σοταρισμένα ανθρωπάρια

Η Σώτη Τριανταφύλλου στα δίχτυα της Μαφίας

του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

13 Ιουλ 2013

Πριν από λίγες ημέρες πέθανε ο σπουδαίος Τζέιμς Γκαντολφίνι, ο πασίγνωστος Τόνι Σοπράνο της ομότιτλης σειράς. Οι Sopranos, η μαφιόζικη οικογένεια του Νιου Τζέρσεϊ, που σκότωνε, εκβίαζε, εκπόρνευε, πουλούσε ναρκωτικά, καλυμμένη πίσω από τη νόμιμη μπίζνα των σκουπιδιών. Ε, λοιπόν, έχει και η Αθήνα τους Sopranos της, το αποκάλυψε η Σώτη Τριανταφύλου από το Protagon, λαμβάνοντας αφορμή από την εντελώς απαράδεκτη επίθεση στον Γιώργο Καμίνη.

«Η Νέα Υόρκη», γράφει η κ. Τριανταφύλλου, «έχει wise guys (χαϊδευτικό των μαφιόζων), εμείς έχουμε συνδικαλιστές". Έτσι, φόρα παρτίδα, οι μαφιόζοι, οι δολοφόνοι, οι ναρκέμποροι, ίσα κι όμοια με τους συνδικαλιστές γενικώς. Υπάρχουν όμως και διαφορές. «Η πρώτη διαφορά είναι ότι οι μαφιόζοι κάνουν καλά τη δουλειά. Η διαχείριση των σκουπιδιών στη Νέα Υόρκη θεωρείται επιτυχημένη και η ανακύκλωση έχει προχωρήσει αρκετά». Καταλάβατε; Μπορεί να κόβουν καμιά καρωτίδα στο Νιουγιόρκι, αλλά την πράσινη ανάπτυξη την παίζουνε στα δάχτυλα. Όχι σαν τους δικούς μας μαφιόζους, που ούτε ένα κονσερβοκούτι δεν είναι ικανοί να μαζέψουν. Μη σου πω ότι ειδικά τα κονσερβοκούτια τα αφήνουν εξεπίτηδες αμάζευτα.

«Στην Ελλάδα οι μεταρρυθμιστές φαίνονται πελαγωμένοι μέσα στο γενικό πλαίσιο του κατεστημένου και επιδεικνύουν έλλειψη πείρας στα προβλήματα της γενικής διαχείρισης». Δεν είναι δηλαδή τσαμπουκαλεμένοι σαν τον ακροδεξιό τ. δήμαρχο Τζουλιάνι, που τόσο τον θαυμάζει η κ. Τριανταφύλλου. Φταίει όμως και «το συνδικαλιστικό κατεστημένο, που, αντιθέτως προς τη μαφία, κινείται στο φάσμα της νομιμότητας ή της ημι-νομιμότητας και είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί όπως αντιμετωπίζεται η μαφία». Καταλάβατε τι κάνουν οι κουφάλες οι συνδικαλιστές;

Δρουν στο ημίφως, δεν βγαίνουν στα φανερά να γαζώσουν με τα μυδράλια, για να μπορούμε κι εμείς να τους πυροβολούμε χωρίς ενοχές.

Χαζοχαρούμενες βλακείες, θα πείτε, από αυτές που αναρτώνται κατά κόρον στα λάιφ στάιλ site και έντυπα, για να ικανοποιήσουν ένα κοινό που φαντασιώνεται ότι συμμετέχει σε κάποιου είδους μεταρρυθμιστική επανάσταση, πολεμώντας ταυτοχρόνως και τον επελαύνοντα κομμουνισμό. Βρωμάει το χνώτο τους από την πείνα και την ανεργία και νομίζουν οι αφελείς ότι διαβάζοντας τον Θεοδωράκη, τη Σώτη, τον Χωμενίδη και τον Χειμωνά, θα ζήσουν κάποια στιγμή τον μύθο τους στην Ελλάδα της Μεταρρύθμισης. Όσα like και να βάλετε αδέλφια, ο Χωμενίδης Λούθηρος δεν γίνεται.

Η Σώτη Τριανταφύλλου είναι για την ιλουστρασιόν Κεντροδεξιά ό,τι είναι ο Φαήλος Κρανιδιώτης για την χοντροκομμένη Ακροδεξιά. Μέσα στον συγγραφικό τους οίστρο -να παραδεχτούμε ότι ο Κρανιδιώτης γράφει ελαφρώς καλύτερα- αποκαλύπτουν τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσει το κατεστημένο, αν τα πράγματα πάρουν τον στραβό δρόμο. Όταν θα μας συλλαμβάνει ο Δένδιας με την κατηγορία του μαφιόζου, του τρομοκράτη, του εθνοπροδότη, η Σώτη και ο Φαήλος θα είναι αγκαλιασμένοι και θα ραίνουν τα όργανα της τάξεως με ροδοπέταλα.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην «Αυγή»

 

πηγή: tvxs