"έγκριτος" αγνωστικιστής

β.ετσιθέλος

Να γιατί την Κυριακή έγινε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, κόλαφος η γνωμοδότηση Χρυσόγονου

30 Μαρτίου 2014

Χθες συντελέστηκε ένα πρωτόγνωρο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Η πρόταση δυσπιστίας κατά μέλους της κυβέρνησης, αποτελεί σύμφωνα με το άρθρο 142 του κανονισμού της Βουλής , νόμιμο δικαίωμα του 1/6 της Βουλής. Η επίκληση χρονικού ορίου εξαμήνου από προηγούμενη πρόταση, είναι απολύτως σαφές από την παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου του κανονισμού, ότι αναφέρεται ρητώς και κατηγορηματικώς, σε όμοια πρόταση δυσπιστίας.

Είναι απολύτως σαφές ότι η πρόταση δυσπιστίας κατά του συνόλου της κυβέρνησης και η πρόταση κατά μέλους, δεν έχουν καμία ομοιότητα. Η αποδοχή αρχικά από τον κύριο Σταμάτη της πρότασης, εκ μέρους της κυβέρνησης, και ειδικότερα η επισήμανσή του ότι δεν αμφισβητεί τη νομιμότητα της πρότασης, αποτελεί περίτρανη απόδειξη.

Η ετεροχρονισμένη διαφοροποίηση από τον πρωθυπουργεύοντα κ. Βενιζέλο, αφού το Προεδρείο είχε διακόψει προκειμένου να ξεκινήσει, με βάση τον κανονισμό, η τριήμερη συζήτηση, αποτελεί πρωτοφανή εξέλιξη.

Η απουσία του κ. Σαμαρά από τη Βουλή και η διεκπεραίωση του ρόλου του από τον κο Βενιζέλο, αποτελεί ένα ανοιχτό άδειασμα του πρωθυπουργού προς τον στενό συνεργάτη του και υπουργό Επικρατείας, κ. Σταμάτη.

Ο Κανονισμός της Βουλής παραβιάστηκε κατάφωρα, και η πρόταση μομφής δεν συζητήθηκε, μετά από παρέμβαση του «έγκριτου» Συνταγματολόγου κ. Βενιζέλου και μετά την επίκληση μιας γνωμοδότησης της επιστημονικής υπηρεσίας η οποία ποτέ δεν παρουσιάστηκε γιατί πολύ απλά ποτέ δεν υπήρξε. Την ίδια στιγμή άλλες γνωμοδοτήσεις και νομικές απόψεις που έχουν διατυπωθεί σε ανύποπτο χρόνο και επισημάνθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ,  δεν έγιναν αποδεκτές . (Χρυσόγονος, Καμτσίδου)

Κατόπιν αυτών, ο Πρόεδρος της Βουλής υπέπεσε και σε τρία ακόμα ατοπήματα, διεκπεραιώνοντας την εκτροπή, καθ’ υπαγόρευσιν Βενιζέλου, ως μη όφειλε:

Πρώτον αρνήθηκε την έναρξη της συζήτησης για τη πρόταση δυσπιστίας κατά του Υπουργού Οικονομικών, κατά παράβαση των υποχρεώσεών του. Και αρνήθηκε την τελική κρίση επί της εγκυρότητας ή μη από το σώμα, στο τέλος της 3ήμερης διαδικασίας, όπως προβλέπει σαφώς ο Κανονισμός (άρθρο 142 ΚτΒ) και δέχονται όλες οι επιστημονικές απόψεις, ακόμη και αυτές με διαφορετική ως προς το δια ταύτα εκτίμηση, όπως η αναφερόμενη από τον κο Βορίδη, άποψη Παραρά.

Δεύτερον, ενώ δήλωσε ότι θα θέσει στο σώμα, έστω και πριν την έναρξη της συζήτησης, την εγκυρότητα ή μη της πρότασης, τελικά ούτε αυτό έκανε, αφού μετά την αποχώρηση ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας τις οδηγίες του Βενιζέλου δεν έθεσε καν το θέμα σε έγκριση του σώματος.

Τρίτον, ενώ όφειλε να διακόψει και να κατέλθει της έδρας μετά τη κατάθεση πρότασης μομφής εναντίον του, συνέχισε σα να μη συμβαίνει τίποτα να προεδρεύει και ερμήνευσε κατά το δοκούν το άρθρο 150 του κανονισμού, σε σχέση με τη μη διακοπή της διαδικασίας.

Διαβάστε τη Γνωμοδότηση Χρυσόγονου:

ευρωμεγκαβούλιο

 

Ξεκίνησε ο ανασχηματισμός - Αλλάζει πόστο η Μαρία Σπυράκη

τάδε έφη SPY

 

30 Μαρ 2014

Όλα δείχνουν ότι ο Αντώνης Σαμαράς ξεκίνησε με τον ανασχηματισμό, που ως τώρα ακούγονταν στα πηγαδάκια της βουλής μόνο εν είδει φημολογίας.

Η Μαρία Σπυράκη, άτυπη έως τώρα εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης με την κωδική ονομασία «ρεπόρτερ» στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA, με εντολή πρωθυπουργού αναβαθμίζεται στη θέση της υποψήφιας ευρωβουλευτή με τη Νέα Δημοκρατία.

Η ίδια δήλωσε συγκινημένη, λέγοντας στους δημοσιογράφους:

«τώρα πια θα μπορώ να μιλάω ελεύθερα για την επιτυχία της κυβέρνησης και τη σωτηρία της πατρίδας από τον Αντώνη Σαμαρά, πράγμα που μέχρι πρότινος δεν έκανα σεβόμενη τη δημοσιογραφική δεοντολογία»

Ακολούθησε μίνι δεξίωση στο Μαξίμου όπου στελέχη της κυβέρνησης της εξέφρασαν τα συγχαρητήριά τους και την πεποίθηση ότι θα τη στηρίξουν μέχρι το τέλος στο νέο της πόστο, ως ελάχιστο αντάλλαγμα για την αφοσίωση που τους έδειξε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

 

πηγή: jungle-report

ένα βήμα πιο κόντα στο μέλλον

ο διώκτης, ο διωκόμενος και το διογκωμένο υπερεγώ

"μας έμαθε πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε"

«Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο»

Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.

Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.

ΟΧΙ ΔΕ ΣΟΥ ταιριάζει εσένα Μπελογιάννη τούτο το σιωπηλό πένθος
τούτες οι μαύρες κορδέλες άκρη άκρη στο φουστάνι της άνοιξης
τούτο το πράσινο σαπούνι που λιώνει ξεχασμένο στη σκάφη θολώνοντας το νερό.
Για σένανε είναι οι μεγάλες σάλπιγγες, τα μεγάλα τύμπανα
οι μεγάλες καμπάνες και οι μεγάλες παρελάσεις
ο μεγάλος όρκος των λαών πάνω στο φέρετρό σου
η μεγάλη μέρα της τριάντα του Μάρτη
που μπαίνει στο καινούργιο εορτολόγιο των ηρώων και των μαρτύρων της ειρήνης.

Έφυγες τώρα Νίκο
ανάβοντας μ' ένα γαρύφαλλο από φλόγα το κουράγιο του κόσμου,
ανάβοντας την ελπίδα στην καρδιά των λαών,
ανάβοντας τους αστερισμούς της ειρήνης στο στερέωμα του κόσμου,
πάνω απ' τις πεδιάδες τις σπαρμένες κόκαλα.
Έπεσες, Νίκο, με τα αυτί σου κολλημένο στην καρδιά του κόσμου,
ν' ακούς τα βήματα της λευτεριάς να βαδίζουν στο μέλλον,
ν' ακούς το μέλλον να ξεδιπλώνει εκατομμύρια κόκκινες σημαίες
πάνω απ' το γέλιο των παιδιών και των κήπων.

Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά
πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει.

Γιάννης Pίτσος, «O Άνθρωπος με το γαρύφαλλο», Aϊ Στράτης 31/3/1952

 

 

από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη στο δικαστήριο:

«Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το κόμμα μου παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας. Στο πρόσωπό μου δικάζεται η πολιτική του ΚΚΕ.

Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών… Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του… Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω.

πιούρ

"νέα ελλάδα" με μεσαιωνικά υλικά

gapism

τώρα και σε 3d

σύντομο ανέκδοτο

Κωστής Χατζηδάκης ~ Υπουργός Ανάπτυξης

διακόπτουμε

για γιαπωνέζικες διαφημίσεις..

το κουτόχορτο είναι χωνευτικό

[...] η πληροφόρηση δεν αποτελεί μόνο προαπαιτούμενο της προπαγάνδας αλλά και οδηγεί στην προπαγάνδα, αφού η προπαγάνδα είναι εκείνη που θα παράσχει σε αυτό τον άνθρωπο τη μυθική εξασφάλιση, που έχει ανάγκη. Διότι ο άνθρωπος που έχει πνιγεί από τον κατακλυσμό της πληροφόρησης, έχει ολοένα και μεγαλύτερη ανάγκη για ένα σύστημα που θα ταξινομεί και θα του εξηγεί όλες αυτές τις πληροφορίες −και μάλιστα ένα σύστημα το οποίο, όσο πιο σύνθετο είναι το πλαίσιο που του παρουσιάζεται από τον κατακλυσμό των πληροροφιών, τόσο πιο απλές και χοντροειδείς εξηγήσεις θα του παρέχει. Κι αυτή ακριβώς είναι η δουλειά της προπαγάνδας».

Ζακ Ελλύλ, Πληροφόρηση και Προπαγάνδα (1957)

πηγή: danger.few

εκ της συγκυβέρνησης: ο καλός ο πατριώτης δεν αμφισβητεί

τσαπρρρρρρρ

Η γαλαντόμος κυβέρνηση

27 Μαρτίου 2014

Του Κώστα Βαξεβάνη

«Μα θα πέσει η κυβέρνηση για το γάλα;» ήταν η ανησυχία του Μαξίμου, την οποία προωθούσε στους αντάρτες του γάλακτος.  Κοιτάξτε τώρα πόσο εκθέτει την κυβέρνηση αυτό το ερώτημα αν αντιστραφεί: «μα καλά είναι δυνατόν η κυβέρνηση να διακινδυνεύει να πέσει για το γάλα; Γιατί το κάνει αυτό, ποιόν τελικώς εξυπηρετεί;»

Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έγινε καμιά επανάσταση του γάλακτος, καθότι οι κυβερνητικοί βουλευτές, με διάφορες προφάσεις, επέστρεψαν ως αρνάκια γάλακτος στο κυβερνητικό μαντρί. Η κρίση του γάλακτος αποδεικνύει δύο πράγματα:

Πρώτον. Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έχει την νομιμοποίηση από την κοινωνία η οποία αντιδρά θιγόμενη σε όποιο μέτρο πάρει, αλλά έχει και μια εύκολα εκτρεπόμενη κοινοβουλευτική νομιμοποίηση που ευνοεί πολιτικούς εκβιασμούς και ομηρίες. Δηλαδή κάθε μέρα φαίνεται πως δεν είναι μόνο απέναντι στην κοινωνία αλλά και απέναντι σε όποιον κυβερνητικό βουλευτή επιλέξει να είναι απέναντι για τους δικούς του λόγους.

Δεύτερον. Ο τρόπος που επέλεξε να λύσει τον γόρδιο δεσμό του γάλακτος η κυβέρνηση, επιβεβαιώνει πως το ζητούμενο (πέρα από την επιβίωσή της) ήταν να χτυπηθεί η ελληνική παραγωγή. Με το τέχνασμα ότι θα υπάρχουν δύο ειδών γάλατα, το παστεριωμένο (πρώην φρέσκο) και το υψηλής θερμικής επεξεργασίας, η κυβέρνηση απαλείφει τον προσδιορισμό «φρέσκο» ο οποίος ευνοούσε τον έλληνα παραγωγό και το γάλα κατανάλωσης λίγων ημερών. Έτσι θα πρέπει κάποιος να έχει ειδικές γνώσεις για να καταλάβει πως το φτηνό γάλα «υψηλής θερμικής επεξεργασίας» δεν είναι τόσο φρέσκο όσο το «παστεριωμένο». Έτσι, κριτήριο θα γίνεται η τιμή και ευνοημένες θα είναι οι πολυεθνικές οι οποίες θα προλαβαίνουν να διακινούν τα προϊόντα τους στην Ελλάδα, αφού θα λήγουν  μετά από 20 μέρες και δεν θα έχουν αντίπαλο το ελληνικό γάλα.

Υπάρχουν βέβαια και γενικότερα συμπεράσματα. Η επιβολή των μέτρων από την τρόικα δεν σχετίζεται με το δημοσιονομικό νοικοκύρεμα, αφού όπως εύκολα καταλαβαίνει κάποιος, ούτε η τοποθέτηση των φαρμάκων στα σούπερ μάρκετ, ούτε η καθιέρωση λιγότερο φρέσκου γάλακτος, εξασφαλίζουν την ελληνική οικονομική σταθερότητα. Τα μέτρα στοχεύουν ευθέως στην καθιέρωση μιας πανευρωπαϊκής πολιτικής η βάση της οποίας δεν θα είναι οι άνθρωποι, αλλά τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Κάποιος βέβαια που θέλει να ευθυγραμμιστεί με την ευφυία του Άδωνη Γεωργιάδη μπορεί να πιστεύει πως το να πουλιέται η ασπιρίνη από το «Βασιλόπουλο», εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ευρώ.

Και βέβαια το ερώτημα είναι: μπορεί κάποια κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί να διαπραγματευτεί ούτε το πώς θα διαθέτει, θα συσκευάζει και θα πουλάει το γάλα, ναι το γάλα, να διαπραγματευτεί θέματα όπως η εθνική υπόσταση και το συμφέρον της χώρας;

πηγή: το κουτί της Πανδώρας

θύμησες..

Ένας ελέφαντας δεν ξεχνάει ποτέ, αλλά από την άλλη, αν το καλοσκεφτείς, και τι έχει να θυμάται?..

Sam Ewing

τα "νούμερα" πανηγυρίζουν..οι αριθμοί όμως....

Ούτε οι αριθμοί ευημερούν. Η πικρή αλήθεια για το Greek Success Story

ΓΙAΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦAΚΗΣ

26 Μαρτίου 2014

Η κυβέρνηση επιμένει: η ελληνική οικονομία σταθεροποιείται και περνάει, εντός του 2014, στην περίοδο της ανάκαμψης. Ο Αλέξης Τσίπρας, την ίδια ώρα, θέτει τους ψηφοφόρους, ενόψει των ευρωεκλογών, προ της ευθύνης τους να αποφανθούν για το εάν η κυβέρνηση έχει δίκιο (οπότε πρέπει να την ψηφίσουν) ή όχι. Ας θέσουμε για λίγο στην άκρη τις πολιτικές αντιπαραθέσεις κι ας δούμε τι λένε οι αριθμοί εις βάθος. Κι όταν λέω οι αριθμοί, εννοώ τα στατιστικά στοιχεία όπως ακριβώς τα δίνει η Τράπεζα της Ελλάδας και η ΕΛΣΤΑΤ.

Η πραγματική οικονομία: η Κρίση επιταχύνθηκε το 2013, αντί να επιβραδυνθεί

Σύμφωνα με την κυβέρνηση και την τρόικα, το 2013 η ύφεση επιβραδύνθηκε. Πράγματι, σε σταθερές τιμές, ο ρυθμός συρρίκνωσης του εθνικού εισοδήματος (του ΑΕΠ) κυμαινόταν το 2012 μεταξύ -7,9% και -6,7% ενώ το 2013 η ύφεση κυμαινόταν μεταξύ -5,7% και -3%.

Μειώθηκε όμως πράγματι ο ρυθμός συρρίκνωσης; Σε καμία περίπτωση. Ο λόγος που φαίνεται να μειώνεται η ορμητικότητα της ύφεσης είναι ότι μετρά το ΑΕΠ σε σταθερές τιμές. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι όταν, π.χ., το ΑΕΠ παραμένει το ίδιο, σε ευρώ, αν παράλληλα πέσουν οι τιμές (όπως συμβαίνει τώρα λόγω της ύφεσης) το ΑΕΠ μετρούμενο σε σταθερές τιμές δείχνει να αυξάνει. Άρα, το ότι το 2013 η ύφεση έπεσε, επισήμως, προς το -3% αντανακλά, απλώς, το γεγονός ότι το εισόδημα μειώθηκε κατά 3% πιο γρήγορα απ’ ότι μειώθηκαν οι τιμές. Με απλά λόγια, το ΑΕΠ μειώθηκε, σε ευρώ, πολύ πιο πολύ από το επίσημο 3%. Πόσο πιο πολύ;

Ενώ το 2012 το ΑΕΠ μειώθηκε (σε ευρώ) μόνο 1,1%, το 2013 (που υποτίθεται ότι επήλθε η «σταθεροποίηση») το εθνικό εισόδημα, το ΑΕΠ, καταρρακώθηκε κατά... 14%! Αν αυτό λέγεται σταθεροποίηση, μου είναι αδύνατον να φανταστώ τι θα σήμαινε μια κατάρρευση!

Εντρυφώντας βαθύτερα στα τεκταινόμενα της ελληνικής οικονομίας, η εξήγηση της κατάρρευσης το 2013 κάνει την εμφάνισή της στα στοιχεία που αφορούν την βιομηχανική και βιοτεχνική παραγωγή. Αυτά καταδεικνύουν ότι, από τότε που υπογράψαμε το Μνημόνιο 1, η βιομηχανική παραγωγή συρρικνωνόταν με εξαίρεση τέσσερις μικρές εξάρσεις (που αύξησαν κάπως την παραγωγή) μεταξύ Ιουλίου 2012 και Ιουλίου 2013. Όμως, παρά τις ανακοινώσεις περί ανάκαμψης και Greek Success Story, μετά τον περασμένο Ιούλιο η βιομηχανική παραγωγή της χώρας βούτηξε πάλι στο -5%, όπου παραμένει και στις αρχές του 2014.

Το τι μέλλει γενέσθαι, όσον αφορά την παραγωγή μιας οικονομίας, αποτυπώνεται στις επενδύσεις. Για να σταθεροποιηθεί και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης μια οικονομία, ιδίως όταν έχει περάσει μεγάλη κρίση όπως η δική μας, απαιτούνται σημαντικές επενδύσεις. Δυστυχώς όμως, αυτές οι απαιτούμενες επενδύσεις δεν έχουν έρθει. Για την ακρίβεια, οι ακαθάριστες επενδύσεις είναι καθηλωμένες στο... μηδέν – το οποίο σημαίνει ότι, αν λάβουμε υπ’ όψη την φθορά των μηχανών, των κτιρίων κλπ, οι καθαρές επενδύσεις είναι αρνητικές (με άλλα λόγια τα κεφαλαιουχικά αγαθά της χώρας, στα οποία βασίζεται η παραγωγή, φθίνουν αντί να αυξάνονται).

Στρέφοντας το βλέμμα μας στην πολύπαθη αγορά εργασίας, έχει μεγάλη σημασία ποια στοιχεία κοιτάμε. Για παράδειγμα, μην ξεχνάμε ότι η επίσημη ανεργία δίνει το ποσοστό των ανέργων επί των λεγόμενων «ενεργών εργαζόμενων» - δηλαδή εκείνων που δηλώνουν ότι ψάχνουν για αμειβόμενη εργασία. Όπερ μεθερμηνευόμενο, όταν συμπολίτες μας μεταναστεύουν ή χάνουν το ηθικό τους και δεν ψάχνουν πλέον για αμειβόμενη εργασία, το ποσοστό ανεργίας μειώνεται καθώς δεν θεωρούνται πλέον άνεργοι. Π.χ. τον περασμένο μήνα μειώθηκε ο αριθμός των «ενεργών» ελλήνων κατά 10.000 και η κυβέρνηση πανηγύρισε ότι μειώθηκε η ανεργία κατά 10.000!

τσογλανολόγια.....

ΝΑΙ ΡΕ ΛΙΑΝΑ!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ

(εδώ που τα λέμε, αν δεν το κάνεις εσύ ποιος θα το κάνει?)

πήρες το μπαλάκι απ’τον διεξοδικό, λεπτολόγο και δίκαιο δημοκίδη (*) της λάϊφο και το ανέδειξες, το απογείωσες….

κι έτσι έπρεπε Λιάνα μου….για να μάθει ο λαός την αλήθεια…να καταλάβει τι κρυφά κουμάσια είναι αυτοί οι βρωμοσυριζαίοι…..

δε κατάλαβα…..τι θέλουνε δηλαδή?...να αφήνουμε το κάθε τσογλάνι να χασκογελάει αυθόρμητα?…

και λίγα είπες στον πρετεντέρη για τον αλητήριο..

α και που’σαι λιάνα μου….μη μασάς τώρα που πανηγυρίζει όλο το σύστημα με την αποκάλυψη που έκανες για το τσόγλαν-μπόϊ…..δεν έχει καμία σημασία που το ΜΕΓΚΑ είναι μέσα στην τρελή χαρά…σε σημείο που άρχισε να βλέπει ξανά φως στο βαθύ τούνελ των χρεών του…ούτε το ότι όλες οι καθεστωτικές εφημερίδες σε κάνουνε πρωτοσέλιδο 2 μέρες τώρα….

έτυχε ρε παιδί μου όλη η διαπλοκή να είναι μαζί σου…τι να κάνουμε τώρα?..

άλλωστε, καιρός δεν ήταν να γίνεις κι εσύ πρωτοσέλιδο?....και παλιότερα είχες πει κάτι ωραία, όπως εκείνο το εξαιρετικό ότι για τα χρυσαύγουλα (sorry συντρόφισσα) για τους χρυσαυγίτες φταίνε οι αναρχικοί……τέτοια υπέροχη πολιτική θέση και την πνίξανε, αντί να την κάνουν γιάγμα τα κωλοκάναλα.....

τώρα όμως ε?...δεν έχεις παράπονο…..είπες τα σωστά πράματα, στη σωστή τους ώρα, στον σωστό άνθρωπο και στο σωστό κανάλι…..και έπρεπε να τα πεις Λιάνα μου……γιατί τα ίδια λένε κι ο άδωνις κι ο πάγκαλος μαζί κι ολάκερη η ομάδα αλήθειας τόσο καιρό τώρα και κανένας μη ακροδεξιός δεν τους παίρνει στα σοβαρά…..γιατί δεν έχουν το κύρος που έχεις εσύ Λιάνα μου….εσύ, που στην τελική έφαγες και τα χαστούκια απ’τη ναζιστόκοτα (ουπς και πάλι sorry..) ελληνόψυχο ακτιβιστή (που λέει και ο notis, όπως κι ο babis...) και εκ θέσεως έχεις και τον τελευταίο λόγο για να μας πεις ποιος φταίει..

εγώ λέω Λιάνα, να του τραβήξεις και μια μήνυση του χάχα να στρώσει…..που θέλει και να κυβερνήσει τρομάρα του…μπορεί να απαξίωσες να μηνύσεις τον κασιδιάρη, αλλά του γελαδαρού μη του τη χαρίσεις….άντε, γιατί πολύ αέρα πήρε..

και στην τελική ποιό είναι το μέγα πρόβλημα της ελλαδάρας μας σήμερα?....

μην είναι οι νταβατζήδες και η διαπλοκή?

μην είναι η επιλεκτική δικαιοσύνη?

μην είναι η έλλειψη παιδείας και πολιτισμού?

μην είναι η διαχείριση της ενημέρωσης από κάτι ξεφτιλισμένα τσουτσέκια-φερέφωνα του νταβατζή τους, τα οποία ξεδιάντροπα δηλώνουν «δημοσιογράφοι»?

μην είναι η απροκάλυπτη τραπεζοκρατία?

μην είναι η συστηματική παράκαμψη της βουλής και του συντάγματος από την εκλεγμένη κυβέρνηση?

μην είναι οι κρυφοφασίστες δίπλα μας, που βγήκαν απ’τις τρύπες τους ως καραμπινάτοι νεοναζί?

μην είναι οι πλασιέ/εθνοσωτήρες μας, που επειδή έτυχε τέλος πάντων στο παρελθόν να έχουν μια προτίμηση στις συσκευές ζίμενς, τους βάζουν τώρα και ξεπουλάνε το σύμπαν, γράφοντας ιδιοχείρως κάποιες απ’τις πιο μαύρες σελίδες τις σύγχρονης ιστορίας μας?

όοοοοοχι βέβαια…..

(πάμε μαζί συντρόφισσα)…

Ε Ι Ν Α Ι  Τ Α  Τ Σ Ο Γ Λ Α Ν Ι Α   Η Λ Ι Θ Ι Ε!

(*) το έχω παραχέσει, το ξέρω…

Υ.Γ. και στις εκλογές όοοοοταν γίνουν...μη τα λέμε...ξέρεις εσύ....δεν σε φοβάμαι..

αλλά πρέπει να το μάθουν και οι πέτρες Λιάνα μας...καλύτερα με το διάβολο..με τους νεοναζί που λέει ο λόγος, παρά με αυτούς...

πάει από το πασόκ στο χειρότερο...

για την αδολφάρα ρε γαμώτο!..

Για τους νεοναζί ρε γαμώτο! - Όταν η Βούλα Πατουλίδου μίσησε το ΠΑΣΟΚ και αγάπησε τους ναζιστές 

 

Η Βούλα Πατουλίδου στις 5 Αυγούστου του 1992 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στον Στίβο και στα 100μ. με εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Η Βούλα Πατουλίδου έγινε τιμής ένεκεν Υποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού εξαιτίας των προνομίων και επιβραβεύσεων που προέβλεπε η νομοθεσία για όλους τους Ολυμπιονίκες, διορίζοντάς τους στον Ελληνικό Στρατό και στον βαθμό του αξιωματικού. Φυσικά όπως ήταν λογικό κανείς τους δεν υπηρετούσε στη θέση που διορίστηκε και όλη η διαδικασία είχε ως στόχο να εξασφαλίσουν τον μισθό και την σύνταξη ενός αξιωματικού του στρατού. Το 2006 κατεβαίνει στις νομαρχιακές εκλογές με το ΠΑΣΟΚ στην Θεσσαλονίκη όπου και ηττάται από τον Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Λέγεται ότι ο εθνικισμός-φασισμός είναι ο ντοπαρισμένος πατριωτισμός. Η Βούλα Πατουλίδου που έμεινε στην ιστορία από το πατριωτικό της ξέσπασμα και την φράση "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!" την οποία φώναξε αμέσως μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στην Βαρκελώνη, εμφανίστηκε τον Φεβρουάριο του 2014 σε γνωστό κανάλι πλυντήριο των νεοναζί και μας το επιβεβαίωσε με κάθε μεγαλοπρέπεια.

Κάποιες μόνο από τις στιγμές της αγιογραφίας της ναζιστικής οργάνωσης από τον Ηλία Κασιδιάρη, την Βούλα Πατουλίδου και τον Αλέξανδρο Βέλλιο, μιας 50λεπτης παρεϊστικης εκπομπής με αμοιβαίες φιλοφρονήσεις. Στα highlights της συζήτησης η συγκλονιστική προσπάθεια του διαταραγμένου ναζιστή Κασιδιάρη να εμφανιστεί ως το άγιο παιδί της διπλανής πόρτας με το φωτοστέφανο και το χέρι βοηθείας των άλλων δύο προς την πραγματοποίηση του στόχου του.

Πατουλίδου: "Βλέπετε ο καθένας προσπαθεί να την ρίξει αλλά τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής δεν φεύγουν. Και γιατί δεν φεύγουν; Γιατί δεν υπάρχει ούτε μια τόση δα μικρή αλήθεια για όσα λένε".

Πατουλίδου: "Πότε έχουμε δημοκρατία; Τις μονές μέρες έχουμε δημοκρατία και τις ζυγές κάνουμε ότι θέλουμε;" (αναφερόμενη στην κατά την γνώμη της αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική δίωξη κατά της ναζιστικής οργάνωσης).

Πατουλίδου: "Πολλοί έλεγαν δεν έχουμε καμία συνέχεια (οι Έλληνες ως φυλή) ούτε καν στη γλώσσα. Εγώ τότε γιατί στο τώρα 2014 μπορώ και διαβάζω όλα τα ψηφιδωτά και τα ανάγλυφα που ήταν του τότε; του προ Χριστόν;"

Κασιδιάρης: "Επειδή μιλάμε για την συνέχεια του ελληνικού φύλου, ο ζεϊμπέκικος ρυθμός είναι αρχαίος ελληνικός και αποδεικνύει όχι μόνο ότι είμαστε συνέχεια των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και ότι ναι υπάρχει ελληνική φυλή και είμαστε πνευματικά καλύτεροι από Γερμανούς και λοιπούς που σήμερα μας καταδιώκουν. Είμαστε καλή ποιότητα οι Έλληνες.   Πατουλίδου: Αυτό δεν αντέχουνε!

Πατουλίδου: "Όταν έχω εγώ άνθρωπο φίλο, ο οποίος είναι μέσα στη ΝΑΣΑ και χαλάει ένα μηχάνημα και είναι κάθε καρυδιάς καρύδι εκεί από όλους τους τόπους άνθρωποι και αυτός παίρνει ένα καλαμάκι και το φτιάχνει, δεν το έκανε κανένας άλλος, το δαιμονισμένο μυαλό ενός Έλληνα το έκανε"

Κασιδιάρης: "Τελευταίο διάστημα έχω καταλάβει ότι έχει ανέβει πάρα πολύ η δημοφιλία της Χρυσής Αυγής λόγω των διώξεων και πάρα πολλοί μετανάστες από την Αλβανία τους οποίους βλέπω στον δρόμο μου σφίγγουν το χέρι και μου λένε ότι αυτό που κάνετε για την χώρα σας είναι πάρα πολύ καλό. Πήγα να βάλω βενζίνη και αυτός που δούλευε ήταν αλλοδαπός. Αιγύπτιος. Μου λέει είσαι της Χρυσής Αυγής; Ναι του λέω. Αυτό που σας κάνουν είναι άδικο μου λέει. Δεν βλέπεις ειδήσεις ότι αν βγούμε θα σας κάψουμε και θα σας σκοτώσουμε του λέω; Ποιος πιστεύει μωρέ αυτά τα ψέμματα; μου λέει. Στο τέλος όταν έφυγα μου λέει και ο Θεός ο δικός σας μαζί σου."

πηγή: Projector Revolt

απόδραση απ'την παρέλαση

ένα αλλιώτικο πεδυ

το επίσημον πρόγραμμα

πλυντήρια και πλυντηρίδια

(Εφημερίδα των Συντακτών 8 Μαρτίου 2014)

Γιάννης Χάρης

Το νιούτσικο των ημερών

«Κρέμασμα θέλουν όλοι οι πάνω απ’ τα 60, εγώ ο ίδιος θα τους κρεμάσω, γιατί αυτοί ψήφιζαν αυτούς που μας φέραν εδωπέρα, εγώ ήμουν μικρός και δεν ψήφιζα. Θα περπατάμε στον δρόμο, και κατευθείαν, μπουνιά στη μούρη!» Ωρυόταν μέσα στα αποδυτήρια του κολυμβητηρίου ο νεαρός γύρω στα 30, 30 κάτι, απευθυνόμενος σ’ έναν φίλο του. Δίστασα να παρέμβω σε μια ιδιωτική συζήτηση, που όμως γινόταν σε δημόσιο χώρο και στη διαπασών, χώρια που σκεφτόμουν ότι θα φαινόταν ίσως προσωπική αντίδραση, λόγω ηλικίας… Έτσι κι αλλιώς, πάντα εκ των υστέρων σου ’ρχεται η κατάλληλη ατάκα. Που εν προκειμένω θα ’ταν η απλή ερώτηση για την ηλικία του. Κι έπειτα, η επόμενη: Και τι ψήφισες πρόπερσι, σε δύο απανωτές εκλογές; και το 2009; και το 2007; και το 2004; και το 2000; ίσως και το 1996;

Δεν την έκανα τότε την ερώτηση αυτή. Θα την κάνω όμως τώρα στον όχι 30 κάτι, αλλά 50 ολοστρόγγυλα, Σταύρο Θεοδωράκη. Που αυτός, δεν μπορεί, σίγουρα θα το ξέρει ότι πολιτεύεται, όπως όλοι, και ιδίως όσοι έχουμε κάποια σχέση με δημόσια μέσα, εφημερίδες, τηλεόραση κτλ. Δεν μπορεί δηλαδή να παριστάνει τον άμωμο πολιτικά, ή να θεωρεί ότι πολιτική δράση είναι αποκλειστικά η θητεία σε κόμματα κτλ.

Δεν ξέρουμε πώς θα πολιτευτεί ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ξέρουμε όμως πώς πολιτεύτηκε (π.χ. ξέπλυμα Μιχαλολιάκου, τώρα του Λιμενικού για το Φαρμακονήσι). Προπάντων, στο προκείμενο, ότι πολιτεύτηκε. Πρώτα στην τηλεόραση, έπειτα στο διαδίκτυο, με το Protagon, όπου οι συνεργάτες του συνιστούν ουσιαστικά ολόκληρο ψηφοδέλτιο. Καταρχήν με απ’ όλα, ενδεχομένως με πιο αυξημένη δόση σε νεοφιλελεύθερους δημοσιολογούντες, όπως κυρίως νεοφιλελεύθερα ήταν τα ελάχιστα πολιτικά που ψέλλιζε το αρχικό προσωπικό διάγγελμα («Ένας Τζήμερος με σακίδιο» έγραψε εύστοχα ο Δ. Παπανικολάου στο Unfollow).

Ιδεολογική ανεξιθρησκία, που λέμε, ιδεολογικό χυλό, που τρώμε. Ίδωμεν.

Πλυντήρια και πλυντήρια

Υπάρχουν λογής λογής πλυντήρια, άλλα με μειωμένο ωράριο, άλλα με πλήρες, άλλα με την ονομασία τους γραμμένη στην ταμπέλα φαρδιά πλατιά, άλλα με παραπλανητικές φίρμες (γι’ αυτό και πιο αποτελεσματικά –ή επικίνδυνα, όπως το δει κανείς), Θέμος, Τράγκας, Πρετεντέρης, Τρέμη, Μέγκα εν γένει, Πορτοσάλτε, Μπάμπης Παπαδημητρίου, Στέφανος Κασιμάτης, Μπογδάνος, Σκάι ή συγκρότημα Αλαφούζου εν γένει, Τατιάνα,  Χατζηνικολάου, αυτός με πολυπτυχίο, πλυντήριο για τους άλλους αλλά και για τον εαυτό του, τη μια να μοιράζει τα ιστορικά πονήματα του εθνικιστή Καργάκου, την άλλη τα Ματωμένα Χώματα της Διδώς Σωτηρίου, τη μια να σερβίρει Τράγκα, την άλλη «Ελληνοφρένεια», κι άλλοι, κι άλλοι…

Και είναι και τα πιο μικρά, τα πλυντηρίδια, όχι ακριβώς περιστασιακά, πάντως μικρά· μικρά, μα όχι περιορισμένων δυνατοτήτων, κι έτσι, από μιαν άποψη, από τα πιο επικίνδυνα κι αυτά.

Γράφεις λόγου χάρη για θέματα άλλα, πως σε καλέσαν στη Βουλή, στην επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, να μιλήσεις, καθότι συγγραφέας, για την πολιτική του βιβλίου. Κι εκεί, λέει, ήταν καμιά σαρανταριά βουλευτές, κι έπειτα από καμιά-δυο ώρες είχαν μείνει μόνο πέντε ή έξι, σκέτη αθλιότης: «Από τη γενικευμένη αδιαφορία ξεχώρισα μόνον την παρέμβαση του Άδ. Γεωργιάδη, ο οποίος όχι μόνον ήξερε το ζήτημα, αλλά είχε και πολιτική πρόταση» επισημαίνει ο συγγραφέας. Αθώα φαινομενικά φράση, όμως, έτσι λειψή που είναι, λευκαντικό πρώτης για τον Άδωνη. Γιατί, πολύ απλά, δεν νοείται να λες ότι ο Άδωνης «όχι μόνον ήξερε το ζήτημα, αλλά είχε και πολιτική πρόταση», χωρίς να υπενθυμίζεις, να τονίζεις, να λες, υποχρεωτικά, πως ο Άδωνης είναι εκδότης και τηλεπλασιέ βιβλίων, επαγγελματίας δηλαδή του βιβλίου. Τουλάχιστον ο Πάγκαλος, όταν αναγόρευε τον Άδωνη στον καλύτερο υπουργό ναυτιλίας που είχαμε ποτέ, σε κάτι αναφερόταν, σωστό ή όχι, κάτι πάντως πέρα από το απολύτως αυτονόητο.

Έπειτα, σε άλλο σημείο, γίνεται λόγος για τον Χρυσαυγίτη βουλευτή Αρβανίτη, «ο οποίος προσπαθούσε να δώσει τη δική του ερμηνεία στον ναζιστικό χαιρετισμό». Όμως, ο κ. Αρβανίτης «διαφέρει από τον σωματότυπο του μέσου Χρυσαυγίτη, και αν μη τι άλλο δεν κακοποιεί την ελληνική με τα διάφορα “εγέρθητω”, “αθρώποι” κλπ.»

Βρήκε να θαμπωθεί ο συγγραφέας μας, δηλωμένος νοσταλγός της καθαρεύουσας, από τα ξύλινα καθαρευουσιάνικα του Χρυσαυγίτη, που «δεν κακοποιεί την ελληνική» με τι; με το πάντως κοινότατο και προαιώνιο λάθος «εγέρθητω» (ή «εγέρθητος»), που μαρτυρεί ακριβώς πόσο ξένη προς το γλωσσικό αίσθημα υπήρξε ανέκαθεν η καθαρεύουσα, ή με τον κοινότατο λαϊκό τύπο «α(ν)θρώποι».

Εμ λαϊκό; Πιφ, έκανε ο συγγραφέας μας (Τάκης Θεοδωρόπουλος, Καθημερινή 2/3), και έτρεξε για παντεσπάνι.

πηγή: Γιάννης Χάρης