ο Διαφωτισμός χωμένος στον πάτο μας (πνιγολαμπίδες)

Ελπίζοντας στους εφιάλτες

31 10 , 2015

Να προσπαθήσεις να δεις ψύχραιμα το θέμα του πνιγμού παιδιών και οικογενειών ολόκληρων. Υπάρχει λόγος; Ας δεχτούμε ότι κάποιος γαμημένος λόγος θα υπάρχει. Τα δεδομένα:

Στα παράλια της Τουρκίας βρίσκονται κατ’ άλλους δύο και κατ’ άλλους τρία εκατομμύρια άνθρωποι που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι «πρόβλημα». Δεν αποτελούν «προσφυγικό πρόβλημα» ή «μεταναστευτικό πρόβλημα». Πρόβλημα είναι οι λόγοι που τους οδήγησαν να ξεριζωθούν και να ζήσουν την κόλασή τους για να περάσουν απέναντι.

Αν το δούμε έτσι, όπως δηλαδή πραγματικά είναι, τότε αυτομάτως δε χρειάζεται να σκεφτούμε «λύση» ή «αντιμετώπιση» των προσφύγων και μεταναστών, αλλά λύση και διάλυση των λόγων που δημιούργησαν αυτούς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, το μόνο που έχει να κάνει η Ευρώπη είναι να τους σώσει. Τίποτε άλλο.

Θέλει η Ευρώπη να τους σώσει; Νομίζω πως είναι ξεκάθαρο ότι δεν θέλει. Αν το έκανε, αυτομάτως θα αποδεχόταν την ακύρωση των οικονομικών και στρατιωτικών πολιτικών της που είναι έτσι φτιαγμένες ώστε να δημιουργούν πρόσφυγες και μετανάστες. Είναι μία επίπτωση που δεν θέλει και δεν ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει, καθώς κάτι τέτοιο θα μείωνε τα κέρδη των πολυεθνικών της και της πολεμικής βιομηχανίας της. Δεν υπερβάλω μάλιστα, όταν σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή θα κατηγορήσει όσους πνίγονται και για μόλυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Άλλωστε, το «μέτωπο της λογικής» τούς έχει κατηγορήσει για χίλια μύρια, σε αυτό θα ντραπεί;

Θα μπορούσε η Ευρώπη να τους σώσει; Σαφώς, αν η Ευρώπη ήταν ένα σύνολο ανεξάρτητων χωρών και όχι μία σειρά κυβερνήσεων υπό τις εντολές της Γερμανίας. Πρακτικά, μόνο το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης εξυπηρετεί 65 εκατομμύρια επιβάτες τον χρόνο. Μόνο το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης! Με στόλους πλοίων και αεροπλάνων, με ανοιχτά σύνορα και γκρέμισμα των φραχτών, η μεταφορά των δύο ή τριών εκατομμυρίων ανθρώπων που θέλουν να περάσουν από την Τουρκία στην Ευρώπη θα ήταν θέμα ημερών, αλλά κυρίως θα εξασφαλιζόταν η ασφάλειά τους.

Θέτω, λοιπόν, το ερώτημα πιο σωστά. Θέλει η Γερμανία να τελειώσει το θέμα των προσφύγων και μεταναστών; Φυσικά και όχι! Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες έχουν μετατραπεί σε παιχνιδάκι εκβιασμού στα χέρια του νεοσουλτάνου Ερντογάν. Και η Γερμανία ποτέ δεν θέλησε να χαλάσει σχέσεις με την Τουρκία.

Η Ευρώπη της Μέρκελ ξέχασε με ευκολία τις εικόνες που έδειχναν να περνούν ανενόχλητοι μέσω Τουρκίας οι ευρωπαίοι εθελοντές του ISIS, ένας από τους βασικότερους λόγους δημιουργίας του προσφυγικού ρεύματος. Η Ευρώπη της Μέρκελ κάνει πως δε βλέπει ότι το πολίτευμα της Τουρκίας του Ερντογάν είναι η προεδρική τρομοκρατία. Η Ευρώπη της Μέρκελ υποκρίνεται πως αγνοεί ότι η μεταφορά προσφύγων και μεταναστών μέσω της Τουρκίας είναι μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες του Σουλτανάτου, αφήνοντας κέρδη δισεκατομμυρίων σε όσους υποστηρικτές του καθεστώτος έχουν την έγκριση του νεοσουλτάνου Ερντογάν να ασκούν το επάγγελμα μεταφορέα ανθρώπων σε απόγνωση.

Αν η Ευρώπη της Μέρκελ αποφάσιζε κάποια στιγμή να πάρει αυτό το απάνθρωπο παιχνιδάκι από τα χέρια του Ερντογάν και να σώσει τους ανθρώπους που θαλασσοπνίγονται, τότε αυτομάτως θα θύμωνε τον σύμμαχό της, θα τον απομόνωνε, θα του στερούσε ένα τεράστιο όπλο διαπραγμάτευσης για πολλά και διάφορα, χάνοντας όμως ταυτόχρονα την εύνοιά του προς τα συμφέροντα των γερμανικών εταιρειών στην Τουρκία. Γεωστρατηγικά δε, θα οδηγούσε τον Ερντογάν να ενταχθεί πλήρως στο στρατόπεδο των ΗΠΑ κάτι που φυσικά θα στοίχιζε στις προσπάθειες της Γερμανίας να αναδειχθεί και πάλι σε Αυτοκρατορία.

Εντελώς ψύχραιμα, λοιπόν, το θέμα του πνιγμού παιδιών και οικογενειών ολόκληρων στη Μεσόγειο είναι αποτέλεσμα οικονομικών συμφωνιών, πολέμου συμφερόντων και επίδειξης δύναμης δύο τρελών αυτοκρατόρων, κάποιων θρησκόληπτων ηγετών κι ενός σφαγέα Νετανιάχου. Οι λοιποί ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών, της δικής μας συμπεριλαμβανομένης, τσιράκια είναι, εντολές εκτελούν και όλοι μαζί δεν αξίζουν ούτε μία τρίχα από τ’ αρχίδια των εθελοντών και των κατοίκων της Λέσβου και άλλων νησιών που ξημεροβραδιάζονται να σώζουν ανθρώπους.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό αύξησης κερδών πολυεθνικών και κύκλου εργασιών πολεμικών βιομηχανιών, μέσα σε όλο αυτό τον φασισμό που αναγνωρίζει την Τουρκία ως δημοκρατία και συνομιλητή, δεν ξέρω αν υπάρχει χώρος για ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει από την πίεση επιχειρημάτων ανθρωπιστικού περιεχομένου που χρησιμοποιούν ομάδες πολιτών προς τις κυβερνήσεις τους. Την ελάχιστη ειλικρίνεια δε, αν διέθετε η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έπρεπε να περάσει το θέμα των μεταναστών και προσφύγων από την αρμοδιότητα του Επιτρόπου Μετανάστευσης στην αρμοδιότητα του Επιτρόπου Εμπορίου, διότι ως εμπόρευμα τους αντιμετωπίζουν, για κόστος μιλάνε, κέρδη βγάζουν, συμφέροντα μετράνε.

Επί της ουσίας, ναι, η υποδοχή δύο ή τριών εκατομμυρίων ανθρώπων θα ήταν δύσκολο έργο για την Ελλάδα μόνη της, για την Ιταλία μόνη της, για την Ισπανία μόνη της. Όμως 750 εκατομμύρια είναι ο πληθυσμός της Ευρώπης, είναι γελοίο να θεωρούμε ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα αν γίνουμε 753 εκατομμύρια. Και μόνο σε μία απλή σύσκεψη μεσαίων στελεχών των υπουργείων Εσωτερικών χωρών της Ευρώπης θα μπορούσαν να λυθούν τα πρακτικά θέματα. Όμως φυσικά επιλέγονται «Συσκέψεις Κορυφής» για να δείξουμε ότι το «πρόβλημα» είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες και ότι το «πρόβλημα» αυτό είναι τεράστιο. Ένας έξυπνος τρόπος για να κρύψουν οι ένοχοι τις ευθύνες τους και να εξαφανίσουν τη λύση του «προβλήματος».

Σε κάθε περίπτωση, τα τόσα πνιγμένα παιδιά αποδεικνύουν ότι εδώ και καιρό οι πολιτισμένοι ευρωπαίοι έχουν χώσει στους κώλους τους τον διαφωτισμό, τους Καντ και τους Ρουσσώ τους, έχοντας βομβαρδίσει το ανθρωπιστικό καταφύγιο που θέλει την οδύνη του καλώς πράττειν ως τη μόνη πραγματική απόδειξη για την αρετή. Στυγνοί φονιάδες είναι, κοινοί φασίστες είναι και το μόνο που τους αξίζει είναι το ό,τι χειρότερο. Εύχομαι να πνιγούν από εφιάλτες που θα έχουν τα χέρια των πνιγμένων μωρών. Αν είμαστε τόσο ανίκανοι πια να τους τιμωρήσουμε εμείς, ας ελπίσουμε στους εφιάλτες.

πηγή: kartesios

Μια παλιά ιστορία... σε δύο συνέχειες

Η πρώτη από το 2010, ..."που εξηγεί γιατί είμαστε ανιστόρητοι"

Οι Γερμανοί είναι  φίλοι μας. Κι ο λαϊκισμός ένας μεγάλος εχθρός. Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερος από τον εαυτό μας. Αυτόν τον “εθνικό” εαυτό μας που μας δικαιολογεί πάντα αφού πρώτα μας τοποθετήσει στον υψηλό θρόνο απ όπου όλοι και όλα, τα ξένα, των άλλων, φαίνονται υποδεέστερα. Αρκεί να μην χρειάζεται να μετρήσουμε με συγκεκριμένα μέτρα. Να μην μιλάμε δηλαδή για έλλειμα, παραγωγικότητα,απόδοση, κόστος. Αρκεί να μιλάμε για αόριστες, μη μετρήσιμες,σχεδόν μεταφυσικές έννοιες. Υπερηφάνεια, δόξα, ελληνικότητα,δίκιο. Διαθέτουμε την μεγαλοπρέπεια των φιλολογικών εννοιών. Τώρα βέβαια αν κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε την ιστορία των άλλων λαών (και των Τούρκων και των Σέρβων και των Άγγλών και των Βούλγαρων) θα διαπιστώσουμε πως όλοι αυτοπροσδιορίζονται ως περήφανοι, γενναίοι, ηρωικοί, αδικημένοι. Και διαθέτουν όλοι και κατ' αποκλειστικότητα τη θεία ευλογία.

Το δημοσίευμα του Focus εξόργισε και μένα. Αλλά ήταν ένα ανόητο, κίτρινο δημοσίευμα των κοκορακίων της γερμανικής δημοσιογραφίας. Ήταν όμως μια άποψη και ο καθένας έχει δικαίωμα σε αυτήν. Θυμηθείτε πόσες φορές έχουμε μιλήσει για κουτόφραγκους ή αμερικανάκια. Βεβαίως τα αστροπελέκια που έφτιαξαν το εξώφυλλο πρέπει γενικώς να προσέχουν όταν χρησιμοποιούν ιστορικούς συμβολισμούς γιατί αν κάποιοι μπουν στον πειρασμό να απαντήσουν αναλόγως, δυστυχώς η Γερμανία δεν διαθέτει κάποια Αφροδίτη της Βόνης αλλά μορφές που ταυτίστηκαν με την παγκόσμια ντροπή.

Είχε δίκιο ο  Πάγκαλος πως η Γερμανία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την ελληνική οικονομία. Τα  γερμανικά στρατεύματα κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σκότωσαν έλληνες, κατέκαψαν την Ελλάδα και κατέκλεψαν περιουσίες και τα αποθέματα χρυσού της χώρας.Αρκεί βέβαια να μην ξεχνάμε πόσο ευθύνονται οι έλληνες και οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Η Ελλάδα είναι  η μοναδική χώρα που δεν  διεκδίκησε πολεμικές αποζημιώσεις, αλλά γι αυτό δεν φταίνε  οι Γερμανοί.

Υπονόμου

«Η Αυγή έχει επιλέξει ένα πρωτοσέλιδο για να ξεφύγει από τις ευθύνες της και από τα πραγματικά προβλήματα» είπε αρχικά ο Δημήτρης Οικονόμου και συνέχισε λέγοντας: «Συγκινητικό, δεν λέω αλλά και έχει και άλλα θέματα η επικαιρότητα. Το προσφυγικό ήταν και χθες εδώ, δηλαδή πρέπει να συγκινείσαι κάθε μέρα;».

Έχει δίκιο ο κ. Οικονόμου ότι το προσφυγικό ήταν και χθες στην επικαιρότητα και θα είναι μέχρι να λήξουν οι πολεμικές συρράξεις στη Μέση Ανατολή, με δεδομένο πως η Ελλάδα αποτελεί χώρα εισόδου για χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στην ΕΕ.

Όμως, με το σκεπτικό του γνωστού δημοσιογράφου, τραγωδίες όπως αυτή που είναι πρωτοσέλιδο στην Αυγή, απαριθμώντας 21 νεκρούς -ανάμεσά τους εννέα παιδιά, θα έπρεπε να έρχονται σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στην φοροκαταιγίδα του τρίτου μνημονίου.

«Έχει κι άλλα θέματα η επικαιρότητα» είπε με κυνισμό και ωμότητα.

        

Όταν το left.gr ανέδειξε το θέμα, ο ίδιος έκανε λόγο για «επαγγελματίες ευαίσθητους», λέγοντας πως «υπάρχουν επαγγελματίες στη συγκίνηση». «Η συγκίνηση δεν πρέπει να είναι αλα καρτ. Όταν μας συμφέρει την έχουμε και όταν δεν μας συμφέρει δεν την έχουμε» πρόσθεσε, με αποτέλεσμα να προκύπτει το εξής ερώτημα: Αν δεν τον συγκινούν 21 πνιγμοί, τότε τι;

                            

πηγή: το κουτί της Πανδώρας

απαθείς θεατές

Ελλάδα, η χώρα των αθώων

30 Οκτ, ’15

Έξαλλος ήταν σήμερα στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας, απαντώντας σε ερώτηση του Γιώργου Κουμουτσάκου για τους πρόσφυγες. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως «το ευρωπαϊκό όραμα γεννήθηκε όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου και τώρα το ευρωπαϊκό όραμα πεθαίνει όταν κάποιοι υψώνουν φράχτες για να μην περάσουν οι πρόσφυγες».

 

Καλά, το ευρωπαϊκό όραμα δεν γεννήθηκε όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου -ιδέα δεν έχει ο Αλέξης Τσίπρας- αλλά υπάρχει κι ένα τείχος στον Έβρο το οποίο συνεχίζει να είναι υψωμένο επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα.

Άρα, ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορεί και τον εαυτό του, αν και, σαν αριστερός, είναι αθώος. Για όλα.

Το να δηλώνεις αριστερός στην Ελλάδα είναι πιστοποιητικό αθωότητας. Και το να είσαι Έλληνας είναι πιστοποιητικό αθωότητας, οπότε και Έλληνας και αριστερός, είσαι δυο φορές αθώος για όλα.

Όσο συνεχίζεται η φρίκη και το αίσχος με τους πρόσφυγες που πνίγονται ενώ προσπαθούν να φτάσουν στην χώρα μας για να πάνε στην Γερμανία, τη Σουηδία και τις άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, είμαστε υπεύθυνοι όλοι μας.

Δεν γίνεται να παρακολουθούμε αδιάφορα δεκάδες ανθρώπους να πνίγονται καθημερινά στη χώρα μας και να προσποιούμαστε πως αυτά συμβαίνουν αλλού, αφορούν άλλους και πως εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη. Στη δική μας χώρα πνίγονται άνθρωποι κάθε μέρα.

Γίναμε απαθείς θεατές της ζωής μας. Τώρα γινόμαστε και απαθείς θεατές του θανάτου των άλλων.

Οι πρόσφυγες μπαίνουν στις βάρκες -μαζί με τα παιδιά τους-, επειδή τους απαγορεύουμε να φτάσουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με ασφαλή τρόπο.

Τους πρόσφυγες στις βάρκες δεν τους βάζουν οι διακινητές.

Τους πρόσφυγες στις βάρκες τους βάζουν οι χώρες, οι ηγέτες και οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και η Ελλάδα. Και ο Αλέξης Τσίπρας. Και εμείς.

(Ας σταματήσει τουλάχιστον το εμπόριο συγκίνησης πάνω από τα σώματα των πνιγμένων παιδιών. Εντάξει, ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει πως είναι αδίστακτος αλλά όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που θρηνούν τώρα για τα πνιγμένα παιδιά των προσφύγων είναι τα ίδια καθάρματα που έλεγαν για λαθρομετανάστες και ξέπλεναν την Χρυσή Αυγή.)

πηγή: pitsirikos

Herr Karamanlis

O μέγιστος Έλληνας διανοητής Βασίλης Ραφαηλίδης μιλάει για τον αρχιερέα της αντιπαροχής και συνεργάτη των ναζί, τον κατ' ευφημισμόν "εθνάρχη"

                     

οι σιχαμένοι της Α' θέσης

"...ένα στο αριστερό"

αντίδωρο

πώς γίνεται να μας νικήσανε

και 'μεις να χοροπηδάμε αγκαλιασμένοι πάνω στο βάθρο;

παραδέξου το

ανήκουμε στη φάρα εκείνων που είναι ανίκανοι να ηττηθούν

γιατί,

έχουμε τόσο νύχτα μέσα μας, 

που είναι να απορείς 

γιατί μας ρίχνουνε ακόμα στα μπουντρούμια

καλησπέρα δεσμοφύλακες

περάστε, καθίστε, τι να σας βγάλουμε;

γιατί,

είμαστε τόσο εύφλεκτοι από το αλκοόλ

που ανά πάσα στιγμή

μπορούμε να καταπιούμε ένα φιτίλι

και με έναν αναπτήρα BIC

ένα τσαφ απέχουμε

για να φωτίσουμε με όλεθρο την πόλη

-αλήθεια, τι γίνονται οι αναπτήρες που ανάβουν τα φιτίλια;-

γιατί,

έχουμε τόσο πολύ ονειρευτεί ανάσκελα

που ξέρουμε καλά τι είναι η ελαφρόπετρα: 

ένας βράχος που του λείπει ο ρεμβασμός

γιατί,

η ουτοπία δε φωλιάζει μέσα στις οπές του μαγικού αυλού

κρύβεται μέσα στις τρυπίτσες του τούβλου

που σκάει ξαφνικά 

στα μούτρα της πραγματικότητας

ή και τις οπές του καυτού σίδερου που κρατάει μια νοικοκυρά, 

πιστή,

μέχρι τη στιγμή

που το κολλάει στο μάγουλο 

τού φαλλοκράτη συζύγου

γιατί,

δεν ονειρευόμαστε μήπως και ξεφύγουμε απ' την πραγματικότητα

αλλά για να εισβάλουμε σ' αυτήν ζωσμένοι με εκρηκτικά

σου υπόσχομαι

θα 'ρθουν μια μέρα οι πραγματικότητες

που θα ζητιανεύουνε γονατιστές τα όνειρά μας

γιατί,

ποτέ δεν υπήρξε μαγικό ραβδί

ένα ξίφος ήτανε,

και το ξίφος που κόβει λαιμούς με μία κίνηση

δεν είναι πράξη μεταφυσική;

βέβαια, ο δήμιος δεν είναι μάγος

γιατί, 

έχουμε νικήσει και δεν το ξέρουμε

κι αν με βρίσκεις υπερβολικό

σκέψου μόνο πόσες φορές 

έχεις χρησιμοποιήσει αναπτήρα για το τσιγάρο σου

τόσες που τώρα θα είχες κάψει ολόκληρη την πόλη

ξέρουμε πως έχουμε στα πνευμόνια μας μια καμένη πόλη

να γιατί ανήκουμε στη φάρα εκείνων που είναι ανίκανοι να ηττηθούν

η ζωή μας,

ένα τέλειο μπούμερανγκ

***

πηγή: το πορτατίφ

έθνος ανέκδοτον

               

Δεν υπάρχει τόσο σοφός λαός σαν τους Έλληνες

26 Οκτ, ’15

«Δεν υπάρχει τόσο σοφός λαός που να λέει ΝΑΙ σε μια τέτοια σφαγή, όπως το πρόγραμμα που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα» λέει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για τους Έλληνες και το δημοψήφισμα της 4ης Ιουλίου.

Σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει αντιληφθεί ακόμα πως οι σύγχρονοι Έλληνες είναι ένα ανέκδοτο, αυτό το βίντεο με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, θα τον βοηθήσει να το κατανοήσει πλήρως.

Το δούλεμα είναι απροκάλυπτο και -δυστυχώς- απόλυτα δικαιολογημένο.

Όταν είσαι προσκυνημένος και εθελόδουλος -όπως οι σύγχρονοι Έλληνες- σε περιγελούν όλοι και γίνεσαι ανέκδοτο.

Με σεβασμό σε αντιμετωπίζουν, μόνο όταν αντιστέκεσαι.

Γιορτάστε τώρα με εθνική περηφάνια το ΟΧΙ του 1940.

Να θυμάστε, όμως, πως το να γιορτάζουν οι σημερινοί Έλληνες το ΟΧΙ του 1940, είναι σαν να το γιορτάζουν οι Έλληνες που συνεργάστηκαν με τους Ναζί.

(Το βίντεο είναι απόσπασμα από την εκπομπή του ARTE, η οποία προβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα και για την οποία έγραψε ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος.)

πηγή: pitsirikos