΤ"... (αρ. 27.1 και 27.2 Καταστατικού), «δικοί τους άνθρωποι».

Στην μεγαλύτερη (και βαθιά αντιδημοκρατική) διακίνηση χρήματος και εξουσίας στην Ευρώπη, δεν υπάρχει (αντιθέτως ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ή ‘δεν επιτρέπεται’) η πραγματική διαφάνεια, κανένα δημοκρατικό κριτήριο, κανένα όριο στην ασυδοσία και την απληστία αυτής της ελίτ. Αυτή είναι η «Ευρώπη του Ευρώ». Και πως αλλιώς βέβαια, αφού ο Ζακ Ντελόρ ανέθεσε σε 3 κεντρικούς τραπεζίτες να συντάξουν το σχέδιο της Ένωσης, τον Βέλγο Alexandre Lamfalussy, τον Δανό Niels Thygesen, και τον Ισπανό Miguel Boyer.

Επομένως, στο ποιοι είναι οι μέτοχοι της ΕΚΤ, (δηλ. οι Κεντρικές Τράπεζες εκ των οποίων κάποιες είναι ιδιωτικές, όπως η Ελληνική) δεν έχει τόση σημασία. Διότι, κάποιοι «τεχνοκράτες» - τσιράκια του Τραπεζικού συστήματος όπως τους έχει χαρακτηρίσει ο πρώην Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Παναγιώτης Γεννηματάς, διοικώντας την ΕΚΤ, έχουν συγκεντρωμένη την απόλυτη εξουσία να διευθύνουν το σύνολο των Κεντρικών Τραπεζών των κρατών της «Ένωσης» (ΟΧΙ της ΕΥΡΩΠΗΣ) και κατά συνέπεια, τα ίδια τα Ευρωπαϊκά Κράτη στο όνομα, δήθεν, «της σταθερότητας των τιμών» και της «εσωτερικής αγοράς» για τα οποία δήθεν, συστήθηκε η ΕΚΤ.

«Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ …Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ»

7. Μέσα στον όλεθρο που δήθεν σκορπά η Ελλάδα, και κάποια δεκάδες δις που το έθνος χρωστάει, δανειζόμενο με ολέθρια επιτόκια για 3 ή 6 μήνες εν είδει σωτηρίας, αποσύρεται έντεχνα από το προσκήνιο, η μεγαλύτερη κλοπή των Ευρωπαίων φορολογούμενων στη ιστορία. Βιώνουμε τον ορισμό μιας “false flag” κρίσης. Εκτελεστής, ο Super Mario, o Mario Draghi, Ιταλός, Aντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Goldman Sachs και ενορχηστρωτής της απάτης κατά της Ένωσης το 2000-2003, δια της οποίας η Ελλάδα, η Ιταλία και ενδεχομένως και άλλα κράτη μαγείρεψαν τα στοιχεία τους. Ο κύριος  Draghi λοιπόν, ο οποίος πρωτοστάτησε στο μαγείρεμα των Ελληνικών Δημοσιονομικών με το πρόγραμμα «ΑΡΙΑΔΝΗ», με αρωγό την Αμερικάνικη Τράπεζα και την Ελληνική Κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου αυτή να εισέλθει στην Ευρώπη – όταν λοιπόν ανέλαβε το 2011, ως νέος επικεφαλής της ΕΚΤ, αυτό το muppet της τραπεζικής σπείρας (προφανώς σε ανταμοιβή των υπηρεσιών του), έκανε 2 πράγματα. Πρώτον, μείωσε τα ευρω-επιτόκια, άρα έκανε φτηνότερο τον δανεισμό για τις «αγορές» πρωτίστως. Δεύτερον, άνοιξε τις κάνουλες και χορήγησε άμεσα, πέρυσι τον Δεκέμβριο «στην μούγγα» (την «μούγγα» θα την βρούμε πολλές φορές μπροστά μας), το ασύλληπτο ποσό των 489.000.000.000 ευρώ σε 523 τράπεζες, ως δάνεια με τριετή διάρκεια και το αδιανόητο ετήσιο επιτόκιο του 1%. Η ΕΚΤ ΔΕΝ αποκάλυψε ποτέ ποιες ήταν αυτές οι τράπεζες και σε τι ποσό δανείστηκαν. Η ΕΚΤ δεν έλαβε την έγκριση ουδενός για την ενέργεια της αυτή. Η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν, δεν υποχρεούται. Όλα αυτά συνεπώς, έγιναν νομιμότατα, με βάση τις καταπλεονεκτικές και αδυσώπητες διατάξεις της Συνθήκης που προαναφέρθηκαν, στην «Ευρώπη του Ευρώ». Ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για το που ζούμε – άλλο αν δεν το ξέρουμε.l Και όλα αυτά, από μια τράπεζα (την ΕΚΤ) με κεφάλαιο μόλις 10.7 δις ευρώ! Από πού ήλθαν τα λεφτά; Από τις σουπιές και τους κέδρους, από μελάνι και χαρτί. Αυτό δηλαδή που θα έπρεπε τα κράτη να κάνουν, να εκδίδουν χρήμα για να πληρώνουν τα χρέη τους, το κάνουν οι τραπεζίτες για να καλύπτουν τις ανομίες τους. Έχει γίνει τόσο πια αυτονόητο, που ΟΥΔΕΙΣ αναρωτιέται, γιατί;

 9. Και που πάνε τα χρήματα αυτά; Ένα μέρος κλείνει τις τρύπες από τα μικρολαθάκια στα οποία υπέπεσαν οι τράπεζες αυτές όλα τα προηγούμενα χρόνια της πιστωτικής μανίας, τα οποία κόστισαν κάποια εκατοντάδες δις. Ξέρετε, ανασφάλιστα δάνεια, δάνεια – μαϊμού, δάνεια «εξυπηρέτησης», εξαγορές εξαιρετικά αμφίβολες, κλπ. Κι ένα μέρος, σίγουρα κατευθύνεται στον δανεισμό των «προβληματικών» κρατών, όχι όμως απευθείας – ΟΧΙ.

Οι γύπες του τραπεζικού συστήματος, λαμβάνουν δάνεια με επιτόκιο… 1% για 3 χρόνια από την μάνα του λόχου και έπειτα δανείζουν με 6-7% για 3 ή 6 μήνες (έως και 18-20% για έναν χρόνο!) τα θύματα τους, κάτι κράτη «στην ζώνη του Ευρώ», όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία (και αύριο ΟΛΟΚΛΗΡΗ «η Ευρώπη του Ευρώ» μέσω του ESM, περισσότερα πιο κάτω) – κάτι δεκάδες εκατομμύρια ηλίθιους – πρόβατα δηλαδή, που καλούνται να τους τα ξεπληρώσουν… σε μια τέλεια κερδοσκοπία, μια άνευ προηγουμένου τοκογλυφία (το λένε “carry trade”) σε βάρος των λαών της ΕΥΡΩΠΗΣ για τα μάτια της Τραπεζικής Χούντας των απλήστων και των ΜΜΕ, των «Οίκων Αξιολόγησης» και των «τσιρακίων» που την υποστηρίζουν, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια όλης της υφηλίου η οποία είναι πλέον πεπεισμένη ότι η Ελλάδα και οι PIIGS, είναι το πρόβλημα της.

Για όλα αυτά ας όψεται ο Γιώργος Παπανδρέου, το πιο τέλειο πιστόλι της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ιστορίας, ο οποίος απολαμβάνει πλέον το πρόγραμμα «προστασίας μαρτύρων» στο οποίο εντάσσεται κάθε καλό παιδί, που τρώει όλο το φαΐ του, στην γειτονιά των αγγέλων, με τον Καραμανλή, τον Αλογοσκούφη, τον Σημίτη, τον Παπαντωνίου κλπ κλπ.

10. Ερωτάται: Γιατί η ΕΚΤ δάνεισε τις τράπεζες και όχι τα κράτη; Γιατί αυτή η τεράστια διευκόλυνση να μην ωφελεί τα κράτη, τους «Ευρωπαίους» για τους οποίους τάχα κόπτονται οι Βρυξέλλες;

Αρχικά διότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ (έκπληξη;).

«Άρθρο 21 (…) απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την ΕΚΤ ή από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες υπέρ κοινοτικών οργάνων ή οργανισμών, κεντρικών διοικήσεων, περιφερειακών, τοπικών ή άλλων δημόσιων αρχών, άλλων οργανισμών δημοσίου δικαίου ή δημόσιων επιχειρήσεων των κρατών μελών απαγορεύεται επίσης να αγοράζουν απευθείας χρεώγραφα από τους οργανισμούς ή φορείς αυτούς, η ΕΚΤ ή οι εθνικές κεντρικές τράπεζες».

Θαυμάστε το απαύγασμα της ιδιωτικής δημοκρατίας μας ή κοινοβουλευτικής δικτατορίας μας, στην «Ευρώπη του Ευρώ». Κανείς εμπλεκόμενος με το Δημόσιο δεν μπορεί να επωφελείται από την χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Η ΕΚΤ είναι «κοινοτικό» όργανο προς όφελος μόνον των ιδιωτών. Εξαίρεση; Οι δημόσιες ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Τώρα βέβαια ίσως γίνεται αντιληπτό, γιατί ιδιωτικοποιήθηκε η Εθνική Τράπεζα και όλο το τραπεζικό σύστημα «εγκαίρως», ας πούμε. Η απόλυτη θεσμοθέτηση της ανομίας. Μια προφανής  απάτη με χαμόγελο Παπαδήμου. Διότι, με τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας που «η Ευρώπη του Ευρώ» μας επιφυλάσσει, είναι μαθηματικό βέβαιο ότι το Δημόσιο Χρέος θα διπλασιαστεί σε 4 χρόνια από την εφαρμογή του «πλάνου σωτηρίας», ήτοι του χρόνου, το 2013 – όπως και συμβαίνει. Και τότε θα περάσουμε στο «επόμενο στάδιο», αυτό του απόλυτου ξεπουλήματος των πάντων. Όπως και θα συμβεί.

[……..]

ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΣΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΠΑΚΕΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ; ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΤΑ ΗΔΗ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΣ ΝΕΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ "ΔΙΑΣΩΣΟΥΝ" ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΤΑΧΑ, ΟΤΑΝ ΗΔΗ ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΣΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ ΒΑΘΜΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΥΤΕΣ; ΜΗΠΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΙΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΓΚΡΙΣΙΝΟ, Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ (ΔΗΜΟΣΙΟΥ) ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ; ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΜΟΥ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΥΠΕΡΟΠΛΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΤΗΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑΟΘΕΝ ΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ; ΜΗΠΩΣ;

«ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ»

13. Πολύ κουβέντα γίνεται για τις «Αγορές». Φτάσαν οι παπαγάλοι και οι οσφυοκάμπτες να λένε ανοικτά, «πρέπει να προλάβουμε το άνοιγμα των αγορών», πρέπει «να καθησυχάσουμε τις αγορές». Και μένει κάποιος να αναρωτιέται (λέμε τώρα) ποιες είναι αυτές οι αγορές. Και το χουμε γράψει επανειλημμένα. Οι αγορές είναι οι ίδιοι που δανείζουν εσένα και το κράτος σου, οι ίδιοι που σου πουλάνε χρηματοοικονομικά προϊόντα, οι ίδιοι που είναι μέτοχοι στις εταιρείες αξιολόγησης, οι μέτοχοι της FED, oι τελευταίοι υπουργοί οικονομικών των ΗΠΑ, οι εντελταμένοι τους στα Ευρωπαϊκά «όργανα». Φτιάξτε μια μεγάλη λίστα, με όρους όπως PSI, EFSF, ESM, QE, LOLR κλπ κλπ, βάλτε τους Ρομπομπαρόζους και το Δ’ Ραιχ στην ίδια σελίδα, πάρτε αυτούς που υποτίθεται είναι «διεθνούς φήμης» λογιστικές εταιρείες, τράπεζες, πιστωτικά «ιδρύματα», «ανεξάρτητα ΜΜΕ» και γράψτε με κεφαλαία γράμματα, «ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ & FRIENDS». Είναι οι ίδιοι. 

Όσοι διαφωνείτε, προφανώς δεν θεωρείτε μεμπτό μια εταιρεία όπως η Blackrock, να είναι «θεσμικός» επενδυτής στο ΧΑΑ, να είναι μέτοχος στην Moody’s και την Fitch, να συνδέεται με την Goldman Sachs και να είναι και ελεγκτής των Ελληνικών Τραπεζών για λογαριασμό της ΕΕ και επίσης, να κοστολογεί τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας, για το επερχόμενο πλιάτσικο -  στοιχεία τα οποία η ΕΕ δεν τα δημοσιοποιεί γιατί είναι «εμπιστευτικά». Δεν είναι ίσως μεμπτό οι αγορές ομολόγων να είναι τραπεζικό προνόμιο μόνον, ένα κλειστό κλαμπ όπου γίνεται της κακομοίρας, στις οποίες όπως είναι γνωστόν τοις πάσιν, οι τράπεζες, καθορίζουνε μεταξύ τους σε ΤΙ (προσυνεννοημένο) επιτόκιο θα δανείσουν τα κράτη στις λεγόμενες «δημοπρασίες» (και αν θέλουν τα κράτη ας αρνηθούν), ενώ από την άλλη πλευρά «συμβουλεύουν» τα κράτη από ποιους και με τι τρόπο θα δανειστούν ενώ «συμβουλεύουν» και τους πελάτες τους – υποψήφιους αγοραστές (βλ. πχ. ασφαλιστικά ταμεία) που, πότε και τι θα αγοράσουν. Προφανώς είναι επίσης άνευ σημασίας, αυτό που γίνεται «στις αγορές» κάθε φορά που υπάρχει μια αργία στις ΗΠΑ: ο συναλλακτικός τζίρος πέφτει έως και 70% παγκόσμια Τι σύμπτωση. Ή είναι εντελώς φυσιολογικό, οι μεγάλες «επενδυτικές» τράπεζες των ΗΠΑ, να μην έχουν ούτε ΜΙΑ μέρα χαμένη στις συναλλαγές τους στις χρηματιστηριακές «αγορές», επί μήνες, την ίδια ώρα που αποκαλύπτεται ότι μια από αυτές, η Goldman Sachs, έχει λογισμικό που «μπορεί να χειραγωγήσει» τις «αγορές». Είναι απόλυτα φυσιολογικό, κάθε μέρα, όλος ο χρηματιστηριακός πλανήτης να περιμένει στις 3.30 μμ ώρα Ελλάδας, τις οικονομικές ανακοινώσεις των ΗΠΑ και εξ αυτού του λόγου, από τις 3.30.01’’ έως 3.30.03’’, δηλ. στα πρώτα 3 δευτερόλεπτα από την ανακοίνωση (πολλές φορές δεν θα μπορούσες ούτε την πρώτη πρόταση να έχεις διαβάσει), οι «αγορές» να πραγματοποιούν ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΑ και μαζικά (από το στάρι έως το δολάριο Νέας Ζηλανδίας, και από τις κοιλιές χοίρων (pork bellies) έως την σόγια, την Microsoft και την ΕΤΕ), τεράστιες κινήσεις στο «ταμπλό», ως αποτέλεσμα προφανούς χειραγώγησης που πουλιέται ως «αντίδραση των επενδυτών», «στα νέα» τάχα (τα οποία φυσικά, σε αυτό το παγκόσμιο υποκριτικό τσίρκο, ΚΑΝΕΙΣ δεν ξέρει από πριν). Είναι απόλυτα φυσιολογικό, οι «οίκοι» (άλλη μια λέξη για τις τράπεζες) να πουλάνε ελπίδα με «εκθέσεις» για χρηματιστηριακές εκρήξεις ή βυθίσεις και «τιμές στόχους» που ποτέ δεν λένε από πού προκύπτουν, ποια μεθοδολογία ακολουθείται – συμπτωματικά δε, οι εκθέσεις αυτές δημοσιοποιούνται από τους «οίκους» όταν θέλουν να ξεφορτώσουν την πραγμάτεια τους ή όταν θέλουν να αγοράσουν σε πολύ χαμηλές τιμές από τους πεθαμένους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό, ο άρχοντας των «αμοιβαίων κεφαλαίων» το 1999, Αλέξης Πιλάβιος, να «εποπτεύει» στα επόμενα χρόνια την χρηματιστηριακή αγορά ως πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και έπειτα από το ομολογουμένως θεάρεστο έργο του, να επιστρέφει τo 2009 στην μητέρα Alpha Bank, με αντικείμενο «τα Αμοιβαία Κεφάλαια, το Asset Management και τις Χρηματιστηριακές Εργασίες». Ή ο Πέτρος Χριστοδούλου, να είναι υπεύθυνος του Τμήματος Ομολόγων της Εθνικής Τράπεζας, να μετατοπίζεται στον Οργανισμό Δημοσίου Χρέους το 2009 (με αντικείμενο τα ομόλογα και τα έντοκα γραμμάτια της αμαρτωλής περιόδου 2009 - 2012) και να επιστρέφει (θριαμβευτής;) στην ΕΤΕ το 2012, της οποίας η θυγατρική Δήλος, εμπλέκεται στην απάτη Draghi/Goldman Sachs τo 2001. 

Ναι, στις ΗΠΑ είναι απόλυτα φυσιολογικό, αφού εκεί η δημοκρατία ζήτημα κι αν υπήρξε ποτέ για να ξέρουν τι χάνουν τα παλικάρια. H εισαγόμενη πρακτική ονομάζεται “revolving door”/περιστρεφόμενη θύρα, μεταξύ εξουσίας και εταιρειοκρατίας. Υπηρετώ ευδοκίμως μια εταιρεία, παραδίδοντας τα πειστήρια μου. Αφού αποφοιτήσω μετ’ επαίνων, ορίζομαι επικεφαλής σε μια αρχή, μια δημόσια υπηρεσία, ένα όργανο, με δραστηριότητα σχετική με αυτήν της εταιρείας από την οποία προέρχομαι  - συνήθως δε το κόμμα «μου», χρηματοδοτείται μέσω του lobbying από την «πρώην» εταιρεία μου. Καθιστώ κτήμα μου ό,τι εσωτερική πληροφόρηση έχω ανάγκη, πουλάω εκδουλεύσεις, κάνω φίλους και υψηλές γνωριμίες, «ενδεχομένως» ευνοώ τα πρώην αφεντικά μου στην διανομή της δημόσιας πίτας,  και ύστερα, εξαργυρώνω τις υπηρεσίες και τις «πολύτιμες» εμπειρίες μου, επιστρέφοντας στις αγκάλες τους. Θα μπορούσαμε για μέρες να μιλάμε για την παλιατσαρία αυτή, ειδικά αν συμπεριλαμβάναμε τα μεγαλύτερα τσόλια απ’ όλους, τον «Διεθνή Τύπο» και τους «λειτουργούς» του.

[...]

όλο το εξαιρετικό άρθρο εδώ