Monday, 1 July 2013

και δώρο έναν ανανήψαντα μπάτσο!

Οι χρυσαυγίτες στη χίο μιλάνε τουρκικά και κάνουν τεμενάδες

June 29, 2013 

Γιάννης Μακριδάκης

Σήμερα έκανα μια σαββατιάτικη πρωινή βόλτα στην πόλη της Χίου. Άλλο να σας το γράφω εδώ κι άλλο να το δείτε με τα μάτια σας ή μάλλον να το ακούσετε με τα αυτιά σας.

Η Χίος, κυρίως η αγορά και τα μαγαζιά της προκυμαίας στο λιμάνι, τουρκοκρατείται. Δεν κάνεις βήμα δίχως να ακούς τουρκικά.

Μέχρι και οι χρυσαυγίτες κάνουνε τεμενάδες και αρθρώνουν γλειωδώς το χος γκελντινίζ στους πελάτες με τα ευρώ από την γείτονα χώρα

Μέχρι και ο Δήμος Χίου έχει αφίσες που προβάλει την 2η Γιορτή Χιώτικων Γεύσεων ως Σακιζ αντασί ικιντζί λεζέτ μπαϊραμί

Έπαθα πλάκα σας λέω

Ρε παιδιά, πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, όταν μάθαινα τουρκικά και σας έλεγα πως είναι γείτονες και επιβάλλεται να ξέρουμε την γλώσσα τους για να μπορούμε να επικοινωνούμε, με είχατε κατατάξει στους εχθρούς της πατρίδας, στους κατασκόπους της ΜΥΤ και παραλίγο να με καθαρίσουν τα μπατσάκια σας, που εισέβαλαν με τα όπλα στο σπίτι μου. Τώρα τόσες επίσημες και ανεπίσημες τεμενάδες; Και από τους ίδιους θεσμούς και πρόσωπα που τότε έσκιζαν τα ιμάτιά τους εξαπολύοντας τόσες κορώνες πατριωτικές και άλλες τόσες ενάντια στον επικίνδυνο προδότη ανθέλληνα κατάσκοπο Μακριδάκη; Που είχε τολμήσει μεταξύ άλλων να γράψει και να καταργηθούν οι εθνικές επέτειοι με τον μισαλλόδοξο τρόπο που εορτάζονται;

Πολύ γέλιο έχει η κατάσταση έτσι όπως ήρθε τούμπα. Μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα γύρισαν όλα ανάποδα και τα χουνε χάσει πια οι πατριώτες, δεν ξέρουνε αν είναι καλοί οι Τούρκοι επειδή φέρνουν χρήμα ή αν είναι ακόμα κακοί όπως ήξεραν πως είναι μέχρι πρότινος. Πάντως, καλού κακού, τεμενάδες τούς κάνουνε. Και είναι και πολύ βαθιές, ως το πάτωμα το κεφάλι.

Αλλάξανε λοιπόν τόσο οι εποχές και θα σας πω τι άλλο είδα σήμερα, τελευταία στιγμή, πριν φύγω πίσω για το χωριό, να καταλάβετε το μπέρδεμα το μέγα. Αντίκρισα λοιπόν σε ένα καφενείο τον μπάτσο που τότε μου την είχε πέσει ως αρχηγός των μπάτσων και συνδικαλιστής τους, να είναι ντυμένος σήμερα με τζιν και μαύρα ρούχα, να έχει αφήσει μούσι μακρύ, να έχει φύγει, όπως μου είπαν κάποιοι, από την αστυνομία και να ‘χει την όψη και το παρουσιαστικό ανθρώπου που μέχρι πριν λίγα χρόνια ο ίδιος τον κυνηγούσε ως όργανο της ασφάλειας, μόνο και μόνο για την φυσιογνωμία του.

Τι άλλο θα δούμε με αυτήν την χρηματοοικονομική κρίση;

Σήμερα ένιωσα απόλυτα δικαιωμένος για τις επιλογές της ζωής μου τότε και πήρα για βραβείο έναν ανανήψαντα μπάτσο!

No comments:

Post a Comment