Ο Κώστας Βεργόπουλος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστημίου VIII του Παρισιού, μίλησε στην Κρυσταλία Πατούλη για την κατολίσθηση της Δημοκρατίας στην Ευρώπη του χρήματος και των Αγορών και για το προκλητικά ξεχασμένο από την Ελληνική κυβέρνηση δικαίωμα του "διεκδικείν".
Τι έχετε να πείτε για την ψήφιση του νέου μνημονίου;
Η εγχείρηση επέτυχε, αλλά ο ασθενής καθημερινά αποθνήσκει. Το μνημόνιο 2 εξασφαλίζει –όπως και τα προηγούμενα- τους δανειστές με πρόσθετο δανειακό χρήμα, αλλά με τίμημα την εξόντωση του οφειλέτη. Αποστέλλεται βοήθεια, όμως όχι προς την Ελλάδα, αλλά προς τις πιστώτριες ευρωπαϊκές τράπεζες. Εξασφαλίζεται ότι αυτή η βοήθεια δεν θα χρησιμοποιηθεί από την Ελλάδα, αλλά θα κατατίθεται σε κλειστό λογαριασμό από τον οποίο θα εξυπηρετούνται απευθείας οι δανειστές.
Οι τελευταίοι εξασφαλίζονται, αλλά όχι η ελληνική οικονομία, στην οποία επιβάλλονται σκληρά μέτρα, που ρίχνουν την οικονομία σε όλο και βαθύτερη ύφεση και ανεργία. Ύφεση σημαίνει συρρίκνωση Εθνικού Εισοδήματος, και συνεπώς ακόμα μικρότερη ικανότητα αποπληρωμής του χρέους από ελληνικούς πόρους. Σήμερα πλέον, δεν πληρώνει η Ελλάδα το χρέος της, όμως αυτή χρεώνεται για την αποπληρωμή που εξασφαλίζουν οι εταίροι μας με τα πρόσθετα δάνεια.
Οι τελευταίοι εξασφαλίζονται, αλλά όχι η ελληνική οικονομία, στην οποία επιβάλλονται σκληρά μέτρα, που ρίχνουν την οικονομία σε όλο και βαθύτερη ύφεση και ανεργία. Ύφεση σημαίνει συρρίκνωση Εθνικού Εισοδήματος, και συνεπώς ακόμα μικρότερη ικανότητα αποπληρωμής του χρέους από ελληνικούς πόρους. Σήμερα πλέον, δεν πληρώνει η Ελλάδα το χρέος της, όμως αυτή χρεώνεται για την αποπληρωμή που εξασφαλίζουν οι εταίροι μας με τα πρόσθετα δάνεια.
Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας έρχεται σε όλο και χειρότερη θέση εξαιτίας των μέτρων που αυταρχικά επιβάλλονται, ως δήθεν μεταρρυθμίσεις. H Ελλάδα εξοντώνεται άμεσα και σε βάθος χρόνου ακόμη περισσότερο. Χάνεται η ικανότητά της να παράγει εισόδημα με συνέπεια ότι σβήνει σαν χώρα. Αυτό είναι ένα σημείο που προξενεί ανησυχία ακόμη και στους δανειστές, παρόλο που έχουν εξασφαλιστεί για την άμεση αποπληρωμή των δανείων. Όλοι ανησυχούν για την έλλειψη ορατότητος για τη χώρα μας σε βάθος χρόνου. Επί του θέματος αυτού, το μνημόνιο 2, όχι μόνο δεν είπε τίποτα, αλλά εκφράζεται αρνητικά: επιβάλλει ακόμη πιο σκληρή λιτότητα, με συνέπεια, ακόμα πιο βαθιά ύφεση.
Το πρώτο σκέλος του μνημονίου 2, στο μέτρο που εξασφαλίζει τους πιστωτές, αποκλείει το ενδεχόμενο ασύντακτης χρεοκοπίας της χώρας, και συνεπώς αποκλείονται οι υποθετικές παρενέργειες αυτής, δηλαδή το να βγει η Ελλάδα από την ‘Ευρωπαϊκή ένωση και από το ευρώ. Αυτά επισείοντο από τους πιστωτές ως εκβιασμός. Με την πρόσφατη συμφωνία, αποδυναμώνεται ο εκβιασμός των πιστωτών, όπως και η σπέκουλα επάνω σε αυτόν. Όμως, το δεύτερο σκέλος του μνημονίου κάνει την Ελλάδα να αιμορραγεί, να ψυχορραγεί
[....]
Εσείς μπορείτε να προβλέψετε τι πρόκειται να γίνει;
Προβλέπω, ότι με τα ημίμετρα που παίρνει η Ευρώπη, το πρόβλημα θα επεκτείνεται, θα βαθαίνει, θα επιδεινώνεται, αλλά δεν θα επέρχεται η κατάρρευση, διότι η Ευρώπη θα την αποτρέπει διαρκώς, μεταθέτοντάς την στο μέλλον και φυσικά με όλο και βαρύτερο κόστος, μέχρι να καταλάβει ότι θα πρέπει να αλλάξει διαχειριστικό υπόδειγμα.
Με αυτή την τακτική, θα της κοστίζει «ο κούκος, αηδόνι», θα βιώνουμε το νοσηρό υφεσιακό κλίμα, αλλά η τελική κρίση θα αναβάλλεται. Μέχρις ότου γίνει μία κυβερνητική αλλαγή, και έλθουν στην εξουσία π.χ. οι Σοσιαλιστές στη Γαλλία ή στη Γερμανία, το 2012 ή το 2013, όπως δείχνουν οι προβλέψεις, και αρχίσουν να αντιμετωπίζουν διαφορετικά τα πράγματα, με περισσότερο ευρωπαϊκό και αποτελεσματικότερο τρόπο.
Σήμερα, σπαταλούνται τεράστια χρηματικά ποσά με το να υπερασπίζονται μονόπλευρα τα συμφέροντα των τραπεζών. Μην τύχει και πάθουν τίποτα οι τράπεζες! Αυτό είναι θλιβερό και απαράδεκτο. Οι τελευταίες αποκομίζουν οφέλη, ενώ δεν προσφέρουν στην οικονομία. Τα πάντα σήμερα γίνονται για τις τράπεζες. Θεός είναι οι τράπεζες και το χρήμα. Τίμημα γι’αυτό η ανεργία μεγάλης κλίμακας και η κατάρρευση της οικονομίας.
Με αυτή την τακτική, θα της κοστίζει «ο κούκος, αηδόνι», θα βιώνουμε το νοσηρό υφεσιακό κλίμα, αλλά η τελική κρίση θα αναβάλλεται. Μέχρις ότου γίνει μία κυβερνητική αλλαγή, και έλθουν στην εξουσία π.χ. οι Σοσιαλιστές στη Γαλλία ή στη Γερμανία, το 2012 ή το 2013, όπως δείχνουν οι προβλέψεις, και αρχίσουν να αντιμετωπίζουν διαφορετικά τα πράγματα, με περισσότερο ευρωπαϊκό και αποτελεσματικότερο τρόπο.
Σήμερα, σπαταλούνται τεράστια χρηματικά ποσά με το να υπερασπίζονται μονόπλευρα τα συμφέροντα των τραπεζών. Μην τύχει και πάθουν τίποτα οι τράπεζες! Αυτό είναι θλιβερό και απαράδεκτο. Οι τελευταίες αποκομίζουν οφέλη, ενώ δεν προσφέρουν στην οικονομία. Τα πάντα σήμερα γίνονται για τις τράπεζες. Θεός είναι οι τράπεζες και το χρήμα. Τίμημα γι’αυτό η ανεργία μεγάλης κλίμακας και η κατάρρευση της οικονομίας.
[....]
Εσείς έχετε κάποια πρόταση για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, αυτή την κατάσταση;
Σήμερα «πέφτει» πολύ χρήμα στις τράπεζες και καθόλου στην οικονομία. Θα μπορούσε να δαπανάται το ¼ του χρήματος που ρίχνεται για την ίδια την οικονομία, και να έχουμε ανάκαμψη! Μόνο που πρέπει να βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο θα φτάσει αυτό το χρήμα στην οικονομία. Αυτή τη στιγμή, δεν ωφελεί σε τίποτα το να δίνουμε το χρήμα στις τράπεζες. Για τον εξής λόγο: όχι απαραίτητα γιατί είναι κακόπιστες, αλλά κυρίως γιατί είναι καταχρεωμένες! Μόλις παίρνουν χρήμα, το δίνουν στα χρέη, δεν το προσφέρουν στην οικονομία. Όλες θέλουν να ξεχρεώσουν, με αποτέλεσμα το χρήμα να μην πηγαίνει εκεί που θα έπρεπε να πάει. Αυτό ονομάζεται «παγίδα ρευστότητας» και ακυρώνει τις δυνατότητες για ανάκαμψη με κινητήρια δύναμη την αύξηση της ποσότητος χρήματος. Αντίθετα με ότι διακηρύσσεται σήμερα, χρειάζεται αύξηση της δημόσιας δαπάνης και όχι περικοπή αυτής. Ο μόνος τρόπος, για να φτάσει το χρήμα στην οικονομία, την συγκεκριμένη στιγμή της κρίσης, είναι, τα κράτη να πραγματοποιήσουν μεγάλα έργα. Ο Ζακ Ντελόρ προτείνει μεγάλα έργα σε Ευρωπαϊκή κλίμακα. Να γίνουν γιγαντιαία έργα, υποδομές κλπ. προκειμένου να ανακάμψει η Ευρώπη με ευρωπαϊκή δυναμική. Και στην Ελλάδα κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει. Με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων από το Λουξεμβούργο, η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως αξιόλογο επενδυτικό πακέτο, με προδιαγραφές «σχεδίου Μάρσαλ»
[...]
Και με την γεωργία π.χ. δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι, που έχουν αφήσει χωράφια και χωράφια σε αχρηστία;
Βέβαια. Έχει πολλά σοβαρά πλεονεκτήματα η Ελλάδα, τα οποία επίσης αφήνουμε ανεκμετάλλευτα. Και αυτό είναι επίσης ασυγχώρητο.
Κι ακόμη, οι απίστευτα υψηλές στρατιωτικές δαπάνες στην Ελλάδα. Αντί να θέσουμε το θέμα επί τάπητος, και να πούμε «αγαπητοί Εταίροι μας, δεν θέλουμε τέτοιες δαπάνες, δώστε μας εγγυήσεις για τα σύνορα, να τελειώνει αυτή η ιστορία…», έχουμε απεμπολήσει τα δικαιώματα μας που φυσιολογικά απορρέουν από την ένταξη και παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κι ακόμη, οι απίστευτα υψηλές στρατιωτικές δαπάνες στην Ελλάδα. Αντί να θέσουμε το θέμα επί τάπητος, και να πούμε «αγαπητοί Εταίροι μας, δεν θέλουμε τέτοιες δαπάνες, δώστε μας εγγυήσεις για τα σύνορα, να τελειώνει αυτή η ιστορία…», έχουμε απεμπολήσει τα δικαιώματα μας που φυσιολογικά απορρέουν από την ένταξη και παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντίθετα, μάλιστα, λέγεται, ότι αυξάνονται οι στρατιωτικές δαπάνες.
Ναι, εδώ υπάρχει κάτι το ύποπτο και το νοσηρό. Γιατί μέσα στην σημερινή μεγάλη ύφεση να δαπανά η Ελλάδα 3-4-5% του Εθνικού της εισοδήματος σε πολεμικούς εξοπλισμούς; Επειδή η Γερμανία προμηθεύει τους εξοπλισμούς; Αυτό κι αν είναι εκβιασμός! Αν αυτά κοπούν, προκύπτουν τεράστια οφέλη για την Ελλάδα, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται αιμόφυρτη.
Και το χειρότερο, ότι πάνε να τα αποκτήσουν με τη βία. Διότι ακούστηκε ότι θα αλλάξουν και τον νόμο, ώστε να μπορούν να βγάλουν σε επίταξη ή πλειστηριασμό μέσα σε μόλις δύο μήνες ακίνητη ή κινητή δημόσια ή ιδιωτική περιούσια, εφόσον δεν πάει καλά η αποπληρωμή χρέους. Και κάποιοι επίσης, λένε, ότι θα φροντίσουν, να μην πάει καλά, γι αυτό τον σκοπό.
Πολλά δημόσια αγαθά παραμένουν «ακατάσχετα». Δεν μπορούν να κατασχεθούν με τίποτα, ακόμη και αν η κυβέρνηση αποδεχτεί την κατάσχεση, αυτή θα ακυρωθεί από τα δικαστήρια. Όπως έχει δεχθεί νομολογία από τα ανώτατα δικαστήρια της Γερμανίας και Ιταλίας, παραμένουν ακατάσχετα τα αγαθά που έχουν σχέση με την επιβίωση του πληθυσμού, με το σύστημα υγείας, εκπαίδευσης και δημοσίων αγαθών. Προηγείται η εξυπηρέτηση αυτών των αναγκών, έπεται η ικανοποίηση των δανειστών. Ας υπογράφουν ότι θέλουν! Οι κυβερνώντες είναι και αναλφάβητοι, ιδίως κοινωνικά αναλφάβητοι και με υπαιτιότητα σε εγκληματικό βαθμό.
[...]
Εκλογές, όμως, θα γίνουν;
Κι αυτός είναι ένας φόβος. Πιθανόν κάποιοι να ονειρεύονται αναβολή των εκλογών, δηλαδή ενδεχόμενη έκτροπη του πολιτεύματος, εφόσον φοβούνται ότι δεν θα σχηματιστεί η κυβέρνηση με την οποία έχουν συμφωνήσει και υπογράψει τα μνημόνια και μπορούν να συναλλάσσονται με τους επιθυμητούς όρους. Η δημοκρατία αποτελεί σήμερα εμπόδιο και απειλή στους σχεδιασμούς της ολιγαρχίας του χρήματος.
Κι αν μπορέσουν να το κάνουν εδώ, θα μπορέσουν να το κάνουν και αλλού, στην Ευρώπη δηλαδή, σε άλλα κράτη...
Εννοείται.
Οπότε, που βαδίζουμε;
Βαδίζουμε σε πολύ δυσάρεστο πεδίο τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις άλλες χώρες. Μπαίνουμε σε ολισθηρό δρόμο, που μόνον οι λαοί μπορούν να αποτρέψουν. Να ξεσηκωθούν για να σταματήσουν την κοινωνική και πολιτική κατολίσθηση… Το ένα βήμα φέρνει το άλλο. Δεν ισχυρίζομαι ότι υπάρχει σχέδιο προδιαγεγραμμένο σε βάρος της δημοκρατίας, σώνει και καλά, αλλά τα βήματα που γίνονται, το ένα φέρνει το άλλο, και οδεύουμε προς τον κατήφορο γενικά, σε μία δυναμική κατολίσθησης. Πρέπει να σταματήσει αυτή η πορεία και ο μόνος τρόπος γι’αυτο είναι η αντίσταση των λαών.
Ολόκληρη τη συνέντευξη θα τη βρείτε στο tvxs
No comments:
Post a Comment