είναι ο Πελεγρίνης ηλίθιε!

[......]

Όσο για το εξάμηνο που χάθηκε ή θα χαθεί, έχω να παρατηρήσω ότι υπάρχουν άλλα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία δεν απέργησαν οι υπάλληλοι, δεν έκαναν ούτε μια μέρα κατάληψη οι φοιτητές, κι όμως το εξάμηνο κινδυνεύει να χαθεί -πώς γίνεται αυτό, θα ρωτήσετε. Όπως ανακοίνωσε πριν από δέκα περίπου μέρες το Πανεπιστήμιο Αιγαίου: “…δύο ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη του ακαδημαϊκού εξαμήνου τα μαθήματα είναι ακόμα σε «εκκρεμότητα έναρξης», καθώς δεν έχουν εκδοθεί τα ΦΕΚ των συγκεκριμένων θέσεων 21 μελών Διοικητικού Ερευνητικού Προσωπικού, που θα έπρεπε ήδη να είχαν αναλάβει περίπου 42 προπτυχιακά μαθήματα. Παράλληλα, το υπουργείο Παιδείας αρνήθηκε να εκδώσει τις Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που απαιτούνται για να χρησιμοποιηθούν τα «ταμειακά υπόλοιπα τακτικού προϋπολογισμού» για την αμοιβή του διδακτικού προσωπικού. … Η κατάσταση αυτή, συνεχίζει η ανακοίνωση, έχει ως αποτέλεσμα «τα μαθήματα όλων των Πανεπιστημίων που θα χρηματοδοτηθούν από τα ταμειακά υπόλοιπα να μην μπορούν να διεξαχθούν για το χειμερινό εξάμηνο». Γεγονός που «πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορούν να προσφερθούν φέτος πλήρη προγράμματα σπουδών, με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις για τους φοιτητές μας, για την εκπαιδευτική και ερευνητική λειτουργία των τμημάτων και για το κύρος του Ιδρύματος».

Περιέργως, τα παπαγαλάκια που ήταν λαλίστατα για το εξάμηνο στο ΕΚΠΑ δεν έχουν πει κουβέντα για την κατάσταση στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Με τον ίδιο τρόπο, άλλωστε, είχαμε ακούσει πολλά από τα δελτία ειδήσεων για το πόσο βλάπτουν την παιδεία οι καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης, όταν είχαν κάνει απεργία στην αρχή της σχολικής χρονιάς -αλλά τώρα που διαπιστώνονται χιλιάδες κενά στη μέση εκπαίδευση οι εμβριθείς αναλυτές κάνουν την πάπια. Ή, για να πιάσουμε κι έναν άλλο τομέα, όταν είχαν απεργήσει οι ναυτεργάτες (πριν επιστρατευτούν) ακούγαμε διάφορους πορτοσάλτες να ολοφύρονται στα κανάλια για τους καημένους τους νησιώτες που είναι αποκομμένοι -αλλά τώρα που η αποκοπή των νησιών είναι διαρκής, θεσμοθετημένη και επικυρωμένη με τη βούλα του υπουργείου (και όχι μόνο για την άγονη γραμμή: για πρώτη φορά εδώ και πολλές δεκαετίες δεν υπάρχει καθημερινό πλοίο για Χίο-Μυτιλήνη), οι κύριοι αυτοί τηρούν αιδήμονα σιγή.

Αν θα χαθεί ή όχι το εξάμηνο, ίσως δεν είναι το πρωτεύον -αυτό που μετράει περισσότερο είναι αν θα χαθεί ή όχι το δημόσιο πανεπιστήμιο, αν θα χαθεί ή θα κερδηθεί η υπόθεση της δημόσιας εκπαίδευσης, αν τα νέα παιδιά που γεμίζουν τα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων θα έχουν χαμένα ή κερδισμένα χρόνια μπροστά τους.

[...]

ολόκληρο το άρθρο του Νίκου Σαραντάκου Χαμένο εξάμηνο ή χαμένα χρόνια? εδώ