Μελωδίες Βενεζουέλας

με σαλιάρα και σπαλιάρα

λούμπεεεεεν #4

Ενωμένοι χαζοί #2

Ενωμένοι χαζοί

Immigraniada

           

οέοο?

κι εκεί που γύριζε, μπαίνει ο Γερούν..

{καυτό παρασκήνιο απ'τις διαπραγματεύσεις}

refugee

                       

πάλη αικλωγαίσ

πανξ νοτ ντεντ εγκέν

λούμπεεεεεν #3

μεϊμάρ

εμφανής άνεμος αλλαγής στην κυβέρνηση

πανξ νοτ ντεντ

η αίσθηση της ελευθερίας

ο έλληνας ομπάμιας

λούμπεεεεεν #2

όλοι για προσκύνημα

και κατάθεση στεφάνου μετρητών στο άγαλμα του PSI

Θα στήσουν το άγαλμα του PSI και θα προσκυνούν με πρώτο τον κ. Τσίπρα @skaigr

— Evangelos Venizelos (@EVenizelos) August 25, 2015

όχι έλλο κέρβουνο!

"να την πείτε ΤΙΝΑ"

πηγή: plasticomobilism

λούμπεεεεεν..

μπαίνοντας αριστερά

Το σύνθημα για την εκκίνηση του προεκλογικού αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος μίλησε στη συνεδρίαση του διευρυμένου οργάνου της Πολιτικής Γραμματείας, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα ενότητας της αριστεράς.

Στην εισήγηση του ο κ. Τσίπρας σκιαγράφησε τις πρώτες κατευθυντήριες γραμμές της προεκλογικής δουλειάς για τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας την αναγκαιότητα οργανωτικής ανασύνταξης του κόμματος και εξωστρεφούς δράσης.

Στο πλαίσιο αυτό επεσήμανε ότι δεν πρέπει η εκλογική μάχη να μετατραπεί σε έναν εμφύλιο της Αριστεράς, αλλά “ θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να προβάλλει το αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης σε αντιπαράθεση με τη νεοφιλελεύθερη δόμηση της Ευρώπης, αλλά και με το εγχώριο συστημικό μπλοκ.

«Στόχος μας είναι να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, για την υλοποίηση ενός προγράμματος προοδευτικών αλλαγών, για τον σταδιακό απεγκλωβισμό της χώρας από την επιτροπεία και τα μνημόνια», τόνισε.

πηγή: ΕΡΤ

#skai_xeftiles

γλυξμπουργκίτσες

"μεταδημοκρατία"

This is a coup. 

Του Χρήστου Λάσκου

22 August 2015

Είναι γνωστό πως η βασική εξήγηση της κυβέρνησης για την μεγάλη ήττα που υπέστη αρθρώνεται γύρω από δύο άξονες: 1. Έφταιξε ο συσχετισμός δύναμης και 2. Είμαστε υπερβολικά βολονταριστές στις επιδιώξεις μας.

Έωλα, όπως έχει εξηγηθεί και από αυτήν την στήλη πολλές φορές, και τα δύο. Γιατί: 1. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήξερε τον συσχετισμό δύναμης και είχε διατυπώσει πρακτικές αντιμετώπισης –Μόνο, που η κυβέρνηση, αυθαιρέτως, κινήθηκε ακριβώς ανάποδα, στη λογική των νταουλιών και της υπαναχώρησης της Μέρκελ μέρα μεσημέρι και 2. Όχι μόνο δεν είναι βολονταρισμός η εξήγηση της αποτυχίας, αλλά, αντίστροφα, στο όνομα των μη μονομερών ενεργειών, δεν έγινε το παραμικρό βήμα σε όλα τα ουσιώδη για την άσκηση πολιτικής, δηλαδή το φορολογικό, το εργασιακό και το δημόσιο έλεγχο των τραπεζών.

Δεν είναι, λοιπόν, αυτές οι εξηγήσεις. Είναι πολλές άλλες. Αν κάτι δε τις διατρέχει όλες είναι πως στη βάση τους ως σταθερά εμφανίζεται πάντοτε η παραβίαση της δημοκρατίας. Και ένα πολύ καλό παράδειγμα είχαμε, εκ νέου, πριν από δυό μέρες μόλις, με την προκήρυξη των εκλογών. Δεν είναι μόνο πως τα κομματικά όργανα αγρόν ηγόραζαν – η ΠΓ συγκλήθηκε ενώ ο Μεϊμαράκης ήδη περιέφερε την πρώτη διερευνητική. Είναι, κυρίως, η απόλυτη και επιδεικτική περιφρόνηση του αρχηγικού κέντρου απέναντι στην πολλαχώς εκφρασμένη και απολύτως πλειοψηφική άποψη πως των αναγκαίων εκλογών έπρεπε, οπωσδήποτε, να προηγηθεί το έκτακτο Συνέδριο, όπως είχε αποφασίσει η τελευταία Σύνοδος της ΚΕ.

Άλλωστε, τι λογικότερο από αυτό; Εφόσον το ίδιο το Μαξίμου διαρρέει (οποία αριστερή αναφορά!) επί καιρό πως, μετά τα όσα συγκλονιστικά βιώσαμε -καλύτερα, υποστήκαμε- απαιτείται σε βάθος συζήτηση και «αναπροσαρμογή», ποιος θα το κάνει αυτό; Το periodista;

Υπάρχει δε και κάτι άλλο. Την τελευταία βδομάδα είχε φανεί πως ένα σημαντικό τμήμα της Αριστερής Πλατφόρμας συντάσσονταν στην προσπάθεια να προφυλαχθεί η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ με την ανοιχτή, δημοκρατική και σε βάθος συζήτηση στην πορεία προς το Συνέδριο –η δήλωση παραίτησης του Αλέκου Καλύβη είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το coup d’ État της Πέμπτης έκλεισε οριστικά, νομίζω, αυτήν την τελευταία μας δυνατότητα να αποτρέψουμε τη διάλυση, στην πραγματικότητα, του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Η βάση της εξήγησης, λοιπόν, των όσων μας συνέβησαν και μας συμβαίνουν είναι αυτή: η πλήρης περιφρόνηση της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, της δημοκρατίας. Η πλήρης περιφρόνηση, δηλαδή, όσων αποτελούν τον πυρήνα της ίδιας της ιδέας του σοσιαλισμού. Περιφρόνηση που εκδηλώνεται εδώ και καιρό. Πράγμα που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μας καθιστά όλους όσους πήραμε μέρος σε αυτήν την προσπάθεια υπεύθυνους.  Πολλά από αυτά ήταν στο χέρι μας να αποτραπούν και τα αφήσαμε.

Στην πραγματικότητα όλα αυτά είναι ο τρόπος με τον οποίο εμείς, εδώ και τώρα, παίρνουμε το διαρκές μάθημα, που πολλοί άλλοι προηγουμένως έχουν πάρει από τις «εκτροπές», για να χρησιμοποιήσω μια λέξη που πάντοτε άρεσε πολύ στην κυβέρνηση.   Ο σταλινισμός, στις, τότε κι εκεί, συνθήκες είναι η αγριότερη ιστορικά εκδοχή. Σήμερα λέγεται «μεταδημοκρατία» και αξιοποιεί προνομιακά το postmodern new speak.

Κι αν σας φαίνονται «βαριές κουβέντες» αυτά, νομίζω, κάνετε μεγάλο λάθος.

πηγή: alterthess

ζωή στα όρια στράϊκς εγκέν

σε συνέχεια αυτού και αυτού

TINA's bitch

je suis un migrant

πρόσφυγες και φασίστες

δεν χρειάζεται να είσαι γονιός, ούτε να έχεις κάνει πρόσφυγας για να συγκλονίζεσαι από αυτό το βλέμμα

γι' αυτούς τους ανθρώπους οι δεξιοί σιγοντάρουν τα φασιστοχρυσαύγουλα αποκαλώντας τους "επικίνδυνους τζιχαντιστές, που κάνουν κατευθυνόμενη απόβαση και απειλούν την ασφάλεια της χώρας"

ένα ανθρωπάκι μπορεί να γίνει φασίστας

ένας φασίστας όμως δεν ξαναγίνεται ανθρωπάκι

πήγε δώδεκα..

“Δώδεκα*, η ελπίδα μου κρεμάστηκε…

[Πρώτη φορά η ελπίδα πέθανε πρώτη]


*Ιουλίου”



Για το Νόστιμον ήμαρ: Plasticobilism

λερναία τρόϊκα

Είμαι κάθε λέξη από το Σύνταγμα της Γερμανίας

 

19 Αυγ, ’15

Η γερμανική Βουλή υπερψήφισε το τρίτο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας αλλά η απόφαση μπορεί να κριθεί άκυρη, αφού η συνεδρίαση της γερμανικής Βουλής έγινε στο φως της ημέρας και όχι μέσα στη μαύρη νύχτα, όπως συμβαίνει στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απηύθυνε έκκληση προς τους Γερμανούς βουλευτές να υπερψηφίσουν το τρίτο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας, ώστε να συνεχίσει η γερμανική κυβέρνηση να κονομάει δεκάδες δισεκατομμύρια και να καβατζώνει τον δημόσιο πλούτο της Ελλάδας.

Ο κ. Σόιμπλε είπε ακόμα πως η Ελλάδα χρειάζεται αυτά τα χρήματα για να πάρει μπροστά η ελληνική οικονομία, όπως πήρε μπροστά τα προηγούμενα πέντε χρόνια που, από την πολλή στήριξη από την Γερμανία, η Ελλάδα έσπασε όλα τα ρεκόρ σε ανεργία, αύξηση του χρέους, μείωση του ΑΕΠ και μετανάστευση.

Κατά τα άλλα, υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ακόμα πως ο Σόιμπλε δεν ήθελε να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που τους πιστεύουν.

Ο πρόεδρος του Die Linke, Γκέγκορ Γκίζι είπε, μεταξύ άλλων, πως «μέχρι σήμερα η Ελλάδα, δεν έχει λάβει από τη Γερμανία ούτε ένα ευρώ επί της ουσίας» -αλλά αυτό δεν κάνει να το λέμε εμείς στην Ελλάδα γιατί θα μας πουν λαϊκιστές οι γερμανοτσολιάδες-, ενώ το Die Linke δεν ψήφισε το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας, γιατί, ουσιαστικά, είναι πρόγραμμα διάσωσης της Γερμανίας και εξαφάνισης της Ελλάδας.

Η Άνγκελα Μέρκελ είπε πως θα υπάρξει και τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας, το οποίο θα προβλέπει, μεταξύ άλλων, πως τα ελληνικά κόμματα -που είναι γεμάτα ψεύτες και απατεώνες- θα αντικατασταθούν από παραρτήματα των γερμανικών κομμάτων στην Ελλάδα, ώστε αφενός να υλοποιούνται οι αποφάσεις της γερμανικής Βουλής και αφετέρου να μην χάνονται εκατοντάδες εκατομμύρια, για να πληρώνονται οι Φλαμπουράρηδες, οι Φίληδες, οι Βενιζέλοι και οι Μητσοτάκηδες, οι οποίοι είναι ανίκανα σκλαβάκια της γερμανικής κυβέρνησης.

πηγή: pitsirikos

γρουσουζιά

καζινοκαπιταλιστική "ανάπτυξη"

 [.....]

Το χρέος-μαμούθ των ανεπτυγμένων χωρών, φορτώνεται μεθοδικά στο χρέος των αναπτυσσόμενων. Τα χειμαζόμενα 6/7 του πλανήτη φορτώνονται δηλαδή, εμμέσως πλην σαφώς, τα θαλασσοδάνεια της Χολιγουντιανης πλαστικής πιστωτικής ευημερίας των "ανεπτυγμένων"  whitecollars με την καθοδήγηση του Αγίου Τραπεζιστάν. Όταν μιλάμε για ανεπτυγμένες χώρες μιλάμε για εναν πληθυσμό κάτω του 1 δις ανθρώπων. Τα άλλα 5 δις περίπου είναι "αναπτυσσόμενοι" και ως επι το πλείστον πάμπτωχοι. Οι αναπτυσσόμενες χώρες κατείχαν το 2007 το 22% (ή κάπου 8 τρις) του χρέους των κυβερνήσεων παγκόσμια. Σε 7 μόλις χρόνια "διασώσεων" κατέχουν σχεδόν το μισό (47%), πάνω από 23 τρις χρέους. Οι αναπτυσσόμενες χώρες αύξησαν κατά 300% το χρέος τους υπερδιπλασιάζοντας το μερίδιο  τους, την ώρα που οι ανεπτυγμένες χώρες το μείωσαν κατά το 1/3. 

Έτσι, είναι παραπάνω από σαφές ότι το σχέδιο είναι το ξεφόρτωμα από τα "ανεπτυγμένα" κράτη όλης της κτηνωδίας χρέους του Τραπεζιστάν, από το 1971 και μετά, στην χαβούζα των ανήμπορων, φτωχοποιημένων υπολοίπων, κάπου 140 χωρών και δις ψυχών.

[...]

 
Παγκόσμια, κι ενώ την 7ετία 2000-2007 οι τράπεζες ήταν πρωταθλήτριες στην δημιουργία χρέους, με ετήσια αύξηση νέου χρέους 9,5% και οι κυβερνήσεις ουραγοί (υπερχρέωση την οποία πατρόναραν προφανώς σκοπίμως η FED και η ΕΚΤ και η οποία σκόρπιζε bonus και μερίσματα στους πιστούς στρατιώτες), την 7ετία 2007-2014 οι κυβερνήσεις είναι αυτές πλέον που αυξάνουν το χρέος τους κατά 9,5% περίπου ετησίως. Οι  κυβερνήσεις είναι πια οι πρωταθλήτριες δημιουργίας νέου χρέους και ουραγοί οι τράπεζες (2,9% ετησίως) αφού βεβαίως, ο ένας ξεφορτώνει στον άλλο. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν, μόνο που το νέο χρέος αυτό δεν είναι επιλογή. Είναι ένα εκβιαστικό, ψυχρό, κυνικό ξεφόρτωμα. Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, δεν είναι ακριβώς οι προβληματικές χώρες. Είναι οι αμνοί που διατάχθηκαν να οδηγηθούν στο σφαγείο.Είναι οι πρωταθλητές σε ΝΕΑ χρέη (όχι παλιά), σε αυτό το πρόγραμμα μαζικής κοινωνικής εξόντωσης και εξαθλίωσης, "το τέλος του Ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου". 

[.....]

Ο Ντράγκι είπε ξεκάθαρα το 2012 ότι το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο τελείωσε, αλλά κανείς δεν συγκινήθηκε. Διότι κανείς από τα ΜΜΕ δεν μας διέταξε να συγκινηθούμε, να οργιστούμε Έτσι είπε ο υπάλληλος, έτσι γίνεται. Διότι γίνεται, αυτό γίνεται. Η Ελλάδα έχει εισαγάγει τις μεγαλύτερες (μακράν) "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις" από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Η Ελληνική κρίση μπορεί να αποτυπωθεί πανεύκολα σε 2-3 διαγράμματα που τα εξηγούν όλα.

 

Αρχικά, η ΤΤΕ, η οποία επί 80 χρόνια κρατούσε στάση ουδετερότητας και μάλλον ισορροπημένο ισολογισμό, βρίσκεται από το 2009 και σε ολόκληρη την θητεία Προβόπουλου απίστευτα εκτεθειμένη, αφού σε αυτό το διάστημα αυξάνει τον Ισολογισμό της από 30 περίπου δις σε 200! Ποιος όλα αυτά; Μια ιδιωτική εταιρεία που όχι μόνο νομοθετεί αλλά ελέγχει υποτίθεται αποκλειστικά, το Τραπεζικό σύστημα, το εποπτεύει, διαχειριζόμενη τα συναλλαγματικά μας αποθέματα. Και το χειρότερο μια τράπεζα με κεφάλαιο 111 εκατομμύρια ευρώ! Αυτή η "Κεντρική Τράπεζα" ανέλαβε μέρος του αβάσταχτου τραπεζικού χρέους ως μεσάζων εθνικής παράδοσης και μόχλευσε τα (ανύπαρκτα) κεφάλαια της κατά 1468 φορές σήμερα (με ισολογισμό 163 δις), αφού το "ασφαλές και υγιές" τραπεζικό σύστημα έλαβε από τα (παράνομα) κεφάλαια του Target2 του κ..Ντράγκι (όπως σημειώσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση), 100 ολόκληρα δις τα οποία η ΤτΕ χρωστάει (μάλλον στην Γερμανική ΚΤ που έχει διαθεσει τα συντριπτικά περισσότερα) με εγγύηση του Ελλ. Δημοσίου. Πόσο χειρότερα; Και όλα αυτά τα πουλάνε ως "κρατική κρίση χρέους". Ποιος λοιπόν κάνει το "deleveraging", την απομόχλευση, το ξεφόρτωμα χρέους, στις τελειωμένες Ελλ. Τράπεζες; Μα εμείς φυσικά. 

Οι Ελλ. Τράπεζες έχουν ξεφορτώσει από τους Ισολογισμούς τους πανω από 150 δις από το 2010. Τι ακριβώς, δεν ξέρουμε. Σίγουρα όμως και ένα μέρος(;) από τα 140 δις Ελλ. ομολόγων που τους ξεφόρτωσαν οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες το 2010-2011. Δηλ. η Ελλάδα, περίμενε να αγοράσουν οι Ελλ. Τράπεζες ποτάμια δις από τους ξένους (βλ. τα παρατεταμένα "όχι στην αναδιάρθρωση χρέους" του πολιτικοεκδοτικού και τραπεζικού κατεστημένου) τα οποία αυτές φόρτωναν στην ΤτΕ και αυτή στους καταθέτες/φορολογούμενους, με μεσολαβητη την απαστράπτουσα ΕΚΤ και τον πολυδιαφημιζόμενο Super Mario Draghi, ο οποίος και καλά βρέχει χρήμα - μόνο που το χρήμα βρέχει μόνο στις τράπεζες και είναι όλο δικό μας. Τόσο απλά. ΑΥΤΟ ακριβως το ξεφόρτωμα της λασπουριάς και της βλέννας, συμβαίνει ΤΩΡΑ, γι' αυτό όλος αυτός ο θόρυβος. 

Ήλθε η ώρα το κράτος μας και οι καταθέτες να πληρώσουν με "μια αφορμή", την τραπεζική σαπίλα αξίας 110 δις, όσο το αμαρτωλό Target2 και κάτι άλλα ψιλά. Τότε η ΤτΕ θα επανέλθει σε "φυσιολογικό" Ισολογισμό και οι Ελλ. τράπεζες (που μόνο Ελληνικές δεν θα είναι) θα ξεκινήσουν από την αρχή το παιχνίδι του φαύλου που προσποιείται τον Σωτήρα. Το παιχνίδι του διαβόλου, το παιχνίδι της πιστωτικής επέκτασης, με μια κοινωνία ξεθεωμένη, υπόδουλη και άφραγκη - ό,τι καλύτερο για μια νέα καζινοκαπιταλιστική "ανάπτυξη".

[...]

 αποσπάσματα από εδώ

Arbeit macht frei (Η εργασία απελευθερώνει)

για όσους από εσάς γουστάρετε τον καπιταλισμό και καυλώνετε με τη ζούγκλα της "ελεύθερης" οικονομίας και ότι όλα αυτά είναι φυσικά και ότι πρέπει να αφήσουμε την Αγορά ελεύθερη, δηλαδή ανεξέλεγκτη να ρυθμιστεί από μόνη της, γιατί μόνο έτσι "θα πάμε μπροστά" και ότι έχουν αποτύχει ο κομμουνισμός και ο σοσιαλισμός (ενώ ο καπιταλισμός είναι σούπερ πετυχημένος..) και όλες αυτές τις παπαριές, σας έχω ένα μήνυμα και ένα ενδιαφέρον άρθρο

πρώτα το μήνυμα

και τώρα το άρθρο (των NYT παρακαλώ...)

Νew York Times: Αυτός είναι ο απίστευτος εργασιακός μεσαίωνας των υπαλλήλων της Amazon

Ένα εκτεταμένο άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στους New York Times για τις συνθήκες εργασίας μέσα στην Amazon έχει δημιουργήσει τεράστιο θόρυβο σε όλον τον κόσμο.

Η εταιρία που ίδρυσε το 1994 ο Ελληνοαμερικανός Τζεφ Μπέζος, ο οποίος θεωρείται αυτήν την στιγμή ο πέμπτος πλουσιότερος άνθρωπος στην Αμερική, αντιμετωπίζει τους υπαλλήλους της με τρόπους που ξεφεύγουν από την οποιαδήποτε έννοια του εργατικού δικαίου.

Οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί ζουν κάτω από συνθήκες διαρκούς πίεσης, υποχρεωμένοι να ζουν σαν μικρά ρομποτάκια, τα οποία εκπαιδεύονται με στόχο την μέγιστη δυνατή απόδοση προς όφελος της εταιρίας. Ακόμα και σε βάρος στοιχειωδών αναγκών τους και των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους.

Οι λεπτομέρειες από τους Amazonians (όπως ονομάζονται τα ανώτερα στελέχη) που άνοιξαν το στόμα τους είναι πραγματικά σοκαριστικές. Ο μέσος όρος εργάσιμων ωρών μέσα στην εβδομάδα ξεπερνά τις 75 ώρες, και όποιος δεν τις επιτυγχάνει είναι αποδιοπομπαίος. Το μέϊλ ή το τηλέφωνο είναι πάντα ανοιχτό για όλους. Και θα πρέπει να απαντιέται άμεσα, ακόμα και μέσα στην νύχτα γιατί αλλιώς υπάρχουν επιπτώσεις.

Οι υπάλληλοι έχουν ειδικό πρόγραμμα μέσω του οποίου μπορεί να «καρφώνει» ο ένας τον άλλον αν -κατά την κρίση του- είναι αποδοτικός ή όχι στην εργασία του. Ενώ τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την εταιρία, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να καταρρέουν και μέσα στους εργασιακούς χώρους, πάσχοντας από κατάθλιψη και ασθένειες του νευρικού συστήματος.

Στο δημοσίευμα, ένας από τους συνεντευξιαζόμενους, αναφέρει ότι κάθε μέρα έβλεπε υπαλλήλους να κλαίνε πάνω στα γραφεία τους, προφανώς μην αντέχοντας τις συνθήκες πίεσης που επιβάλλονται από τους ανωτέρους τους.

Στις αποθήκες με τα προς διάθεση εμπορεύματα της εταιρίας, οι υπάλληλοι παρακολουθούνται με ένα εξελιγμένο ηλεκτρονικό σύστημα ώστε να επιβεβαιώνεται ότι πακετάρουν αρκετά κουτιά μέσα ανά ώρα. Μάλιστα όταν είχε ξεσπάσει φωτιά σε αποθήκη της εταιρίας το 2011, οι υπάλληλοι δεν έβγαιναν έξω, παραμένοντας μέσα στις αποθήκες σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών, μέχρι να λιποθυμήσουν και να τους παραλάβουν τα ασθενοφόρα που βρίσκονταν απέξω.

Οι ιστορίες που διηγούνται οι άνθρωποι που αποφάσισαν να μιλήσουν ξεπερνούν κάθε φαντασία. Μία υπάλληλος στο τμήμα καρτών για δώρα δήλωσε ότι δεν κοιμήθηκε για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες, ενώ στο τέλος πλήρωσε από την τσέπη της έναν άλλον υπάλληλο να της κάνει την δουλειά. Όλα στην Αmazon λειτουργούν στο πνεύμα του Μπέζος, που θέλει τον υπάλληλο να θυσιάζει τα πάντα για την εταιρία, χωρίς προσωπικό χρόνο και με όλη του την πνευματική ενέργεια να αναλώνεται για το πως θα υπερισχύσει των συνεργατών του.

Οι υπεύθυνοι της Amazon ενοχλούνται ιδιαίτερα με την μητρότητα. Όταν μία υπάλληλος απέκτησε παιδί, και άρχισε να φεύγει λίγο πιο νωρίς από την δουλειά (ενώ παράλληλα αναπλήρωνε με εργασία τη νύχτα από το σπίτι), οι υπόλοιποι υπάλληλοι διαμαρτυρήθηκαν στους προϊσταμένους της και μετά από λίγο καιρό την έδιωξαν.

Το σύστημα του «καρφώματος» λειτουργεί με έναν τρόπο μιας πυραμίδας, στην οποία όποιος βρίσκεται στο κάτω μέρος είναι αυτός που θα απολυθεί στην επόμενη εκκαθάριση. Έτσι στόχος του κάθε υπαλλήλου είναι να κάνει παρατηρήσεις για τους συναδέλφους του, ώστε να διατηρείται ψηλά στην πυραμίδα και να παραμένει έτσι μέσα στην εταιρία.

Οι διακρίσεις εναντίον των γυναικών είναι εμφανείς μέσα στην Amazon, καθώς είναι από τις ελάχιστες αμερικάνικες εταιρίες που δεν έχουν παρά ελάχιστες γυναίκες σε διοικητικές θέσεις. Η μητρότητα επίσης είναι παράγοντας δυσμένειας, καθώς όπως αναφέρει μία γυναίκα υπάλληλος με τρία παιδιά, της είχε ανακοινωθεί ότι η φροντίδα τους την εμποδίζει να είναι αποδοτική και να μπορεί ν' ανέβει μέσα στην εταιρία. Της είπαν ότι λόγω των παιδιών είναι λιγότερο ανταγωνιστική σε σχέση με νεαρότερους υπαλλήλους που δεν έχουν τέτοιες δεσμεύσεις και της «σύστησαν» να εγκαταλείψει την εταιρία.

Διακρίσεις όπως είναι φυσικό υπάρχουν και για την ηλικία των υπαλλήλων. Η συμπλήρωση του 40ού έτους αρχίζει και δημιουργεί πρόβλημα στον εκάστοτε υπάλληλο, καθώς το πνεύμα της εταιρίας είναι ότι μπορεί να αντικατασταθεί με έναν τριαντάρη. Ενώ και ο τριαντάρης είναι πάντα εξίσου αναλώσιμος αν βρεθεί κάποιος ακόμα μικρότερος με λιγότερες απαιτήσεις και σαφώς μικρότερες αναστολές στο να καρφώνει τους συναδέλφους του και να δουλεύει 7 ημέρες την εβδομάδα ατέλειωτες ώρες.

Τα περιστατικά που αναφέρονται στο άρθρο των ΝΥΤ δεν έχουν τελειωμό. Υπάλληλος σε υψηλή θέση και με εξαιρετική μέχρι τότε αξιολόγηση, μόλις χρειάστηκα να ξεκινήσει την φροντίδα του πατέρα του που έπασχε από καρκίνο, έπεσε από την μία στιγμή στην άλλη σε δυσμένεια, και μετά από λίγο καιρό απολύθηκε. «Αν δεν μπορείς να δουλεύεις 80 ώρες την εβδομάδα, αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για την Amazon» δήλωσε ο ίδιος.

Αντίστοιχη είναι και η συμπεριφορά σε ανθρώπους που ξαφνικά αρρωσταίνουν. Μία γυναίκα που έφυγε για λίγο καιρό από το γραφείο με καρκίνο στον θυρεοειδή, όταν επέστρεψε ανακάλυψε ότι οι συνάδελφοί της, με τις ευλογίες των προϊσταμένων της, είχαν καταλάβει την θέση της και απολύθηκε. Μία άλλη γυναίκα με καρκίνο στο στήθος όταν επέστρεψε στην δουλειά, μπήκε σε πρόγραμμα «εργασιακής βελτίωσης», κάτι που στην γλώσσα της Amazon σημαίνει ότι «καλό θα είναι να αρχίσεις να ψάχνεις για άλλη δουλειά».

Τα περιστατικά που αναφέρονται στο μεγάλο άρθρο των NYT είναι ακόμα πολλά και άκρως ενδεικτικά για το τι συμβαίνει στους χώρους εργασίας μίας από τις μεγαλύτερες και πιο προβεβλημένες εταιρίες στον κόσμο. Ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει στην Αμερική αλλά και σε όλο τον κόσμο είναι τεράστιος. Με το site των NYT να κατακλύζεται από αρνητικά κυρίως σχόλια σχετικά με την λειτουργία της εταιρίας του Μπέζος.

Ο ίδιος έστειλε μια επιστολή στην εφημερίδα με την οποία, χωρίς να αναφέρεται στην ταμπακιέρα, προσπάθησε να εξωραΐσει την εικόνα της. Αλλά κανείς δεν φαίνεται να τον πιστεύει, ιδίως όταν όλες αυτές οι καταγγελίες είναι επώνυμες και από ανθρώπους που έχουν περάσει πολλά χρόνια στην εταιρία. Και οι οποίοι όπως χαρακτηριστικά λένε, δεν θα εύχονταν ούτε στον χειρότερο εχθρό τους να βρει θέση εργασίας στην Amazon.

Όμως παρ' όλα αυτά, η πρακτική της Amazon δεν φαίνεται να είναι κάτι άγνωστο στην Αμερική (παλαιότερα κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και για την Microsoft). Και παρά τις μεγάλες αντιδράσεις και την γενική κατακραυγή σε ολόκληρο τον κόσμο, το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης είχε άλλη άποψη. Την αμέσως επόμενη ημέρα της δημοσίευσης του άρθρου των Νew York Times η μετοχή της Amazon... ανέβηκε. Και ο Τζεφ Μπέζος συνεχίζει να χαμογελά με αυτό το σαρδόνιο χαμόγελο που συνηθίζει όταν έχει επιτύχει τον σκοπό του.

Σε έναν κόσμο που η ανθρώπινη εργασία και προσωπικότητα είναι μια λεπτομέρεια της πιο άγριας οικονομίας της αγοράς, αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Τουλάχιστον ας ελπίσουμε ότι κάποιους από εμάς ακόμα μας τρομάζει...

Πηγή: protothema.gr @gazzetta

ερχή γιε μιε νέε Ελλέδε

Δήλωση του Υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, μετά το Eurogroup της 14ης Αυγούστου

"Μετέ επό έξι μήνες πολύ δύσκολων διεπρεγμετεύσεων με πολλές διεκυμένσεις, έχουμε μίε συμφωνίε. Γιε ευτή τη συμφωνίε έχουν εργεστεί σκληρέ πολλοί ένθρωποι. Θέλω νε ευχεριστήσω επό τε βέθη της κερδιές μου τους ενθρώπους στην Ελλέδε, τε τεχνικέ κλιμέκιε, τους συμβούλους  όπως επίσης και τους θεσμούς. Πολλοί ευρωπαίοι έχουν εργεστεί γιε ευτή τη συμφωνίε είτε εκπροσωπώντας την χώρε τους είτε μέσε στους ίδιους τους θεσμούς. Με ευτή τη συμφωνίε, ελπίζουμε ότι η Ελλέδε θε προχωρήσει μπροστέ. Θε προχωρήσει με την έννοιε ότι στο εξής, το χρημετοπιστωτικό  σύστημε θα γίνει κετέ πολύ στεθερότερο. Υπέρχει η υπόσχεση της ενεκεφελαιοποίησης των τρεπεζών χωρίς νε τίθενται σε κίνδυνο οι κετεθέσεις και χωρίς οι κετεθέτες νε έχουν κεμίε ενησυχίε. Έτσι θε ξεκινήσει πολύ σύντομε  η διεδικεσίε εντιστροφής των ερνητικών επιπτώσεων των capital controls , οι τρέπεζες θε επιστρέψουν στο σημείο όπου ήτεν πριν και –ελπίζω- σε μιε πολύ πιο στέρεε βέση."

aristerealpolitik

like a boss!

                     

τι κρίμα να μην αρέσει στους βουλευτές του ποταμιού...

5 και πλέον λόγοι για να μισoύν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου

12 Αυγούστου 2015

Δεν είναι ούτε συνηθισμένο ούτε προσφιλές για τον γνωστό ελληνικό πολιτικό κόσμο να δέχεται και να ενσωματώνει πολιτικούς σαν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Το γεγονός μάλιστα ότι συχνά πυκνά δέχεται αήθεις, αισχρές και σεξιστικές επιθέσεις από παλιά και νεότερα «υποκείμενα» ενός μέρους του διεφθαρμένου ελληνικού πολιτικού συστήματος και υποσυστήματος, αλλά και τα ελεγχόμενα ανθρωπάρια του τηλεοπτικού και δημοσιογραφικού κόσμου είναι από μόνο του απόδειξη για τη μοναδικότητα μιας  ισχυρής πολιτικής προσωπικότητας «βγαλμένης» καθαρά από την αγνή ελληνική και ευρωπαϊκή επαναστατική και πολιτική ιστορία του παρελθόντος. Και αυτό γιατί μόνο εκείνη η ιστορία είχε και έχει ακόμα να επιδείξει προσωπικότητες από τον πολιτικό, στρατιωτικό, συνδικαλιστικό και ευρύτερο κοινωνικό χώρο που λειτουργούσαν μέσα από ένα ισχυρό πλαίσιο κοινωνικών, πολιτικών και ηθικών αξιών με βασικό και απαρασάλευτο γνώμονα το συμφέρον και το δίκαιο των ανθρώπων και της κοινωνίας, μέσα από την πολιτική αλήθεια.

Γιατί λοιπόν να μην είναι η Ζωή συνέχεια στο στόχαστρο του πολιτικού και τηλεοπτικού μίσους και μέσα σε ένα κυκλώνα συνεχών επιθέσεων που στοχεύουν ξεκάθαρα στην αποδόμηση της προσωπικότητάς της, μέσα από επιχειρήματα που άπτονται της ..ψυχικής της σταθερότητας, της προσωπικής της ζωής, του επαγγελματικού της παρελθόντος και της πολιτικής και οικογενειακής της ταυτότητας.

Πόσους παραπάνω λόγους να θέλουν για να μισούν λοιπόν την πολιτικό εκείνη που:

1)      Δημιούργησε τη επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους, εκπληρώνοντας έτσι την πολύ μεγάλη προσπάθεια και πρωτοβουλία που ξεκίνησε με την ηλεκτρονική συγκέντρωση υπογραφών και ικανοποιώντας μια θεσμική και δημοκρατική επιθυμία και ανάγκη του ελληνικού λαού. Η επιτροπή ελέγχου του δημοσίου χρέους, για πρώτη φορά στα ελληνικά πολιτικά δεδομένα (για ένα κυβερνητικό πολιτικό όργανο - συμβούλιο), κατέληξε σε πόρισμα σύμφωνα με το οποίο “ το χρέος είναι παράνομο, επονείδιστο και μη βιώσιμο , άρα δεν μπορεί να αποπληρωθεί”.

2)      Έθεσε εξαρχής ζήτημα δημοκρατίας σχετικά με την ψήφιση των μνημονίων από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ζήτημα “εγκυρότητας όλων των μνημονιακών νόμων και ρυθμίσεων που ψηφίστηκαν με ονομαστική ψηφοφορία και λιγότερους από 151 βουλευτές”. Έθεσε ζήτημα δημοκρατίας και πάλι λίγες εβδομάδες πριν, όταν ετοιμαζόταν η ψήφιση και του τρίτου μνημονίου όταν ουσιαστικά καγήγγειλε την ψήφιση 900 σελίδων μνημονίου χωρίς καν διαβούλευση, δημόσια και από το βήμα της προέδρου της βουλής.

3)      Κατήγγειλε δημόσια πολιτικά πρόσωπα, όπως τον πρώην Υπουργό Οικονομικών και τωρινό διοικητή της ΤτΕ για έλλειψη συνεργασίας με τις επιτροπές Θεσμών και Διαφάνειας και Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

4)      Πρωτοφανώς και πάλι για τα ελληνικά πολιτικά και κοινοβουλευτικά δεδομένα έθεσε ως ζήτημα αρχής το θέμα της διατήρησης γραφείων μέσα στο κοινοβούλιο παλιών υπουργών και βουλευτών, δημιουργώντας σοβαρό θέμα πολιτικής αρχής και διαφάνειας μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο.

5)      Κατήγγειλε τις ρουσφετολογικές προσλήψεις μέσα στην ίδια τη βουλή, ύποπτες και παράνομες πρακτικές και αποφάσεις εντός της ίδια της βουλής και ξεκίνησε μια προσπάθεια δημιουργία μιας μη κομματικής βουλής, απαλλαγμένης από τα καθεστώτα και τις ανομίες του παρελθόντος.

Ενδεικτική του πολιτικού κλίματος και της λογικής που επικρατεί επίσης, είναι η προσπάθεια μέσω των κοινωνικών δικτύων για δημιουργία ενός κινήματος εναντίον της Ζωής Κωνσταντοπούλου το οποίο και διατηρεί ομάδα στο facebook με τίτλο “Πρόταση μομφής στην Πρόεδρο της Βουλής”. Ενδεικτικό φυσικά της ομάδας είναι ότι πρωτοστατούν πολιτικά πρόσωπα όπως ο κ.Φορτσάκης, οι κ.Δανέλλης, Ταχιάου, Φωτήλας και Ψαρριανός , βουλευτές του Ποταμιού και οι Κεγκέρογλου και Κωνσταντινόπουλος του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα δήλωση υποστήριξης της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας έκανε προσφάτως και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Η συγκεκριμένη βέβαια προσπάθεια έτυχε και μεγάλης προβολής τελευταίας από διάφορoυς διαδικτυακούς τόπους όπως φυσικά και το protothema.gr το οποίο φυσικά στο παρελθόν δεν ασχολήθηκε και ιδιαίτερα με αντίστοιχες πρωτοβουλίες, όπως για παράδειγμα αυτή της δημιουργίας της επιτροπής για λογιστικό έλεγχο του χρέους που είχε συγκεντρώσει κοντά στις 70.000 υπογραφές...

Είναι προφανές λοιπόν ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα δεν “αντέχει” πολιτικές προσωπικότητες σαν τη Ζωή. Το σημερινό πολιτικό σύστημα και το τηλεοπτικό του υποσύστημα “χωνεύει” Άδωνη, Κυριάκο, Ψαρριανό, Αλ Σαλέχ αλλά όχι Κωνσταντοπούλου. Αυτήν έμαθαν (και καλά έκαναν) να τη φοβούνται.

Δ.Π

πηγή: το κουτί της Πανδώρας

6ος λόγος: πρότεινε και δρομολόγησε τη σύσταση διακομματικής Επιτροπής διεκδίκησης κατοχικού δανείου και γερμανικών αποζημιώσεων αξιοποιώντας το πόρισμα ελέγχου του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους

7ος λόγος: κατήγγειλλε τον ρόλο ΜΜΕ και "δημοσιογράφων" που λειτουργούν ως χυδαία φερέφωνα των σκοτεινών συμφερόντων της διαπλοκής