Thursday 9 August 2012

Ο κακός δημόσιος τομέας, ο καλός ιδιωτικός και η μούγκα στην στρούγκα.



[...]
Ποιος διάολο είναι μέτοχος και ποιος Διοικητής της ΤτΕ. Και βάλτε καλά στο μυαλό σας, την ουσία. Η Κεντρική Τράπεζα της χώρας, ιδιωτική, με κεφάλαιο 111 εκατομμύρια Ευρώ, δανείζει με όρους που ο επιθετικός προσδιορισμός «ευνοϊκούς» είναι βρεφικά αφελής, 59δις ευρώ «κάποιους» εκλεκτούς, την ίδια ώρα που ο Διοικητής, που κάποτε βάφτιζε, θα θυμάστε, τους ανήσυχους "ανόητους", ενώπιον του λειτουργού κ. Παπαχελά (και πόσα δεν έχει πει και κάνει ο κ. Διοικητής, για να προμοτάρει την σημερινή εξέλιξη), κινδυνολογεί για το μέλλον του έθνους (δηλαδή όλων - για την ακρίβεια όλων των «άλλων»), λίγες μέρες προ των εθνικών εκλογών του Μαΐου, με την ετήσια έκθεση του, κλείνοντας έναν θαυμάσιο κύκλο που ο ίδιος άνοιξε τον Οκτώβριο του 2009.
Αγέρωχος και ατσαλάκωτος ως συνήθως, ο κ. Meritto, εμφανίζεται προειδοποιώντας ότι «αν μετά τις εκλογές τεθεί εν αμφιβόλω η βούληση της νέας κυβέρνησης και της κοινωνίας να εφαρμοστεί το πρόγραμμα (...) (ακολουθεί) «άτακτη οπισθοδρόμηση, οικονομική και κοινωνική, δεκαετίες πίσω, που θα οδηγούσε τελικά τη χώρα εκτός της ζώνης του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Για τον Διοικητή «το στρεβλό πρότυπο ανάπτυξης που ακολουθούσαμε είχε πλέον καταρρεύσει».

Θα μας δικαιολογήσει λοιπόν ο Διοικητής την παγκόσμια κατάρρευση. Μη να ήταν και εκεί στρεβλό το πρότυπο; Πως γίνεται όλοι αυτοί οι παγκόσμιοι, να κρέμονται από τα βρακιά μιας "Ελλάδας"; Μα, καλά, ποιοι ήταν αυτοί που παγκόσμια υποκίνησαν την «ανάπτυξη» τα τελευταία 70 χρόνια, δηλαδή ευλόγησαν τις τσέπες τους, έτοιμοι να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους σκορπώντας ακόμη και χρήματα με ελικόπτερο, σύμφωνα με τον διάκονο τους, πιλότο της FED Ben Bernanke (ήδη από το μακρινό 2002); Οι οδοκαθαριστές και οι ανθρακωρύχοι ή το σινάφι του Διοικητή; Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Μάλλον θα χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση.

Το ανέκδοτο ακολουθεί: «Το τραπεζικό σύστημα επέδειξε αντοχές σε μια δύσκολη περίοδο και σήμερα προσβλέπει στην ανασυγκρότησή του, που θα του επιτρέψει να λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά προς όφελος της οικονομίας». Βεβαίως και έδειξε αντοχές κ. Διοικητά. Δανείστηκε περίπου 15 έως 20 φορές τα περιουσιακά του στοιχεία για να τις επιδείξει. Σχεδόν άτοκα. Τα μισά «από την Τράπεζα της Ελλάδος». Mε εγγύηση των Ελλήνων. Το κράτος από πού δανείζεται και πως, κ. Διοικητά; Η ΤτΕ μπορεί να τυπώνει ή να δανείζεται και να δανείζει πάμφθηνο χρήμα σχεδόν δωρεάν για τον Σάλλα, τον Λαυρεντιάδη, τον Βγενόπουλο, τον Ταμβακάκη, τον Κωστόπουλο, κλπ αλλά όχι για σένα, φίλε αναγνώστη. Όταν όμως το κράτος (καλή ώρα το Ελληνικό) ψάχνει 11 δις για μια ακόμη φορά σήμερα, για να πληρώσει τους τοκογλύφους (γιατί γι’ αυτό τα ψάχνει), τότε καμία ΤτΕ δεν το δανείζει.
Εμείς απευθύνουμε το ερώτημα ανοικτά: Γιατί δεν δανείζετε 11 δις κύριε Προβόπουλε στο Ελληνικό κράτος, με τους ίδιους όρους που δανείζετε τους συνοδοιπόρους σας τραπεζίτες; Γιατί δεν δανείζατε άλλα 15 όταν τα είχαμε ανάγκη; 15-20 μεγαλομέτοχοι με πάγια 10 δις ευρώ δανείζονται 15 φορές τα κεφάλαια τους. 10 εκατομμύρια Έλληνες, με "πάγια" τρις ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, κατακρεουργούνται, κάθε μέρα, κάθε ώρα και επιπροσθέτως ξεφτιλίζονται στην οικουμένη από τους γυμνοσάλιαγκες.

Υπήρχε ποτέ περίπτωση, άνθρωπος με μια ΣΤΑΛΑ πατριωτισμού και συναίσθηση της εθνικής ευθύνης να μην αντιδρούσε; Είναι πολύ ήπιοι οι χαρακτηρισμοί για αυτούς που έριξαν το καράβι στα βράχια, με βάρκα την δική τους (μόνον) ωφέλεια, το τομάρι τους. Δοξάστε τους/μας. Η decadence της δημοκρατίας, στο απόγειο της.

Η μονεταριστική επιχειρηματολογία του Διοικητή, συνεχίζεται δε, υποστηρίζοντας ότι «η μειωμένη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος, (υπήρξε) αποτέλεσμα της απώλειας εμπιστοσύνης που δημιούργησε η δημοσιονομική κρίση». Δηλαδή το κράτος φταίει που παρέσυρε τους τραπεζίτες στην άβυσσο. Πόσα χρόνια το τραπεζικό σύστημα απομυζεί το κράτος; Πόσα δώρα έχει κάνει ο κρατικός νομοθέτης στους τραπεζίτες διαχρονικά; Πόσα δις από αυτό το πάρτυ, βρίσκονται τώρα σε ασφαλείς καταθέσεις εξωτικών παραδείσων; Πόσα δεκάδες κακουργήματα, έμειναν στα εισαγγελικά αρχεία; Έτσι από στατιστική περιέργεια.

Παρακάτω όμως, του Διοικητή ξεφεύγει ένα σημαντικό για εμάς στοιχείο, μέσα στον οίστρο της προάσπισης των τραπεζικών συμφερόντων που υπηρετεί. Διαπιστώνει
«συνεχή υποχώρηση των καταθέσεων: από τα τέλη του 2009 μέχρι το Φεβρουάριο του 2012 οι τραπεζικές καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα μειώθηκαν κατά περισσότερο από 70 δισεκ. ευρώ, ποσό που ισοδυναμεί με το ένα τρίτο περίπου του ΑΕΠ. Έτσι περιορίστηκαν αισθητά οι χρηματοδοτικές δυνατότητες των τραπεζών».

Αυτό φίλοι, είναι η επιτομή αυτού του σάπιου συστήματος. 70 δις καταθέσεων αποτραβήχτηκαν και δεδομένου ότι η τραπεζική της ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης προς όφελος της οικονομίας βασίζεται στο τζογάρισμα, δηλαδή στην «μόχλευση» (την οποία θάβουμε δίπλα στον βαρύγδουπο τίτλο «δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας», που μόνο τέτοιος δεν είναι), και συνεπώς καταθέσεις δεν υπάρχουν όπως χρόνια λέμε, (βαφτίζοντας τες «καταθέσεις ανασφάλειας») – η ΤτΕ τσοντάρει τους τζογαδόρους – υπαιτίους, υπό την ηγεσία ενός (πρώην;) μετόχου ιδιωτικής τράπεζας τραπεζίτη καριέρας, βγάζοντας ποταμούς αεροβοήθειας από το καπέλο μαζί με την ΕΚΤ. Ποια πιο απτή απόδειξη, για το τι πραγματικά είναι αυτό το «πιστωτικό σύστημα»; Μια ιδιωτική μηχανή ολίγων που ξεζουμίζει το σύνολο και που καλύπτει τα εξαμβλώματα της με νέα αποβγάλματα. Στην μούγγα, πάντα.

Αλλά σε τελική ανάλυση, αν τα 70 δις – κατά τον Διοικητή - πήγαν να καλύψουν τις τρύπες των καταθέσεων, πού πήγαν τα άλλα 80δις της «βοήθειας»; Τι είδους τρύπες κάλυψαν; Μήπως τις τρύπες της σαθρής πιστωτικής «πολιτικής», «δανείστε ό,τι κινείται 2001-2007»; Αυτά τα 80 δις, είναι ή δεν είναι, κατά το μάλλον ή ήττον, τρύπια και ανασφάλιστα δάνεια ή μάλλον «χορηγήσεις»; Δεν ήξερε η ΤτΕ, αυτό που ξέραν και οι πέτρες, ότι ΟΛΕΣ οι τράπεζες χρηματοδοτούσαν την εμπορική αξία των ακινήτων κατά την περίοδο της στεγαστικής φούσκας, χορηγώντας «επισκευαστικά δάνεια – μαϊμού», πέραν της αντικειμενικής αξίας ; Και η ΤτΕ, που θεσμικά ασκεί εποπτεία, τι έκανε για να διαλευκάνει τους όρους, τις προϋποθέσεις χορήγησης, τελικά να εφαρμόσει τη νομιμότητα την ίδια, υπό τον αδιαφανή πέπλο της οποίας, το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα, ατύχησε το καημένο, προκαλώντας εθνική ζημία ίση με το 30% του ΑΕΠ περίπου; Αλλά μόνο από αυτήν την τραπεζική πρακτική που προαναφέραμε, πόσα έσοδα απώλεσε το Ελληνικό Δημόσιο, από το μαύρο και αφορολόγητο χρήμα που μοίραζαν οι τραπεζικοί κολοσσοί μας για αγοραπωλησίες ακινήτων, τσεπώνοντας βέβαια όλα τα μερίσματα από τα υπερκέρδη Big Babol, τις επιστροφές κεφαλαίου, τις εξαγορές – μαϊμού ή με καπέλο, την μετοχική χειραγώγηση; Δε ντρέπονται, οι ίδιοι που υπέθαλπαν και επωφελούνταν από αυτό το έγκλημα, να επιτίθενται σήμερα με μένος, στον «Έλληνα φοροφυγά»; Ως φαίνεται τα μπαλώματα τους, υπήρξαν κατά πολύ ανώτερα, του έγκλειστου μόδιστρου Γαβαλά. Για αυτήν την Εθνική Τραγωδία τρις Ευρώ, που εκτυλίσσεται σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη, ποιος ευθύνεται; Είναι ή όχι, ένα (;) έγκλημα που μένει προκλητικά ατιμώρητο; Αλλά εδώ ο Διοικητής κλαψουρίζει για τα 70 δις καταθέσεων που χάθηκαν και ξεχνάει ότι όλα ξεκίνησαν από τις δικές του δηλώσεις, τον Οκτώβριο του 2009, για «διψήφια ελλείμματα» πριν φτάσουμε στις εθνικές τραγωδίες και τους Τιτανικούς του λεφτά- υπάρχουν και τον διάττοντα αστέρα Παπακωνσταντίνου. Για το υπερτροφικό Δημόσιο Χρέος, κουβέντα. Όλα καλά. Είναι δυνατόν να φλερτάρουμε με την αγελάδα και να μποϊκοτάρουμε το γάλα της; Όχι βέβαια. Και η απειλή υπακούστε για να «αποτραπεί η διαμόρφωση συνθηκών που θα οδηγούσαν όχι μόνο σε ακύρωση των θυσιών, αλλά και σε δραστική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου», είναι μια ακόμα ένδειξη του τι καθοδηγεί την χρυσή πένα του Διοικητή. Ο οποίος, ζητά επιτακτικά «μείωση του μεριδίου του δημόσιου τομέα στην οικονομία, (…) μεταφορά πόρων από τον υπερτροφικό δημόσιο τομέα προς την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα». Ο κακός δημόσιος τομέας, ο καλός ιδιωτικός. Η γνωστή καραμέλα. Ελάτε ξένοι να σώσετε τους βαρβάρους.

Σα δεν ντρεπόμαστε.

Και έτσι λοιπόν, παραμένουμε επί τα αυτά. Τοκογλυφικά επιτόκια και έλλειψη ρευστότητας δια του μαρτυρίου της σταγόνας για τους μπάσταρδους φορολογούμενους - πολίτες. Τρομοκρατία με ηλίθια τρικ και αδιέξοδα Space Invaders, που ΔΕΝ υφίστανται. Ακούσαμε να μας λένε για δελτία στα καύσιμα, τα τρόφιμα, κλπ. γεγονότα που δεν ζήσαμε ούτε επί Λαυρεωτικής, λες και η Ελλάδα είναι ακόμη στην εποχή της σταφίδας. Είδαμε δισεκατομμύρια να φεύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση "για να προστατευτούν" τα κεφάλαια. Είδαμε μετανάστες, αυτόχειρες, εθνικιστές, καταθλιπτικούς, απελπισμένους, πανικόβλητους και διεφθαρμένους. Και τι δεν ακούσαμε, τι δεν μας είπαν. Οι δυνατοί και insiders, αποχώρησαν εγκαίρως και μένουν πίσω τα κορόιδα, για τις φάπες. Όταν το ξύλο βγει από τον Παράδεισο, οι «καλοί» και «αυτοεξόριστοι» εθνικοί ευεργέτες θα επιστρέψουν. Μας διαβεβαιώνει ο Διοικητής σχετικά.
Βεβαίως, ο Διοικητής έτυχε της ανάλογης πίεσης και δημιουργίας πανικού, από την ίδια την ΕΚΤ. Όταν μετά τα ανησυχητικά μηνύματα των εκλογών του Μαΐου το σύνολο του συστήματος βρέθηκε σε συναγερμό, στις 16 Μαΐου η ΕΚΤ κόβει την χρηματοδότηση προς 4 Ελληνικές Τράπεζες. Δεν μάθαμε ποιες. Σιγά μη μας λέγανε. Έτσι η ΕΚΤ έλεγε, ή σας καταστρέφω ή σώζετε τα σαρκία σας με οποιονδήποτε τρόπο. Ο οποιοσδήποτε τρόπος δεν έγινε γνωστός. Πλέον όμως, το αποτέλεσμα μόνιασε και πάλι τις τσακωμένες αδερφές. Ο Draghi δήλωνε ότι «η έξοδος δεν προβλέπεται στην ΕΕ και ότι η ΕΚΤ δεν έχει τη δυνατότητα έξωσης μιας χώρας από την ΕΕ. Αλλά η ΕΚΤ θα μείνει προσηλωμένη στην μάχη του πληθωρισμού και την ακεραιότητα του ισολογισμού μας». Τρίζουν τα κόκκαλα του Όργουελ.
[...] 

Αυτό είναι απόσπασμα από το τελευταίο άρθρο του epicurus2day με τίτλο Τα παραμύθια της Ευρωζώνης και οι επικίνδυνοι (Έλληνες) πολιτικοί
 Θα ακολουθήσουν στην πορεία και άλλα αποσπάσματα από το αποκαλυπτικό αυτό άρθρο, 
κάποιες "μυρωδιές" από το Μεγάλο Φαγοπότι.

No comments:

Post a Comment