Το σύνδρομο του πανκ: Ένα ντοκιμαντέρ για μια διαφορετική μπάντα
Στο ντοκιμαντέρ Το σύνδρομο του πάνκ, ο φακός ακολουθεί
μια πανκ μπάντα της Φινλανδίας από τον καιρό που ήταν άγνωστοι μέχρι που
έγιναν ευρύτερα γνωστοί στο κοινό. Το αξιοσημείωτο είναι πως οι Pertti Kurikan Nimipäivät πάσχουν από νοητική στέρηση. Αυτό δεν τους εμποδίζει να κάνουν αυτό που αγαπούν, δηλαδή να παίζουν μουσική.
Ο Πέρτι, ο Κάρι, ο Τόνι και ο Σάμι μιλούν εκ βαθέων, γράφουν οι ίδιοι
τους στίχους και τη μουσική τους και διαμαρτύρονται μέσα από αυτά για
την αντιμετώπιση που δέχονται τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Είναι
αληθινοί εκπρόσωποι της πανκ μουσικής, με ό,τι βέβαια αυτό συνεπάγεται.
Η μπάντα ταρακούνησε τους θεατές του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης όπου παίχτηκε και τους έκανε να καταλάβουν ότι εάν έχεις θέληση και αγάπη, τίποτα μπροστά σου δε μπορεί να σταθεί τροχοπέδη.
Ο Τζέι Πι Πάσι που μαζί με τον Γιούκα Κάρκαϊνεν σκηνοθέτησαν την ταινία, έδωσε το παρόν στη Θεσσαλονίκη και μίλησε για το κινηματογραφικό του εγχείρημα.
«Την ταινία έχουμε σκηνοθετήσει εγώ και ο Γιούκα Κάρκαϊνεν, ο οποίος είχε δει τη μπάντα μετά τη δεύτερη συναυλία της σε ένα μικρό σποτ στην τηλεόραση. Νομίζω ότι αυτό που τράβηξε και τους δυο μας στο συγκεκριμένο συγκρότημα ήταν η ενέργεια των μελών του» τόνισε ο σκηνοθέτης.
«Υπάρχει κάτι αληθινά θετικό σε αυτούς. Τσακώνονται, ένας από εκείνους έχει αυτοκτονικές τάσεις, υπάρχει πολύ θυμός αλλά και θλιβερές στιγμές, ωστόσο κυριαρχεί η θετική στάση». «Ακολουθήσαμε τη μπάντα για περίπου 18 μήνες. Η προσέγγιση ήταν πολύ εύκολη και αρχίσαμε αμέσως τα γυρίσματα» συμπλήρωσε.
Όσο για την πλευρά της διασημότητας που απολαμβάνει το συγκρότημα, ο σκηνοθέτης επεσήμανε: «Έχουν επίγνωση της δημοφιλίας τους, όμως επειδή ζουν σε ιδρύματα, με τους γονείς τους ή σε ειδικά διαμερίσματα, διαθέτουν περιορισμένη ανεξαρτησία για να χαρούν αυτή τη δημοσιότητα. Είχαμε ξαναβρεθεί στο παρελθόν με άτομα με αναπηρία και ξέραμε ότι κάθε μέρα είναι διαφορετική. Αυτό επιβεβαιώθηκε με τους Pertti Kurikan Nimipäivät».
«Την ταινία έχουμε σκηνοθετήσει εγώ και ο Γιούκα Κάρκαϊνεν, ο οποίος είχε δει τη μπάντα μετά τη δεύτερη συναυλία της σε ένα μικρό σποτ στην τηλεόραση. Νομίζω ότι αυτό που τράβηξε και τους δυο μας στο συγκεκριμένο συγκρότημα ήταν η ενέργεια των μελών του» τόνισε ο σκηνοθέτης.
«Υπάρχει κάτι αληθινά θετικό σε αυτούς. Τσακώνονται, ένας από εκείνους έχει αυτοκτονικές τάσεις, υπάρχει πολύ θυμός αλλά και θλιβερές στιγμές, ωστόσο κυριαρχεί η θετική στάση». «Ακολουθήσαμε τη μπάντα για περίπου 18 μήνες. Η προσέγγιση ήταν πολύ εύκολη και αρχίσαμε αμέσως τα γυρίσματα» συμπλήρωσε.
Όσο για την πλευρά της διασημότητας που απολαμβάνει το συγκρότημα, ο σκηνοθέτης επεσήμανε: «Έχουν επίγνωση της δημοφιλίας τους, όμως επειδή ζουν σε ιδρύματα, με τους γονείς τους ή σε ειδικά διαμερίσματα, διαθέτουν περιορισμένη ανεξαρτησία για να χαρούν αυτή τη δημοσιότητα. Είχαμε ξαναβρεθεί στο παρελθόν με άτομα με αναπηρία και ξέραμε ότι κάθε μέρα είναι διαφορετική. Αυτό επιβεβαιώθηκε με τους Pertti Kurikan Nimipäivät».
πηγή: tvxs
No comments:
Post a Comment