ΜΙΛΑΕΙ Ο ΣΤΕΦΑΝ ΕΣΕΛ,
Ο ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ ΠΟΥ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ»
Ο ήρωας της γαλλικής αντίστασης 94 ετών σήμερα γνώρισε μια νέα και αναπάντεχη φήμη.
Το μικρό βιβλίο του με τίτλο «Αγανακτήστε» αποτέλεσε μοναδικό εκδοτικό φαινόμενο, καθώς μέσα σε λίγους μήνες πούλησε πάνω από 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα στη Γαλλία. Στην Ισπανία το βιβλίο του Εσέλ έγινε μια από τις πηγές έμπνευσης του κινήματος των «Αγανακτισμένων» (Indignados), των νέων που κατέλαβαν την πλατεία Πουέρτα ντε Σολ της Μαδρίτης για να διαμαρτυρηθούν και να ζητήσουν αλλαγή πορείας.
Οταν κάτι μας κάνει να αγανακτούμε, όπως αγανάκτησα εγώ με τον ναζισμό, γινόμαστε δυνατοί, μαχητικοί και αφοσιωμένοι.
Για πολύ μεγάλο διάστημα παραμείναμε αδιάφοροι. Αποδεχθήκαμε το απαράδεκτο. Το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο βαθύ. Απειλούνται θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην υγεία, τη σύνταξη, τη συνδικαλιστική οργάνωση, την υποδοχή των μεταναστών. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε ένα σύστημα αξιών, στη δημιουργία του οποίου συνέβαλε η δική μου γενιά και πάνω στο οποίο βασίζονται οι σύγχρονες δημοκρατίες.
Δεν πρέπει βέβαια να τρέφουμε αυταπάτες. Η πλειονότητα των ανθρώπων σε κάθε εποχή προτιμά να παραμένει σιωπηλή, να κλείνεται στο καβούκι της. Στη διάρκεια του πολέμου, οι νέοι που στήριζαν την Αντίσταση ήταν μόλις το δέκα τοις εκατό του πληθυσμού. Πιθανότατα και σήμερα υπάρχει μόνον μια φωτισμένη μειονότητα. Αλλά η εμπειρία μας καταδεικνύει ότι μπορεί να είναι αρκετή για να αλλάξει την πορεία της ιστορίας.
Να αγανακτούμε σημαίνει να εστιάζουμε στο πρόβλημα. Είναι σαν να ονομάζεις έναν στόχο για να μπορέσεις να πετύχεις το κέντρο του. Μόνον έτσι μπορεί να αναζητηθούν οι λύσεις.
όλο το άρθρο στην Ελευθεροτυπία
Ο ήρωας της γαλλικής αντίστασης 94 ετών σήμερα γνώρισε μια νέα και αναπάντεχη φήμη.
Το μικρό βιβλίο του με τίτλο «Αγανακτήστε» αποτέλεσε μοναδικό εκδοτικό φαινόμενο, καθώς μέσα σε λίγους μήνες πούλησε πάνω από 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα στη Γαλλία. Στην Ισπανία το βιβλίο του Εσέλ έγινε μια από τις πηγές έμπνευσης του κινήματος των «Αγανακτισμένων» (Indignados), των νέων που κατέλαβαν την πλατεία Πουέρτα ντε Σολ της Μαδρίτης για να διαμαρτυρηθούν και να ζητήσουν αλλαγή πορείας.
Οταν κάτι μας κάνει να αγανακτούμε, όπως αγανάκτησα εγώ με τον ναζισμό, γινόμαστε δυνατοί, μαχητικοί και αφοσιωμένοι.
Για πολύ μεγάλο διάστημα παραμείναμε αδιάφοροι. Αποδεχθήκαμε το απαράδεκτο. Το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο βαθύ. Απειλούνται θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην υγεία, τη σύνταξη, τη συνδικαλιστική οργάνωση, την υποδοχή των μεταναστών. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε ένα σύστημα αξιών, στη δημιουργία του οποίου συνέβαλε η δική μου γενιά και πάνω στο οποίο βασίζονται οι σύγχρονες δημοκρατίες.
Δεν πρέπει βέβαια να τρέφουμε αυταπάτες. Η πλειονότητα των ανθρώπων σε κάθε εποχή προτιμά να παραμένει σιωπηλή, να κλείνεται στο καβούκι της. Στη διάρκεια του πολέμου, οι νέοι που στήριζαν την Αντίσταση ήταν μόλις το δέκα τοις εκατό του πληθυσμού. Πιθανότατα και σήμερα υπάρχει μόνον μια φωτισμένη μειονότητα. Αλλά η εμπειρία μας καταδεικνύει ότι μπορεί να είναι αρκετή για να αλλάξει την πορεία της ιστορίας.
Να αγανακτούμε σημαίνει να εστιάζουμε στο πρόβλημα. Είναι σαν να ονομάζεις έναν στόχο για να μπορέσεις να πετύχεις το κέντρο του. Μόνον έτσι μπορεί να αναζητηθούν οι λύσεις.
όλο το άρθρο στην Ελευθεροτυπία
No comments:
Post a Comment