Mehr licht*

*φως, περισσότερο φως

(λέγεται ότι αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Johann Wolfgang Goethe)

Ωδή προς τη μελλοντική λεωφόρο Γιάνη Βαρουφάκη (ντουζ πουαν)

Date: 2015.01.31

τέκι

 

Επειδή πολύ μαλακία έχει ακουστεί ήδη και θα ακουστεί και σήμερα. Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια μικρή σειρά.

1. Ο αλεξικέραυνος με το που μπήκε στο μαξίμου βρήκε το πρωτογενές πλεόνασμα περίπου στα -4δις από τον προκάτοχό του. Δεν πρόκειται για μαθηματικό λάθος αλλά για ειρωνεία. Το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα ήταν φυσικά έλλειμμα. Αυτό δεν είναι κάτι πρωτοφανές, ίσα ίσα ήταν αναμενόμενο. Κανείς πραγματικά δεν πίστευε τις παπαριές σαμαρά χαρδούβελη.

η φωτογραφία των ημερών

μια φωτογραφία που θα μπορούσε να συμβολίζει μια ολόκληρη εποχή

 

 

Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές.

Karl Kraus, Αυστριακός συγγραφέας

ο ύμνος της καθεστωτικής γλίτσας

ένα τραγούδι αφιερωμένο σε κάθε φελλό επιπλέοντα στα μικροαστικά λύματα της νεοφιλελέδικης "κανονικότητας"

σε κάθε ποταμίσιο, τζημεροειδές, σαμαρικό και συστημικό δάχτυλο, που από χθες το βράδυ, μας κουνιέται απειλητικά μπροστά στη μάπα μας

Il conformista με τον Giorgio Gaber

                         

άνοιξε το σκορ

υπάρχει βέβαια και ο (ποταμ)ίσιος δρόμος της υποταγής

η ροή του Ποταμού ακολουθεί το αυλάκι που χάρασε επί 2,5 χρόνια έρποντας ο σαμαράκας κατ'εντολή της πλουτοκρατίας

σιγά την είδηση θα μου πείτε

"Διαβεβαιώνω στην τιμή και στη συνείδησή μου..

..ότι θα τηρώ το Σύνταγμα και τους νόμους και θα υπηρετώ το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού".

πολιτικός όρκος

μόλις είδα την κοινή συνέντευξη τύπου του βαρουφάκη μ' αυτόν τον περίεργο τον ντάϊσεμπλουμ ή κάπως έτσι...

ήταν πολύ εμφανής η ξινισμένη μούρη του Ολλανδού, ειδικά στο τέλος της συνέντευξης

είχανε καλομάθει με τον προηγούμενο θίασο των πλασιέ και του πέσανε βαριές οι κανά δυο μπάτσες αλήθειας και αξιοπρέπειας που τον κέρασε ο βαρουφάκης

ο ελληνικός λαός ψήφισε - τρόϊκα τέλος - δεν ζητάμε παράταση - συζητάμε για νέα συμφωνία

στα κατ'ιδίαν, είμαι βέβαιος ότι θα του εξήγησε του κοκκινομάγουλου:

κι όλα αυτά, για σας, για να μπορέσετε κάποια στιγμή, να πάρετε και τα λεφτά σας βρε κουτά, αλλά και να σταματήσουμε να πηγαίνουμε κόντρα στην επιστήμη και στη λογική και στο συμφέρον αυτού του μπουρδέλου που το λέμε ευρωζώνη

δεν ξέρω αν είναι ανεύθυνο ή εγωιστικό, αλλά προτιμώ να ξινίζει τα μούτρα ο νταϊσελμπλουμ, απ'το να τα ξινίζω εγώ

edit: μια ώρα μετά, βλέπω τον μπογδάνο με ένα πουλί στον σκάϊ, να ανυπομονούν να μιλήσει (μετά τον ντάϊσεμπλουμ) και η άνγκελα (το βαρύ τους πυροβολικό) στο δείπνο με ολάντ και σουλτς

είναι ξεδιάντροπα ξεκάθαροι με ποιανού πλευρά είναι... 

stavros εσύ super staaar

άσε που είναι και φοβερός παρουσιαστήςδιαπραγματευτής

ο διαχρονικός

γκρικ τραντίσιοναλ ντάνσις

η χαρά είναι σαν την επανάσταση

Στην τιμή και στη συνείδησή μου

Τετάρτη, 28 Ιανουαρίου 2015

Είμαι πολιτικά ανερμάτιστος. Δεν έχω διαβάσει τα βασικά και δεν έχω βγει στους δρόμους ούτε όσο θα έπρεπε ούτε όσο θα ήθελα. Οπότε μπορείτε να διαβάσετε ό,τι ακολουθεί με συγκατάβαση και μεγαλοψυχία -- όπως λ.χ. ότι μόνο Συνασπισμό και ΣΥΡΙΖΑ έχω ψηφίσει στη ζωή μου, εκτός από το κοψοχέρικο 2004, που το έριξα ΠΑΣΟΚ για να μην έρθει ο "βλάκας". Ή να υπομειδιάσετε με το ότι από περίπου το 1998 έχω ενστερνιστεί ένα αναρχικό ιδεώδες: κριτική κάθε θεσμού, αποδόμηση ιεραρχικών δομών, κοινωνική αυτοοργάνωση, σοσιαλισμό κι ελευθερία μαζί.

Είμαι όμως άνθρωπος στριφνός, κερδίζομαι πολύ δύσκολα. Δακρύζω δύσκολα αλλά δακρύζω πολύ, ενώ παραμένω αλεπού (η μάνα μου με λέει έτσι, κάτι θα ξέρει). Υπερβολικά τρυφερός, ενθουσιώδης, κυκλοθυμικός. Νωθρός σαν γάτος αλλά σκυλί ανήμερο αν χρειαστεί.

Ανέλαβε λοιπόν η κυβέρνηση. Πάρα πολλοί δείχνουν να ξέχασαν ήδη ποιοι μας κυβερνούσαν μέχρι λίγες ώρες πριν. Γιατί αν θυμόντουσαν, θα έβλεπαν πελώριες διαφορές, σε πάρα πολλά. Δε θα απαριθμήσω τις εξαγγελίες και τις αποφάσεις που ακούμε εδώ και τρεις μέρες -- είναι πολυάριθμες, συγκλονιστικές και επί της ουσίας.

Βεβαίως, ακούμε ότι οι κινήσεις αυτές είναι συμβολικές. Διαβάζουμε και πάλι για τη γνωστή "στάχτη στα μάτια", ότι λ.χ. η επίσκεψη στην Καισαριανή ήταν επικοινωνιακό αντίβαρο στη συμμετοχή των Καμμένων ως κυβερνητικών εταίρων. Ο συγκεκριμένος ισχυρισμός αποτελεί μάλλον κνίτικο αντανακλαστικό: οι κνίτες, που ξεκινούν κάθε πολιτική συζήτηση με απαξίωση και μηδενιστικό οίστρο, μου θυμίζουν ζηλωτές χριστιανούς που στα πάντα βλέπουν τη ματαιότητα "του κόσμου", το φάσμα της αμαρτίας και του θανάτου. Ιδίως αν πρόκειται για κάτι όμορφο κι ανθρώπινο. Από την άλλη, ένας σοβαρός άνθρωπος του αναρχικού-αντεξουσιαστικού χώρου έγραφε σήμερα για την κατάθλιψη της συμβολικής χαράς σε σχέση με το ξήλωμα της μάντρας μπροστά από τη Βουλή. Και οι καθαρίστριες που δικαιώνονται (κάνοντας εμένα, τον αφελή, να κλάψω); Και το πάγωμα του γενικευμένου ξεπουλήματος; Και η επαναφορά του κατώτατου μισθού; Η αποκατάσταση της Κυριακής αργίας; Συμβολικά όλα;

Για άλλη μια φορά, μέρος της κομμουνιστικής αριστεράς και του αναρχικού-αντεξουσιαστικού χώρου αδυνατεί να χαρεί· όπως έγραφα πριν οκτώ χρόνια: "έβλεπε σινεμά στις μάντρες του '60 και στηλίτευε την απουσία κοινωνικής κριτικής και επαναστατικών μηνυμάτων, ερωτευόταν τη δεκαετία του '70 (αφάνα τα εφηβαία, φούντα οι μασχάλες) και τη χάλαγε η μπουρζουάδικη ροπή των περισσότερων σεξουαλικών πρακτικών, εξεγειρόταν το Πολυτεχνείο και τη φαγούριζε η απουσία ξεκάθαρης πολιτικής γραμμής, έπεσε η Χούντα και θρηνολογούσε την παλινόρθωση του αστικού κράτους, πήγαινε στις ντίσκο και τις έβρισκε απολιτικές". Έτσι: γι' αυτούς η χαρά πρέπει να δικαιωθεί εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος. Όμως η χαρά είναι σαν την επανάσταση, που λέει κάπου ο Μπένιαμιν: γίνεται με αφορμή το παρελθόν, και τον πόνο του, και όχι γιατί υπόσχεται ένα μέλλον και την τρυφή του.

Και έτσι, τώρα που έχουμε μια κυβέρνηση που δείχνει αποφασισμένη, μέρος της κομμουνιστικής αριστεράς και του αναρχικού-αντεξουσιαστικού χώρου μυκτηρίζει τη σύνθεσή της, παρότι θα μπορούσε να είναι τρισχειρότερη αν συμπεριλάμβανε το μουλωχτό πολιτικό Τίποτα των εργολάβων, ενώ θα μπορούσε να είναι δυνατότερη ίσως αν την υποστήριζε το ψυχοπλακωτικό κι αυτιστικό σανατόριο που λέγεται ΚΚΕ. Και δεν μπορεί να χαρεί αυτό το μέρος γιατί η κυβέρνηση αυτή δεν είναι γνησίως αριστερή. Γιατί δεν θα πουλήσει το σκοινί στον καπιταλισμό για να πάει να κρεμαστεί οικειοθελώς κι αυτοβούλως.

Κι ας έχει εξαγγείλει μέσα σε 2-3 μέρες η κυβέρνηση αυτή όσα προσδοκούμε εδώ και τέσσερα χρόνια. Κι ας δείχνει ότι θα πράξει όσα καμμιά κυβέρνηση από το 1974 και μετά προς την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της προστασίας των αδυνάτων, της ελευθερίας και της ισότητας. Κι όλα αυτά απέναντι στις εγχώριες λυσσασμένες πολιτικές μαϊμούδες, στις άρπυιες των μεγαλοεργολάβων, στις σαύρες των τραπεζών, στους ύπουλους ποταμίσιους φρύνους, στις ύαινες του διεθνούς νεοφιλελευθερισμού.

Είναι μαξιμαλιστές όσοι δε θέλουν να χαρούν, όσοι γκρινιάζουν: θέλουν ρήξη κι επανάσταση τώρα. Είναι μέσα στη μίρλα γιατί τα θέλουν όλα. Και καλά κάνουν. Μαξιμαλιστές είναι. Μα δεν ξέρουν ότι μαξιμαλισμός νοείται μόνον στον έρωτα: εκεί εκπληρώνονται οι επιθυμίες στο έπακρο, εκεί σου χαρίζεται κάποτε κι ένας κόσμος πέρα από τις επιθυμίες σου. Αλλά και στον έρωτα μια φορά στις δεν ξέρω πόσες.

πηγή: sraosha

τα λουλούδια στην κυρία

η σοφία είναι εδώ

ήθελε να πει "εγώ ήμουν στην τρίχα",

αλλά τελευταία στιγμή την κυρίευσε η διάσημη ανασφάλειά της για τα μαλλιά της

και το "αναρχοάπλυτοι ταγαρόβλαχοι" εδώ το'χε να το πει,

αλλά κρατήθηκε στο ύπσος της.....κιουρρρία

αλλαγή βιβλίου

η αλλαγή που νιώθαμε όλοι, έγινε

από τη μια

ο πολιτικός όρκος,

η Καισαριανή,

η ολόφρεσκη και χαλαρή υπουργική ομάδα με τις έξυπνες και χρήσιμες μεταγραφές,

η αντίδραση του Κοτζιά για το θέμα της Ρωσίας,

η ακύρωση του ξεπουλήματος της ΔΕΗ και του ΟΛΠ,

πάνε και τα κάγκελα στο σύνταγμα,
θα πάρουν και το μπούλο τους οι φράχτες και οι αμυγδαλέζες της ντροπής,

πάρε και τη Ζωή, προεδράρα σε μια βουλή ξανά στο επίκεντρο των αποφάσεων, να ανοίγει τα συρτάρια με τις πολλές δικογραφίες να κρύβονται,

κι όλα αυτά με τον Λαπαβίτσα στα μπακ-βόκαλς με τον ύμνο του ΕΑΜ

κι από την άλλη

η γλίτσα και η υποκρισία του ακροδεξιού θιάσου

από τη μια

η ελπίδα και η επιστροφή του χαμόγελου

κι από την άλλη

ο φόβος και η "πυγμή"

από τη μια

ο λαός και οι ανάγκες του στο προσκήνιο

κι από την άλλη

οι χουντολάγνοι και ο ρατσισμός

από τη μια

η αξιοπρέπεια και ο αγώνας

κι από την άλλη

η υποτέλεια και η διαπλοκή

από τη μια

το μέλλον

κι από την άλλη

ο μεσαίωνας

από τη μια

άνθρωποι, κανονικοί

κι από την άλλη

καρικατούρες και μπαλούρδοι

καλή η αρχή.

καλή συνέχεια,

σε όλους μας.

ιστορική νίκη

«Σήμερα πήρα ανάσα!»

27 Ιανουαρίου 2015

Γράφει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης

Σήμερα πήρα ανάσα! Είτε ξαναβουτήξω είτε όχι, έχω αέρα στα πνευμόνια και χαρά στην καρδιά.

Σήμερα νιώθω πως κερδίσαμε μια μεγάλη μάχη απέναντι στον φόβο, στην κακογουστιά, στην ασχήμια, στην ανηθικότητα, στην αδικία και στην ανοησία που μας μικραίνει.

Σήμερα ελπίζω πως θα γίνει σύντομα παρελθόν αυτό που κυρίως εκπροσώπησε τα όσα μ’ έδιωχναν απ’ τη χώρα μου, αυτό που, όποτε ξεπηδούσε μέσα απ’ την οθόνη, ή εμφανιζόταν απρόσκλητο σε κάθε πτυχή της ζωής μου, μ’ έκανε να θέλω να κλείσω τα αυτιά και τα μάτια των παιδιών μου.

Σήμερα χαίρομαι που όλα αυτά τα χρόνια απέφυγα κάθε κομματική ανάμιξη και θέση, ώστε να μπορώ να γράφω απ' την καρδιά μου, χωρίς βαρίδια, τα όσα γράφω.

Σήμερα εγώ, ο εμμονικά ακομμάτιστος, ο (λόγω καθοριστικών για τη διαμόρφωσή μου εμπειριών) καχύποπτος απέναντι σε κάθε ηγεσία, ο χωρίς συμφέρον να εκτίθεται (και ειδικά σε περιπτώσεις που νομοτελειακά μόνο εναντίον του θα γυρίσουν), εκθέτω τη συγκίνησή μου ευχαρίστως, κι ας μου βγει και σε κακό.

Σήμερα ελπίζω πως όσα έθρεψαν το ναζιστικό φίδι μπορούν να εξαλειφθούν. Μαζί τους, αναπόφευκτα, θα εξαλειφθεί κι αυτό.

Σήμερα χαίρομαι που ζω στην Ελλάδα. Χαίρομαι που, ενώ έφτασα τόσο κοντά, δεν την εγκατέλειψα και είμαι εδώ τώρα, μαζί με τους ανθρώπους του τόπου μου, μπροστά σε ένα αύριο άγνωστο, επικίνδυνο, δύσκολο αλλά δικό μας.

Σήμερα νιώθω υπερήφανος που ανήκω σε μια χώρα που ξεκινά επιτέλους τον αγώνα της για δικαιοσύνη και ανθρωπιά, όρθια, γυμνή και σίγουρη, ενάντια στην απάνθρωπη ψύχρα των λογιστών του θανάτου.

Σήμερα ο τόπος μου από κακό παράδειγμα γίνεται πρόταση.

Σήμερα οι ξένοι φίλοι μου, καλλιτέχνες και μη, προοδευτικοί και μη, μας κοιτάνε αλλιώς. Πάλι σαν ούφο βέβαια, αλλά αλλιώς...

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως δεν θα αντιμετωπίζομαι πια από τους προύχοντες, εγώ και ο κάθε πολίτης, σαν υποτακτικός, άσχετος, λίγος, αμελητέος, ανεπαρκής, ανίκανος, απατεώνας, ζητιάνος, ουτοπιστής, παράξενος, ρομαντικός, χέστης, ηλίθιος και μόνος.

Σήμερα νιώθω πως χαμογέλασαν, έστω και λειψά, τα νεκρά παιδιά του Βουνού, οι κατατρεγμένοι, οι βασανισμένοι, οι φυλακισμένοι, οι εκτελεσμένοι, οι αφημένοι να σαπίζουν ανώνυμοι στα χαντάκια της ιστορίας, οι ήρωες που εξαφάνισε η αφήγηση των κουστουμαρισμένων, φρεσκοξυρισμένων συνεργατών κάθε λογής κατακτητών. Κι ας μην είναι μόνον έτσι, κι ας μην είναι ακριβώς έτσι, κι ας είναι δύσκολα θέματα αυτά για να τα πιάνουμε εύκολα στο στόμα μας.

Σήμερα εύχομαι να ακούσει κάποιος τα παιδιά μας που αγκομαχούν λυπημένα κάτω από ένα σύστημα παιδείας απάνθρωπο, βλακώδες και αναποτελεσματικό.

Σήμερα εύχομαι ο ασθενής, ο ορφανός, ο μετανάστης, ο φυλακισμένος, ο άνεργος και ο φτωχός να γίνουν οι πρωταγωνιστές της σκέψης και της έμπρακτης έγνοιας μας.

Σήμερα εύχομαι ο Πολιτισμός να πάψει να θεωρείται πολυτέλεια για αργόσχολους και να γίνει το ψωμί και το νερό της κάθε μέρας και της ψυχής μας. Όλος ο Πολιτισμός και όχι μόνον αυτός των διασήμων. Να γίνει συγκάτοικος στο σπίτι μας και πρόσωπό μας εντός και εκτός συνόρων.

Σήμερα εύχομαι το ποδόσφαιρο να γίνει ξανά ένα άθλημα και όχι η γλώσσα μιας άναρθρης χώρας.

Σήμερα ξέρω πως χωρίς την ακούραστη συμμετοχή όλων μας, θα επιστρέψουμε σε κυβερνήσεις λοβοτομής. Πως δεν μας παίρνει πια να απέχουμε, να κριτικάρουμε από μακριά, να θέτουμε την διακυβέρνηση έξω από το όριο της φωνής, της γνώμης και της πράξης μας.

Σήμερα εύχομαι η Ευρώπη να γίνει Ευρωπαϊκή, κι εμείς κομμάτι της ουσίας της.

Σήμερα τα παιδιά μου, που πάλευα να φύγουν, να ζήσουν αλλού, μπορώ να τα ονειρεύομαι μεγάλα και δημιουργικά εδώ, στον τόπο τους.

Σήμερα επαναπατρίζω οριστικά τα όνειρα, τα σχέδια και τις προσδοκίες που τοποθέτησα αλλού, τότε που ετοιμαζόμουν να τα ακολουθήσω στα ξένα.

Σήμερα δέχομαι ευχαρίστως να πληρώσω όσα αναλογούν στην χρόνια ανοχή μου απέναντι σε διαφθορείς και διεφθαρμένους, καθώς και την όποια συμμετοχή μου, από άγνοια, αδυναμία, υποχρέωση ή συνήθεια, στο παιχνίδι τους. Φτάνει να πληρώσουν αναλογικά και αυτοί.

Σήμερα χαίρομαι που δεν ζήτησα και δεν πήρα τίποτα ιδιωτικά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και χαίρομαι διπλά που δεν θα ζητήσω τίποτα ιδιωτικά από τις επόμενες.

Σήμερα μπορώ να ονειρεύομαι μια συλλογική διακυβέρνηση αντί για εξουσία. Θα πέσω έξω, το ξέρω, μου το φωνάζουν η πραγματικότητα και η ιστορία. Όμως, και μόνο που μπορώ να το ονειρεύομαι, είναι μεγάλο πράγμα.

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως σύντομα η σχέση Εκκλησίας-Κράτους θα τελειώσει. Γιατί δεν τιμά κανέναν από τους δύο και υποτιμά θρήσκους και άθρησκους πολίτες.

Σήμερα εύχομαι η Κύπρος να αντιμετωπιστεί επιτέλους με τη σοβαρότητα, τη γνώση, τη συνέπεια και την αγάπη που της αξίζει. Γιατί, αν χαθεί, θα χαθεί μαζί της και η Ελλάδα.

Σήμερα ελπίζω πως μπορεί να ανεβεί επιτέλους το επίπεδο του πολιτικού λόγου.

Σήμερα ελπίζω πως η πολιτική μπορεί κάποτε να πάψει να αποτελεί βρισιά.Σήμερα μαζεύω τα κομμάτια μου, τινάζω τη σκόνη δεκαετιών από τα όνειρά μου και ετοιμάζομαι για τα δύσκολα που ακολουθούν.

Σήμερα, επιτέλους, ελπίζω.

Και εύχομαι το σήμερα να κρατήσει στο αύριο.

πηγή: το κουτί της Πανδώρας

Sharp East!

και δώρο ένα μπλουζάκι

μετά τη χθεσινή κομπλεξική συμπεριφορά του σαμαράκα, αν οι σύντροφοι στον σύριζα είχαν χιούμορ, θα τον πρότειναν για τη νέα θέση που θα θεσμοθετούσαν άμεσα, αυτή του Επίτιμου Πρωθυπουργού

ψηφίζουνε ναζί, το μίσος τους πορώνει,

μπάτσοι, γουρούνια, δο λο φόνοι

Ένας στους δύο αστυνομικούς ψήφισε τους νεοναζί

26 Ιαν. 2015

Την προτίμησή τους στη νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής - και μάλιστα σε ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 40%-50% - φαίνεται πως έδειξε κατά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου μεγάλη μερίδα των αστυνομικών, όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του «Βήματος».

Όπως υποστηρίζει το άρθρο, στις βουλευτικές εκλογές του 2015 και παρά τις έρευνες της ΕΛ.ΑΣ. για τη δράση του νεοναζιστικού μορφώματος, χιλιάδες αστυνομικοί συνεχίζουν να υποστηρίζουν «μυστικά» το εν λόγω κόμμα.

Ο αρθρογράφος επικαλείται στοιχεία από εκλογικά τμήματα που βρίσκονται περιμετρικά του κτηρίου της ΓΑΔΑ, στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, όπου φέτος ψήφισαν ένστολοι που υπηρετούν στο Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ.

Σύμφωνα, πάντα, με το δημοσίευμα του «Βήματος», στο 801ο εκλογικό τμήμα στην οδό Αμπελακίων, η Χρυσή Αυγή έλαβε 15,04% έναντι 6,32% που είχε λάβει το 2012 στο εν λόγω τμήμα το 2012, όπου όμως τότε δεν ψήφιζαν σε αυτό ένστολοι από τη ΓΑΔΑ.  Το ίδιο συνέβη και στο 803ο εκλογικό τμήμα όπου η Χρυσή Αυγή έλαβε 13,3% έναντι 7,67% το 2012 και στο 805ο όπου η εν λόγω οργάνωση έλαβε 12,67 έναντι 6,57% το 2012.

Όπως επισημαίνει ο συντάκτης του άρθρου, για να γίνει αντιληπτή η «επιρροή» της ψήφου των ενστόλων στα  εκλογικά τμήματα όπου ψηφίζουν υπενθυμίζεται ότι σε τμήματα, όπως το 806ο, που είχαν ψηφίσει το 2012,  η Χρυσή Αυγή είχε πάρει τότε 21,99%. Ωστόσο στο ίδιο τμήμα όπου τώρα δεν ψήφισαν οι αστυνομικοί η συγκεκριμένη οργάνωση έλαβε 9,45%.

πηγή: tvxs

νέοι, γέροι, όλοι μαζί φωνάζουν..

[δεν ξέρω αν κι εσείς αδυνατείτε ακόμα να το συνειδητοποιήσετε πλήρως,

αλλά ζούμε ιστορικές στιγμές]

Συγκινημένος ο Λαπαβίτσας: Τραγούδησε τον ύμνο του ΕΑΜ! (Video)

Να κρύψει τον ενθουσιασμό και τη συγκίνησή του δεν μπορούσε ο Κώστας Λαπαβίτσας χθες το βράδυ, μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές αλλά και τη δική του εκλογή στο Κοινοβούλιο (πρώτος σε σταυρούς στην εκλογική του περιφέρεια).

«Στη Νάουσα τα αποτελέσματα είναι απίστευτα και συγκινητικά. Το περίμενα και το ήλπιζα. Τα αποτελέσματα είναι πολύ θετικά και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για μένα. Οι ώρες είναι πάρα πολύ μεγάλες για την Αριστερά και τη χώρα» δήλωσε ο βουλευτής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Λαπαβίτσας μίλησε για «δικαίωση» και πρόσθεσε: «Όλοι ξέρετε τι χρόνια ήταν αυτά για την Αριστερά, πως πέρασαν, πως έζησαν οι προηγούμενες γενιές, η γενιά του πατέρα μου και των άλλων, και πως έδωσαν τη ζωή τους και πέρασαν χρόνια στις φυλακές. Η Αριστερά είναι εδώ, τα καταφέραμε. Η κυβέρνηση αυτή θα αλλάξει τα πράγματα. Θα δώσω όλη μου τη ψυχή και όλες μου τις δυνάμεις γι΄αυτό».

Λίγο μετά, ο κ. Λαπαβίτσας υπό έντονη συναισθηματική φόρτιση δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του όταν άκουσε να φωνάζουν οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ και ψηφοφόροι του το σύνθημα «αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η ιστορία γράφεται με ανυπακοή» (στο 3.10 του βίντεο).

Ωστόσο, έδωσε το σύνθημα για να… αρχίσουν οι χοροί: «Σήμερα όμως θα γιορτάσουμε και θα γλεντήσουμε και από αύριο στη δουλειά για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε»!

Ενώ, λοιπόν, ακούγονταν τραγούδια από τα ηχεία, ο κ. Λαπαβίτσας ζήτησε να χαμηλώσουν τη μουσική και είπε από το μικρόφωνο: «Το ξέρετε εκείνο που λέει…».

Η συνέχεια είχε… τον ύμνο του ΕΑΜ, με τον ίδιο να τραγουδά με φορτισμένη φωνή και να τον συνοδεύουν όλοι οι παρευρισκόμενοι: «Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν, την ελληνική μας τη γενιά…» (στο 5.03 του βίντεο)!

* Το βίντεο είναι από το foninaousis.gr @ άνεμος αντίστασης

            

ούτε η χούντα είχε παραδώσει..

και άλλα πολλά...

δεν ξέρω αν ντρέπεται για όλα αυτά, αλλά σήμερα επέλεξε να μην παραδώσει το πρωθυπουργικό γραφείο στον χθεσινό θριαμβευτή

αφού μέχρι χθες έπαιζε ξεδιάντροπα με την ανασφάλεια και τους φόβους του έλληνα, σήμερα έδειξε για άλλη μια φορά, πόσο μικρόψυχος και κομπλεξικός είναι 

θλιβερός μέχρι τέλους

ένα χάλι-εντ ταιριαστό της πολιτικής διαδρομής του

υ.γ. 1 στους 4 τον επιβράβευσαν...

και μετά απορούμε για την 3η θέση των κωλοναζί

je suis alexis

foggy logic

με την ευχή μου

ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ - ΔΙΑΔΩΣΤΕ!

πριν 3' λεπτά, ελεγκτής στο τραμ με αποκάλεσε "ταβάριτς"...έκανα ότι δεν άκουσα - ΔΙΑΔΩΣΤΕ

πάντως εσένα δεν θα σε φάει η εξορία..θα προλάβεις να την φας εσύ

μπουουουχουχουου....
εμείς δεν χάσαμε κυβέρνηση θόδωρα (σνιφ)..

εμείς χάσαμε θίασο ολάκερο

μέραα...

κόκκινο κρασί με κόλυβα

έτοιμος

δεν θέλω να σας επηρεάσω, 
αλλά ετοιμάζομαι να πάω να ψηφίσω ακούγοντας αυτό

              

venceremos!

κυρ.Παντελή, ψήφισες?

                             

να τα λέμε όλα..

πάντως αν οι συριζαίοι θέλουν να είναι ορίτζιναλ αριστεροί, θα πρέπει 1ον να μην είναι αχάριστοι και 2ον να ενδιαφέρονται για την κοινή καλή ψυχική υγεία

κι αυτά συνδυάζονται μόνο με ψήφο σε άδωνι και σοφία 


και μετά την ανούσια ηθικολογία, να πούμε και κάτι χρηστικό για το βράδυ

για να πολλαπλασιάσουμε το γέλιο, έτσι και πέσουμε πάνω σε έξιτ-πολ, δηλώνουμε νουδού

θα κλαίμε μέχρι το πρωί

στις 25 κλείνουμε τη μύτη

και ψηφίζουμε ανατροπή

ανατροπή του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού και των εκβιαστικών μονοδρόμων

αφήνουμε πίσω μας τον ακροδεξιό βούρκο των φαηλομούρηδων, να πάρει τη θέση που του αρμόζει στις κατάμαυρες σελίδες της νεότερης ιστορίας

και βουτάμε όλοι μαζί στο αβέβαιο του αγώνα, 
αλλά και στην ελπίδα, για κάτι καλύτερο 
και ανθρώπινο
και πιο δίκαιο

την ίδια στιγμή στο μαξίμου..

σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμααααααχαχαχαχαααχαα

{σχόλιο-παρέμβαση αλέφα}: 

Που πάτε ρε με φορτσάκη?!!!!....

Κεσκεσέ φορτσάκης ρεεεε?...

"Σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα" σου λέει μετά ο άλλος και ταρκίδια μου κουνιούνται.

Που να τους βγάλεις παραέξω ρε τους φορτσάκηδες, τους φαήλους και τους ντινόπουλους?..
 Θα γελάσει και ο τελευταίος κρυόκωλος φιλαδός ρε, μ'αυτούς τους περίεργους που κατεβάζεις..

 Μου πήρες και με μεταγραφή και τον άλλο τον μυστήριο, τον μούσι...Που τους βρήκες αυτούς ρε?!..Με δυο αριστερά παπούτσια μου κυκλοφοράνε και τους μάζεψες, λες και κάνεις θίασο για παιδικά πάρτι.
Μια σου βγαίνει αυτήνα που ασχολείται με τα μαλλιά της, μια η άλληνα από το μέγκα, που φυλάει τα μυστικά στα μαξιλάρια της....τι'ναυτά ρε?!!
Που πααα ρε μ'αυτά τα λιμά?
 Άκου "φορτσάκης"!!

μια άχρηστη συνήθεια

που μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη