η δικαιοσύνη και η απονομή της

Έλληνας βουλευτής, πολιτικός πρώτης γραμμής (πρώην Υπουργός) τα παίρνει από επιχειρηματία, για να κάνει συγκεκριμένη επερώτηση στη βουλή.

Το θέμα το βγάζει στη φόρα μια εφημερίδα. Ο βουλευτής χτυπιέται σαν χταπόδι ότι είναι αθώος και για να πειστούμε όλοι, ρίχνει και μια αγωγή στον δημοσιογράφο.

Η ιστορία πάει στη βουλή. Οι βουλευτές καλούνται να ψηφίσουν για το αν "ο καλός συνάδελφος" πρέπει να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη. Αποφασίζουν να μην παραπεμφθεί.

Σήμερα έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε και ο φίλος μας δεν είναι πλέον βουλευτής. Έτσι δεν έχει (μεταξύ των άλλων) και το προνόμιο της βουλευτικής ασυλίας. Το θέμα του έφτασε στα δικαστήρια. Και ο έτσι καταδικάστηκε. Όπως και ο επιχειρηματίας που του τα έχωσε. Πιο συγκεκριμένα φάγανε από 9 μήνες φυλακή με αναστολή και πρόστιμο 3500 έουροζ. 3500 έκαστος, όχι μαζί.

:)

Εντάξει, καταλαβαίνω, μπορεί να σας φαίνονται αστείες οι ποινές, αλλά μην αγνοείτε ότι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, ήταν και είναι εξέχουσες προσωπικότητες της αστείας αστικής δημοκρατίας μας. Φοράνε γραβάτες, έχουν καλά bios, είναι αναφανδόν μενουμευρώπηδες. Όταν γιορτάζουν, το σπίτι τους πιθανόν να μετατρέπεται σε μίνι εθνικό κήπο απ'το λουλουδικό. Όταν βαφτίζουν κάνα παιδί, κάνα εγγόνι, μπορεί να γίνεται και θέμα στα δελτία ειδήσεων. Δεν ξέρω αν είναι τόσο υψηλού επιπέδου ώστε να έχουν και καμιά οφσόρ, αλλά σίγουρα δεν μιλάμε για τίποτα δευτεράντζες.

Α, τώρα που είπα για δελτία ειδήσεων. Δεν βλέπω ειδήσεις στα μπουρδελοκάναλα, αλλά έριξα το Ρω - που για τον Σωκράτη είναι το γράμμα που "έλκει την ψυχή περισότερο από ο,τιδήποτε άλλο" αφού προάγει τη ροή λέει (σε αντιδιαστολή με το λάμδα) και οι λέξεις που το περιέχουν λέει, αποκτούν θετική σημασία, λέει - και είδα ότι δεν έπαιξε πουθενά αυτή η είδηση. 

Και γιατί να παίξει άλλωστε? Τι είναι? Τίποτα "άπλυτοι" των Εξαρχείων είναι, που το'χουν κάνει άβατο ναπούμε και ούτε ένα πολίς-πράϊντ δεν μπορούμε να κάνουμε εκεί? Ή τίποτα Ρουβίκωνες είναι, που γεμίζουν μ'αυτά τα δολοφονικά τρικάκια τα προαύλια των δικαστηρίων και των Υπουργείων? Να τα διαβάσει δηλαδή και κάνας νοικοκυραίος και να του θιγούν και τίποτα ιερά και όσια του ριάλιτι που ζει.

Μεταξύ της δικαιοσύνης και της απονομής δικαιοσύνης υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που τις χωρίζει, είχε μονολογήσει ένα δύσκολο βράδυ η Emmeline Pankhurst, που ήτανε πολύ τσαούσα και που εδώ δεν κώλωνε να μοιράζει μπάτσες στους μπάτσους της εποχής της, θα κώλωνε να πει την άποψή της?

Και αν θέλετε τη γνώμη μου, πολύ καλά τα είπε η συντρόφισσα η Έμελιν.

Υ.Γ. για την ιστορία, ο δημοσιογράφος που έκανε την αποκάλυψη, έφαγε την αγωγή και τα γεγονότα τον δικαίωσαν είναι ο Βαξεβάνης.