"Τρία μπράβο κι ένας
έπαινος"
Πρώτο μπράβο στη διοίκηση του ΑΠΘ, που έκανε μήνυση στους
καταληψίες του κτιρίου της Λ. Νίκης 35 γιατί φιλοξενούσαν οικογένειες προσφύγων
σε συνθήκες ανθρώπινες μέσα στην πόλη και δεν τους άφησαν να ψήνονται μέσα στα
camps, που είναι στου διαόλου το κέρατο και το μόνο που βλέπουν είναι άδειες
αποθήκες και σκουπίδια. Το ΑΠΘ έκανε, τελευταία, εξαιρετική δουλειά για την
προάσπιση της "περιουσίας" του και κατά τη διάρκεια του no border
camp, όπου ο χώρος είχε απελευθερωθεί από τους ντίλερς των ναρκωτικών και είχε
καταληφθεί από αντιεξουσιαστές, αλληλέγγυους του Αντιρατσιστικού κινήματος και
πρόσφυγες. Τώρα που τελείωσε, η πανεπιστημιακή κοινότητα μπορεί άφοβα να
διασχίζει την πλατεία Χημείου, που ελέγχεται από τη Μαφία σε όλες τις εξόδους
της...
Δεύτερο μπράβο στην Εκκλησία, που κατόρθωσε επιτέλους να εκδιώξει
τους καταληψίες της "περιουσίας" της στο Ορφανοτροφείο κι έφερε και
τις μπουλντόζες, για να καταστρέψει οποιαδήποτε υποδομή είχανε φτιάξει οι
άνθρωποι, για να φιλοξενούνται εκατοντάδες πρόσφυγες, όταν θέλανε να ξεφύγουν
για λίγο από τις περιβόητες λάσπες της Ειδομένης... Ας γκρεμιστούν μήνες αγώνα
και πολυεθνικής συμβίωσης, στάχτη να γίνουν όλα, αρκεί να "καθαρίσει"
η γειτονιά από αυτό το Παράδειγμα.
Τρίτο μπράβο στον ιδιοκτήτη της Καρόλου Ντηλ 34, που έφερε άμεσα
την αστυνομία μέσα στις 3 μέρες ζωής της κατάληψης Hurriya, ώστε να μην
απαξιωθεί η χρόνια απαξιωμένη "περιουσία" του.
Κι ο έπαινος πάει δικαιωματικά στην Κυβέρνηση,
που αποκαθιστά το νόμο και την τάξη στην "άναρχη" Θεσσαλονίκη και
επιστρέφει τους πρόσφυγες εκεί που δικαιωματικά ανήκουν, έξω από την πόλη, σε
χώρους που τους αρμόζουν, μέσα στον καύσωνα, τα κουνούπια και τα βιομηχανικά
απόβλητα. Έτσι, για να εμπεδωθεί η ιδέα ότι είναι απόβλητα.
Το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης θέλει να ευχαριστήσει
την Κυβέρνηση γι’ αυτήν της την πρωτοβουλία, μέσα στη θερινή ραστώνη, 5 η ώρα
τα χαράματα.
Ναι λοιπόν, το Κράτος έχει συνέχεια.
Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης
Μου ζήτησε να κάνω και σχόλιο..
Να σχολιάσω δηλαδή το γεγονός ότι σε μια χώρα υπό κατάληψη, υπάρχουν άνθρωποι-τρόφιμοι γύρω μας, δίπλα μας, που βρίσκουν την κατάληψη ενός κτηρίου από κάποιους "άπλυτους", ως το πιο ανάρμοστο και επικίνδυνο πράγμα που μπορεί να συμβεί στη ζωούλα τους.
Ή να σχολιάσω όλα αυτά που κρύβονται πίσω από το μαύρο ράσο και τα θυμιατά. Είναι τυχαίο νομίζετε τόσο λιβάνισμα που πέφτει στις εκκλησίες?..Για να καλυφθεί η μυρωδιά της πατροπαράδοτης λαοκλασίας γίνεται και όποιος δεν το πιστεύει, ας κοιτάξει την αλυσίδα που έχει το χρυσό σταυρουδάκι και ας συνειδητοποιήσει επιτέλους ότι απλά ανέβηκε από το πόδι του δούλου στον λαιμό του.
Μάλλον την περίφημη "συνέχεια του Κράτους" θα θέλει να σχολιάσω η Ε. Τον χαμογελαστό Αλέξη δηλαδή, που έχει ανέβει πάνω στη σκηνή και μας κουνάει προκλητικά τον κώλο του, φορώντας ροζ βρακί με στάμπα "τα κάνω όλα".
Είναι καιρός να πάψουμε να ξαφνιαζόμαστε Ε. Ο σύντροφος Αλέξης εξάλλου την έχει εξαγγείλει την μετατόπιση του ενδιαφέροντός του προς το κέντρο. Η έκφραση της πολιτικής είναι σαν ένα εκκρεμές το οποίο ταλαντώνεται γύρω απ'το σημείο ισορροπίας του. Γι'αυτό και το φάσμα σκέψης και δράσης ενός "γνήσιου" αριστερού, μπορεί να πιάνει από την αναρχία και την επαναστατική αριστερά και να φτάνει πχ μέχρι την σοσιαλδημοκρατία. Όταν λοιπόν η πρωθυπουργάρα σου λέει ότι "απευθυνόμαστε σε ένα πολύ ευρύτερο και πιο κεντρώο κοινό, από τότε που ήμασταν Αριστερά του 4%", μοιραία το εκκρεμές του (που στο κάτω μέρος του δεν έχει τον κλασικό μεταλλικό δίσκο αλλά ένα δίευρο) θα πιάνει μέχρι και το κατασταλτικό Κράτος του Σαμαράκα.
Και το κυνηγητό των κινημάτων αλληλεγγύης να μην υπήρχε, θα σου ερχόταν στη μάπα η τοξική και "ασυνόδευτη" σκόνη των Σκουριών να στο υπενθυμίσει.