Όταν μεγαλώσω θα γίνω Δημοκράτης

Απλά μαθήματα Δημοκρατίας

Σήμερα πήρα τον λόγο στη Συνέλευση, δυστυχώς δεν είχα ετοιμάσει κάποιο κείμενο.

Το έγραψα εκείνη τη στιγμή στα γρήγορα…

ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ ! Συλλογικότητα ;;

Να μην έχει διάδρομο και χώρο προτεραιότητας για τα ΑΜΕΑ, τους Ανώνυμους αλκοολικούς και τους τυφλούς ;

Μόνο εκείνοι έχουν μάθει να βλέπουν με αθόλωτο μάτι μέσα σε όλα τα σκοτάδια (Καζαντζάκης).

Γιατί σε σκοτάδι βρισκόμαστε όλοι εμείς οι “υγιείς”…διότι έχουμε πάρει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό μας (πιτσιρίκος).

Και κάτι άσχετο…

Άμα έρθουν, φανέλες και λάβαρα συνδικαλιστών τότε η όλη κίνηση θα έχει καπελωθεί.

Έκανα τρία λάθη :

Πρώτον ούρλιαζα και πολλοί μπορεί να μην κατάλαβαν λέξη.

Χρησιμοποίησα τον πρώτο πληθυντικό της “συνευθύνης” κάτι που είναι τελείως ενάντια στη φιλοσοφία μου που θέλει την ατομική ευθύνη πάνω από όλα.

Έστω ότι καπελώνονται οι αγανακτισμένοι από συνδικαλιστές, τι σημαίνει; Ότι δε πρέπει πάλι τα ευπαθή άτομα να έχουν προτεραιότητα στα εύκολα σημεία πρόσβασης μέσα στη πλατφόρμα; Δυστυχώς έχω και εγώ μάθει να ζω σε ένα φαντασιακό κόσμο όπου όλα λειτουργούν ρολόι.

Τα δυο τελευταία λάθη θα φτιαχτούν αύριο όπου θα πάρω μια ωραία κίτρινη ταινία και θα οριοθετήσω έτσι ώστε να έχουν τα ΑΜΕΑ απόλυτη προτεραιότητα. Σε αντίθεση με την οδυνηρή καθημερινότητα που περνάν μέσα στη πόλη.

Για το πρώτο λάθος θα κάνω γαργάρες γιατί βράχνιασε ο λαιμός μου…

Τώρα σκέπτομαι τι πλάκα που είχα όταν σνόμπαρα τα Αμερικάνικα therapy group.

Σήμερα έγινα καλύτερος. Το νιώθω.

Οι ειδήσεις είναι πλέον μόνο στα πεζοδρόμια, εκεί θα ξαναγραφτεί η ιστορία μας. Άμα γουστάρετε ελάτε να πάρετε μέρος. Είναι τρομερό σχολείο ο δρόμος και η γενιά μας δεν τον έζησε έτσι όπως πρέπει.

χαζούλης