ΕΝΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ ο Δημοσθένης κάπου στην Αθήνα τον 4ο αιώνα π.Χ.

Δυόµισι χιλιάδες χρόνια µετά

Της Χάρης Ποντίδα

-Οι ελληνικές πόλεις νοσούν.

Οι πολιτευόµενοι και διαχειριστές των κοινών δωροδοκούνται και εξαγοράζονται. Κι όσο για τη µεγάλη µάζα των πολιτών, είτε δεν αντιλαµβάνονται τα όσα διαπράττουν οι κυβερνώντες, είτε τα αντιλαµβάνονται αλλά δεν αντιδρούν, βυθισµένοι όπως είναι στη ραστώνη και την άνεση της καθηµερινότητας. Από τούτη την αρρώστια έχουν προσβληθεί παντού οι πάντες  απλώς, ο καθένας τρέφει την ψευδαίσθηση ότι η συµφορά δεν θα χτυπήσει τη δική του πόρτα, αλλά θα διασφαλίσει τα δικά του συµφέροντα εκµεταλλευόµενος τους κινδύνους των άλλων (...)

– Κι ενώ κανονικά όλες οι συζητήσεις γίνονται πριν απ’ τα όποια γεγονότα, εσείς διαβουλεύεστε πάντα κατόπιν εορτής.

– Αφήσατε όλον αυτό τον καιρό να κυλήσει µε συνεχείς αναβολές, µετάθεση των ελπίδων σας σε άλλους, αλληλοκατηγορίες και καταγγελίες. Αυτά συνεχίζετε να κάνετε και σήµερα (...)

– Φρονώ λοιπόν ότι απαιτείται να καταβάλλετε τους φόρους, να στρατεύεστε αγόγγυστα και να µην κατηγορείτε κανέναν πριν γίνετε κύριοι της κατάστασης (...)

– Ολοι πρέπει να εξοργίζεστε εξίσου όταν βλέπετε ότι πολύ εύκολα κινδυνεύουν να κακοποιηθούν οι πιο φτωχοί και αδύναµοι πολίτες, ενώ οι βδελυροί και πλούσιοι µπορούν να αδικοπραγούν ατιµωρητί και να εξαγοράζουν πρόσωπα για να εκβιάζουν καταστάσεις (...)

– Στρέψτε το βλέµµα προς τους σηµερινούς πολιτικούς: άλλοι από φτωχοί έγιναν πάµπλουτοι, άλλοι από άσηµοι χόρτασαν τιµές, ορισµένοι έφτιαξαν σπίτια δίπλα στα οποία τα δηµόσια οικοδοµήµατα είναι πιο σεµνά, κι όσο ο πλούτος της πόλης ελαττωνόταν, τόσο ο δικός τους αύξανε.

– Δεν είναι ασφαλώς ένα και δύο τα αίτια ένεκα των οποίων έφθασαν τα πράγµατα εδώ. Αλλά την κύρια αιτία, θα τη βρείτε στο πρόσωπο εκείνων που προτιµούν να σας είναι ευχάριστοι παρά να σας συµβουλεύουν ορθά. Απ’ αυτούς, πολλοί προσπαθούν να συντηρούν τη σηµερινή κατάσταση γιατί αντλούν από αυτή δηµοτικότητα και εξουσία κι έτσι ούτε οι ίδιοι προνοούν για το αύριο, ούτε νοιάζονται για το αν εσείς προνοείτε.

– Βρίσκονται σε τέτοια εγκατάλειψη και σε τέτοια χάλια τα πράγµατα, ώστε ακόµη όσοι µιλούν από τούτο το βήµα πρότειναν συνειδητά τα πιο βλαβερά µέτρα κι εσείς τα ψηφίζατε, πάλι δεν θα µπορούσαµε να βρεθούµε σε χειρότερη θέση.

* Τα κείµενα αυτά είναι αποσπάσµατα από τους Λόγους του Δηµοσθένη προς τους Αθηναίους πολίτες τον πολύπαθο 4ο αιώνα π.Χ. Είναι παρµένα από το «Δηµοσθένης - Ισοκράτης, Η Παρακµή του Δήµου» (εκδ. Ροές. Επιλογή - απόδοση: Αλέξανδρος Βέλιος)

πηγή: τα Νέα