Thursday 16 August 2012

Το λίπασμα του φασιστόχορτου


Υπαρκτός μικροαστισμός

by antonis

(δέκα μικροαστικές σκέψεις για το μικροαστισμό)

1
Την ίδια ώρα που αρνείται ο μικροαστός την εξουσία, την ίδια ώρα τη θαυμάζει ή την παρωδεί άγρια κι αλύπητα. Την αναθέτει πάντα σε άλλους ενώ αυτός αρκείται στο να την δικαιολογεί ή να την αμφισβητεί. Δεν καθορίζει τις ιστορικές συνθήκες αφού λειτουργεί ως ένα είδος μεσάζοντα μεταξύ της κυρίαρχης εκμεταλλεύτριας τάξης και του προλεταριάτου. Ο μικροαστός διαθέτει μεγάλη ικανότητα προσαρμογής διότι στερείται ταξικής συνείδησης, προσαρμόζει την ιδεολογία του, τα προσόντα του και τις συνήθειές του στο εκάστοτε σύστημα. Μαϊμουδίζει τις απόψεις όσων πλασάρονται ως αυθεντίες. Αντιγράφει με κωμικό τρόπο αστικές συνήθειες. Ανάμεσα στην ελευθερία και την ησυχία διαλέγει την ησυχία του.

2
Ο μικροαστός βασανίζεται κάθε στιγμή απ’ το συναίσθημα ότι είναι περιττός. Πιπιλίζει τη λέξη αυτοκριτική, αυτοσυνειδησία, αυτοαξιολόγηση. Αυτοαμφισβητείται διαρκώς διατηρώντας και διευρύνοντας τα όρια του χώρου που καταλαμβάνει. Ανήκει στην τάξη που θεωρείται παραδειγματική. Οικογένεια, θρησκεία, ασφάλεια. Ανήκει στην τάξη που πατάει σε δήθεν αναλλοίωτες αρχές, παράγοντας σε μαζική κλίμακα τους τρόπους της καθημερινής ζωής, καθιστώντας τους δεσμευτικούς ακόμη και για την κατώτερη τάξη. Εδώ αναπτύσσεται και ο ιδιόμορφος ρατσισμός του. Όποιος δεν διαθέτει προσαρμοστικότητα στη δική του ηγεμονία της καθημερινής κουλτούρας είναι ξένος και αποσυνάγωγος.

3
Ολόκληρη η ουσία της μαζικής κατανάλωσης είναι διαποτισμένη απ’ τις αντιλήψεις του μικροαστού. Η διαφήμιση είναι η προβολή της συνειδήσεώς του. Ατομισμός, φορμαλισμός, ανάγκη διάκρισης. Ο μικροαστός απορροφά κάθε νεοτερισμό απ’ όπου κι αν προέρχεται. Προσεταιρίζετε κάθε αυτόνομη έκφραση και κάθε εναλλακτική κίνηση. Από τα μπλούζ και τα μοιρολόγια μέχρι τη ροκ μουσική ενστερνίζεται τα πάντα και τα προσαρμόζει στο ηγεμονικό εγώ της αισθητικής του. Απαλλοτριώνει και απορροφά χωρίς δισταγμό κάθε κίνημα απ’ την οικολογία μέχρι την πιο πειραγμένη καλλιτεχνική πρωτοπορία.

4
Ο μικροαστός επιτίθεται λυσσαλέα στις κατώτερες τάξεις αλλά κυρίως στην οργανωμένη εργατική τάξη που τη θεωρεί απειλή. Ο μικροαστός είναι σταθερά ο μεσαίος. Ο ψηφοφόρος της κεντροδεξιάς, της κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας. Ενίοτε μεταμορφώνεται σε κουκουλοφόρο δήθεν αναρχικό ή σε πατριώτη εθνικιστή.

5
Είναι ευφυής, ταλαντούχος, επινοητικός διότι απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά εξαρτάται η επιβίωσή του. Πουλάει τις δεξιότητές του για να μπορεί να συντηρηθεί. Οι γνώσεις που χρυσοπληρώνει για να τις αποκτήσει είναι χαρτιά, πιστοποιητικά, βεβαιώσεις, τίτλοι σπουδών κι ένας πακτωλός εγγράφων που βοηθούν να πιάσει καλλίτερη τιμή στο παζάρι. Αυτοί που έχουν κάθε φορά την εξουσία αγοράζουν απ’ αυτόν ευφυΐα και επινοητικότατα για να μπορούν να διατηρήσουν αλλά και να διευρύνουν την εξουσία τους.

6
Ο μικροαστός δεν θέλει να είναι μικροαστός. Αρνείται συστηματικά την τάξη του κι αυτό είναι που τον καθορίζει. Θεωρεί μικροαστό οποιονδήποτε άλλο εκτός απ’ τον εαυτό του.

7
Δεν διανοείται την αλληλεγγύη και την συλλογική δράση. Θεωρεί τον εαυτό του διαφορετικό και ξεχωριστό και απολαμβάνει τον αυνανιστικό παροξυσμό των εγχειριδίων τού «κάντο μόνος σου». Θεωρεί ατιμωτική την εξάρτηση απ’ τους άλλους. Πιστεύει στις ατομικές λύσεις, έχοντας τη βαθιά μεταφυσική πεποίθηση, πως αυτός θα τα καταφέρει μαζεύοντας βρούβες ή φυτεύοντας λάχανο μάπα στον ακάλυπτο.

8
Είναι το αιωρούμενο υπόλοιπο και το κατάλοιπο των ταξικών πολέμων. Βγάζει φλύκταινες όταν ακούει για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και κομουνισμό. Στο εικονοστάσι του έχει τα στέφανα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της ελεύθερης αγοράς.

9
Η μικροαστική τάξη είναι η πιο διασπασμένη και κομματιασμένη τάξη. Ασυνάρτητη και απρόβλεπτη. Ο μικροαστός πότε κολλά ως ουρά στο προλεταριάτο-όταν το βλέπει να δυναμώνει και να αποκτά δύναμη-και πότε χειμάζει στη δεξιά κάνοντας τη λάντζα του μεγαλοαστού. Η σχέση του με τα μέσα παραγωγής υπήρξε πάντα έμμεση και διαμεσολαβημένη και αυτό τον στιγματίζει ως ανίκανο να αναλάβει την πολιτική εξουσία. Αυτή η τάξη δεν μπορεί και δε θέλει να γίνει κυρίαρχη τάξη και αυτήν την ανικανότητά της την έχει εσωτερικεύσει.

10
Εσχάτως η μικροαστική νοοτροπία έχει παρασύρει το ευρωπαϊκό προλεταριάτο στην ηττοπάθεια αλλά και ο τρόπος ζωής των μεγαλοαστών έχει διαβρωθεί απ’ την μικροαστική κουλτούρα. Αποτέλεσμα ο σημερινός ευρωπαϊκός χυλός που δυσκολεύεται να προσδιοριστεί ταξικά. Που ψάχνει άμεσες και τυχοδιωκτικές λύσεις στα δύσκολα. Που αλέθει κάθε φορά στις αντιδραστικές του μυλόπετρες τις ανθρώπινες συνειδήσεις.

Adespotos skylos

πηγή: dromos

No comments:

Post a Comment