"όλοι χαζοί, μπορούμε!"

Ο καθένας μόνος του

Πέμπτη, Μαΐου 09, 2013 

Πηγαίνουμε με τα χίλια όσο δεξιότερα γίνεται. Η έλλειψη αντίδρασης, ή έστω η σάρωση αυτής της αντίδρασης, όταν και όπου εκδηλώθηκε, δια της αστυνομικής καταστολής, τους κάνει να συνεχίζουν να προωθούν τις θέσεις τους ολοένα και πιο ΄κει. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Οι καθηγητές σκέφτονται να πάνε σε απεργία στις πανελλαδικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη σειρά του σκέφτεται τι θέση θα πάρει. Βλέπει ότι η λατρεμένη κοινή γνώμη, ο πολυφίλητος ελληνικός λαός, δε θέλει απεργίες. Όχι στην ομηρεία των παιδιών μας. Για αυτό κωλυσιεργεί. 

But still:

Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, σχετικά με τις δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Γ. Μηλιός, Τ. Κουράκης και Τ. Χριστοδουλοπούλου) για τις κινητοποιήσεις της ΟΛΜΕ, κατά τη διάρκεια των Πανελλαδικών Εξετάσεων, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

«Για μία ακόμη φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Ενθαρρύνοντας τις απεργιακές κινητοποιήσεις των καθηγητών, την ώρα των Πανελλαδικών Εξετάσεων, παίζει κομματικά παιχνίδια σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών και των οικογενειών τους. Στρέφεται ευθέως, ανεύθυνα και αδίστακτα, εναντίον του κοινωνικού συνόλου. Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι υπόλογοι σε όλον τον Ελληνικό λαό, εάν επιμείνουν σε ακρότητες»

Ανακεφαλαιώνουμε. Ένας κλάδος σκέφτεται να απεργήσει. Η κυβέρνηση διευκρινίζει δια των επίσημων φερεφώνων της, πως την στιγμή που θα ανακοινωθεί η απεργία μέσα στις πανελλαδικές, την επόμενη έχει επιστρατεύσει τα καθηγητάκια. Η αξιωματική αντιπολίτευση σε όλο αυτό ψάχνεται, γιατί δεν θέλει να νομίσει ο κόσμος πως πάει κόντρα στα θέλω του. Παρά ταύτα η ΝΔ χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο υποστήριξης μιας απεργίας ως και ευθεία και ανεύθυνη και αδίστακτη -ναι, και αδίστακτη- ενέργεια κατά του κοινωνικού συνόλου. Και να και η μαγική λέξη ακρότητα. Να το πάλι το άκρο. Μέσα Μαίου του 2013 ακρότητα χαρακτηρίζεται όχι η άμεση επιστράτευση, αλλά το ενδεχόμενο υποστήριξης μιας απεργίας, ακρότητα χαρακτηρίζεται η υποστήριξη ενός συνταγματικού δικαιώματος και όχι η de facto εξαϋλωσή του. 

Οι λιμενεργάτες δεν πρέπει να απεργούν το καλοκαίρι. Οι φύλακες των μουσείων δεν μπορούν να απεργούν την τουριστική περίοδο. Οι οδοκαθαριστές και οι αστυνομικοί δεν πρέπει να απεργούν γενικώς. Οι καθηγητές δεν πρέπει να απεργούν στην αρχή, το μέσο ή τος τέλος της σχολικής χρονιάς και σίγουρα όχι στις εξετάσεις. Οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας δεν μπορούν να απεργούν τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα γιατί ενοχλούν τους ντόπιους αλλά ούτε και το καλοκαίρι γιατί ενοχλούν τους τουρίστες.

Δεν χρειάστηκε να τελειώσει και τις απεργίες η συγκυβέρνηση. Τις τελείωσε πρώτος ο αγανακτισμένος ελληνικός λαός. Δεν χρειάστηκε η επιστράτευση της αγανάκτησής του. Την είχε από μόνος του. Ναι, αυτή του η αγανάκτηση κρατά ακόμα. Κανένας γαμημένος κλάδος να μην πάρει τίποτα. Όλοι μαζί κάτω και πιο κάτω και πιο κάτω. Αυτό είναι το μόνο «όλοι μαζί» που μας έμεινε. Γιατί κατά τ' άλλα ο καθένας μόνος του, ο καθένας όμηρος της ολοκληρωτικής του παράδοσης στο ταξίδι προς το εργασιακό, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτειακό προς τα πίσω.

 

πηγή: old-boy